Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Hermann Burger

Sort By:

Limit search:

„Hausierer im Interieur“: Außenseiterfiguren in Hermann Burgers Erzählungen

100%

Sośnicka D., Lisiecka I.

Colloquia Germanica Stetinensia

2016

issue 25

41-65

Hermann Burger, ein virtuoser ‚Sprachartist‘, der in seiner Prosa in schwindelerregenden, von allerlei Fremdwörtern und Neologismen strotzenden, labyrinthischen Riesensätzen die existenziellen Nöte sonderbarer Exzentriker beschreibt, gilt als einer der originellsten und kontroversesten Schriftsteller der Deutschschweizer Gegenwartsliteratur. Der Beitrag konzentriert sich auf ausgewählte Erzählungen Burgers und charakterisiert ihre Protagonisten, die entweder als geistig oder körperlich behinderte, oder aber als hochbegabte, schrullenhafte Außenseiter auftreten und in orgiastischen Worttiraden von ihrer Existenz berichten. Ihre Versuche, die sie von der Außenwelt trennende Barriere zu überwinden, scheitern, was schließlich zu ihrem psychischen oder physischen Tod führt. Berücksichtigt werden bei der Analyse zugleich die sprachlich-stilistischen Besonderheiten sowie einige autobiographische Elemente der Prosa Hermann Burgers, der wie seine Protagonisten an seinem psychischen Leiden zugrunde gegangen ist, so dass er sich 1989 für den Tod von eigener Hand entschieden hat.

Hermann Burger, a consummate ‘artist with language’, chronicles the existential troubles of strange eccentrics in dizzyingly, labyrinthine lengthy sentences which are crammed with foreign words and neologisms. Burger is considered to be one of the most original and most controversial writers in contemporary German-Swiss literature. This essay focuses on selected stories of Burger and characterises their protagonists, who are either mentally or physically handicapped or else highly gifted and cranky and who tell of their lives in orgiastic verbal tirades. Their attempts to overcome the barriers separating them from the external world fail and this eventually leads to their mental or physical death. This analysis emphasises both the linguistic and stylistic peculiarities of Hermann Burger’s prose as well as certain autobiographical elements in it. Burger was overcome by own mental suffering to the extent that in 1989 he took his own life.

Hermann Burger, ‘wirtuoz języka’, który – tworząc karkołomne zdania skrzące się mnóstwem obco brzmiących pojęć fachowych i neologizmów – opisywał w swej prozie egzystencjalne cierpienia osobliwych ekscentryków, uznawany jest za jednego z najbardziej oryginalnych i kontrowersyjnych pisarzy niemieckojęzycznej literatury szwajcarskiej. Artykuł koncentruje się na kilku wybranych opowiadaniach Burgera, charakteryzując ich protagonistów, którzy jako psychicznie lub fizycznie niepełnosprawni, albo też jako niezwykle uzdolnieni, lecz zdziwaczali outsiderzy opisują swą egzystencję w orgiastycznych tyradach słownych. Wszelkie próby przełamania bariery dzielącej ich od innych ludzi są jednak z góry skazane na porażkę, co w końcu prowadzi do ich fizycznej bądź duchowej śmierci. Oprócz charakterystyki tych postaci analiza uwzględnia także językowo-stylistyczną specyfikę oraz niektóre elementy autobiograficzne prozy Hermanna Burgera, który – podobnie jak jego protagoniści – wskutek własnych cierpień doszedł do kresu, decydując się w 1989 roku na śmierć z własnej ręki.

Niemożność życia: Tractatus logico-suicidalis Hermanna Burgera

100%

Sośnicka D.

Roczniki Humanistyczne

2016

vol. 64

issue 5: Neofilologia

161-175

Artykuł szkicuje poetykę Hermanna Burgera (1942-1989), jednego z najbardziej oryginalnych i kontrowersyjnych pisarzy szwajcarskich, koncentruje się jednak przede wszystkim na jego szeroko dyskutowanym utworze Tractatus logico-suicidalis (1988), którym pisarz zapowiedział swoje samobójstwo, wywołując wśród krytyków powszechne oburzenie. Tractatus Burgera analizowany jest szczególnie w odniesieniu do eseju Jeana Améry’ego Podnieść na siebie rękę, ale uwzględniono także kontekst autobiograficzny tego — mimo wszystko — dogłębnie egzystencjalnego utworu.

Der Beitrag entwirft in Kürze die Poetik Hermann Burgers (1942–1989), eines der originalsten und kontroversesten Deutschschweizer Schriftsteller, und konzentriert sich auf seinen vieldiskutierten Tractatus logico-suicidalis (1988), mit dem der Schriftsteller ein Jahr zuvor seinen Selbstmord angekündigt hat, wodurch er unter Literaturkritikern für die größte Empörung sorgte. Burgers Tractatus wird insbesondere in Anknüpfung an Jean Amérys Essay Hand an sich legen analysiert, verwiesen wird jedoch zugleich auf den autobiografischen Hintergrund dieses — trotz allem — zutiefst existenziellen Werkes.

This article briefly sketches the literary art of Hermann Burger (1942–1989), one of the most original and controversial German-Swiss writers. It then goes on to focus on his much-discussed Tractatus logico-suicidalis (1988) in which, a year in advance, the writer announced his suicide; this provoked extreme outrage amongst literary critics. Burger’s Tractatus is analysed with particular reference to Jean Améry’s essay Hand an sich legen but at the same time draws attention to the autobiographical background to this work which, in spite of everything, is intensely human.

Refine search results

1 Colloquia Germanica Stetinensia

1 Roczniki Humanistyczne

2 2016

2 Sośnicka D.

1 Lisiecka I.

Search results

„Hausierer im Interieur“: Außenseiterfiguren in Hermann Burgers Erzählungen

Niemożność życia: Tractatus logico-suicidalis Hermanna Burgera