Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ireneusz
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Stosunek św. Ireneusza z Lyonu do innowierców

100%
Balwierz M.
Vox Patrum
|
1986
|
vol. 10
137-161
EN
The full approach of St. Irenaeus to the phenomenon of the heretical movements was shaped by his Christian faith. This fact allowed him first to see the nature of every heresy as an opposite reality to the Church's evangelization.
2
Publication available in full text mode
Content available

Święty Ireneusz o autorytecie Kościoła rzymskiego

84%
Myszor W.
Vox Patrum
|
2004
|
vol. 46
87-93
EN
Durch die Untersuchung der wichtigsten Ubersetzungen des Adversus haereses III 3, 1-3 versucht man den theołogischen Kommentar und das Verstandnis des Textes aufzudecken. Dazu hilft auch die griechische Riickubersetzung in „Sources Chretiennes" (L. Doutrełeau und A. Rousseau). Die Autoritat der rómischen Kirche besteht auf der Griindungsautoritat (Aposteł Petrus und Paulus) und auf die ałłen Christen bekannte apostołische Lehre gegeniiber der gnostischen, geheimen Meinungen.
3
Content available remote

Jakie ciało nie osiągnie królestwa Bożego?Patrystyczna egzegeza 1 Kor 15,50

67%
Szram M.
The Biblical Annals
|
2020
|
vol. 10
|
issue 1
103-114
EN
The aim of the article is to compare the exegesis of verse 1 Cor 15:50 in early patristic literature on the example of the writings of three authors: Irenaeus of Lyon – rep-resentative of the Asian tradition; Tertullian of Cartage – associated with the North African tradition, similar in many points to Asian; and Origen – originating from the Alexandrian tradition. All these writers used the moral interpretation of the phrase “flesh and blood” as sinful deeds, which should be abandoned to enter the kingdom of heaven. Each of them, however, also allowed the literal explanation of this verse, trying to reconcile it with the truth of faith about the bodily resurrection. Irenaeus emphasized that the body can not be resurrected and reach the kingdom of God with its own strength, but only with the help of the Holy Spirit. Tertullian thought that the body in the earth would resurrect, but it would not be able to enter the kingdom of heaven without accepting features adapted to the new reality. Origen went the farthest, undermining the possibility of returning to earth-shaped bodies. The analysis of early Christian commentary on the Pauline verse proves that pa-tristic exegesis was theologically oriented and depended on the contemporary doctrinal disputes. One may also notice a certain paradox: sometimes in order to justify a particular philosophical and theological stand, a proponent of literalism or moderate allegorisation might attach more importance to the portable meaning of the inspired text than the alleged allegorist, which in turn referred to a far-reaching literal interpretation.
4
Publication available in full text mode
Content available

Od obrazu do podobieństwa Bożego. Dynamiczna koncepcja antropologii teologicznej w II-III wieku (stanowisko Ireneusza i Orygenesa)

67%
Szram M.
Vox Patrum
|
2002
|
vol. 42
357-376
FR
L'article presente les questions fondamentales de l'anthropologie patristique aux IIe et IIIe siecles: les traits caracteristiques des notions de l'image de Dieu et de la ressemblance de Dieu, et la relation entre elles. L'auteur compare deux ecrivains majeurs de cette periode: Irenee, lie avec la tradition asiatique (plus „materialiste") et Origene, representant de la tradition alexandrine (plus „spirituelle"). Dans leur doctrines il y a quelques elements presque identiques: le sens christologique de l'image (c'est le Christ qui est vraie et premiere image de Dieu); la difference sementique entre notions de l'image et de la ressemblance; le caractere statique et ontique de l'image, et active et moral de la ressemblance. Mais malgre ces points communs, Irenee et Origene comprennent autrement ces deux notions et en consequence leur doctrines anthropologiques sont differentes.
5
Publication available in full text mode
Content available

What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50

67%
Szram M.
Vox Patrum
|
2015
|
vol. 64
461-474
PL
Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierw­szych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertu­liana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksan­dryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moral­na zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swo­istą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej pos­taci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Paw­łowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teolo­gicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien pa­radoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teolo­gicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
6
Publication available in full text mode
Content available

Ojcowie Kościoła w katechezach środowych Jana Pawła II

51%
Skibiński T.
Vox Patrum
|
2007
|
vol. 50
249-261
IT
Giovanni Paolo II durante tutto il pontificato, piu di ogni suo Predecessore, ha incontrato il Popolo di Dio. Ogni mercoledi era dedicato alle udienze generali in cui hanno partecipato 17,6 millioni di pellegrini. Generalmente durante le udienze il Papa pronunciava le catechesi, che possiamo dividere in alcuni cieli: Le quattro virtu cardinali; La redenzione del corpo e la sacramentalita del matrimonio; II Credo; La preparazione del Giubleo 2000; L’Anno Giubilare 2000; La Liturgia delle Ore. Questi cieli differenziano, tra l’altro, anche per quanto riguarda l’uso dei testi patristici. I cieli piu fondati sull’eredita patristica sono i seguenti: I commentarii ai testi della Liturgia delle Ore (pronunicate nel periodo: 28 III 2001 - 26 I 2005) e II commento al "Credo” specialmente nella parte che rigurda la fede trinitaria (catechesi pronunicate nel periodo: 3 VII1985 - 3 VII1991). Sul lato opposto si situano le Catechesi sulle virtu cardinali (pronunciate tra il 25 X e il 22 XI 1978), durante le quali i Padri della Chiesa non sono citati neanche una volta e le Catechesi sulla redenzione del corpo e la sacramentalita del matrimonio (pronunicate nel periodo: 5 IX 1979 - 28 XI 1984), in cui richiami agli autori del periodo patristico sono sporadici. Generalmente si puó constatare, che in tutto il corpo delle catechesi i richiami patristici svolgono molo importante, ed in alcuni casi sono fondamentali per la presentazione del discorso. Vengono citati Padri della Chiesa che rappresentano vari ambienti, diversi periodi e differenti scuole teologiche. I Padri preferiti da Giovanni Paolo II sono: Agostino, Ambrogio di Milano, Ireneo di Lione, Giovanni Crisostomo, Basilio di Cesarea, Cipriano, Cirillo di Gerusalemme, Cirillo di Alessandria, Ignazio di Antiochia e Origene. II Papa Wojtyła da una parte riconosce il molo che i Padri hanno svolto nella storia dell’esegesi e nella formazione del dogma, dall’altra - fa vedere la loro attualita anche nel mondo del XX e XXI secolo.
7
Publication available in full text mode
Content available

Datowanie Apokalipsy w świetle głosów tradycji

51%
Jańczuk L.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2018
|
vol. 71
|
issue 1
EN
Christian tradition has not been consistent with regards to the date of the Book of Revelation. According to ancient sources, the book was written under Claudius, Nero, Domitian, or Trajan. Among these four traditions, the strongest is that associated with Domitian. The first proponent of this view was Irenaeus. He was quoted by Eusebius, Victorinus, Jerome and several other Church Fathers, because they believed he was a disciple of a disciple of John the Apostle, the author of the Book of Revelation. Consequently, Irenaeus was commonly treated as the best source of information on this subject. This view was dominant among Biblical scholars until to the present day. Evidence for the earlier date under Nero is even older, but not as strong. This view was rejected by majority of Church Fathers. At the present time, only some scholars prefer the Neronic date.
PL
Głosy tradycji dotyczące daty Apokalipsy są niejednorodne. Według starożytnych źródeł księga ta została napisana za cesarza Klaudiusza, Nerona, Domicjana oraz Trajana. Wśród tych wskazań najsilniejsze wsparcie uzyskuje cesarz Domicjan. Pierwszym zwolennikiem takiego datowania był Ireneusz. Pogląd Ireneusza był cytowany przez Euzebiusza, Wiktoryna, Hieronima i kilku innych Ojców Kościoła, stał się poglądem dominującym ze względu na przekonanie, że Ireneusz był uczniem ucznia Jana Apostoła, autora Apokalipsy. W rezultacie Ireneusz był powszechnie traktowany jako najlepsze źródło informacji na ten temat. Ten pogląd dominuje wśród biblistów po dzień dzisiejszy. Świadectwa na rzecz powstania Apokalipsy w czasach Nerona są nawet starsze, ale nie mają tak silnego oparcia wśród autorytetów. Pogląd ten był odrzucany przez większość ojców Kościoła. Obecnie jedynie niektórzy bibliści opowiadają się za czasami Nerona, jako datą powstania tej księgi.
8
Publication available in full text mode
Content available

Ciało złe i dobre. Kwestia pochodzenia i natury ciała Adama i Chrystusa we wczesnochrześcijańskich ruchach heretyckich

51%
Szram M.
Vox Patrum
|
2015
|
vol. 63
77-93
EN
The article expounds on the groundwork laid by the first Latin treaty De haeresibus by Philastrius, the fourth-century bishop of Brescia, analyzed on the background of writings of Irenaeus, Tertullian and Origen, how the rooted in Gnosticism representatives of early Christian heresies (Carpocratians, Saturninus, Valentinus, Apelles, Marcion, Manicheans) have comprehended the genesis of man’s body. After a general delivery of early Christian doubts regarding the value of human flesh, different varieties of heretical paradox – ensuing from Platonic and Gnostic cosmo-anthropological tendencies – are presented. The paradox could be formulated in the following manner: human body of the first man Adam – and correspondingly all of his descendants – is genetically and ontologically evil as being an elementary constituent of the material world. Hence the flesh of a new Adam, i.e. Christ, must come form another realm and be free of the earthly materiality in order to be good by nature and worthy of Saviour’s person. The presented mode of thinking instigated the rise of theological misconceptions, in particular the eschatological ones denying human body the possibility of resurrec­tion and recognizing – in a Gnostic fashion – the liberation of man from flesh, not his salvation alongside his body.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.