Search results

1

Kwartety smyczkowe – testament Góreckiego zakorzeniony w tradycji

100%

Karwaszewska M.

Edukacja Muzyczna

|

2014

|

issue 9

113–130

PL

Kwartety smyczkowe, nazywane przez Góreckiego „muzyką na cztery instrumenty”, napisał kompozytor specjalnie dla amerykańskiego zespołu muzyków Kronos Quartet. Wszystkie trzy powstały w „okresie późnym” twórczości, jako symbol intymnej wypowiedzi kompozytora w latach 1988–1990–1994 (2005). Interesujący jest los zwłaszcza kwartetu ostatniego, który czekał na swą premierę aż dekadę. Kwartety te, ze względu na użyty w nich materiał muzyczny odwołujący się do dziedzictwa polskiej kultury stanowić mogą rodzimy testament. Odwołania te są różne: od aluzji do renesansowych źródeł, poprzez wątki Chopinowskie, autonomiczności gatunku Górecki nadał utworom tytuły, które sugerują rodzaj zacytowanego autentyku. Artykuł ma na celu przedstawienie stopnia tych nawiązań.

EN

String quartets called by Górecki “the music on four instruments” were written especially for the American group of musicians Kronos Quartet. All the three were created in the late period of his creativity, as the symbol of the composer’s intimate statement in the years 1988–1990–1994 (2005). What is interesting is the fate of the last quartet, which had to wait a decade for its premiere. Those quartets, because of the used musical material referring to Polish cultural heritage, can pose a native testimony. These references are of various character: from allusions to renais- sance sources, through Chopin threads, Shymanowski’s citations, to the references to the highland culture. In order to meet the requirements of the tradition of the genre autonomism, Górecki enti- tled his works so the titles suggest the type of cited authentic work. The goal of the article is to present the degree of those references.

2

Sygnał Polskiej Kroniki Filmowej i jego nieznane wersje z roku 1967

100%

Staśko-Mazur K.

Muzyka

|

2019

|

vol. 64

|

issue 1

106-133

EN

Polska Kronika Filmowa (The Polish Film Chronicle, PKF) opened in its early years (1945–51) with a bombastic music motif, a form of quotation. From 1952 onward, the title sequence was accompanied by a music piece specially composed by Władysław Szpilman, which was broadcast without any changes until 1994 and became the trademark of this newsreel, as well as a soundmark of the Polish audiosphere. One of its distinguishing features were its polonaise rhythms. The ionicus a minore formula, correlated with dynamic progressions (including modulations and remodulations) and a bugle-call-like melody – made this tune highly popular and recognisable. Sources found in the WFDiF (Warsaw Documentary Film Studio) prove, however, that alternative versions of the PKF signature tune were composed in1967. These unpublished compositions by H.M. Górecki, W. Kilar and J. Maksymiuk were recorded along with Szpilman’s piece in two versions, one opening and the other – closing the newsreel. Each of the new proposed tunes is about 15 seconds long and, in most cases, scored for a symphony orchestra. W. Kilar’s piece resembles a solemn song, which combines extended tonality with neo-Classical elements. It has versions in several different keys (similarly to W. Szpilman’s original tune, written out in B-flat major and C major). H.M. Górecki’s piece is characterised by a broad sound and a repeated rhythmic motif. It fuses fourth harmonies with the euphonic colours of a vitalistic close. Both composers’ tunes were recorded in versions with and without string quintet. J. Maksymiuk presented the largest number of proposals (versions I–VIII), varying in texture and style. The first four (three contemporary-style, and one polonaise stylisation) were left unrecorded, while the others (for orchestra or brass ensemble with percussion) represent various uses of march-like and dance elements. The recording of 1967 remains anonymous. Audio analysis shows that it was made in a large hall, in stereo. We do not know who inspired this project, but most likely it was associated with attempts to change the PKF title sequence (including the graphics) and with political interventions. Eventually, however, the legendary piece by W. Szpilman remained intact as the Chronicle’s signature tune.

PL

Polską Kronikę Filmową w pierwszych latach emisji (1945–51) anonsował pompatyczny motyw muzyczny (o charakterze cytatu). Od roku 1952 r. oprawę dźwiękową czołówki stanowiła kompozycja specjalnie stworzona przez Władysława Szpilmana. Emitowana niezmiennie do roku 1994 stała się rozpoznawalnym znakiem magazynu oraz swoistym soundmarkiem audiosfery. Jednym z elementów jej dystynktywnego oblicza jest polonezowa rytmika. Ionicus a minore skorelowany z dynamicznym (z użyciem modulacji i remodulacji) przebiegiem i hejnałową melodyką stanowi o wyjątkowej nośności i rozpoznawalności sygnału. Źródła odnalezione w archiwach WFDiF wskazują jednak, że w roku 1967 powstały alternatywne wersje dźwiękowej czołówki PKF. Niepublikowane propozycje H. M. Góreckiego, W. Kilara oraz J. Maksymiuka zostały nagrane wraz z kompozycją W. Szpilmana w wersji na otwarcie oraz na zakończenie programu. Każdy z nowych projektów sygnału otwierającego mieści się w podobnym piętnastosekundowym czasie i z reguły przeznaczony jest na skład orkiestry symfonicznej. Kompozycja W. Kilara o znamionach uroczystej pieśni, spajającej elementy rozszerzonej tonalności z elementami neoklasycznymi, obejmuje wersje w kilku tonacjach (podobnie jak wyjściowa kompozycja W. Szpilmana rozpisana w B-dur i C-dur). Propozycja H. M. Góreckiego rozbudowująca szerokie brzmienie z użyciem repetycji motywu rytmicznego, łączy kwartową harmonikę z eufoniczną barwą witalistycznego zakończenia. Sygnały obu autorów zrealizowano akustycznie w wersjach bez lub z kwintetem smyczkowym. Projekty J. Maksymiuka obejmują najliczniejszą grupę (wersje I-VIII), różnorodną pod względem fakturalnym i stylistycznym. Cztery pierwsze (trzy nowoczesne, jedna stanowiąca stylizację poloneza) nie zostały ujęte w nagraniu, pozostałe – na skład orkiestrowy bądź instrumenty dęte blaszane z towarzyszeniem perkusji – prezentują wielorakie marszowo-taneczne ujęcia. Realizacja akustyczna z 1967 roku pozostaje anonimowa. Analiza audytywna wykazuje, że dokonano jej w obszernej sali i w formie stereofonicznej. Inspiracja przedsięwzięcia pozostaje nieznana, prawdopodobnie łączy się z podejmowanymi w 1967 roku próbami zmiany kształtu czołówki Kroniki (m.in. oprawy graficznej) i z ingerencjami politycznymi. Ostatecznie nie wpłynęła na zmianę legendarnej sygnałowej kompozycji Kroniki autorstwa W. Szpilmana.

3

Wokół muzyki chóralnej a cappella Henryka Mikołaja Góreckiego. Przybądź Duchu Święty op. 61

80%

Kiwała K., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2014

|

vol. 12

EN

An exceptional place, due to its singularity, among compositions of Henryk Mikołaj Górecki is taken by the prayer to the Holy Spirit which is a musical interpretation of a text of one of the most popular sequences in the Catholic Church. Górecki reaches towards Polish sources: the popular translation used in the liturgy of Pentecost, taking them, according to his common practice, from a church song book, this time The Parish Hymnbook (Śpiewnik parafialny) collected and arranged by Father Wojciech Lewkowicz.From the formal point of view, Górecki’s composition refers on one hand to the sequencing structure of the Latin original (aa bb cc etc.), whereas on the other – to the Polish model, in which the basis are two repeating musical groups. The melodic layer points to a strict connection with the two first melody segments of the Latin sequence. The score astounds with the simplicity of homorhythmical texture; melodics are simplified, the text is treated entirely syllabically. Exceptional specifics of the music are visible only while listening – the formogenic significance belongs to tonally approached harmonics and dynamic shadings and above all special, as if “stretched” sense of time. The complete composition acquires the character of a contemplative immersion in prayer. Time is of no importance anymore, and the liveliness of the music is bestowed by the waves of sometimes fervent and at other times calm expression and a specific nuance-like “play on colours” provided by harmony.The biographical context of the composition is important here. The 80’s were difficult for Górecki; he struggled with health and professional adversities; he was also experiencing a creative crisis. In this context the ardent prayer to the Holy Spirit – the Comforter, the Giver of Wisdom – acquires a special meaning, particularly considering the fact that in his work Górecki never reached for subjects that were “indifferent” to him.

PL

Wyjątkowe, przez swoją jednostkowość, miejsce kompozycji Henryka Mikołaja Góreckiego zajmuje modlitwa do Ducha Świętego, stanowiąca umuzycznienie słów jednej z najpopularniejszych sekwencji Kościoła katolickiego. Górecki sięga do źródeł polskich: popularnego tłumaczenia, wykorzystywanego w liturgii Zesłania Ducha Świętego, czerpiąc je – zgodnie ze swoją częstą praktyką – ze śpiewnika kościelnego; tym razem Śpiewnika parafialnego ułożonego przez ks. Wojciecha Lewkowicza.Pod względem formalnym utwór Góreckiego nawiązuje z jednej strony do sekwencyjnej budowy łacińskiego oryginału (aa bb) z drugiej zaś do wzoru polskiego, w którym podstawą są dwa powtarzające się ugrupowania muzyczne. Warstwa melodyczna wykazuje ścisły związek z dwoma pierwszymi segmentami melodii łacińskiej sekwencji. Partytura zadziwia prostotą homorytymicznej faktury; melodyka jest uproszczona, tekst traktowany jest wyłącznie sylabicznie. Specyfika tej muzyki objawia się dopiero w słuchaniu – formotwórcze znaczenie posiada barwowo traktowana harmonika i cieniowania dynamiczne, a przede wszystkim specjalne, jakby „rozciągnięte” odczuwanie czasu. Pierwszorzędną funkcję pełni – jak prawie zawsze u Góreckiego – tekst słowny, którego konstrukcja i prozodia są podstawą formy utworu, budowy kolejnych fraz i rozwiązań artykulacyjnych. Całość nabiera charakteru kontemplacyjnego zatopienia się w modlitwie. Czas przestaje być ważny, a żywość tej muzyce nadają falowanie raz żarliwej, raz uspokojonej ekspresji i swoista, niuansowa „gra barw” zapewniana przez harmonię.Istotny jest kontekst biograficzny powstania utworu. Lata 80. były dla Góreckiego trudne; zmagał się z przeciwnościami zdrowotnymi, zawodowymi, przeżywał również kryzys twórczy. W tym kontekście ta żarliwa modlitwa do Ducha Świętego – Pocieszyciela, Dawcy mądrości – nabiera szczególnego znaczenia, zwłaszcza gdy bierzemy pod uwagę fakt, iż Górecki nigdy nie sięgał w swej twórczości po tematy mu „obojętne”.

4

„Tam, gdzie podążał Szymanowski, zmierzam i ja”

80%

Malecka T., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2013

|

vol. 11

EN

There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.

PL

There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.

5

Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples

71%

Sucharska W.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 3(46) ENG

87-108

EN

The aim of this paper is to analyse stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s output on the example of four selected chamber music works: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Little Music 4, Op. 28 and Aria (‘operatic scene’), Op. 59. By applying the methods of structural and auditory analysis as well as style criticism, I discuss the diversity of composition techniques found in these compositions. Additionally, my methodology has allowed me to represent the idiomatic, idiosyncratic features of Górecki’s style and study the ways in which Górecki approached chamber music.

6

Dzieła kameralne Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście przemian stylu kompozytora. Wybrane przykłady

71%

Sucharska W.

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ

|

2020

|

issue 3(46)

91-113

EN

The aim of this paper is to study stylistic changes in Henryk Mikołaj Górecki’s works based on four predefined instances of chamber music: Quartettino, Op. 5, Concerto for Five Instruments and String Quartet, Op. 11, Muzyczka IV, Op. 28 and Aria scena operowa, Op. 59. The use of structural, auditory and style-critics analyses has made is possible to follow the variety of the composition techniques present in chamber compositions. Additionally, it has allowed to exhibit idiomatic features of Górecki’s style and enabled to study the way in which Górecki used chamber music.

7

At the “Crux” of Henryk Gorecki’s Totus Tuus, Op. 60: Signification of Polish Catholic Marian Devotion

71%

Helmcke W. M.

Interdisciplinary Studies in Musicology

|

2015

|

issue 14

136-150

PL

Henryk Górecki was a devout Polish Catholic composer. He testified that many of his compositions refer to Bogurodzica, a medieval Polish hymn pertaining to Marian devotion. Furthermore, Górecki himself wrote the first seven notes of Bogurodzica on a compositional sketch. This act strongly indicates that the first seven notes of Bogurodzica signify its sum. Consequently, the article has argued that Górecki derived three motives from the first seven notes of Bogurodzica and transformed them into musical signifiers of signified Polish Catholic Marian devotion in Totus Tuus. These motives include a descending fourth derived from Bogurodzica notes 3-6; a verticalization of the fourth; incomplete neighbor from Bogurodzica notes 1-2 and complete neighbor from Bogurodzica notes 5-7; and a voice exchange that visually depicts the Christian Cross as Augenmusik. The Bogurodzica-basei motives thoroughly saturate the crux of the composition. Within the sacred pitch space of Totus Tuus Górecki, the high priest of Holy Minimalism, delivers a profoundly moving autobiographical homily preaching the musical signification of Marian devotion.

8

Goreckïs creative journeys between nature and culture. Around the ‘Copernicari Symphony

71%

Małecka T.

Interdisciplinary Studies in Musicology

|

2009

|

issue 8

173-188

PL

Henryk M. Gôrecki’s oeuvre is characteristic in its almost constant oscillation between meditation on the world, the universe, nature, and implication in history, tradition, culture; between the delight in the beauty of nature and the delight in culture. ‘We were no longer the centre of the universe, we became nothing.’This idea of the composer was fundamental for his creation of his II Symphony. Its two-movement form was a consequence of his own understanding of the Copernican revolution. Its Latin text was derived from the Book of Psalms; due to the circumstances of its commission, it also includes a fragment from Copernicus tractate. The distribution of tension in the first movement is non-trivial. Judging by the composer’s “cosmic” fascinations, the beginning is a “Big Bang”. The central climax of this movement appears in its finale, when the huge chorus sings and cries the words of the Psalms. In Movement Two we are ushered into a different, a lyrical world of contemplation. The soloists are singing in traditional and simplest possible way. The chorus, harmonized modally is singing the words of Nicolaus Copernicus about the “heaven” - “beauty” relation. Chorale-like, they place us in a transcendental dimension. The work is crowned with long-standing yet pulsating sonorities of the orchestral mass in pentatonic interval structure, resolved into an A flat major triad: in the tradition of Baroque rhetoric, depicts emotions of stillness, of the calm of the night; in late Romanticism - the emotion of mild and solemn. Perhaps these sonorities of the orchestral mass in the finale - that is exactly the sound of the Universe as Górecki has been expressed?

9

Główni święci patronowie Polski w twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego. Rezonans dzieł

70%

Ziemlewski M.

Musica Ecclesiastica

|

2020

|

issue 15

65-77

PL

Artykuł dotyczy utworów muzycznych Henryka Mikołaja Góreckiego, poświęconych trzem postaciom – głównym świętym patronom Polski. Najświętsza Maryja Panna jest adresatką O Domina Nostra. Medytacje o Jasnogórskiej Pani Naszej na sopran solo i organy op. 55. Św. Wojciech to postać będąca kanwą dla Salve, sidus Polonorum. Kantata o św. Wojciechu op. 72. Z kolei osoba św. Stanisława stoi za dziełem Beatus vir op. 38. Opracowanie omawia życiorys i kulturową recepcję każdego ze wspomnianych świętych. Ponadto opisuje muzyczne dzieła, wskazując na obecność w ich formie dwóch kulminacji. Pierwsza jest muzyczna, umiejscowiona pośrodku kompozycji, opatrzona maksymalnym w danym utworze aparatem instrumentalnym oraz dynamicznym. Druga, teologiczna, znajdująca się pod koniec dzieła, zostaje podana w subtelnej lub charakterystycznej instrumentacji, nierzadko w niskich wartościach dynamicznych. W teologicznej często padają tytułowe frazy, a ich forma muzyczna staje się, za gryfem kompozytora, określeniem formy całego utworu.

EN

The article concerns the musical works of Henryk Mikołaj Górecki, dedicated to three characters - the Main Saint Patrons of Poland. The Blessed Virgin Mary is the addressees of O Domina Nostra. Meditations on Our Lady of Jasna Góra for soprano and organ op. 55. Saint Wojciech is a figure that is the canvas for Salve, sidus Polonorum. Cantata about Saint Adalbert op. 72. In turn, the person of St. Stanisław stands behind the work of Beatus vir op. 38. The study discusses the biography and cultural reception of each of the aforementioned saints. In addition, he describes musical works, indicating the presence of two culminations in their form. The first is musical, located in the middle of the composition, provided with the maximum instrumental and dynamic apparatus in a given song. The second theological, at the end of work, one is given in subtle or characteristic instrumentation, often in low dynamic values. Theological phrases often contain in the title, and their musical form becomes, according the composer's neck, a description of the form of the whole work.

10

Góreckiego Beatus vir wobec nauczania Josepha kard. Ratzingera (Jezus z Nazaretu). Teologiczna interpretacja

70%

Ziemlewski M., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2018

|

vol. 16

EN

The article concerns the theological interpretation of a musical work. The subject of considerations is the work of Henryk Mikołaj Górecki titled Beatus vir (1978), dedicated to Pope John Paul II. The work is based on the poetry of selected psalms and is to commemorate the martyr’s death of the Krakow bishop Saint Stanislaus. The composer uses the musical language to transmit and intensify the content present in the text. Both the words of psalms and music can be interpreted in the theological context. It is a figure of the Blessed Husband, understood both as a figure of Saint Stanisław and the Polish Pope. The theological sense of the work is interpreted by reference to the theology of Joseph Ratzinger and shows the complementary cooperation of the language of music and theology.

PL

Artykuł dotyczy interpretacji teologicznej dzieła muzycznego. Przedmiotem rozważań jest utwór Henryka Mikołaja Góreckiego pt. Beatus vir (1978) zadedykowany papieżowi Janowi Pawłowi II. Utwór opiera się na poezji wybranych psalmów i ma upamiętnić męczeńską śmierć krakowskiego biskupa – świętego Stanisława. Kompozytor za pomocą języka muzycznego przekazuje i intensyfikuje treści obecne w tekście. Zarówno słowa psalmów, jak i muzyka mogą być interpretowane w kontekście teologicznym. Chodzi o postać Błogosławionego Męża, rozumianą zarówno jako postać świętego Stanisława, jak i Papieża Polaka. Teologiczny sens utworu interpretowany jest poprzez odniesienie do teologii Josepha Ratzingera i ukazuje komplementarne współdziałanie języka muzyki i teologii.

11

„Głos” Karola Szymanowskiego w muzyce Henryka Mikołaja Góreckiego, Zbigniewa Bujarskiego i Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Muzyka w muzyce – muzyka z muzyki – muzyka o muzyce. Rekonesans

61%

Stojewska A., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2016

|

vol. 14

EN

In the text „Vioce” of Karol Szymanowski in the music of Henryk Mikołaj Górecki, Zbigniew Bujarski and Grażyna Pstrokońska-Nawratil. Music in the music – music from the music – music about the music. Reconnaissance, the author attempts to hear voices of Karol Szymanowski, manifesting at various levels of musical work (a methodological base: intertextuality suggested by Mieczysław Tomaszewski, understood as music in the music – music from the music – music about the music). She presents three chosen musical pieces with the messages of religious, where the influence of the attitude of the composer is most significant. These are: Symphony no. 3 Symphony of sorrowful songs Opus 36 – H. M. Górecki (1976), Stabat Mater to a mixed choir and symphony orchestra – Z. Bujarski (2000) and Magnificat to the soprano vioce, a mixed choir and a symphony orchestra – G. Pstrokońska-Nawratil (2004).

PL

W tekście pt. „Głos” Karola Szymanowskiego w muzyce Henryka Mikołaja Góreckiego, Zbigniewa Bujarskiego i Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Muzyka w muzyce – muzyka z muzyki – muzyka o muzyce. Rekonesans autorka podejmuję próbę wysłyszenia głosów Karola Szymanowskiego, przejawiających się na różnych poziomach dzieła muzycznego (podstawa metodologiczna: intertekstualność zaproponowana przez Mieczysława Tomaszewskiego, rozumiana jako muzyka w muzyce – muzyka z muzyki – muzyka o muzyce). Przedstawia trzy wybrane utwory o przesłaniach religijnych, w których wpływ postawy kompozytora jest najbardziej znaczący. Są to: III Symfonia „Pieśni żałosnych” op. 36 H. M. Góreckiego (1976), Stabat Mater na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną Z. Bujarskiego (2000) oraz Magnificat na sopran, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną G. Pstrokońskiej-Nawratil (2004).

Refine search results

Kwartety smyczkowe – testament Góreckiego zakorzeniony w tradycji

Sygnał Polskiej Kroniki Filmowej i jego nieznane wersje z roku 1967

Wokół muzyki chóralnej a cappella Henryka Mikołaja Góreckiego. Przybądź Duchu Święty op. 61

„Tam, gdzie podążał Szymanowski, zmierzam i ja”

Henryk Mikołaj Górecki’s Chamber Music Works in the Context of the Transformations of the Composer’s Style: Selected Examples

Dzieła kameralne Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście przemian stylu kompozytora. Wybrane przykłady

At the “Crux” of Henryk Gorecki’s Totus Tuus, Op. 60: Signification of Polish Catholic Marian Devotion

Goreckïs creative journeys between nature and culture. Around the ‘Copernicari Symphony

Główni święci patronowie Polski w twórczości Henryka Mikołaja Góreckiego. Rezonans dzieł

Góreckiego Beatus vir wobec nauczania Josepha kard. Ratzingera (Jezus z Nazaretu). Teologiczna interpretacja

„Głos” Karola Szymanowskiego w muzyce Henryka Mikołaja Góreckiego, Zbigniewa Bujarskiego i Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Muzyka w muzyce – muzyka z muzyki – muzyka o muzyce. Rekonesans