Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  God’s love
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

God’s Love in the Teaching of Cardinal Stefan Wyszyński

100%
Jaśkiewicz S.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 2
29-47
EN
The article presents the subject of God’s love in Cardinal Wyszyński’s teaching. Primate Wyszyński puts God’s love at the very center of his theological thought. The theme of God’s love is discussed in seven sections: the first of them refers to the most famous words of Saint John’s “Deus Caritas est” (1 Jn 4:8,16), which are a short and brief definition of God; the second section develops Cardinal Wyszyński’s statement that there was a “time” in which only Love existed; the third section concerns the impartation of God’s love; fourth section describes the love of the Father; fifth section speaks of the greatest Love, which is the Incarnate Son of God, Jesus Christ; section six focuses on the Holy Spirit, who is the Spirit of Love; the last section speaks of Mary, Mother of Beautiful Love. The whole ends with the summary. In his teachings on the love of God, Cardinal Wyszyński started with the inner life of the Triune God, with the Person of the Father, and then focuses on the salvific mission of the Son of God and the sanctifying action of the Holy Spirit. In this way, he appreciates both the category of God the Father and God as a Father full of love.
2

Boska liturgia św. Jana Chryzostoma hymnem i źródłem miłości

88%
Koperek S.
Studia Pastoralne
|
2014
|
vol. 10
363-373
EN
Jesus constituted Eucharist in the atmosphere of love: „having loved His own who were in the world, He loved them to the end” (Joh 13:1). It is especially stressed in the anaphora and all The Divine Liturgy of Saint John Chrysostom. In this article author considers liturgical hymn about God’s source of love and he recalls 150th anniversary of the Congregation of the Resurrection’s participation in the mission in aid of the Bulgarian Union. First of all he shows genesis of this congregation. Next he analysis a history of its work in Bulgaria: years of beautiful and creative apostolate, the difficult and tragic time of war, and after that the period of communistic regime. The great works of this congregation were canceled and some of friars were imprisoned. Members of the Congregation of the Resurrection treated a time of prisoning as a „second university” and to the end of their lives they served to the people with joy.
3
Publication available in full text mode
Content available

God’s Love in the Teaching of Cardinal Stefan Wyszyński

63%
Jaśkiewicz S.
Teologia w Polsce
|
2020
|
vol. 14
|
issue 2
29-47
PL
Kardynał Stefan Wyszyński z krótkiej definicji Boga jako miłości (1 J 4,8.16) czyni obszerny traktat agapetologiczny, który choć podobnie jak inne nie ukazał się drukiem, to jednak spaja całą jego myśl teologiczną, zwłaszcza trynitologię. Jako wprawiony duszpasterzbył głęboko przekonany, że ujęta historiozbawczo nauka o miłości Bożej nie jest w stanie wyczerpać misterium Trójcy Świętej, dlatego też starał się zakotwiczyć ją mocno w wewnątrztrynitarnym życiu Trójjedynego Boga. Ze szczególnym upodobaniem kontemplujeon boską Osobę Ojca, który z miłości rodzi Syna, a następnie wraz z Synem tchnie Ducha. Oprócz tej nieskończonej głębi ojcostwa Ojca, a więc i źródła miłoojcowskiej, dającej początek Trójcy Świętej, prymas Wyszyński akcentuje ojcostwo Boga Trójjedynego, które objawiło się w dziele stworzenia i opatrznościowej trosce o nie, a także nowe ojcostwo wynikające z dzieła odkupienia i usynowienia ludzkości w Jednorodzonym Synu Bożym. Odrębnym rozdziałem trynitarnej refleksji o miłości Bożej jest caritas Christi – miłośćChrystusa. Ujmuje ją kardynał Wyszyński w kontekście prawdy o objawieniu Ojca, tajemnicy odkupienia oraz misterium zespolenia wszystkiego w Chrystusie jako Głowie. Szczególnego znaczenia nabiera w tym kontekście porównanie ramion krzyża do „tarczy”osłaniającej ludzkość przed gniewem, a samego Chrystusa do „ciężaru” przeważającego szalę sprawiedliwości na rzecz zwycięstwa miłości. Niezastąpionym dopełnieniem rozważań o miłości Bożej jest refleksja kardynała Wyszyńskiego o Duchu Świętym, który jest Miłością Ojca i Syna, Duchem Miłości albo też samą Miłością. Ożywczo działa On w sercu każdego wierzącego i w całym Kościele. Jego działania szczególnie doświadczyła Maryja, która z uwagi na stan posiadania Największej Miłości nazwana zostaje Matką Pięknej Miłości.
EN
The article presents the subject of God’s love in Cardinal Wyszyński’s teaching. Primate Wyszyński puts God’s love at the very center of his theological thought. The theme of God’s love is discussed in seven sections: the first of them refers to the most famous words of Saint John’s “Deus Caritas est” (1 Jn 4:8,16), which are a short and brief definition of God; the second section develops Cardinal Wyszyński’s statement that there was a “time” in which only Love existed; the third section concerns the impartation of God’s love; fourth section describes the love of the Father; fifth section speaks of the greatest Love, which is the Incarnate Son of God, Jesus Christ; section six focuses on the Holy Spirit, who is the Spirit of Love; the last section speaks of Mary, Mother of Beautiful Love. The whole ends with the summary. In his teachings on the love of God, Cardinal Wyszyński started with the inner life of the Triune God, with the Person of the Father, and then focuses on the salvific mission of the Son of God and the sanctifying action of the Holy Spirit. In this way, he appreciates both the category of God the Father and God as a Father full of love.
4
Publication available in full text mode
Content available

Boże umiłowanie Izraela (Pwt 7,7-10)

63%
Szamocki G.
Verbum Vitae
|
2013
|
vol. 23
17-37
EN
According to Deut 7:7-10, love is at the root of the relationship of God Jahweh with Israel. Mutual love is inscribed in the covenant between Jahweh and his people. Jahwe’s love for Israel and its characteristics can only be explained by the nature of God. Faithful to the promises given to the fathers of Israel, God shows love to Israel. In the name of that love He chooses Israel from other nations and accompanies him in his history. Out of love He performs great works for Israel and demonstrates His power in the destruction of the enemies who hate Him. The inhabitants of the Persian province of Yehud should be considered as the first recipients of the parenesis of Deut 7:7-10. For them, the reminder of the essence of Jahweh’s love, its constancy and consequences, constituted guidance and instruction in the effort of religious-national postexilic revival and restoration. In addition, the lesson of Deut 7:7-10, according to its place in the structure of the Book of Deuteronomy, provided the basis and motivation for remaining faithful to Jahweh. It encouraged to love Him “with all your heart, with all your soul and with all your strength” (Deut 6:5).
5
Publication available in full text mode
Content available

Miłość Boga w pismach św. Tomasza z Akwinu

63%
Moskal P.
Verbum Vitae
|
2013
|
vol. 23
183-195
EN
In the present article the author argues that, according to Thomas Aquinas, there is love in God, because the act of will by its nature involves love. God naturally loves all existing things since he calls them into being. Consequently, the term “love” means the essence of God, the breath of love, and the person of the Holy Spirit. God loves the created things through the Holy Spirit. Then, through the Incarnation and the work of Jesus Christ God shows us how deeply He loved us. Finally, the notion God’s love is strictly connected with the idea that God is just and merciful.
6
Publication available in full text mode
Content available

„Ja jestem Bogiem, a nie człowiekiem!” (Oz 11,9). Prorocka wizja doskonałej miłości Boga „ojca mającego serce matki”

63%
Kot P.
Verbum Vitae
|
2013
|
vol. 23
39-56
EN
Since the 1960s, in the circles of the so called feminist theology, there has been a strong call for a departure from the androcentric image of God in the exegesis of biblical texts. It initialized a differentiation, very radical at times, into fatherly and motherly features of God. This dualistic approach is evident especially in the aspect of God’s love to the human. However, a thorough analysis of the prophetic texts by Hosea and Isaiah, in which we find the metaphor of God’s motherly love, also leads to a significant observation that these authors never fragment God’s qualities, but present them as complementary: God loves the human with a love that is fatherly and motherly at the same time. God is a perfect being. The Scripture is a testimony of God who is Fullness (see: Col 1:19; 2:9; Eph 1:23; 3:19) and as such he gives himself to the human. Exposed to the effect of the loving God, the human receives a love that in the material world is associated with either male or female features, but which – in itself – is simply divine.
7
Publication available in full text mode
Content available

Głos z nieba w J 12, 28 – jego percepcja i wymowa teologiczna w świetle Biblii

51%
Nowińska J.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2015
|
vol. 68
|
issue 1
EN
The heaven is always mentioned with reference to God in the Bible. Several times biblical authors of the Greek text use the term ἡ φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ to describe one of the way God’s activity. There are also various receptions of that and different human reactions – from admire to misunderstanding. John 12 : 28ff is one of such texts – more like a summary of a few points of view. Through the contextual analyze appear the love between God and Son and invitation for everybody to participate in that mystery – mystery of salvation.
PL
W Biblii niebo jest zawsze wspominane w odniesieniu do Boga. Wiele razy autorzy biblijni greckiego tekstu używają słów ἡ φωνὴ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, aby opisać jeden ze sposobów działania Boga. Istnieją różne recepcje tego wyrażenia i rozmaite ludzkie reakcje – od podziwu do nieporozumienia. J 12, 28nn jest jednym z takich tekstów, więcej – jest on jakby streszczeniem różnych punktów widzenia. Poprzez analizę kontekstualną ukazuje się miłość pomiędzy Bogiem i Synem oraz zaproszenie dla każdego do uczestnictwa w tym misterium – misterium zbawienia.
8
Publication available in full text mode
Content available

Honorackie ujęcie koncepcji wynagradzania jako walki o odzyskanie człowieka

51%
Brandenburg B.
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
|
2020
|
vol. 27
287-307
EN
The visible secularization of the contemporary world prompts the rediscovery of the Honorat`s concept of reparation. It’s the spiritual fight of Christians for human souls, in which love is most important thing. Reparation spirituality has been present in the Church since its inception. It finds its expression in the teaching of the Popes, who clearly indicate its importance. Its value comes from union with Christ – the Redeemer of man. Bl. Fr. Honorat Koźmiński emphasizes the response of love to God’s love – redamatio. This attitude is led by the experience of God’s love and recognition of one’s sin. It’s expressed in the sacrificial aspect of life, including for the sincere intention of serving God and an active love of God and neighbor. Mary is the model of such a life. The consecrated life is a special expression of the spirituality of reparation. The Congregation of the Daughters of Mary Immaculate joins the trend of reparation spirituality. As guardian angels of people of the city, they continue the Franciscan mission of rebuilding the Church.
PL
Widoczna sekularyzacja współczesnego świata skłania do odkrycia na nowo honorackiej koncepcji wynagradzania. Jest ona duchową walką chrześcijan o ludzkie dusze, w której najważniejsza jest miłość. Duchowość wynagradzania jest obecna w Kościele od początku jego istnienia. Znajduje swój wyraz w nauczaniu papieży, którzy jednoznacznie podkreślają jej doniosłe znaczenie. Jej wartość wynika ze zjednoczenia z Chrystusem – Odkupicielem człowieka. Bł. Honorat podkreśla odpowiedź miłości na miłość Boga – redamatio. Do takiej postawy prowadzi doświadczenie Bożej miłości i uznanie własnego grzechu. Wyraża się ona w ofiarniczym aspekcie życia, m.in. w szczerej intencji służenia Bogu oraz czynnej miłości Boga i bliźniego. Wzorem takiego życia jest Maryja. Szczególnym wyrazem duchowości wynagradzania jest życie konsekrowane. Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej, realizując zadanie zlecone przez założyciela, włącza się w nurt duchowości wynagradzającej w ujęciu honorackim. Jako aniołowie opiekuńczy ludzi miast niepokalanki kontynuują franciszkańską misję odbudowy Kościoła.
9
Publication available in full text mode
Content available

Miłość Boga w nauczaniu Jana Pawła II

51%
Kunka S.
Verbum Vitae
|
2013
|
vol. 23
225-243
EN
To talk about God’s love is to talk about God Himself, because “God is love” (1 John 4:8). God’s love for men is, in the teaching of John Paul II, the foundation of the papal proclamation. Its source is the inner love of the Holy Trinity. The present article discusses the statement of St. John, who says that “God is love” (1 John 4:8). This statement speaks of the essence of God in the aspect of Trinity’s inmost being and in terms of the economy of salvation. The article also takes up the issue of love of the Father and of the Son, and the question of the Holy Spirit as the Love of the Father and the Son. The Third Person of God, coming from the Father and the Son, is the Breath of Their mutual Love.
10
Publication available in full text mode
Content available

Benevolence or Mercy? The Problem with the First Premise of the Hiddenness Argument

38%
Mordarski R.
Roczniki Filozoficzne
|
2021
|
vol. 69
|
issue 3
123-139
PL
Dobroczynność czy miłosierdzie? Problem pierwszej przesłanki argumentu z ukrytości Pierwsza przesłanka J. L. Schellenberga argumentu z ukrytości zrównuje miłość Boga z pozytywnym stosunkiem do człowieka. Aby zilustrować tę relację, posłużono się ludzkim modelem miłości rodzicielskiej, opartym na standardach współczesnego amerykańskiego liberalnego świata, a nie na standardach biblijnych. W rezultacie przypisujemy Bogu wąsko rozumiany horyzontalny stosunek do ludzi, który jest zupełnie obcy pojmowaniu miłości wypracowanemu w tradycji chrześcijańskiej. Kiedy odwołamy się do klasycznego teizmu, który uznawał miłość za centralny przymiot Boga, zobaczymy, że należy ją rozumieć w modelu wertykalnym, polegającym na ofiarowaniu dobra i miłosierdzia (łaski). Takie rozumienie podważa teizm dobroczynności i zastępuje go teizmem miłosierdzia (łaski). Dzięki temu okazuje się, że pierwsza przesłanka argumentu z ukrytości jest bardzo wątpliwa, a cały argument wymaga znaczącej rewizji.
EN
The first premise of J. L. Schellenberg’s Hiddenness Argument equates God’s love with a positive relationship to human beings. To illustrate this relationship, the human model of parental love is used, based on the standards of the modern American liberal world, not on the biblical standard. As a result, we attribute to God a narrowly understood horizontal relationship towards people, which is completely alien to the understanding of love developed in the Christian tradition. When we refer to the classical theism that recognized love as the central attribute of God, we will see that it should be understood in a vertical model, consisting in the offering of good and mercy. This understanding undermines the benevolent theism and replaces it with the merciful theism or theism of mercy. Ultimately, this makes the first premise of the Hiddenness Argument very questionable and the whole argument calls for a significant revision.
11
Publication available in full text mode
Content available

Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského

38%
Adam A.
Rocznik Tomistyczny
|
2012
|
vol. 1
49-63
EN
Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
PL
Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.