Search results

1

„Communes et ecclesiastici” w "Adversus haereses" III 15, 2, Ireneusza z Lugdunum

100%

Piwowarczyk P.

Vox Patrum

|

2012

|

vol. 57

495-503

EN

Irenaeus, bishop of Lyons in Gaul, only in few places of his Adversus haereses gives us a glimpse at social activity of the Valentinians. In Adversus haereses III 15, 2 he portrays them, speaking to „communes et ecclesiasticos”. Using such a form, the Valentinians do not tend to distinguish non-gnostic members of the Church from their inner circle, as Irenaeus tries to present it, shifting very smoothly from communes to simpliciores. They underline rather the common share of all Christians in the Church, even if some of them still need some deeper exposition of the truth to fully participate in it.

2

Божа велич і провидіння в богослов’ї Іринея Ліонського

100%

Zhukovskyy V.

Vox Patrum

|

2018

|

vol. 69

755-770

EN

The article discusses the problem of the ontological distinction between God’stranscendence and immanence in the theological thought of Irenaeus of Lyons,a Church Father of the II-III century. The author presents the main conceptualand terminological apparatus that Irenaeus used in his antinomic approach to the“reconciliation” of apophatic and kataphatic images of God. He analyzes the keycharacteristics of these two dimensions of the nature of God. Special attention ispaid to the analysis of the kataphatic approache in answering the question: howcan God, who is completely ontologicaly removed from created reality, be at thesame time actively present in the world and filling it. In this context the authoranalyzes the key notions, which express the “intradivine” remoteness and God’sactive nearness in relation to created being.

UK

Artykuł omawia problem ontologicznego rozróżnienia między Boską transcendencją oraz immanencją w myśli teologicznej Ireneusza z Lyonu. Autor przedstawia podstawowy aparat pojęciowy oraz terminologiczny stosowany przez Ireneusza w jego antynomicznym podejściu do „pogodzenia” między apofatycznym i katafatycznym obrazem Boga. Analizuje on właściwości kluczowe tych dwóch wymiarów natury Boga. Szczególna uwaga została poświęcona analizie katafatycznego podejścia do odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób Bóg, całkowicie oddalony w aspekcie ontologicznym od rzeczywistości stworzonej, może jednocześnie być aktywnie obecny w świecie i napełniać go? W tym kontekście autor analizuje pojęcia kluczowe, które wyrażają „wewnątrzboskie” oddalenie oraz aktywną bliskość Boga w odniesieniu do bytu stworzonego.

3

Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)

59%

Turek W. J.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

69-86

EN

The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.

PL

Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.

Refine search results

3 Vox Patrum

1 2021

1 2018

1 2012

1 Piwowarczyk P.

1 Turek W. J.

1 Zhukovskyy V.

„Communes et ecclesiastici” w "Adversus haereses" III 15, 2, Ireneusza z Lugdunum

Божа велич і провидіння в богослов’ї Іринея Ліонського

Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)