Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Joint Declaration on Justification

Sort By:

Limit search:

The Declaration on the Doctrine of Justifi cation - 20 Years Later

100%

Ferdek B.

Poznańskie Studia Teologiczne

2020

issue 36

97-110

Wspólna deklaracja o usprawiedliwieniu jest największym osiągnięciem w katolicko-luterańskim dialogu teologicznym. W związku z 20. rocznicą podpisania Wspólnej deklaracji zostały przypomniane krytyczne punkty tego dokumentu. Przełomowy dla relacji ewangelicko-katolickich dokument zasługuje jednak na coś zdecydowanie więcej niż przypomnienie, a mianowicie wciąż powinna się dokonywać jego recepcja. Brak recepcji Wspólnej deklaracji byłby krokiem wstecz na drodze luteranów i katolików od konfliktu do wspólnoty. Dlatego też niniejsze opracowanie wskazuje na wybrane próby recepcji Deklaracji. Zagrożeniem dla Deklaracji jest nie tylko brak recepcji, lecz może nim być również kontekst ponowoczesności. Polscy teologowie katoliccy podjęli zadanie recepcji Wspólnej deklaracji, choć nie zostało ono jeszcze ukończone. Niejeden traktat dogmatyki oferuje niezagospodarowane przez naukę o usprawiedliwieniu pola badawcze. W wypełnianiu zadania recepcji Wspólnej deklaracji nie chodzi bynajmniej o reinterpretację całej dogmatyki w świetle nauki o usprawiedliwieniu, lecz o poszerzenie poszczególnych traktatów przez ukazanie ich związku z usprawiedliwieniem. Nauka o usprawiedliwieniu jest niezrozumiała dla wielu współczesnych ludzi, których nie interesuje już pytanie Marcina Lutra: „gdzie znajdę łaskawego Boga?”, czyli usprawiedliwienie grzesznika z łaski. Współczesny człowiek wcale nie uważa się za grzesznika, lecz za ofiarę różnych układów, i dlatego odwraca problem: to Bóg, a nie człowiek, potrzebuje usprawiedliwienia, np. Bóg powinien usprawiedliwić się przed ludźmi z tego, że dopuścił Auschwitz. O ile na gruncie teologii można spotkać odwrócenie perspektyw w rozumieniu usprawiedliwienia, o tyle poza teologią pojęcia, którymi operuje Wspólna deklaracja nie należą już do słownika współczesnego człowieka. Dotyczy to przede wszystkim takich pojęć jak: łaska, grzech i usprawiedliwienie. Ewentualnie można zauważyć reinterpretację tych pojęć w duchu głębokiej ekologii propagowanej przez ruch New Age.

The Joint Declaration on Justification is the greatest achievement in the Catholic-Lutheran theological dialogue. In connection with the 20th anniversary of the signing of the Joint Declaration, the critical points of this document will be recalled. However, the document deserves much more than a reminder: its reception should continue. The lack of reception of the Joint Declaration would be a step backwards for Lutherans and Catholics on their way from conflict to community. Therefore, this paper will indicate the selected attempts of the reception of the Declaration. A threat to the Declaration would be not only the lack of reception, but also the context of post-modernity. Polish Catholic theologians have undertaken the task of reception of the Joint Declaration, and so it is in progress. Many treaties of dogmatic theology have room for the doctrine of justification. The task of the reception of the Joint Declaration it is not a matter of reinterpreting the whole of dogmatic theology in the light of the doctrine of justification, but of broadening individual treaties by showing their connection with justification. The teaching of justification is incomprehensible to many contemporary people, who are no longer interested in Martin Luther’s question, “where will I find a gracious God?”, that is, where will I find justification of a sinner by grace. The contemporary man does not consider himself to be a sinner at all, but a victim of various circumstances, and therefore, he seems to be reversing the problem: it is God, and not man, who needs justification, e.g. God should justify Himself before people because He allowed Auschwitz. While in the field of theology we find this reversal of the understanding of justification, outside theology, the terms used in the Joint Declaration no longer belong to the idiolect of the contemporary man. This applies above all to such terms as grace, sin and justification. Instead, we are witnessing a reinterpretation of these terms in the spirit of deep ecology promoted by the New Age movement.

Przekroczyć próg jednoczesnej sprawiedliwości i grzeszności wierzącego

57%

Medwid W.

Polonia Sacra

2015

vol. 19

issue 4(41)

107-131

Artykuł dotyczy próby przedstawienia problemu jednoczesnej sprawiedliwości i grzeszności człowieka wierzącego (simul iustus et peccator) w takim świetle, aby skutecznie dążyć do przełamania ekumenicznego impasu w tej materii i widzieć w perspektywie czasu zarysowującą się jedność obu wspólnot chrześcijańskich, nie pomijając obu tradycji. Jest to próba odpowiedzi, w jaki sposób katolicy i luteranie powinni podejść do istoty zagadnienia oraz do nauczania w tym względzie. Ponieważ źródłem komplikacji jest różne rozumienie pojęcia grzechu, analiza przebiega pod kątem pożądliwości oraz przy zastosowaniu metody opinii teologicznej. Problem jest przedstawiony w kontekście historycznym i teologicznym, począwszy od św. Augustyna, przez Marcina Lutra, głównego obrońcę i propagatora tej idei, a także w dokumentach Soboru Trydenckiego, aż do katolicko–luterańskiego dialogu w drugiej połowie XX wieku. Ciekawe komentarze na ten temat można znaleźć u Karla Rahnera, w dokumentach Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza we Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu podpisanej przez katolików i ewangelików, szczególnie pod względem usprawiedliwienia grzesznika.

The article concerns the attempt to present the issue of simultaneous righteousness and sinfulness of the believer (simul iustus et peccator) in that light, in order to effectively seek to break the deadlock in the ecumenical issue and see in the long term the apparent unity of the two Christian communities, while not ignoring both traditions. It is an attempt to answer the question how the Catholics and Lutherans should approach the heart of the matter, and how to teach in this regard, to compensate for the ongoing disparity and division of Churches. For this reason, the source of complication lies in different understanding of the concept of sin by the two churches, the analysis proceeds in terms of desires and using the method of theological statement. The problem is shown in the context of the historical and theological ranging from St. Augustine, a precursor to the study, through Martin Luther, the main defender and propagator of this idea, also the documents of the Council of Trent, until the Catholic–Lutheran dialogue in the second half of the twentieth century. Interesting comments on this topic can be found in Karl Rahner, in the documents of the Second Vatican Council, especially in Joint Declaration on the Doctrine of Justification signed by Catholics and Lutherans, especially in terms of justified sinfulness.

Refine search results

1 Polonia Sacra

1 Poznańskie Studia Teologiczne

1 2020

1 2015

1 Ferdek B.

1 Medwid W.

Search results

The Declaration on the Doctrine of Justifi cation - 20 Years Later

Przekroczyć próg jednoczesnej sprawiedliwości i grzeszności wierzącego