Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Hitchcock Alfred

Sort By:

Limit search:

Hitchcock w pułapce. Wczesna krytyka „Okna na podwórze” i figura artysty nowoczesnego

100%

Konrad N.

Kwartalnik Filmowy

2016

issue 93-94 Kino amerykańskie

84-98

Przedmiotem artykułu jest wczesna recepcja filmu Alfreda Hitchcocka „Okno na podwórze” („Rear Window”, 1954) i jej związek z przemianą wizerunku reżysera dokonująca się w końcu lat 50. XX w. W tym czasie, najpierw w Europie, a później także w USA, Hitchcock coraz częściej był odbierany jako pełnoprawny artysta, a nie tylko „mistrz suspensu”. W pierwszej części artykułu został zrekonstruowany charakter promocji towarzyszącej wejściu „Okna na podwórze” do kin oraz reakcje amerykańskich krytyków. Odczytaniu filmu w kontekście kina rozrywkowego i filmu sensacyjnego została przeciwstawiona jego francuska recepcja. Przywołane zostały artykuły François Truffauta i André Bazina publikowane w miesięcznikach „Cahiers du cinema” i „Arts”, które akcentują artystyczny i autotematyczny (a więc również modernistyczny) aspekt „Okna na podwórze”. W kolejnej części analizie został poddany sposób, w jaki Hitchcock i jego otoczenie zaczęło na początku lat 60. wykorzystywać francuską krytykę dla podniesienia pozycji reżysera w Ameryce. Problem przekształcania się wizerunku Hitchcocka z entertainera w artystę został zestawiony z przemianą, którą daje się prześledzić w jego późnych filmach, oraz sytuacją kina suspensu na początku lat 60.

The subject of the article is the early reception of Alfred Hitchcock’s “Rear Window” (1954) and its relationship with the transformation of the image of the director at the end of the 1950s. At that time, first in Europe and later in the United States, Hitchcock was increasingly perceived as a fully-fledged artist, not just a “master of suspense”. In the first part of the article the character of the film promotion accompanying the première of the “Rear Window” is reconstructed as is the reaction of American film critics. The reading of the film in the context of cinema entertainment and thriller is contrasted with its French reception. The author cites articles by François Truffaut and André Bazin published in “Cahiers du cinema” and “Arts”, which place an accent on the artistic, self-referential (and thus also modernist) aspect of the “Rear Window”. Next the author analyses how, in the early 1960s Hitchcock and the people around him used French criticism in order to raise the position of the director in America. The problem of transforming the image of Hitchcock-the-entertainer into Hitchcock-the-artist is contrasted with the transformation that takes place in his later films, and the situation of the suspense genre in the early 1960s.

Przestrzeń zamknięta w tym, co widzialne

36%

Ciastoń A.

Kwartalnik Filmowy

2012

issue 79

160-169

Rear Window by Alfred Hitchcock, Peter Weir’s The Truman Show and One Hour Photo by Mark Romanek are films in which watching and seeing is the most important, and the only form of activity. The living space of the protagonist in the aforementioned films is reduced to what they are able to see, and consequently their contact with reality is also limited. Space limited in the physical sense is also the starting point for the visual vicissitudes of the film characters. In addition, it is worth noting that all of these films were created at a time when the medium on which they focus, was soon to be replaced by other media.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 2016

1 2012

1 Ciastoń A.

1 Konrad N.

Search results

Hitchcock w pułapce. Wczesna krytyka „Okna na podwórze” i figura artysty nowoczesnego

Przestrzeń zamknięta w tym, co widzialne