Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Jakub Ekier

Sort By:

Limit search:

„Jedno po drugim oglądamy”. Doświadczenie spotkania z obrazem religijnym w wierszach Jakuba Ekiera

100%

Szewczyk-Haake K.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

2014

vol. 7

21-35

Liryka Jakuba Ekiera stanowi dość rzadki w poezji współczesnej przypadek, kiedy to wiersze odwołujące się do religijnego dzieła malarskiego budują za jego pośrednictwem własną drogę ku prawdom wiary oraz prawdom o wierze. Analizowane teksty wskazują na odmienność malarskiego tworzywa, posługującego się światłem i ciszą, od żywiołu poetyckiego; zarazem to właśnie ogląd dzieła religijnej sztuki dawnej staje się inspiracją dla wysiłku wyrażenia w języku duchowego doświadczenia człowieka nowoczesnego. Omawiane tu wiersze poświęcone dziełom sztuki religijnej nie do końca dają się wpisać w najczęściej stosowane na gruncie polskiego literaturoznawstwa typologie ekfraz. Dzieje się tak na skutek świadomie tworzonej przez Ekiera „piętrowości” jego liryki, choć w pewnej mierze jest zapewne specyfiką większej grupy ekfraz dotyczących obrazów o tematyce religijnej. Teksty poetyckie, odnosząc się do tego rodzaju dzieł sztuki, dotykają zarówno do istotnej treści przedstawień (historii biblijnej), jak i specyfiki dzieł plastycznych, zdolnych opowiadać o biblijnych zdarzeniach sobie tylko właściwymi środkami. Wobec obu tych sfer język – szczególnie zaś coraz bardziej oddalającej się od sacrum język współczesności – pozostaje w pewnej mierze bezradny. Na drodze „nieskutecznej alegacji”, której obiektem jest dawne dzieło sztuki religijnej, utwór poetycki zdolny jest jednak powiedzieć coś istotnego zarówno o współczesnej lekturze dawnych dzieł, jak i o współczesnym doświadczeniu religijnym, dla których wspólnym mianownikiem są hermeneutyczne przeświadczenie o niezbywalności własnego horyzontu poznawczego i nieustanna próba jego przekraczania.

The poems by Jakub Ekier constitute a case that is quite rare in contemporary poetry: the case when poems referring to religious paintings build, via those paintings, their own way to the truths of faith and the truths about faith. The analysed texts indicate the difference between the painting material, which makes use of light and silence, and the poetic element; at the same time it is an act of looking at an old master religious painting that becomes an inspiration for the effort to express in language the spiritual experience of modern man. The poems analysed here, and dedicated to works of religious art, do not quite fit the typologies of ekphrasis that are the most commonly applied in Polish literary studies. This is due to the multiple levels deliberately created by Ekier in his poetry, although to some extent such is probably the specificity of a larger group of ekphrases concerning religious paintings. Poetic texts referring to such works of art touch both the substance of the representations (the biblical history) and the specificity of works of visual art, capable of expressing the biblical events using their own, specific means. In the presence of both of those spheres, language – particularly the language of modernity, increasingly diverging from the sacred – is to a certain extent helpless. By means of “ineffective reference” whose object is an old master religious painting, a poem is, however, able to say something important both about the modern reading of old masterpieces and about modern religious experience, for which the common denominators are the hermeneutical conviction of an inalienable character of one’s own cognitive horizon and constant attempts to cross it.

Poeta, poecie, poetę... Pomiędzy artystyczną wolnością a intencją autora…

86%

Tomczak D.

Porównania

2012

vol. 10

189-205

Literary translation is an ungrateful art as it requires artistry and it doesn’t offer freedom. It lags behind in the shadow of literature underestimated as an element of culture creation, and gains relatively small profits, with the exclusion of lucrative blockbusters. The present article is devoted to two German poets, Durs Grünbein and Thomas Rosenlöcher, as well as the translation of their writings into Polish that have been carried out by Jakub Ekier, a poet and a Warsaw scholar of German. Apart from a discussion of the selected poems and a few theories of translation, the main subject of this article is a detailed analysis of the translation work of Jakub Ekier which will address a number of questions, among others: Is the translating enterprise of Ekier a rendition, translation or maybe Nachdichtung in the typology of Karl Dedecius? How does Ekier treat the issue of the translation as an interpretation and the topic of loyalty to the original? Likewise, the aim of this study is to examine the strategies of translation, methods and techniques used by the translator.

Przekład literacki to niewdzięczna sztuka, wymaga artyzmu, a nie oferuje wolności. Istnieje w cieniu literatury, niedoceniana w wymiarze kulturotwórczym, a jeśli by abstrahować od tłumaczeń kasowych szlagierów, także i w finansowym. Niniejszy artykuł poświęcony jest dwóm niemieckim poetom Dursowi Grünbeinowi i Thomasowi Rosenlöcherowi i przekładom ich twórczości dokonanym przez warszawskiego germanistę i poetę Jakuba Ekiera. Poza omówieniem wybranych utworów poetyckich oraz kilku teorii translatorskich, głównym tematem artykułu jestszczegółowa analiza warsztatu translatorskiego Jakuba Ekiera, która ma odpowiedzieć na szereg pytań: m.in. czy przedsięwzięcie translatorskie Ekiera to przekład, tłumaczenie czy Nachdichtung w typologii Karla Dedeciusa? Jak Ekier podchodzi do zagadnień przekładu jako interpretacji i problematyki wierność wobec oryginału? Opracowanie to ma również za zadanie przyjrzeć się strategiom translatorskim, metodyce oraz technikom stosowanym przez przekładowcę.

Refine search results

1 Porównania

1 Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

1 2014

1 2012

1 Szewczyk-Haake K.

1 Tomczak D.

Search results

„Jedno po drugim oglądamy”. Doświadczenie spotkania z obrazem religijnym w wierszach Jakuba Ekiera

Poeta, poecie, poetę... Pomiędzy artystyczną wolnością a intencją autora…