Search results

1

Bezpieczen´stwo a wydarzenie. Wywiad z Maurizio Lazzarato przeprowadzony przez Colectivo Situaciones

100%

Lazzarato M.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 2

51-63

PL

Wywiad z Maurizio Lazzarato przeprowadzony przez Colectivo Situaciones.

2

Praca biopolityczna i nowy skład klasowy (Pragnienie-produkcja i żywa praca 2 – Hardt i Negri

86%

Bednarek J.

Praktyka Teoretyczna

|

2012

|

vol. 5

233-251

EN

The article is committed to the aim of reconstruction of the notion ofimmaterial/biopolitical labor in the context of its affinities with Deleuze and Guattari’snotion of desiring-production. Hardt and Negri’s controversial thesis of theautonomization of biopolitical labor from capitalist command as the basis for thepolitical emancipation of the working class/multitude is also discussed and comparedwith Deleuze and Guattari’s vision of becoming-minoritarian as the only viableanti-capitalist politics.

PL

Negri i Hardt stawiają w trylogii Imperium kontrowersyjną tezę o autonomizacji pracy biopolitycznej spod władzy kapitału. Twierdzą również, że tak „wyzwolona” praca stanowi podstawę politycznej emancypacji klasy robotniczej/wielości. Zestawienie kategorii pracy biopolitycznej z wprowadzonym przez Deleuze’a i Guattariego pojęciem pragnienia-produkcji, jaki i porównanie tezy o jej autonomizacji z (również pochodzącym od autorów Kapitalizmu i schizofrenii) pojęciem stawania-się-mniejszościowym, uwidacznia zarówno ograniczenia, jak i potencjał teoretycznych propozycji autorów Rzecz-pospolitej.

3

Jak możliwa jest absolutna demokracja?

71%

Bednarek J.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 4

19-31

EN

In the last part of the Empire trilogy, Commonwealth, Negri and Hardt ask about the possibility of the self-governance of the multitude. When answering, they argue that absolute democracy, understood as the political articulation of the multitude that does not entail its unification (construction of the people) is possible. As Negri states, this way of thinking about political articulation is rooted in the tradition of democratic materialism and constitutes the alternative to the dominant current of modern political philosophy that identifies political power with sovereignty. The multitude organizes itself politically by means of the constitutive power, identical with the ontological creativity or productivity of the multitude. To state the problem of political organization means to state the problem of class composition: political democracy is at the same time economic democracy.

PL

W ostatniej części trylogii Imperium, Rzeczy-pospolitej, Negri i Hardt pytają o sposób, w jaki wielość może rządzić sama sobą. W odpowiedzi stawiają tezę, że absolutna demokracja, pojmowana jako polityczna artykulacja wielości, niezakładająca jej redukcji do zunifikowanego podmiotu (ludu), jest możliwa. Jak stwierdza Negri, ten sposób myślenia o politycznej artykulacji jest zakorzeniony w tradycji demokratycznego materializmu, stanowiącej alternatywę dla dominującego w nowożytnej filozofii polityki nurtu utożsamiającego władzę polityczną z suwerennością. Wielość organizuje się politycznie dzięki władzy konstytuującej, tożsamej z ontologiczną kreatywnością/produktywnością wielości. Postawienie kwestii politycznej organizacji wymaga więc także postawienia kwestii składu klasowego wielości; demokracja polityczna jest zarazem demokracją ekonomiczną.

4

Analiza Rzeczy-pospolitej

62%

Harvey D.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 4

113-126

EN

The text provides a deep and critical review of Hardt and Negri’s Commonwealth. In his criticism Harvey focuses primarily on the perspective of class struggle, underestimated by the authors, as well as on the lack of developed analysis of fictitious capital and contemporary finanscialization of the economy. According to the geographer, in the Commonwealth too much emphasis is placed on consideration of Spinozian categories (such as singularity) and the issue of immateriality, which may result in drawing away Hardt and Negri’s attention from the formulation of a concrete proposals of political activities of the multitude.

PL

Tekst stanowi pogłębioną, krytyczną recenzję Rzeczy-pospolitej Michaela Hardta i Antonia Negriego. W swojej krytyce Harvey skupia się nade wszystko na niedowartościowaniu przez autorów perspektywy walki klasowej oraz braku rozwiniętej analizy kapitału fikcyjnego i współczesnej finansjeryzacji gospodarki. Zdaniem geografa w Rzeczy-pospolitej zbyt duży nacisk położono na rozważanie Spinozjańskich kategorii (takich jak pojedynczość) oraz problem niematerialności, co mogło odciągnąć uwagę Hardta i Negriego od sformułowania propozycji konkretnych działań politycznych wielości.

5

Ateologia wielości. Katechon, pompa próżniowa i biopolityka

50%

Pospiszyl M.

Praktyka Teoretyczna

|

2013

|

vol. 8

|

issue 2

281-308

EN

This text is an attempt to conduct a historical-materialist analysis oftheological, political, and scientific concepts (e.g.,katechon, multitude and vacuum).Such studies carried out in detail on the discussions between Spinoza, Hobbesand Boyle held on the verge of the modern era are to show the crucial theoreticalconclusions fraught with consequences. It presents the shaping of the bourgeoisvision of science, theology, and the birth of the modern concept of private propertyon the one hand, and on the other - the forming of the first universalist classstruggles conducted both at the level of theology, politics, and the methodologyof science. A better understanding of these struggles and disputes, as well asa clarification of the specific stance taken by Spinoza in this conflict, shed newlight on the crisis described and diagnosed within the autonomist theories ofNegri, Hardt and Virno.

PL

Tekst stanowi próbę historyczno-materialistycznej analizy pojęć teologicznych, politycznych i naukowych (na przykład katechon, wielość czy próżnia). Takie badania, szczegółowo przeprowadzone na toczonych u progu nowoczesności dyskusjach między Spinozą, Hobbesem a także Boylem, mają pokazać kluczowe i brzemienne w konsekwencje teoretyczne rozstrzygnięcia. Pokazuje z jednej strony ukształtowanie się mieszczańskiej wizji nauki, teologii czy narodziny nowoczesnego pojęcia własności prywatnej, z drugiej formowanie pierwszych uniwersalistycznych walk klasowych prowadzonych tak na poziomie teologii jak i polityki oraz metodologii nauk. Lepsze zrozumienie tych walk i sporów a także wyjaśnienie specyficznego miejsca jakie zajmuje w nich Spinoza rzuca nowe światło na kryzys opisywany i diagnozowany w ramach autonomistycznych teorii Negriego, Hardta czy Virno.

6

Wielość: produkcja wspólnotowości

50%

Ratajczak M.

Praktyka Teoretyczna

|

2010

|

vol. 1

159-188

EN

The paper is an attempt to reconstruct the notion of multitude which appears in the work of Antonio Negri, Michael Hardt and Paolo Virno. Multitude refers to the emergence of a new social subject, substantially different from the known historical formulations (nation, people, class). The notion is analyzed both in the context of the classical political philosophy and the changes in the modes of production occuring in the western societies - transition from the material to immaterial labor, which consists of producing relations between social singularities. The genealogical perspective will be therefore supplemented by the analysis of the biopolitical constituion of the multitude and both perspectives will show the exigency to deconstruct numerous notions of the traditional philosophy.

PL

Niniejszy artykuł jest próbą rekonstrukcji pojęcia wielości, które przewija się przez prace Antonia Negriego, Michaela Hardta oraz Paolo Virno. Pojęcie to odnosi się do wyłonienia się nowego społecznego podmiotu, istotnie różnego od znanych historycznych sformułowań (narodu, ludu, klasy). Zostało ono zanalizowane zarówno w kontekście klasycznej filozofii politycznej, jak również zmian sposobów produkcji zachodzących w społeczeństwach Zachodu – przejścia od pracy materialnej do niematerialnej, na którą składa się wytwarzanie relacji między społecznymi poedynczościami. Perspektywa genealogiczna została uzupełniona przez analizę biopolitycznej konstytucji wielości, obie zaś ukażą naglącą potrzebę zdeonstruowania licznych pojęć tradycyjnej filozofii.

7

Kto ma prawo do biopolis? Agamben, Negri i spór o metropolie

44%

Juskowiak P.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 3

107-124

EN

In a lecture dedicated to “the urban question”,Giorgio Agamben characterized modern spatial transfor-mations in terms of moving from the city, as a traditionalform of spatial organization, to the metropolis. =is processcoincides, according to the Italian philosopher, with thebirth of modern biopolitics, specialized in producing andmanaging the bare life. Agamben’s metropolis is a space ofindistinction, another materialization (beside camp) of stateof exception, an area of delocalizing localization, associatedby representatives of the urban studies with a neoliberalcity of zero tolerance. Negative analysis of (urban) biopo-litics by Agamben has its reverse side in form of metropo-lis theory formulated by Antonio Negri and Michael Hardt.A similar starting point – a description of the metropolisexposed to the mechanisms of biopower, an assumption ofits boundlessness and heterotopic character, an abolishmentof dixerence between private and public space - leads themto the contrary, armative, due to the dixerent approachof biopolitics, conclusions. According to Negri, the metro-polis is to the multitude what the factory was to the industrialworking class. Multitude usually takes place in urban areas,aiming at their democratic transformation. It $lls the emptyspace after the working class - urban actor privileged byHenri Lefebvre - and takes over the right to the city, carriedout in acts of its constant reproduction. =e article aims athighlighting points of intersection and fundamental dixe-rences presented in both visions of biopolis. It argues thatbiopolitical resistance, linked to the cultural productivityof urban subject, involves the creation of place in Agam-benian non-place of sovereign power.

PL

W wykładzie poświęconym „kwestii miejskiej” Giorgio Agamben charakteryzował nowoczesne przeobrażenia przestrzenne w terminach przechodzenia od miasta, jako tradycyjnej formy organizacji przestrzennej, do metropolii. Proces ten zbiegał się, zdaniem włoskiego filozofa, z narodzinami biopolityki, specjalizującej się w produkowaniu i zarządzaniu nagim życiem. Metropolia w Agambenowskiej optyce to przestrzeń nierozróżnialności, materializacja, na wzór obozu, stanu wyjątkowego, obszar delokalizującej lokalizacji, kojarzony przez reprezentantów studiów miejskich z neoliberalnym miastem zerowej tolerancji. Dokonana przez Agambena negatywna analiza (miejskiej) biopolityki natra$a na swego rodzaju rewers w postaci refleksji nad metropolis autorstwa Antonia Negriego i Michaela Hardta. Podobny punkt wyjścia - opis wystawionej na mechanizmy biowładzy metropolii, przekonanie o jej bezgraniczności i heterotopiczności, zniesieniu różnicy między przestrzenią prywatną i publiczną - prowadzi autorów Multitude do przeciwstawnych, afirmatywnych, z uwagi na odmienne ujęcie biopolityki, wniosków. Zdaniem Negriego stosunek wielości do metropolii przypomina dawną relację klasy robotniczej do fabryki. Multitude zawiązuje się dziś głównie w miastach, celując w ich demokratyczne przeobrażenie. Przejmuje prawo do miasta, realizowane w akcie jego nieustannej reprodukcji. W niniejszym szkicu wskazuję na punkty przecięcia i podstawowe różnice obecne w charakteryzowanych wyżej wizjach biopolis. Argumentuję, iż przedsiębrany w jej ramach opór, związany z kulturową produktywnością miejskich podmiotów, polega naustanowieniu miejsca w analizowanym przez Agambena nie-miejscu władzy suwerennej.

Refine search results

7 Praktyka Teoretyczna

1 2013

1 2012

4 2011

1 2010

2 Bednarek J.

1 Harvey D.

1 Juskowiak P.

1 Lazzarato M.

1 Pospiszyl M.

1 Ratajczak M.

Bezpieczen´stwo a wydarzenie. Wywiad z Maurizio Lazzarato przeprowadzony przez Colectivo Situaciones

Praca biopolityczna i nowy skład klasowy (Pragnienie-produkcja i żywa praca 2 – Hardt i Negri

Jak możliwa jest absolutna demokracja?

Analiza Rzeczy-pospolitej

Ateologia wielości. Katechon, pompa próżniowa i biopolityka

Wielość: produkcja wspólnotowości

Kto ma prawo do biopolis? Agamben, Negri i spór o metropolie