Search results

1

John Hicks (1922-2012) christologische Reflexion als Relativierung der Einzigkeit der Heilsvermittlung Jesu Christi

100%

Bokwa I.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 2

15-29

PL

Pluralistyczna teologia religii stanowi rzeczywiste zagrożenie dla chrześcijaństwa. W imię demokratycznego równouprawnienia wszystkich religii relatywizuje ona jedyność i nieprzewyższalność zbawczego pośrednictwa Jezusa Chrystusa. Niebezpieczeństwo to rozpoznała Kongregacja Nauki Wiary i w 2000 roku opublikowała deklarację Dominus Iesus. Dokument ten nawiązuje między innymi do twórczości Johna Hicka (1922-2012). Ten angielski filozof religii należy do najbardziej znanych i prominentnych przedstawicieli pluralistycznej teologii religii. Teoria ta traktuje wszystkie religie jako równouprawnione drogi zbawienia. Absolutne roszczenie chrześcijaństwa jest mocno krytykowane. Wkład Johna Hicka do tej krytyki polega na relatywizacji zbawczego znaczenia Jezusa Chrystusa. Hick kwestionuje dogmatyczno-ontologiczny język pierwszych chrystologicznych soborów w Nicei (325) i Chalcedonie (451), zarzucając temu językowi porzucenie metaforyki języka biblijnego. Dla Hicka Jezus Chrystus nie jest prawdziwym Synem Bożym, lecz jednym z wielu wcieleń Boga. Artykuł analizuje pisma Johna Hicka i kończy się krytycznym wnioskiem.

EN

Pluralistic theology of religion is a real threat to Christianity. It relativizes the unicity of saving mediation of Jesus Christ in the name of democratic equalityof all religions. The Congregation for the Doctrine of the Faith recognized this threat and published „Dominus Iesus” declaration in 2000. This document refers, inter alia, to the creativity of John Hick (1922-2012). The English philosopher of religion is one of the best known and the most prominent representatives of the pluralistic theology of religion. This theory treats all religions as equal ways of salvation. The absolute claim of Christianity is severely criticized. John Hick’s contribution to this criticism is about relativization of Jesus Christ’s salutary meaning. Hick questions the dogmatic and ontological language of the first christological council in Nice (325) and Chalcedon (451). He accuses this language of abandoning the imagery of the biblical language. According to Hick Jesus Christ is not a genuine Son of God- He is one of God’s embodiments. The article analyzes John Hick’s pieces of writing and ends with a critical conclusion.

2

Herezje trynitarne – wczoraj i dziś

86%

Kubacki Z.

Studia Bobolanum

|

2018

|

vol. 29

|

issue 2

23-44

EN

The aim of the article is to show the dependence of the theology of the Holy Trinity on Christology. This is clearly seen when analysing the development of the Christian doctrine in the epoch of the New Testament. This is also true for the development of the Christian doctrine and theology in subsequent centuries. Also in modern times. Basing on the analysis of the French exegete and Dominican, Marie-Emile Boismard, the first point of the article shows that the formulas in the New Testament, inwhich the names of the Father, Son and Holy Spirit appear, can be called “Trinitarian Arianism – was the denial of the experience of apostolic faith that what God appeared to be in the economy of salvation is eternally in Himself, so the economic Trinity is immanent Trinity. The same negation can be found in some of today’s Christian theologians associated with the so called pluralistic option of theology of religions. They start with the reinterpretation of the uniqueness and salvific universality of Jesus Christ, and end with a concept of God that is different from the traditionally confessed by the Church. The third point of the article discusses the views of two of them: John Hick and Robert Haight.formulas” only when the divine filiation of Jesus Christ is understood not in an adoptionistic but real, ontological way. The second point of the article shows that the common feature of the two most important Trinitarian heresies of the past – Modalism and

PL

Celem artykułu jest wskazanie zależności teologii Trójcy Świętej od chrystologii. Widać to już, analizując rozwój doktryny chrześcijańskiej w epoce Nowego Testamentu. Prawdziwe jest to także dla rozwoju doktryny i teologii chrześcijańskiej w kolejnych wiekach. Także w czasach współczesnych. Opierając się na analizach francuskiego egzegety i dominikanina, Marie-Emile’a Boismarda, w pierwszym punkcie artykułu jest pokazane, że obecne w Nowym Testamencie formuły, w których występują imiona Ojca, Syna i Ducha Świętego, mogą być nazwane „formułami trynitarnymi” jedynie wówczas, gdy Boże synostwo Jezusa Chrystusa rozumiane jest nie na sposób adopcjonistyczny, ale rzeczywisty, ontologiczny. W punkcie drugim artykułu przedstawimy, że wspólną cechą dwóch najważniejszych herezji trynitarnych z przeszłości – modalizmu i arianizmu – było zaprzeczenie doświadczenia wiary apostolskiej, że jakim Bóg objawił się w ekonomii zbawienia, taki jest sam w sobie, czyli że Trójca ekonomiczna jest Trójcą immanentną. Tę samą negację odnajdujemy u niektórych współczesnych teologów chrześcijańskich związanych z tzw. opcją pluralistyczną teologii religii. Zaczynają oni od reinterpretacji jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa, a kończą na odmiennej od przyjętej przez Tradycję Kościoła koncepcji Boga chrześcijan jako Trójcy Świętej. W punkcie trzecim artykułu omówione są poglądy dwóch z nich: Johna Hicka i Rogera Haighta.

3

Krytyka koncepcji racjonalności bezdowodowego przeświadczenia teistycznego Johna Hicka.

71%

Strzyżyński P.

Filozofia Chrześcijańska

|

2009

|

vol. 6

85-96

EN

The main point of this article is John Hick’s conception of rational theistic belief without proof and its critics. By the analogy between sense experience and religious experience Hick build the inference leading to conclusion that the religious experience is like sense experience reliable foundation for rationally of beliefs. So although religious beliefs have non proofs, for instance for existence of God, they are rational. Critics, like C. R. Brakenhielm, T. R. Mathis, R. W. Perrett review this inference and conclusion. Especially are attacking analogy between sense experience and religious experience, by negation of possibility of the private language and possibility of solipsistic alternative for sense experience.

PL

The main point of this article is John Hick’s conception of rational theistic belief without proof and its critics. By the analogy between sense experience and religious experience Hick build the inference leading to conclusion that the religious experience is like sense experience reliable foundation for rationally of beliefs. So although religious beliefs have non proofs, for instance for existence of God, they are rational. Critics, like C. R. Brakenhielm, T. R. Mathis, R. W. Perrett review this inference and conclusion. Especially are attacking analogy between sense experience and religious experience, by negation of possibility of the private language and possibility of solipsistic alternative for sense experience.

Refine search results

1 Filozofia Chrześcijańska

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Studia Bobolanum

1 Bokwa I.

1 Kubacki Z.

1 Strzyżyński P.

1 2018

1 2014

1 2009

John Hicks (1922-2012) christologische Reflexion als Relativierung der Einzigkeit der Heilsvermittlung Jesu Christi

Herezje trynitarne – wczoraj i dziś

Krytyka koncepcji racjonalności bezdowodowego przeświadczenia teistycznego Johna Hicka.