Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Gianni Vattimo
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Hermeneutyka słabej myśli Gianniego Vattimo jako inspiracja dla pedagogiki religii

100%
Humeniuk M.
Forum Pedagogiczne
|
2019
|
vol. 9
|
issue 2/1
119-132
PL
W artykule został zaprezentowany projekt słabej pedagogiki religii, inspirowany radykalną hermeneutyką Gianniego Vattimo i kluczową dla niej kategorią kenosis („osłabiania”). Projekt ten zakłada rezygnację z doktryny preambula fidei, z ortodoksji jako mocnej ontologii, narzucającej się w arbitralnych i autorytatywnych sądach oraz apodyktycznych roszczeniach do określania i ustalania obowiązujących uniwersalnie kryteriów epistemologicznych, metafizycznych, antropologicznych czy etycznych. Praxis takiej pedagogiki wiązałoby się z hermeneutycznym w swym charakterze odkrywaniem zbawczego sensu chrześcijańskiego przesłania polegającego na wyzbywaniu się roszczeń do obiektywności oraz na sprowadzaniu kategorii prawdy z zewnątrz (doktryna) do wewnątrz (przeżywanie). Przez bardziej świadomą identyfikację z treścią tradycji, stawianie jej pytań, poszukiwanie i odnajdywanie odpowiedzi wykraczających poza przyjętą ortodoksję i dogmat podmiot odzyskiwać ma autonomię i sprawczość, ma także szansę stawać się dojrzałym i odpowiedzialnym uczestnikiem hermeneutycznej tradycji chrześcijańskiego przekazu. Formuła ta otwiera przed nim przestrzeń specyficznego „mówienia” o doświadczeniu religijnym i jego ekspresji nie tylko w ramach usankcjonowanej dziś tzw. hermeneutyki biblijnej, lecz przede wszystkim na drodze swobodnego eksperymentowania ze słowem, gestem, znakiem i symbolem religijnym, na sposób, w jaki czyni to sztuka, co w silnie zmediatyzowanej (pop)kulturze nie pozostaje bez znaczenia dla recepcji tradycji i identyfikacji z nią.
2
Publication available in full text mode
Content available

MOC SŁABOŚCI W OBLICZU KATASTROFY. MESJAŃSKIE POPRAWKI WALTERA BENJAMINA, GIANNIEGO VATTIMO I HAROLDA BLOOMA

76%
Szafranowska K.
Praktyka Teoretyczna
|
2019
|
vol. 32
|
issue 2
82-107
EN
The paper proposes to use interpretative tools of Jewish messianism in order to weaken the discourse of national populisms that currently have gained strength in the political landscape of the West. It contains an analysis of the original conception of weak messianism elaborated by Walter Benjamin, its reading by Gianni Vattimo, and seemingly polemical proposition by Harold Bloom, who contrasts the weakness of Benjamin’s messiah with the strength of the late poet. Examining the theories of Benjamin, Vattimo, and Bloom, it puts an emphasis on the reinterpretative opening that allows finding the answer to the triumph and return of the mythical embedded in the national populism. The paper maintains that weak messianism could be seen as an interpretative form of resistance against the populist appropriation of history, seeing in the contemporary catastrophic condition a chance for the weak thought to effectively dismantle the structures of the myth.
PL
Artykuł stanowi propozycję wykorzystania interpretacyjnych narzędzi żydowskiego mesjanizmu w celu osłabienia dyskursu umacniających się na Zachodzie narodowych populizmów. Zawiera analizę oryginalnej koncepcji słabego mesjanizmu Waltera Benjamina, jej ponownego odczytania przez Gianniego Vattimo oraz pozornie polemicznej propozycji Harolda Blooma, która słabości Benjaminowskiego mesjasza zdaje się przeciwstawiać siłę mocnego poety. Nacisk położony zostaje na reinterpretacyjne otwarcie zawarte w teoriach Benjamina, Vattimo i Blooma, pozwalające znaleźć odpowiedź na wpisane w narodowy populizm triumf i powrót mitu. Słaby mesjanizm jest przedstawiony jako interpretacyjna forma oporu przed zawłaszczeniem historii i próbą jej domknięcia. W katastrofalnej kondycji współczesności można bowiem upatrywać szansy na otwarcie przed słabą myślą możliwości skutecznego rozmontowania struktur mitu.
3
Content available remote

Vattimovo nihilistické odkrytie a prevzatie kresťanstva

75%
Vašek M., Javorská A.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2019
|
vol. 67
|
issue 2
207-225
EN
Vattimo’s thought takes as its point of departure Christianity, and Nietzsche’s and Heidegger’s philosophy. He argues that the discovery (Aufdeckung) of the bond between the history of Christian revelation and the history of nihilism means nothing less than confirmation of the soundness of Heidegger’s discourse on metaphysics and its close. He understands active nihilism as the ability to live in a world in which there are no longer any foundations, either at the metaphysical level or at the level of political authority. The article traces how Vattimo discovers, interprets and takes over Christian ideas for his own thinking. Three problematic places and limits are pointed to in his conceptual approach – the onesided, philosophically-conditioned, interpretation of the Christian message; the rejection of the idea of salvation; and the problematic understanding and privileging of Christian love. Attention is also given to critical reflection of his thought in the work of the Czech philosopher O. A. Funda.
DE
Vattimos Denken geht aus vom Christentum, von Nietzsche und von Heideggers Philosophie. Er ist der Ansicht, dass die Aufdeckung/Entdeckung der Verbindung zwischen der Geschichte der christlichen Offenbarung und der Geschichte des Nihilismus nichts mehr und nichts weniger bedeutet, als die Bestätigung der Gültigkeit von Heideggers Aussage vom Ende der Metaphysik. Den aktiven Nihilismus begreift er als Fähigkeit, in einer Welt zu leben, in der es keine Grundlagen mehr gibt, weder auf der metaphysischen Ebene noch auf der Ebene politischer Autoritäten. Im Beitrag wird gezeigt, wie Vattimo christliche Ideen aufdeckt, interpretiert und in sein eigenes Denken übernimmt. Des Weiteren wird auf drei Problembereiche und Grenzen seines Konzepts hingewiesen – auf die einseitige, durch die Philosophie bedingte Interpretation der christlichen Botschaft, auf die Ablehnung der Heilsidee und auf die problematische Auffassung und Privilegierung der christlichen Liebe. Berücksichtigung findet auch die kritische Reflexion seines Denkens bei dem tschechischen Philosophen O. A. Funda.
4
Publication available in full text mode
Content available

The Philosophical Arguments in the Dispute over Artificial Reproduction in Italy in the Years 2004–2014

75%
Kobyliński A.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2020
|
vol. 18
|
issue 5
143-154
PL
We Włoszech od dziesięciu lat toczy się bardzo interesująca debata publiczna na temat sztucznego zapłodnienia. Ważnym krokiem w tej dyskusji było uchwalenie w 2004 r. specjalnej ustawy regulującej stosowanie metody in vitro. W 2014 r. Trybunał Konstytucyjny uchylił istniejący w tym dokumencie zakaz stosowania metod sztucznego rozrodu heterologicznego. Bardzo ważną częścią debaty we Włoszech są różnego rodzaju argumenty filozoficzne. Do najciekawszych lub najbardziej reprezentatywnych głosów w tej dyskusji należą wypowiedzi Oriany Fallaci, Vittoria Possentiego i Gianniego Vattima.
EN
In Italy for the last decade, a very interesting public debate has been conducted about artificial reproduction. An important step in this discussion was the adoption in 2004 of a special law regulating the use of the in vitro method. In 2014 the Constitutional Court cancelled the prohibition, existing in this document, of the methods of heterological artificial reproduction. A very important part of the debate in Italy are different kinds of philosophical arguments. The most interesting or very representative voices in this discussion include statements of Oriana Fallaci, Vittorio Possenti, and Gianni Vattimo.
5
Publication available in full text mode
Content available

Kirche als die Gemeinschaft der Liebe. Gianni Vattimos Auseinandersetzung mit dem Christentum

71%
Tarchała A.
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
|
2017
|
issue 23
23-251
XX
Istniejemy jako ludzkość w wieku interpretacji – stwierdził Gianni Vattimo. W takim kontekście dochodzi do jednoczesnego zapośredniczenia kultury, nauki, polityki, filozofii i religii. I tak – kultura dialogu motywuje nas, by ukierunkować myślenie na filozoficzne konteksty problematyzujących rozstrzygnięć Nietzschego, Heideggera i Gadamera. Prawda ma zatem charakter historyczny – podkreśla Vattimo, zwracając naszą uwagę na szczególny obowiązek i zadanie hermeneutyki jako narzędzia interpretacji, jak również specyficznego sposóbu nastawienia do „świata życia“ konkretnego człowieka – tu rozumianego jako hermeneuty faktyczności. W takiej perspektywie Gianni Vattimo jako filozof „słabej myśli“ i chrześcijanin, staje się w obronie najsłabszych, wykluczonych i zmarginalizowanych.
EN
he aim of the article is to present the concept of Christianity in which the Church will be understood as a specific community of love. The church would be in the sense of community which is expressed kenosis of Christ. The church should be like Christ in his resignation and transformation, that is, give up attitude only power but just in love give birth to real life. Love in this perspective is the salvation for the degradation of societies.
6

Film animowany w perspektywie filozofii mediów Gianniego Vattima

71%
Wieczorek M.
Edukacja Filozoficzna
|
2020
|
issue 69
85-98
PL
W artykule przedstawiam wybrane zagadnienia z obrębu filozofii mediów Gianniego Vattima, skupiając się przede wszystkim na pojęciu oscylacji, z którym włoski filozof wiąże nadzieje emancypacyjne. Opisując poszczególne cechy filmu animowanego z perspektywy filozofii mediów Vattima, argumentuję, że animacja jest dziedziną sztuki w najwyższym stopniu pasującą do teorii autora Końca nowoczesności. Rozwój eksperymentalnych form animacji powinien w związku z tym przyczynić się w ogromnym stopniu do spełnienia etyczno-politycznych nadziei Vattima.
EN
In this paper, I overview selected ideas central to Gianni Vattimo’s philosophy of media, while focusing on the idea of oscillation, to which the Italian philosopher attached some emancipatory hopes. By describing certain aspects of animated film from the perspective of Vattimo’s philosophy of media, I argue that animation is the form of art most fitting to the theory proposed by the author of The End of Modernity. As a result, the development of experimental forms of animation should contribute to a great extent to the fulfilment of Vattimo’s ethico-political hopes.
7
Publication available in full text mode
Content available

O teorii „myśli słabej” w pedagogice humanistycznej

71%
Wajsprych I.
Studia Paedagogica Ignatiana
|
2014
|
vol. 17
105-122
PL
Artykuł dotyczy filozoficznej idei „myśli słabej” włoskiego filozofa postmodernistycznego, Gianniego Vattima, która może być traktowana jako sposób hermeneutycznej interpretacji faktów kulturowych, z edukacyjnymi włącznie. Słabą myśl charakteryzuje Vattimo na tle dwóch wielkich nurtów filozoficznych: dialektyki i filozofii różnicy. Jest to taki typ refleksji, który z jednej strony poszukuje dla siebie normatywnych punktów oparcia, z drugiej zaś przyznaje im prowizoryczny status, pozbawiając się przywileju uniwersalistycznych roszczeń. Wspomniana koncepcja ukazuje związki między etyką i hermeneutyką, ze szczególnym uwzględnieniem etyki otwartej kontynuacji. Podkreśla ona również możliwość osłabienia kolonizującej mocy „mocnego” (nowoczesnego i naukowego) dyskursu w pedagogice. Do prawdy (prawdy pozbawionej metafizycznego gruntu) można również dotrzeć na drodze nienaukowej, która sprzeciwia się scjentyzmowi i wiedzie przez interpretację.
EN
The article refers to a philosophical idea of “weak thought”, grounded by Italian postmodern philosopher, Gianni Vattimo, which can be seen as a hermeneutical interpretation of cultural facts, including educational ones. Vattimo shows the idea of “weak thought” at the background of two big philosophical streams: dialectic and philosophy of difference. It is a type of reflection, which seeks normative anchorages for itself on the one hand, but gives them provisional status on the other hand, depriving itself of the privilege of universalistic claims. The abovementioned concept reveals the relationships between ethics and hermeneutics, in which the ethics of open continuation is privileged. It also underlines the possibility of weakening the colonizing power of the “strong” (modern and scientific) discourse in the pedagogy. Towards the truth (the truth devoid of the metaphysics) one can reach also through the unscientific path, which stands against the scientism and leads through the area of interpretation.
8
Publication available in full text mode
Content available

Religiosität als erwünschte Anregung in der Hermeneutik

63%
Vodičar J.
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
|
2011
|
vol. 1
|
issue 1
PL
Paul Ricoeur insists on some kind of philosophical agnosticism although in everyday practice he is consciously bound to Christianity. That said, his poetical approach in Biblical hermeneutics when he confronts his position with his no believing contemporaries, very clearly shows that religious dimension of man, especially in its openness to new meanings, makes the understanding more proli fi c. This opens the way for new attempts of repeated search for human need for religious dimension also at Luc Ferry and Gianni Vattimo. It is not necessary that there is a very certain form of religiosity; the important thing is openness for these questions. In this way we liberate the science, to seriously confront with religious dimension of man. This is especially important in a globalized world where religiosity on one hand can be a cause for the clash of civilizations and on the other it can be a possibility of a common search for a world ethos.
9
Publication available in full text mode
Content available

Choosing normativity after the “death of god”. Ethical implications of weak thought

63%
Kobyliński A.
Studia Philosophiae Christianae
|
2020
|
vol. 56
|
issue S2
197-213
EN
The article aims to analyse the concept of normativity within the philosophy of weak thought developed by Gianni Vattimo. Weak thought refers to the idea of weakening the existence in the era of metaphysical demise, as well as a challenge to the Cartesian concept of the subject. This philosophical tradition does not entirely abandon moral normativity. Vattimo proposes a weak notion of normativity, i.e. persuasion, without claims of universal applicability. Weak normativity derives from dialogue and respect for tradition, as well as recommends compliance with specific moral principles. However, it does not consider their applicability to be universal. This kind of normativity is established on the basis of cultural heritage, agreement and social contract.
10

Post-Truth as a Feature of Hypermodern Times

62%
Quintana-Paz M. A.
Edukacja Filozoficzna
|
2018
|
issue 66
143-161
EN
In this paper I will defend the idea of the success of post-truth as one of the main features of hypermodernity. In order to understand such a claim, I will start by defining “post-truth” and showing the key differences that separate it from simple manipulation or lies. I will explain how post-truth characterizes a whole new way of understanding the difference between truth and falsity: a new attitude of indifference to the sharp distinction that moderns and ancients had placed between these two notions. I will contend that this new attitude had been announced by the work of at least three recent philosophers: Harry Frankfurt, Gianni Vattimo and Mario Perniola. They give different names to “post-truth”, though, and attribute it to different causes (from anti-intellectualism to the new media and to sheer carelessness). After that, I will explore how two key aspects of hypermodernity (according to Gilles Lipovetsky), i.e. hyperindividualism and hyperconsumption, cohere with this spread of post-truth. Finally, I will summarily refer to some political and geopolitical events that corroborate the relevance of post-truth in our hypermodern world.
PL
W artykule tym będę bronił tezy, że sukces post-prawdy jest jedną z głównych cech hipernowoczesności. By twierdzenie to uczynić jak nalepiej zrozumiałym, zacznę od zdefiniowania post-prawdy i pokazania, co odróżnia ją od prostej manipulacji oraz kłamstw. Wyjaśnię, jak post-prawda odnosi się do rozumienia różnicy między prawdą i fałszem, wskazując na nowe podejście polegające na indyferencji wobec ostrego rozróżnienia, które starożytni i nowożytni wprowadzili pomiędzy tymi dwoma pojęciami. Wykażę, że podejście to zostało już zapowiedziane przez trzech współczesnych filozofów: Harry’ego Frankfurta, Gianniego Vattimo i Mario Perniolę, choć nazywali oni post-prawdę na różne sposoby i wskazywali różne jej przyczyny (od antyintelektualizmu, po nowe media i czystą beztroskę). Następnie zbadam, jak dwa kluczowe aspekty hipermodernizmu (według Gillesa Lipovetsky’ego), mianowicie hiperindywidualizm i hiperkonsumpcja, wiążą się z rozprzestrzenianiem się post-prawdy. Na koniec, pokrótce odniosę się do wydarzeń o charakterze politycznym i geopolitycznym, które potwierdzają, że post-prawda jest istotnym zjawiskiem hipernowoczesnego świata.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.