Search results

1

Konserwatyzm czy rewolucja? Próba klasyfikacji ideowej środowiska „Buntu Młodych” i „Polityki” (1931–1939)

100%

Zakrzewski M.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2017

|

issue 30

45-64

EN

The article describes the main points of political thinking of writers focused around “Bunt Młodych” (Rebel of the Young) – from 1937 called “Polityka” (Politics) magazine. In the 30s, when many of radical ideas were very popular, such authors as Adolf Bocheński, Aleksander Bocheński, Kazimierz Studentowicz or Ksawery Pruszyński tried to reform traditional conservative doctrine. Like many German or French conservative authors of that time, they were going to express traditional ideas in modern, in some way revolutionary, language. They constructed Polish version of imperial theory which connected geopolitical ideas of partition of Soviet Union (in cooperation with Third Reich) and modernization of Polish society and state. „The Rebel of the Young” Circle combined the intellectual achievement polish conservative thinkers as Michał Bobrzyński or Stanisław Koźmian with Stanisław Brzozowski’s thought who was one of the most important socialist thinker. In this way Jerzy Giedroyc (editor of the magazines) and his cooperators made an unique political doctrine that we could classify as form of conservative revolution.

2

Listy Józefa Wittlina do Czesława Miłosza

89%

Zajączkowski R.

Pamiętnik Literacki

|

2017

|

vol. 108

|

issue 1

165-186

PL

Korespondencja Józefa Wittlina i Czesława Miłosza jest jednym ze świadectw życia emigracyjnego. Listy Wittlina do Miłosza stanowią uzupełnienie ogłoszonych wcześniej listów Miłosza do Wittlina. Najbardziej intensywne kontakty obu pisarzy przypadły na lata czterdzieste i pięćdziesiąte XX wieku, gdy Miłosz był urzędnikiem polskiej dyplomacji w USA. W tym właśnie okresie najczęściej korespondowali oni ze sobą oraz współpracowali przy publikacji książki „Adam Mickiewicz. Poet of Poland. A Symposium” (New York 1951). Z lat sześćdziesiątych nie zachowała się korespondencja między nimi, choć nie można wykluczyć, że pozostawali w kontakcie telefonicznym. Obaj wzajemnie cenili swoją twórczość, ale nie mieli do siebie dużo sympatii. Różnili się pod względem poglądów politycznych i sytuacji życiowej. Wittlin w swoich listach do Miłosza był dość oficjalny i powściągliwy, co widać wyraźnie, jeśli porówna się je z jego listami do Wierzyńskiego, Haupta, Giedroycia czy nawet Kridla. Niemniej korespondencja Miłosza i Wittlina, to istotny ślad kontaktów oraz współpracy obu pisarzy – postaci bardzo ważnych nie tylko dla literatury polskiej.

EN

Józef Wittlin and Czesław Miłosz’s correspondence evidences the life emigrants. The letters are a complement to Miłosz’s letters to Wittlin published earlier. Most intensive contacts of the writers is observed in the 1940s and 1950s, when Miłosz served for Polish diplomacy in the USA. It was the time when they most frequently exchanged letters and cooperated in the publication of the book “Adam Mickiewicz. Poet of Poland. A Symposium” (New York 1951). There is no output of their correspondence dated 1960s, though we cannot exclude their telephone contact at that time. Both Miłosz and Wittlin respected each other’s creativity, yet they did not feel much reciprocal affinity. They differed as regards political views and life situation. Wittlin in his letters to Miłosz was fairly official and undemonstrative, which may be well visible in comparison to his letters to Wierzyński, Haupt, Giedroyc, and even Kridl. Even so, their correspondence is important evidence of contact and cooperation of the writers–vital not only for Polish literature.

3

Z archipelagu na kontynent. Polskie tropy Władimira Maksimowa

63%

Przebinda G. W.

Przegląd Rusycystyczny

|

2023

|

issue 4 (184)

144-170

RU

В статье предпринята попытка синтетического анализа польских нитей редакционной деятельности Владимира Максимова (1930–1995) в качестве руководителя эмигрантского ежеквартального журнала „Континент” в период его выхода в Париже (1974–1992). Главным замыслом редактора Максимова было создание такого литературно-политического и антикоммунистического журнала в Западной Европе, который объединил бы людей, занимающихся борьбой за свободу всей Восточной Европы в сотрудничестве с Западной. Схожие цели ставили перед собой гораздо раньше в парижской «Культуре» Ежи Гедройц, Юзеф Чапский и Густав Херлинг-Грудзинский, которые по просьбе Максимова вошли в международную редакцию «Континента», оставаясь в ней до самой смерти, также когда с 1992 г. офис был переведен в Москву и передан Игорю Виноградову в качестве редактора. Между тем, в парижский период «Континента» Максимов, поддерживаемый с 1976 года Натальей Горбаневской, также охотно сотрудничал с поляками из Польской Народной Республики – Виктором Ворошильским, Адамом Михником, Анджеем Дравичем и кардиналом Стефаном Вышинским. И Максимов с Горбеневской, и их польские авторы рассматривали это как фрагмент общей борьбы за «нашу и вашу свободу» – вместе с украинцами, чехами, словаками, литовцами и венграми. Таким образом, общая цель вышеупомянутой статьи состояла в том, чтобы представить этот очень важный «польский сегмент» в истории русского «Континента» в изгнании.

PL

W artykule podjąłem próbę syntetycznej analizy polskich wątków w działalności redaktorskiej Władimira Maksimowa (1930–1995) jako szefa emigracyjnego kwartalnika „Kontynent” w okresie jego wydawania w Paryżu (1974–1992). Zamysłem głównym redaktora Maksimowa było stworzenie takiego literacko-politycznego, a zarzem antykomunistycznego czasopisma w Europie Zachodniej, które łączyłoby w sobie ludzi zaangażowanych w walce wolność w całej Europie Wschodniej we współpracy z Europą Zachodnią. Podobne cele stawiali sobie już dużo wcześniej w paryskiej „Kulturze” – Jerzy Giedroyc, Józef Czapski, Gustaw Herling-Grudziński, którzy na prośbę Maksimowa weszli do międzynarodowej Rady Redakcyjnej „Kontynentu”, pozostając w jej składzie aż do śmierci, również i wtedy, gdy redakcja od 1992 roku została przeniesiona do Moskwy i przekazana w ręce Igora Winogradowa jako redaktora. Tymczasem Maksimow w okresie paryskim, wspierany od 1976 roku przez Natalię Gorbaniewską, współpracował również bardzo chętnie Polakami z PRL-u – Wiktorem Woroszylskim, Adamem Michnikiem, Andrzejem Drawiczem, kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Zarówno Maksimow z Gorbaniewską, jak ich polscy autorzy traktowali są współpracę jako istotny fragment wspólnej walki o „wolność naszą i waszą” – wespół z Ukraińcami, Czechami, Słowakami, Litwinami, Węgrami. Ogólnym celem powyższego artykułu było więc przedstawienie tego właśnie bardzo ważnego „polskiego segmentu” w historii rosyjskiego „Kontynentu” na emigracji.

EN

In this article, I have attempted a synthetic analysis of the Polish threads in the editorial activity of Vladimir Maksimov (1930–1995) as head of the émigré quarterly Continent during the period of its publication in Paris (1974–1992). The main idea of Maksimov as editor was to create such a literary-political, and allegedly anti-communist, magazine in Western Europe, which would bring together people involved in the struggle for freedom throughout Eastern Europe in cooperation with Western Europe. Similar aims had already been pursued much earlier in Parisian Kultura – by Jerzy Giedroyc, Józef Czapski, Gustaw Herling-Grudzinski, who, at Maksimov’s request, joined the international editorial board of Continent, remaining on it until his death, even when the editorial board was moved to Moscow from 1992 and handed over to Igor Vinogradov as editor. Meanwhile, Maksimov during the Paris period, supported since 1976 by Natalia Gorbanevskaya, also collaborated very willingly with Poles from the communist regime – Viktor Woroszylski, Adam Michnik, Andrzej Drawicz, Cardinal Stefan Wyszynski. Both Maksimov and Gorbanievskaya, as well as their Polish authors, saw it as a part of a common struggle “For our freedom and yours” – together with Ukrainians, Czechs, Slovaks, Lithuanians, and Hungarians. The overall aim of the above article was therefore to present this very important “Polish segment” in the history of the Russian Continent in exile.

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Pamięć i Sprawiedliwość

1 Przegląd Rusycystyczny

1 2023

2 2017

1 Przebinda G. W.

1 Zajączkowski R.

1 Zakrzewski M.

Konserwatyzm czy rewolucja? Próba klasyfikacji ideowej środowiska „Buntu Młodych” i „Polityki” (1931–1939)

Listy Józefa Wittlina do Czesława Miłosza

Z archipelagu na kontynent. Polskie tropy Władimira Maksimowa