Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 12

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Ireneusz z Lyonu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Charisma veritatis certum (Adversus haereses IV 26,2)

100%
Andia Y. d.
Vox Patrum
|
1986
|
vol. 11
529-542
EN
BRAK
2
Publication available in full text mode
Content available

„Communes et ecclesiastici” w "Adversus haereses" III 15, 2, Ireneusza z Lugdunum

100%
Piwowarczyk P.
Vox Patrum
|
2012
|
vol. 57
495-503
EN
Irenaeus, bishop of Lyons in Gaul, only in few places of his Adversus haereses gives us a glimpse at social activity of the Valentinians. In Adversus haereses III 15, 2 he portrays them, speaking to „communes et ecclesiasticos”. Using such a form, the Valentinians do not tend to distinguish non-gnostic members of the Church from their inner circle, as Irenaeus tries to present it, shifting very smooth­ly from communes to simpliciores. They underline rather the common share of all Christians in the Church, even if some of them still need some deeper exposition of the truth to fully participate in it.
3
Publication available in full text mode
Content available

Schemat polemiki z Marcjonem u Ireneusza z Lyonu i Eznika z Kolb

84%
Częsz B.
Vox Patrum
|
1984
|
vol. 6
71-80
EN
In the present raport I would like to draw attention to two Fathers of the Church - Irenaeus and Eznik of Kolb - whose works contain polemics against Marcion.
4
Publication available in full text mode
Content available

Tell us no secrets: St. Irenaeus’ contra-gnostic doctrine of communion

84%
Springer D. W.
Vox Patrum
|
2017
|
vol. 68
85-94
PL
Dyskusje na temat możliwości mistycznego zjednoczenia z Bogiem były w większości nieobecne w pismach Ojców Kościoła przed końcem II wieku. Dopiero u schyłku tego wieku pojęcie komunii z Bogiem stało się przedmiotem zainteresowania zarówno literatury wczesnochrześcijańskiej, jak i gnostyckiej. Ireneusz z Lyonu był jednym z pierwszych pisarzy chrześcijańskich, który podjął krytyczną refleksję nad tym zagadnieniem. Twierdził, że uczestnictwo w boskości jest możliwe tylko w prawowiernych Kościołach i wymaga trzech kluczowych elementów: życia przeżywanego w relacji z Duchem Bożym, we wspólnocie z prawdziwymi ludźmi Bożymi, i jednocześnie dającymi świadectwo religijnej pobożności i cnoty. Podczas gdy gnostyckie koncepcje zjednoczenia kładły często nacisk na zastrzeżoną, tajemną wiedzę, paradygmat Ireneusza oferował publicz­ną, progresywną drogę wznoszenia się do Boga.
EN
Discussion related to the potential for mystical union with God was largely absent from the writings of the Church Fathers prior to the late-second century. Toward the end of that century, however, the concept of communion with God emerged as a topic of interest in both early Christian and Gnostic literature. St. Irenaeus of Lyons was among the earliest Christian writers to critically reflect on the subject. He argued that participation with the divine was possible only in the “orthodox” churches and required three key elements: a life lived in connection to the Spirit of God, in community with the true people of God, while bearing evidence of godly piety and virtue. Whereas Gnostic conceptions of communion frequently included an emphasis on the reception of an exclusive, secret gnosis, Irenaeus’ paradigm offered a public, progressive path of ascent to God.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wcielenie Syna Bożego jako wejście wieczności w czas według św. Ireneusza z Lyonu

67%
Częsz B.
Vox Patrum
|
2000
|
vol. 38
71-81
IT
La teologia dell’incarnazione di Ireneo di Lione e essenziale per la cristolgia, escatologia e la teologia della storia. La risposta di Ireneo alla gnosi consiste anzitutto nell'affermazione della realta e storicita del Cristo e dei fatti della sua vita. Ireneo vede l'Incarnazione come un momento preciso della storia. Usando l'espressione biblica „negli ultimi tempi" Ireneo vuole mostrare che gli ultimi tempi sono quelli inaugurati dalia nascita di Cristo e significano in effetti il tempo dell’ncarnazione, non quello della parusia.
EN
La teologia dell’incarnazione di Ireneo di Lione e essenziale per la cristolgia, escatologia e la teologia della storia. La risposta di Ireneo alla gnosi consiste anzitutto nell'affermazione della realta e storicita del Cristo e dei fatti della sua vita. Ireneo vede l'Incarnazione come un momento preciso della storia. Usando l'espressione biblica „negli ultimi tempi" Ireneo vuole mostrare che gli ultimi tempi sono quelli inaugurati dalla nascita di Cristo e significano in effetti il tempo dell’Incarnazione, non quello della parusia.
6
Publication available in full text mode
Content available

Polskie badania nad gnostycyzmem

67%
Myszor W.
Vox Patrum
|
1999
|
vol. 36
187-192
EN
Die Gnosisforschung in Połen besteht vor allem auf der Ubersetzung der polemischen Werken von Kirchenvatern (Irenaus, Tertullian, Clemens von AL, Origenes und der koptischgnostischen Texten von Nag Hammadi. In den letzten Jahren haben sich auch einige junge Wissenschaftler in ihren Diplomarbeiten mit dem Thema Gnosis bzw. Gnostizismus beschaftigt (meistens in der Akademie fur Katholische Theologie in Warschau).
7
Publication available in full text mode
Content available

Gnostyk heterodoksyjny i prawdziwy gnostyk w Chrystusie według nauczania Ireneusza z Lyonu

67%
Artemi E.
Vox Patrum
|
2018
|
vol. 69
39-52
PL
Walka z gnostycyzmem pozwoliła św. Ireneuszowi z Lyonu rozwinąć w do­skonały sposób doktrynę chrześcijańską. Przede wszystkim wykazał on, że wiedza, którą gnostycy dostrzegali na próżno w mitologicznych opowieściach, nie była prawdziwa. Jedyną rzeczywistą gnozą była miłość i łaska udzielona wyz­nawcom Chrystusa przez Ducha Świętego. Człowiek może być zbawiony tylko w Kościele. Prawdziwymi gnostykami byli nie ci, którzy zwalczali swoje ciało lub gardzili nim jako dziełem niepoznawalnego Boga Stwórcy, ale ludzie duchowi, którzy otrzymali od Ducha Świętego zmartwychwstanie ciała i niezniszczalność.
EN
The fight against gnostics allowed the holy bishop to develop the Christian doctrine with a perfect way. At first, he showed that the knowledge that heretics sought in vain in mythical narratives was not real. The only real gnosis was love and grace for believers in Christ and they were given to them by the Holy Spirit. Only in Church man can be saved. And the real “gnostics” were not those who rejected and despised their body in order to worship an “incomprehensible God” and “Creator,” but the “spiritual” people who received from the Holy Spirit the resurrection of the flesh and its indestructibility.
8
Publication available in full text mode
Content available

Prymat Kościoła/biskupa Rzymu w źródłach chrześcijańskich II wieku

67%
Misiarczyk L.
Vox Patrum
|
2004
|
vol. 46
51-77
IT
Nella riftessione sut primato detta Chiesa o det Vescovo di Roma net II secoto e necessario distinguere it fatto di riferire it primato da attre communita ecctesiastiche di attora atta Chiesa o at Vescovo di Roma datta consapevotezza det primato detta stessa Chiesa di Roma o dei suoi Vescovi. Net II secoto, come ci e stato trasmesso datte fonti cristiane antiche, it primato veniva riferito atta Chiesa o at Vescovo di Roma da Ignazio di Antiochia, Egesippo e Tertutiano, invece Letfera a/ Corinzi di Ctemente e ta controversia riguardante ta data detta cetebrazione di Pasqua testimoniano appunto ta crescente consapevotezza det primato netta Chiesa e nei Vescovi di Roma.
9
Publication available in full text mode
Content available

Teologia Boga i człowieka. Św. Ireneusz z Lyonu w interpretacji Jana Pawła II

67%
Królikowski J.
Vox Patrum
|
2007
|
vol. 50
189-203
IT
NelPinsegnamento di Giovanni Paolo II molto frequenti sono stati i riferimenti all’opera di Ireneo di Lione, per cui questo fatto merita una attenzione particolare, quando vogliamo determinare il ruolo dei Padri della Chiesa nel suo magistero. Durante la visista in Francia, del 1986, questo Papa ha dedicato un discorso particolare a Ireneo, durante Pincontro eon i docenti dell’Universita Cattolica di Lione (il 7 ottobre). Parlando del Vescovo di Lione e delPattualita del suo messaggio, Giovanni Paolo II ha sottolineato particolarmente la sua teologia della Tradizione e la necessita di un confronto creativo della teologia fondata sulla Tradizione eon la cultura attuale che e sempre legata al modo di manfestarsi della fede. Tra le questioni fondamentali e generali ha messo in rilievo la questione della comprensione adegata delPantropologia orientata alla teologia, secondo il noto principio formulato da Ireneo: Gloria Dei vivens homo. Dalia presentazione delPopera del Vescovo di Lione risulta l’impostazione di fondo che permette di chiamarlo: „II teologo di Dio e delPuomo”.
EN
Nell'insegnamento di Giovanni Paolo II molto frequenti sono stati i riferimenti all’opera di Ireneo di Lione, per cui questo fatto merita una attenzione particolare, quando vogliamo determinare il ruolo dei Padri della Chiesa nel suo magistero. Durante la visista in Francia, del 1986, questo Papa ha dedicato un discorso particolare a Ireneo, durante l'incontro con i docenti dell’Universita Cattolica di Lione (il 7 ottobre). Parlando del Vescovo di Lione e dell'attualita del suo messaggio, Giovanni Paolo II ha sottolineato particolarmente la sua teologia della Tradizione e la necessita di un confronto creativo della teologia fondata sulla Tradizione con la cultura attuale che e sempre legata al modo di manfestarsi della fede. Tra le questioni fondamentali e generali ha messo in rilievo la questione della comprensione adegata dell'antropologia orientata alla teologia, secondo il noto principio formulato da Ireneo: Gloria Dei vivens homo. Dalla presentazione dell'opera del Vescovo di Lione risulta l’impostazione di fondo che permette di chiamarlo: „II teologo di Dio e dell'uomo”.
10
Publication available in full text mode
Content available

Najstarsze patrystyczne świadectwa refleksji mariologicznej (Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Ireneusz z Lyonu)

59%
Turek W. J.
Vox Patrum
|
2021
|
vol. 80
69-86
EN
The article deals with the theme of theological reflection on Mary in the oldest Patristic texts written by St. Ignatius of Antioch, St. Justin martyr and St. Irenaeus, bishop of Lyons. It presents the strong ties of Mariology and Christology in all three authors. St. Ignatius decidedly rejects the teaching of the Docetists and shows that it was Mary who gave birth to Christ, giving Him a real human body that allowed Him later to suffer and die. St. Justin juxtaposes the works of Eve and Mary, and the birth of Jesus Christ from the Virgin is elucidated in the light of Old Testament prophecies. Finally, St. Irenaeus, in the context of the polemic with Gnosticism, deepens the parallel between Eve and Mary, taking into account also the comparison between Adam and Christ. As Adam had been formed from the virginal earth, so Christ, the new Adam was formed from the Virgin Mary, who through her faith and obedience opened to humanity the way to new life.
PL
Artykuł podejmuje temat refleksji mariologicznej w najstarszych tekstach patrystycznych autorstwa św. Ignacego Antiocheńskiego, św. Justyna męczennika i św. Ireneusza, biskupa Lyonu. Ukazuje mocne powiązanie mariologii z chrystologią u wszystkich trzech autorów. Św. Ignacy odrzuca zdecydowanie nauczanie doketów i ukazuje, że Maryja zrodziła Chrystusa, dała Mu prawdziwe ciało ludzkie, które później pozwoliło Mu cierpieć i umrzeć. U św. Justyna pojawia się przeciwstawienie dzieła Ewy i Maryi, a narodzenie Jezusa Chrystusa z Dziewicy ukazane jest w świetle zapowiedzi starotestamentalnych. Z kolei św. Ireneusz pogłębia w kontekście polemiki z gnostycyzmem paralelizm Ewa – Maryja, biorąc pod uwagę także porównanie między Adamem i Chrystusem. Jak Adam został uformowany z dziewiczej ziemi, tak Chrystus, nowy Adam, został ukształtowany z Dziewicy Maryi, która przez swoją wiarę i posłuszeństwo otworzyła rodzajowi ludzkiemu drogę do nowego życia.
11
Publication available in full text mode
Content available

Immagine evangelica di Maria madre di Gesù nei primi tre secoli

51%
Nyk A.
Vox Patrum
|
2002
|
vol. 42
391-401
PL
Maryja, matka Jezusa z Nazaretu, jest czczona przede wszystkim jako Bogurodzica, czyli theotokos, co jest terminem zaaprobowanym na Soborze Efeskim w 431 roku. Niektórzy teolodzy utrzymują, iż tytuł ten był używany w stosunku do matki Jezusa już znacznie wcześniej. W niniejszym artykule analizujemy, czy rzeczywiście był on używany w pierwszych trzech wiekach; zatrzymujemy się tutaj nad sposobem w jakim Maryja jest przedstawiana przez autorów chrześcijańskich w tym okresie.
12
Publication available in full text mode
Content available

Czy Ojcowie Kościoła przed Augustynem mówili o grzechu pierworodnym?

51%
Przyszychowska M.
Vox Patrum
|
2013
|
vol. 59
251-267
EN
It is true that the Fathers of the Church before Augustine did not use the term „original sin”. However, in the writings of very many of them, both in the East and in the West, we do find a belief in the solidarity of all people with Adam or even in the unity of entire humanity in Adam. Talking about the first sin the Fathers use the expression „our” sin; they claim that „we” offended God in Adam, they admit that „we all” were in Adam’s loins when he committed the sin, and finally they straightforwardly claim that „all people” sinned in Adam. Some of them feel personally responsible for the offence committed in Paradise. Most of the Fathers, and perhaps even all of them, were convinced of real unity of entire humanity and they considered participation of all people in Adam’s sin as one of the aspects of that unity. The fall of the first man separated not only himself, but also all people from the communion with God, because every man somehow participated in that fall. And that is, after all, the very essence of the original sin.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.