Search results

1

Teologia trynitarna Grzegorza z Nyssy w jego Opera minora (Tübingen, Evangelisch-theologische Fakultät, 17-20 IX 2008)

100%

Longosz S.

Vox Patrum

|

2009

|

vol. 53

1071-1073

PL

nie dotyczy

2

Święty Grzegorz z Nyssy, Do tych, którzy odwlekają chrzest (De iis qui baptismum differunt, CPG 3147)

100%

Przyszychowska M.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 60

547-555

PL

nie dotyczy

3

Makryna Młodsza, czyli kto? Postać świętej w pismach Grzegorza z Nyssy

80%

Dybała J., Katedra Historii Bizancjum W. F.-H.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2011

|

vol. 10

|

issue 2

PL

Artykuł stanowi fragment rozprawy doktorskiej pt. Ideał kobiety w greckiej literaturze patrystycznej IV i początku V wieku (w świetle pism Kapadockich Ojców Kościoła i Jana Chryzostoma, pisanej pod kierunkiem Pana prof. dr. hab. Macieja Kokoszki.

EN

Gregory of Nyssa is the author of his sister, Macrina’s biography. Already as a young girl she decided to lead an ascetic life. The bishop, however, did not describe the fate and experiences of the woman who achieved the ideal of religiousness breaking with the surrounding world and devoting herself entirely to God. The role of a virgin leading a community of nuns was definitely the most important role appointed to Macrina by her brother. In his works, however, especially in the Vita, she was portrayed in a context of the community of virgins as well as her own family. Therefore she was presented as a wife, widow, mother but also a caring daughter and sister. Gregory, casting her in all these roles, added value to Christian marriage, maternity and bringing up children. Macrina’s martyrdom and thaumaturgy were to prove that thanks to her religiousness and grace from God she predominated over other women. The bishop did not hesitate to place her also above outstanding men and he made her their teacher. The way he did it was to convince his readers that she was in fact the author of the teaching about soul and resurrection. Macrina became at the same time the best example of realizing this theological concept. She did not stay indifferent to her relatives’ death, but, on the other hand, she did not allow the sorrow after the loss to rule her mind. Gregory, admiring his sister’s attitude, taught that a Christian should not care about earthly matters. On the other hand, he excluded complete apatheia and showed how meaningful love to the other man was. Gregory’s works concerning Macrina provide his definition of Christian philosophy. It is ascetic life concentrated on prayer and physical work and deep faith that resurrection will restore the original, ideal state which was experienced by man in paradise before the fall. It allows people to exist almost like the angels. Macrina, achieving the highest stage in the development of her spirituality, approached the ideal. Gregory claimed that only her body differentiated her from angels. The bishop claimed that Macrina was better than any of representatives of the female sex, therefore, it was hard to call her a woman. It means that for her brother she became more similar to angels, than to human beings.

4

Grzegorz z Nyssy: czy Bóg stworzył starość?

80%

Przyszychowska M.

Vox Patrum

|

2011

|

vol. 56

383-392

EN

Old age, which we consider to be a normal or even a natural stage of human life, seems to us inseparably bound with human condition. However, for Gregory of Nyssa old age, like youth, sexual reproduction, passions or pain, was a consequence of the first sin rather than a characteristic feature of human nature, which was created by God at the beginning. In man’s beginnings God performed three important acts. In the first act He created human nature considered to be an entity, without separation into male or female. During the second stage of creation God – anticipating sin of the first man – created individual human beings with specific sex. The third act took place after the sin, when God gave people clothes made of animal skins, by which Gregory understands an animal aspect of human life, alien to human nature, and old age is an element of this aspect. Nevertheless, in our present condition clothes made of animal skins could be used for a good cause, so also old age could be a stage on the road to eternal life. Although God did not plan it for man, after the first sin it has become for us something normal and even natural.

5

Ekstasis i epektasis jako dwa elementy opisujące doświadczenie mistyczne według Grzegorza z Nyssy

70%

MANIKOWSKI M.

Filozofia Chrześcijańska

|

2017

|

vol. 14

71-86

EN

This text is an attempt to analyze fundamental aspects of Gregory of Nyssa’s mystics. In a way of neoplatonic tradition, Gregory speaks on the God as transcendent the world, both – the material and the spiritual, and transcends the human knowledge. God is unknowable. In this kind of understanding, there are two fundamental aspects of Gregory of Nyssa’s conception of mystical experience: ekstasis and epectasis. First, classical in the western kind of mysticism, is known as „a stay beyond the materiality”. Human soul must desert the body and in this way see God. Second, because God is transcendent and unknowable, the human soul must go an unending way to God. It never reaches God Himself.

6

Coherence and Discontinuity in Gregory of Nyssa

61%

Meredith A.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

399-404

PL

BRAK

7

Struggling with christology: Apolinarius of Laodicea and st Gregory of Nyssa

61%

Orton R.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 68

243-251

PL

Spór między Apolinarym z Laodycei i Grzegorzem z Nyssy, mający miejsce w 380 r. i dotyczący dzieła tego ostatniego: Antirrheticus adversus Apollinarium, może być postrzegany jako istotny krok w rozwoju chrystologicznego nauczania Kościoła. Pogląd Apolinarego, że odwieczny Logos zajął miejsce ludzkiego umysłu Jezusa Chrystusa, miał na celu ustanowienie jedności Jego osoby, zapewniając podstawę bytowej ciągłości między drugą Osobą Trójcy Świętej i Chrystusem w jego dwóch naturach. Słusznie chciał on przeciwdziałać wszelkiej sugestii rozdziału między ludzką i boską naturą („dwoma Chrystusami”), którą postrzega, jako nieuchronnie prowadzącą do „adopcyjnego” ujęcia Chrystusa jako człowieka „wypełnionego Bogiem” – stawiałaby ona tym samym Chrystusa na tym samym poziomie co proroków Starego Testamentu i jako taka nie mogłaby stanowić podstawy odpowiedniej soteriologii. Grzegorz z kolei przekonująco dowodzi, że chrystologia „wcielonego umysłu” Apolinarego oznaczałaby, że Jezus Chrystus nie był w pełni człowiekiem, a zatem nie może zbawić ludzkości. Jednak w obliczu zarzutów Apolinarego, nie może on dać odpowiedniego wyjaśnienia jedności Chrystusa w czasie Jego ziemskiego życia. Pozostawia bez odpowiedzi zarzuty Apolinarego odnośnie do „rozdzielającej” chrystologii, przez to, że w rezultacie przesuwa pełną jedność Chrystusa, aż do czasu po Jego uwielbieniu, kiedy to Jego boskość ogarnęła człowieczeństwo i usunęła wszystkie Jego ludzkie cechy w taki sam sposób, jak wody morza wchłaniają ocet wlany do niego. Na tej podstawie był potem oskarżany, anachronicznie, ale nie w sposób nieuzasadniony, o przyjmowanie nestoriańskiej (sformułowanej później przez Nestoriusza) wizji Chrystusa przed jego uwielbieniem i o pogląd monofizytyzmu po nim. Zarówno, troska Apolinarego o jedność Chrystusa, jak i Grzegorza z Nyssy o sformułowanie: „to, co nie zostało przyjęte, nie zostało zbawione” (wyrażenie Grzegorza z Nazjanzu), stały się istotnymi elementami, w oparciu o które siedemdziesiąt lat później powstała definicja chalcedońska.

EN

The argument in the 380s between Gregory and Apolinarius, as set out Gregory’s Antirrheticus adversus Apolinarium, can be seen as a significant step in the development of the Church’s Christological teaching. Apolinarius’s notion that the eternal Logos took the place of Jesus Christ’s human mind is designed to establish the unity of his person, by providing a basis for the ontic continuity between the Second Person of the Trinity and Christ in his two natures. Commendably, he wants to counter any suggestion of separation between the human and divine natures (“two Christs”), which he sees as inevitably leading to an “adoptionist” view of Christ as a “God-filled man”; that would put Christ on the same level as the Old Testament prophets and could not form the basis of an adequate soteriology. Gregory argues convincingly however that Apolinarius’s “enfleshed mind” Christology would mean that Jesus Christ was not fully human and could not therefore save humankind. But in the face of Apolinarius’s challenge he cannot give an adequate account of Christ’s unity during his earthly career. He remains open to Apolinarius’s charge of a “divisive” Christology by in effect postponing the complete unity until after Christ’s glorification, when his divinity overwhelmed his humanity and removed all his human characteristics, in the same way as the water of the sea overwhelms a drop of vinegar dropped into it. On this basis he has, anachronistically but not unreasonably, been accused of taking a Nestorian view of Christ before his glorification and a monophysite one after it. Both Apolinarius’s stress on the unity of Christ and Gregory’s on the notion that ‘what is not assumed is not healed’ (Nazianzen’s phrase) were essential elements in what emerged seventy years later in the Chalcedonian definition.

8

Święty Grzegorz z Nyssy, Na psalm szósty o ósmym dniu (In sextum psalmum, CPG 3156)

61%

Przyszychowska M.

Vox Patrum

|

2016

|

vol. 65

819-834

PL

nie dotyczy

9

From abstraction to unsaying: how the Eunomian controversy changed Gregory of Nyssa’s aphairetic ethics to an apophatic ethics

61%

Steenbuch J. A.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 68

149-164

PL

Teologia negatywna we wczesnochrześcijańskiej myśli była często stosowana w celach polemicznych jako sposób na rozróżnienie między Bogiem a wszystkim innym. Dopiero później rozwinęła się ona jako metoda filozoficzna i kontemplacyjna. Ale nawet wówczas często pełniła funkcję polemiczną. Tak było w przypadku Grzegorza z Nyssy, który stosował elementy teologii negatywnej w swych dziełach ascetycznych, egzegetycznych, a także polemicznych, zwłaszcza skierowanych przeciw Eunomiuszowi. Stosując rozróżnienie negatywnej teologii na afairetyczną i apofatyczną, autor dowodzi, że teologia, epistemologia i filozofia języka Grzegorza, wypracowane podczas sporów z Eunomiuszem, fundamentalnie zmieniły jego negatywną teologię z afairetycznej, bazującej na abstrakcji, na apofatyczną, opartą na negacji – w sensie niemożliwego do wypowiedzenia. Wykazuje też, że rezultaty tego rozwoju wpłynęły na etyczne teorie Grzegorza, zwłaszcza na jego epistemologię moralną. Głównymi tekstami, dotyczącymi tej problematyki, oprócz dzieł Grzegorza przeciw Eunomiuszowi, są: wczesne pismo O tytułach Psalmów i jego późniejszy traktat O życiu Mojżesza. Oba zawierają refleksje na temat duchowego rozwoju Mojżesza, z tym że w pierwszym Grzegorz używa głównie języka afirmatywnego, w drugim zaś stosuje zaawansowaną teologię apofatyczną. Ta zmiana nastąpiła prawdopodobnie podczas kontrowersji eunomiańskiej, w której takie elementy jak nieskończoność Boga i niemożność dotarcia przez człowieka do Boskiej istoty stały się fundamentalne do tego stopnia, że apofatyczny, a nie afairetyczny język i myślenie odegrały kluczową rolę w teologii, jak również w etyce Grzegorza.

EN

In early Christian thinking negative theology was often applied for polemical purposes, as a means of asserting the Christian distinction between God and everything else. Only later did negative theology develop into a philosophical and contemplative method. But even then it often kept a polemical function. This was the case for Gregory of Nyssa who applied forms of negative theology in his spiritual and exegetical works as well as in his polemical works, especially those against Eunomius. Using a distinction between aphairetic and apophatic kinds of negative theology, it can be argued that Gregory’s theology, epistemology and philosophy of language, as developed during the Eunomian controversy, changed his negative theology in a fundamental way from an aphairetic theology, based on abstraction, to a thoroughly apophatic theology, based on negation in the sense of unsaying. It can further be argued that the results of this development influenced Gregory’s ethical theories, his moral epistemology in particular. The main texts in question, besides Gregory’s writings against Eunomius, are his early work on the inscriptions of the Psalms and his later work on the life of Moses. Both contain reflections on Moses’ spiritual development, but while the former uses mostly affirmative language, the latter involves a much higher degree of apophatic theology. This change is likely to have occurred during the Eunomian controversy where such things as God’s infinity and the inability of human beings to grasp the divine essence became fundamental in such a way that apophatic, rather than aphairetic, language and thinking gained a central role in Gregory’s theology as well as ethics.

10

Najstarszy opis mariofanii

51%

Starowieyski M.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue specjalny

308-317

11

Święta Emmelia - matka Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy

51%

Stępniewska A.

Vox Patrum

|

2005

|

vol. 48

67-77

EN

Der Aufsatz stellt die Person der hl. Emmelia dar, die die Mutter von zehn Kindem war, u.a. des hi. Basilius des Grossen und des hl. Gregorius von Nyssa. Die Quelle aller Informationen uber sie sind „Die Briefe" des hl. Basilius des Grossen, „Das Leben der hl. Makrina” des Gregorius von Nyssa und die Leichenrede des hl. Gregors von Nazianz „Zu Ehren des Basilius", der zum Freund dieser Familie gezahit war.

12

"Homilie o modlitwie Pańskiej" świętego Grzegorza z Nyssy

51%

Kania W., Longosz S.

Vox Patrum

|

1986

|

vol. 11

667-708

EN

translation

PL

tłumaczenie

13

Obrazy Obrazu (Rodzaju 1,26 i Kolosan 1,15 u św. Grzegorza z Nyssy)

51%

Mateo-Seco L. F.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

367-381

ES

La concepción del hombre como imagen de Dios vertebra el pensamiento teológico y ascetico de Gregorio de Nisa.

14

Macrina the Younger - the invented saint

51%

Przyszykowska M.

Studia Pelplińskie

|

2018

|

vol. 52

323-344

EN

Scholars usually treat writings about Macrina the Younger as sources of information about historical events and persons. In my opinion, all four sources about Macrina were written according to the rules of literary genres that do not have as their objective to report history but have other purposes such as edification, polemics or honouring somebody. In addition to that, Macrina did not appear in many other sources in which she should have been mentioned if she had been an inspirer and leader of monasticism in Pontus. I think that Macrina, as described by Gregory of Nyssa and Gregory of Nazianzus, was invented by them in order to substitute the true inspirer and leader of asceticism in Pontus – Eustathius of Sebastea.

PL

Badacze zwykle traktują dzieła dotyczące Makryny Młodszej jako skarbnicę informacji na temat historycznych wydarzeń i osób. Moim zdaniem jednak każde z tych czterech pism zostało napisane zgodnie z zasadami gatunków literackich, których celem nie było i nie miało być opisywanie historii, ale które miały zupełnie inne zadania takie jak zachęta moralna, polemika czy uhonorowanie kogoś. Z drugiej strony Makryna Młodsza nie pojawia się w wielu innych źródłach, w których z pewnością zostałaby wspomniana, gdyby rzeczywiście była inspiratorką i liderką monastycyzmu w Poncie. Sądzę, że Makryna opisana przez Grzegorza z Nyssy i Grzegorza z Nazjanzu została przez nich wymyślona po to, by zastąpić prawdziwego inspiratora i lidera ascetyzmu pontyjskiego – Eustacjusza z Sebasty.

15

Nauczanie św. Grzegorza z Nyssy o wszechmocy Bożej na podstawie "In illud: tunc ipse filius"

51%

Kotkowska E.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

511-525

EN

Analyzing the work of St Gregory of Nyssa, in the first approximation we can say that he is a typical representative of his age. In the theology of the 4th century the power of God as the absolute ruler was emphasized more than his other attributes, so the image of God did not show him as the One who reigns through humility. In this regard, it is worthwhile to draw attention to a small, polemic treatise In illud: tunc ipse filius of St Gregory, in which his understanding of God's omnipotence receives a deeper dimension that appears to the modern man. In his work, this Father of the Church comments on one verse from the Letter of St Paul to the Corinthians: „And when everything is subjected to him, then the Son himself with be subject in his tum to the One who subjected alt things to him, so that God may be all in all" (1 Cor 15, 28; KJ). The problem which preoccupied Gregory of Nyssa, was the incorrect opinion or heresy of Arius and his followers. According to them, the Son is subjected to God, by the rule of creation, so He cannot be equal to God the Father and, in this way, He is not God. One from the crown arguments, which the Arians used were St. Paul’s words from his Letter to the Corinthians. However, the Bishop of Nyssa shows, that exactly this quotation, from the historical-salvific perspective, emphasizes the divinity of Christ. He portrays to us the Son who is subjected to God's vivifying power and the Father who receives the Son's subjection in His human nature. So, in this way, God is omnipotent on the cross, as a humble man. The image of God, which emerges from Gregory's theology, allows us to include his voice into present discussion of God's omnipotence and man's free will.

16

Koncepcja kary a hipoteza apokatastazy w eschatologii Grzegorza z Nyssy

51%

Szram M.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 36

183-215

EN

The issue of comprehension of the concept of apocatastasis by Gregory of Nyssa is not easy to infer. The source texts are not explicit and sometimes even contradictory, and may raise reservations about their authenticity. The following article, based on the preserved legacy of Gregory the Great and modern scientific literature, attempts to answer the subsequent questions: in what manner did Gregory understand the biblical message of eternal damnation; how did he comprehend the subject of the after death penalty; in what way did he perceive the particular and the final judgment and by what means did he resolve all these issues with the hypothesis of apokatastasis? Gregory’s writings were dominated by the idea of temporariness and curative character of posthumous punishments. They will have a corrective character and should last only as long as it is required in order to completely cleanse soul of the remnants of sin. It remains uncertain whether punishment will be temporary also in the case of hardened sinners and whether Gregory considered for them eternal condemnation. In Gregory’s eschatology, a constant vibrant tension between the addressed to all humanity God’s salvific grace and human freedom and responsibility is present, which the Nyssenian never tried to undermine. In Gregory’s attempt to solve this aporia, his concepts seem to lean towards the final mercy solution and universal God’s salvific will. Although Gregory derived the premises for expressing this belief from Platonic philosophy, his hope for the return of everyone to God was ultimately rooted in theological arguments: omnipotence and the infinite goodness and mercy of God, and in the resurrection of Christ.

PL

Kwestia rozumienia pojęcia apokatastazy przez Grzegorza z Nyssy nie jest łatwa do interpretacji. Teksty źródłowe nie są jednoznaczne, a czasem nawet sprzeczne, i mogą budzić wątpliwości co do autentyczności. Niniejszy artykuł, na podstawie zachowanej spuścizny Grzegorza oraz współczesnej literatury naukowej, próbuje udzielić odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób Grzegorz rozumiał biblijne przekazy o wiecznym potępieniu?; jak pojmował zagadnienie kary pośmiertnej?; jak rozumiał sąd szczegółowy i ostateczny?; oraz jak godził wszystkie te kwestie z nauką o apokatastazie? W pismach Grzegorza dominowało przekonanie o tymczasowości i leczniczym charakterze pośmiertnych kar. Będą ona miały charakter poprawczy i powinny trwać tylko tyle, i aż tak długo, ile będzie tego wymagać pełne oczyszczenie z pozostałości grzechu. Pozostaje kwestią nie do końca jasną, czy kara będzie miała charakter przejściowy także dla zatwardziałych grzeszników i czy Grzegorz dopuszczał dla nich wieczne potępienie. W eschatologii Grzegorza stale jest obecne dynamiczne napięcie między zbawczą łaską Boga skierowaną do całej ludzkości a ludzką wolnością i odpowiedzialnością, której Nysseńczyk nigdy nie próbował podważać. W próbie rozwiązania tej aporii przez Grzegorza centrum ciężkości przechyla się w stronę ostatecznego miłosierdzia i powszechnej woli zbawczej Boga. Chociaż przesłanki do wyrażenia tego przekonania Grzegorz czerpał z filozofii platońskiej, to jednak jego nadzieja na powrót wszystkich do Boga zakorzeniona była ostatecznie w argumentach teologicznych: wszechmocy i nieskończonej dobroci i miłosierdziu Boga oraz w zmartwychwstaniu Chrystusa.

17

Teologia naturalna – jej rola i źródła w antyeunomiańskim sporze o możliwość poznania Boga

51%

Kochańczyk-Bonińska K.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 4

49-56

PL

Bazyli i Grzegorz krytykowali dialektykę, uważając, że próbuje ona „zawłaszczyć” dla siebie prawdy, które mogą być poznane tylko poprzez Objawienie. Nie znaczy to jednak, że obaj nie korzystali tak z naturalnych, jak i nadprzyrodzonych źródeł wiedzy o Bogu. W konsekwencji rozwinęli naturalną teologię i świadomie używali argumentów opartych na poznaniu zmysłowym, ludzkiej logice, tradycji filozoficznej, a zwłaszcza prawdach powszechnie przyjętych. Choć Bazyli i Grzegorz z pogardą odnosili się do dialektyki, a nawet filozofii, to w praktyce wykorzystywali wszystkie dostępne narzędzia, aby dotrzeć do prawdy. Uprzywilejowane miejsce zajmowały oczywiście Pismo Święte i Tradycja, ale nie deprecjonowali takich źródeł poznania jak ludzkie zmysły, rozum i powszechne pojęcia.

EN

Basil and Gregory criticized dialectics on the grounds that it tries to usurp the truths that could only be known through Revelation. Nevertheless, the Church Fathers developed natural theology in which they deliberately used arguments based on sensual cognition, human logic or philosophical tradition, and especially on common notions. Although their terminology is often inconsistent and they use technical terms interchangeably, the context provides us with clear ideas of their theses. We should admit that as, far as dialectics and philosophy were concerned, the orthodox authors despite many reservations used all possible methods to reach the truth. They favoured the Scripture and the Tradition, but also respected such sources as sensual perception, human logic or common notions and preconceptions.

18

Σχεσισ and ομοουσιοσ in Gregory of Nyssa’s Contra Eunomium: metaphysical contest and gains to trinitarian thought

51%

Vigorelli I.

Vox Patrum

|

2017

|

vol. 68

165-177

PL

Ewolucja myśli trynitarnej, która dokonała się za sprawą traktatu Contra Eunomium Grzegorza z Nyssy, doprowadziła niektórych naukowców do poglądu, że Grzegorz w swej polemice przeciw Eunomiuszowi wprowadził tryteistyczny sposób myślenia (G.C. Stead). Odwołując się do scšsij Ojca i Syna w swojej polemice z Eunomiuszem, Grzegorz rzeczywiście ułatwił właściwe rozumienie pojęcia ÐmooÚsioj w ciągłości z doktryną o dwóch naturach, którą wypracowali Atanazy i Bazyli w swych wcześniejszych wystąpieniach przeciw Eunomiuszowi. Jednak równocześnie zaznaczył też różnicę w pojęciu fÚsij, która jest boska, ale ma skutki nawet w stworzonej naturze. Niniejsza praca ma na celu przedstawić istotę tych zmian dokonanych przez Grzegorza z Nyssy, które wynikły na skutek herezji eunomiańskiej.

EN

The development of Trinitarian thought that occurred in Gregory of Nyssa’s Contra Eunomium has led some to think that in his debate with Eunomius Gregory introduced a tritheist mode of thinking (G.C. Stead). In having recourse to the scšsij of the Father and of the Son in his polemic with Eunomius, he actually facilitates a recovery of the sense of ÐmooÚsioj in continuity with the doctrine of the two natures as introduced by Athanasius and Basil in the latter’s initial response to Eunomius. However, this simultaneously marks a difference in the notion of fÚsij, which is at the level of divinity and has repercussions even in created nature. This paper seeks to show the substance of this variation, something that on account of Eunomian heresy has been introduced by Gregory of Nyssa.

19

Dziełko o duszy

51%

Kochańczyk-Bonińska K.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

567-590

EN

Nie dotyczy

20

Listy Ojców Kapadockich do kobiet

51%

Dybała J.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 60

123-146

EN

The letters of the Cappadocian Fathers serve as part of the evidence that in the early Church correspondence of its leaders played an essential role in ensuring its proper functioning. Among the addresses of the epistles of Basil the Great, Gregory of Nazianzus and Gregory of Nyssa we find a few women. They came from diverse backgrounds. Some of them devoted their lives to the service of God, others were lay people. This article seeks to present a part of the bishops’ correspondence and answer questions concerning its female audience. The letters were divided into three groups: 1) consolatory ones; 2) parenetic ones; 3) and the rest of them, that because of their thematic variety were grouped together.

Refine search results

Teologia trynitarna Grzegorza z Nyssy w jego Opera minora (Tübingen, Evangelisch-theologische Fakultät, 17-20 IX 2008)

Święty Grzegorz z Nyssy, Do tych, którzy odwlekają chrzest (De iis qui baptismum differunt, CPG 3147)

Makryna Młodsza, czyli kto? Postać świętej w pismach Grzegorza z Nyssy

Grzegorz z Nyssy: czy Bóg stworzył starość?

Ekstasis i epektasis jako dwa elementy opisujące doświadczenie mistyczne według Grzegorza z Nyssy

Coherence and Discontinuity in Gregory of Nyssa

Struggling with christology: Apolinarius of Laodicea and st Gregory of Nyssa

Święty Grzegorz z Nyssy, Na psalm szósty o ósmym dniu (In sextum psalmum, CPG 3156)

From abstraction to unsaying: how the Eunomian controversy changed Gregory of Nyssa’s aphairetic ethics to an apophatic ethics

Najstarszy opis mariofanii

Święta Emmelia - matka Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy

"Homilie o modlitwie Pańskiej" świętego Grzegorza z Nyssy

Obrazy Obrazu (Rodzaju 1,26 i Kolosan 1,15 u św. Grzegorza z Nyssy)

Macrina the Younger - the invented saint

Nauczanie św. Grzegorza z Nyssy o wszechmocy Bożej na podstawie "In illud: tunc ipse filius"

Koncepcja kary a hipoteza apokatastazy w eschatologii Grzegorza z Nyssy

Teologia naturalna – jej rola i źródła w antyeunomiańskim sporze o możliwość poznania Boga

Σχεσισ and ομοουσιοσ in Gregory of Nyssa’s Contra Eunomium: metaphysical contest and gains to trinitarian thought

Dziełko o duszy

Listy Ojców Kapadockich do kobiet