Search results

1

L’Amore Misericordioso di Gesù Cristo nell’esperienza di Santa Teresa di Lisieux

100%

Kiera S.

Roczniki Teologii Dogmatycznej

|

2012

|

vol. 4(59)

295-304

EN

The experience called «the knowledge of love» (scientia amoris) reported by the Saints is not at tangent with academic science, but in fact is the ultimate of knowledge. This is the knowledge of Christ’s love. It is superior to all other kinds of knowledge and cognition (cf. Eph. 3:19). Many Saints contemplate the mystery of the Saviour focusing on one divine attribute. St Therese of the Child Jesus and the Holy Face chose Christ's «Merciful Love», which constitutes the key to the interpretation of her doctrine. The teaching of the Saint Carmelite is named „the little way”, which is an open invitation to a programme of individual evangelical growth towards perfection. The departure point in the interpretation of Therese’s teaching is her great craving for exalted sanctity, which for her equalled with a need to work for the salvation of sinners: loving God and making Him loved by others. Therese’s sense of personal imperfection and misery (miseria) is not an obstacle for her efforts. Instead, it leads her to discover that the most prominent and outstanding attribute of God’s love is His Mercy (misericordia). Merciful Christ gives Himself to the sinful man: «humility is an attribute of love». (Ms A 2v). This divine attribute, to which she referred as «Merciful Love», is one of the key elements of the Teresian doctrine, and «praising the Mercy of the Lord» (Ms C 1r) is the main reason underlying her work on her diary. The pivotal idea of the „the little way” is her hope in God, manifesting itself in her confident trust and complete devotion (abandonment) of her life to God. Contemplating Christ’s Merciful Love leads Therese up to her being „sure” of becoming a great saint, but it also opens new horizons of hope for all people.

2

Kościół sakramentem miłosierdzia

84%

Ledwoń I. S.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

59-71

EN

The article deals with an issue of the Church being a sacrament of mercy. According to the Second Vatican Council, the Church, being a sacrament of salvation, is one only in Christ and in connection with Him. The Church's mission to the world is to communicate Christ already present in it through His grace and words; that is to unite the whole humanity with Christ. Not only does the Church show Christ's revelation of God’s charity, but also it is the Church of Christ himself as long as it remains the sign of that charity. Giving the testimony of the charity is the obligation of both the whole Church and its each and every member.

PL

Artykuł podejmuje zagadnienie Kościoła jako sakramentu miłosierdzia. Według Soboru Watykańskiego II Kościół jest sakramentem zbawienia, jednak jest nim wyłącznie w Chrystusie i w związku z Nim. Misja Kościoła w świecie polega na przekazywaniu Chrystusa obecnego w nim przez łaskę i słowo, a tym samym na jednoczeniu całej ludzkości z Chrystusem. Kościół nie tylko przekazuje Chrystusowe objawienie o miłosiernej miłości Boga do człowieka, ale sam o tyle jest Kościołem Chrystusowym, o ile jest skutecznym znakiem tej miłości. Świadectwo miłości miłosiernej jest obowiązkiem zarówno Kościoła jako całości, jak i każdego poszczególnego wiernego.

3

Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia

84%

Guzowski K.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

95-114

EN

The author of the article Christ as the face of the Father's mercy. A top-down and theophanic conception of God's Mercy draws the most fundamental approach to the mystery of mercy as a form of the inner revelation of the Triune God's life from the ample Polish literature devoted to the issue of God's Mercy, and analyzes it. Also practicing mercy, according to this conception, may be done in the right way if its features are recognized in Jesus Christ the Incarnated Son's deeds. The author calls this perspective of theology of mercy “a top-down conception”, as humanity is not able to comprehend the essence of mercy without the aid of the supernatural world that, on the one hand, shows what God is like in His essence, and on the other, how one should follow God to be saved. God's self-revelation in the salutary events becomes – according to the author – the best interpretation key of God's theology of mercy, showing His Trinitarian character.

PL

Autor artykułu Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego Miłosierdzia wydobywa z bogatej literatury polskiej na temat Bożego Miłosierdzia i analizuje najbardziej fundamentalne ujęcie misterium miłosierdzia jako formy objawienia wewnętrznego życia Boga Trójjedynego. Również praktykowanie miłosierdzia, według tej koncepcji, może być właściwie prowadzone, jeśli się rozpozna jego cechy w działaniu Jezusa Chrystusa, Syna Wcielonego. Autor nazywa tę perspektywę teologii miłosierdzia „koncepcją odgórną”, gdyż ludzkość nie jest w stanie pojąć istoty miłosierdzia bez pomocy światła nadprzyrodzonego, które z jednej strony pokazuje jaki jest Bóg co do swej istoty, z drugiej jak należy naśladować Boga, by się zbawić. Samoobjawienie Boga w wydarzeniach zbawczych staje się − według autora − najlepszym kluczem interpretacyjnym teologii miłosierdzia Bożego, oddającym jego trynitarny charakter.

4

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

67%

Lekan J.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 2

59-77

EN

Undertaking the problem of forgiveness as something which every man needs from God, it is necessary to look upon it in the perspective of God’s Mercy as one of the elements of the process of salvation. Without doubt, we have to consider a man as the greatest fruit of God’s creation (not forgetting about ontological abyss), invited to friendship with God from the very moment of creation. Also, the original sin and its effects, as well as God’s Mercy revealed in the gift of the Only Son, cannot be forgotten. In Him we reach forgiveness – all of us who ask for it with faith and open heart. This forgiveness is realized in the framework of the New Covenant. It is accessible in the Church both in a regular (sacramental) and an extraordinary way. It leads to the creation of the new heart in us and it enables us to forgive each other in order to build the Civilization of Love. In that way, it reveals the truth that creation and redemption are correlated because redemption does not destroy the work of the Creator but the work of the tempter.

PL

W refleksji nad przebaczeniem widzianym w świetle Bożego miłosierdzia zechcemy, by pójść następującą drogą: Był taki moment w dziejach człowieka, że przebaczenie nie było potrzebne (harmonia stworzenia). Człowiek zburzył tę relację przez złe wykorzystanie swej wolności (grzech pierworodny). Bóg nie pozostawił jednak człowieka samego i wyszedł ku niemu (przebaczenie w Chrystusie). Przebaczenie to jest dostępne (w Kościele) w sposób zwyczajny, sakramentalny (sakrament pokuty i pojednania) i nadzwyczajny (pozasakramentalny). Posiada konkretne skutki antropologiczne (nowy człowiek). Boże przebaczenie jest niezbędne, aby dokonało się przebaczenie w relacjach międzyludzkich (jedno serce).

5

Teologia miłosierdzia Bożego

67%

Góźdź K.

Teologia w Polsce

|

2016

|

vol. 10

|

issue 1

5-15

EN

God’s Mercy never threatens man’s dignity. It elevates human dignity to the Divine level of “second creation.” This is a kind of “divinization” of man, in which human love is transformed by the Divine mercy into closeness to God. Divine Mercy compensates all human imperfections – not only sins, but all kinds of weakness and limitations of the person’s existence. This is how love and mercy are in the heart of the relationship between God and man. Love and mercy are two aspects of one grace: The grace of Divine Love gives life, while the grace of Divine Mercy purifies and perfects human nature. Therefore, Divine Mercy is a precondition on human participation in the nature of God. To put it briefly, man is created through love and saved through mercy.

PL

Miłość i miłosierdzie są dwoma wymiarami jednej łaski: miłość Boża stwarza, a miłosierdzie Boże – oczyszcza i doskonali naturę człowieka. Miłosierdzie jest więc warunkiem doprowadzenia człowieka do uczestniczenia w naturze Bożej. Mówiąc krótko: stwarza człowieka miłość, a zbawia miłosierdzie.

Refine search results

2 Roczniki Teologiczne

2 Teologia w Polsce

1 Roczniki Teologii Dogmatycznej

1 2017

3 2016

1 2012

1 Guzowski K.

1 Góźdź K.

1 Kiera S.

1 Ledwoń I. S.

1 Lekan J.

L’Amore Misericordioso di Gesù Cristo nell’esperienza di Santa Teresa di Lisieux

Kościół sakramentem miłosierdzia

Chrystus obliczem miłosierdzia Ojca. Koncepcja odgórna i teofanijna Bożego miłosierdzia

Przebaczenie w optyce miłosierdzia

Teologia miłosierdzia Bożego