Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Israel’s disbelief
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
W Rz 9, 4-5 Apostoł przytacza całą listę przywilejów Izraela, które podkreślają jego szcze¬gólną pozycję. Zwłaszcza chrześcijanie wywodzący się z pogaństwa mogli dojść do wniosku, że skoro Izrael nie uwierzył w Mesjasza, coś zawiodło w ekonomii zbawienia. Taka też jest teza, która znajduje się w Rz 9, 6a i brzmi: „Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło”. Przeglądając listę wymienionych w 9, 4-5 przywilejów zauważa się brak jednego - wybraństwa. Autorzy sporadycznie przywiązują do tego wagę. Wydaje się, że przemilczenie przywileju wybraństwa jest świadomym zabiegiem. Od w. 6b, czyli od pierwszych słów po postawionej tezie, Apostoł skupia całą uwagę na naturze wybraństwa w historii zbawienia. Przyglądając się temu zagadnieniu ustaliliśmy, że Pawiowe rozumienie wybraństwa daje odpo¬wiedź na postawioną tezę o trwałości słowa Bożego: dzięki temu, że nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są ludem wybranym (w. 6b; por. w. 8a), nic nie zawiodło w ekonomii zbawienia. W wiernej reszcie, podobnie jak w przeszłości, wypełnia się cały zamysł zbawczy. Apostoł odcina się od jedynie historycznego rozumienia wybraństwa i akcentuje jego wymiar zbawczy. Oddzielenie koncepcji wybraństwa od zbawienia sprawia bowiem, że traci ono zwią¬zek z Bożym planem względem ludzkości i staje się jakimś niezrozumiałym gestem osobistej sympatii ze strony Boga czy nawet kaprysem. Pawłowa interpretacja wybraństwa odbiega od tego, jak je postrzegano w czasach biblijnego Izraela. Nie powinno to dziwić, gdyż po pierwsze Izrael odszedł od pierwotnego zamysłu Boga, obecnego w życiu patriarchów (w. 7-13), przywiązując zbyt dużą wagę do więzów krwi, a po drugie dzieło Jezusa Chrystusa polega na tym, że przewyższa wszystko, co zostało powie¬dziane w czasach Starego Przymierza. Modelem w rozumieniu idei wybraństwa jest zatem historia patriarchów, następnie koncepcja wiernej reszty, co znajduje kontynuację w Kościele i ostateczne wypełnienie w królestwie niebieskim. Takie rozumienie wybraństwa odsłania dynamikę zbawczego zamysłu Boga, który osiąga kolejne etapy realizacji w historii zbawienia. W przeciwnym razie mamy do czynienia jedynie ze statycznym pojmowaniem wybraństwa, a to jest obce ekonomii zbawienia.
|
2010
|
vol. 2
|
issue 1
27-46
PL
W Rz 9, 4-5 Apostoł przytacza całą listę przywilejów Izraela, które podkreślają jego szcze¬gólną pozycję. Zwłaszcza chrześcijanie wywodzący się z pogaństwa mogli dojść do wniosku, że skoro Izrael nie uwierzył w Mesjasza, coś zawiodło w ekonomii zbawienia. Taka też jest teza, która znajduje się w Rz 9, 6a i brzmi: „Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło”. Przeglądając listę wymienionych w 9, 4-5 przywilejów zauważa się brak jednego - wybraństwa. Autorzy sporadycznie przywiązują do tego wagę. Wydaje się, że przemilczenie przywileju wybraństwa jest świadomym zabiegiem. Od w. 6b, czyli od pierwszych słów po postawionej tezie, Apostoł skupia całą uwagę na naturze wybraństwa w historii zbawienia. Przyglądając się temu zagadnieniu ustaliliśmy, że Pawiowe rozumienie wybraństwa daje odpo¬wiedź na postawioną tezę o trwałości słowa Bożego: dzięki temu, że nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są ludem wybranym (w. 6b; por. w. 8a), nic nie zawiodło w ekonomii zbawienia. W wiernej reszcie, podobnie jak w przeszłości, wypełnia się cały zamysł zbawczy. Apostoł odcina się od jedynie historycznego rozumienia wybraństwa i akcentuje jego wymiar zbawczy. Oddzielenie koncepcji wybraństwa od zbawienia sprawia bowiem, że traci ono zwią¬zek z Bożym planem względem ludzkości i staje się jakimś niezrozumiałym gestem osobistej sympatii ze strony Boga czy nawet kaprysem.Pawłowa interpretacja wybraństwa odbiega od tego, jak je postrzegano w czasach biblijnego Izraela. Nie powinno to dziwić, gdyż po pierwsze Izrael odszedł od pierwotnego zamysłu Boga, obecnego w życiu patriarchów (w. 7-13), przywiązując zbyt dużą wagę do więzów krwi, a po drugie dzieło Jezusa Chrystusa polega na tym, że przewyższa wszystko, co zostało powie¬dziane w czasach Starego Przymierza. Modelem w rozumieniu idei wybraństwa jest zatem historia patriarchów, następnie koncepcja wiernej reszty, co znajduje kontynuację w Kościele i ostateczne wypełnienie w królestwie niebieskim. Takie rozumienie wybraństwa odsłania dynamikę zbawczego zamysłu Boga, który osiąga kolejne etapy realizacji w historii zbawienia. W przeciwnym razie mamy do czynienia jedynie ze statycznym pojmowaniem wybraństwa, a to jest obce ekonomii zbawienia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.