Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Kamień Pomorski
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Biżuteria z wczesnośredniowiecznego grodziska w Kamieniu Pomorskim

100%
Górkiewicz-Bucka E.
Materiały Zachodniopomorskie
|
2016
|
vol. 12
463-481
EN
Abstract: The article presents items generally referred to as jewellery from the early medieval stronghold in Kamień Pomorski. Its aim is a presentation of finds and an attempt to verify the dating of settlement layers.
2
Publication available in full text mode
Content available

Odkrycie reliktów średniowiecznego kościoła klasztornego dominikanów pw. św. Idziego w Kamieniu Pomorskim. Wstępne wyniki badań architektoniczno-archeologicznych

100%
Kustosz H., Sobucki A.
Materiały Zachodniopomorskie
|
2016
|
vol. 12
483-546
EN
Abstract: The article presents the results of architectural and archaeological research conducted in Kamień Pomorski in the area of alleged sacral complex of former Dominican monastery. Its goal was to record survived remains of St Giles’ monastery church, an attempt to recreate its original plan and shape, as well as preliminary determination of scope and chronology of successive transformations. The research results indicate that initially was built a single-nave aisless structure with a rectangular, elongated, straight closed chancel. In its north side was located monastery, probably with cloister garth surrounded by cloisters. Probably in the 15th century, in order to enlarge the church, in the south side an aisle was built. It was created back then most likely an asymmetrical two-aisled church.
3
Publication available in full text mode
Content available

Początki Pomorskich Katedr

80%
Wejman G.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2017
|
issue 1
147-174
PL
Katedra (gr. kathedra – krzesło, siedziba) oznacza kościół biskupa diecezjalnego (łac. ecclesia cathedralis), arcybiskupa (archikatedra) lub patriarchy (kościół patriarchalny). Jako kościół biskupa jest zazwyczaj miejscem pochówku biskupów diecezjalnych. Termin „katedra” odnosi się również do konkatedry oraz prokatedry. Niekiedy katedra jest zwyczajową nazwą głównego kościoła miasta. Miniona 1050. rocznica chrztu Polski znalazła swoje szczególne miejsce w przestrzeni Poznania, Gniezna czy Ostrowa Lednickiego, ale rozszerzyła się również nad Odrę i Bałtyk. Kiedy powstało biskupstwo w Poznaniu, jej rządca rozciągał swoją jurysdykcję na cały kraj, czyli aż po Wolin. Kiedy zaś powstała metropolia gnieźnieńska, w jej skład weszło biskupstwo w Kołobrzegu. To tutaj, jak również później w Wolinie, a przede wszystkim w Kamieniu Pomorskim należy szukać początku pomorskich katedr. Dzisiaj nad Szczecinem i Koszalinem górują katedry, które w założeniach nie były nimi. Po pierwszej katedrze w Kołobrzegu nie ma śladu, podobnie po drugiej, wolińskiej, pozostał tylko krzyż z obeliskiem. Do naszych czasów przetrwała tylko katedra kamieńska, od 28 czerwca 1972 roku – konkatedra. Ona to powinna stać się oczkiem w głowie dla wszystkich mieszkańców Pomorza Zachodniego i nie tylko, gdyż lud pomorski, kochający piękno i muzykę, na to zasługuje. A od strony naukowej cenną byłaby publikacja naukowa, a także albumowa traktująca szeroko o tej jedynej na Pomorzu Zachodnim, budowanej od podstaw, katedrze.
EN
Cathedral (greek Kathedra – chair, seat) is the church of the diocesan bishop (lat. Cathedralis ecclesia), Archbishop (Metropolitan Cathedral) or Patriarch (patriarchal church). As a bishop’s church, it is usually the burial place of the diocesan bishops. Cathedral term also refers to the co-cathedral and procathedral. Sometimes the cathedral is the common name of the main church of the city. The past 1050 anniversary of the baptism of Poland found its special place in the space of Poznań, Gniezno, or Ostrów Lednicki, but also extended to the Oder and the Baltic Sea. After foundation of the bishopric in Poznan, her steward extended the jurisdiction over the whole country, up to Wolin. When the metropolis in Gniezno was founded, it was also consisted of a bishopric in Kołobrzeg. It is here, as well as later in Wolin, especially in Kamień Pomorski, one should look for the start of the Pomeranian cathedrals. At present, Szczecin and Koszalin are dominated by the cathedral churches, which were not built for the purpose of being cathedral. There is no sign after the first cathedral in Kolobrzeg, just like after the second cathedral in Wolin – there is only the cross and the obelisk. Until our times only Cathedral in Kamień survived – 28th June 1972 it became co-cathedral. Cathedral in Kamień should become the apple of the eye not only for all the inhabitants of Western Pomerania, because the people of Pomerania love beauty and the music and deserves it. There should be an scientific publication, as well as photo album treats extensively about this cathedral, only one in Western Pomerania built from scratch as the cathedral.
4
Publication available in full text mode
Content available

Etymologia słowiańskich nazw miejscowych i terenowych z obszaru wolińsko-kamieńskiego

80%
Rzetelska-Feleszko E., Duma J.
Materiały Zachodniopomorskie
|
2019
|
vol. 15
27-118
EN
Professor Ewa Rzetelska-Feleszko’s study on Slavic place and field names from the area of Wolin and Kamień Pomorski has been published posthumously. It was proofread and supplemented by Professor Jerzy Duma. The paper focuses on names that might have some Slavic (Pomeranian) language features.
5
Publication available in full text mode
Content available

Powojenne dzieje parafii w Kamieniu Pomorskim Zarys problemu

71%
Koluczek M.
Studia Paradyskie
|
2014
|
issue 24
143-158
PL
Powojenne dzieje parafii w Kamieniu Pomorskim są równie interesujące, jak i cała kościelna historia tych ziem. Parafia kamieńska powstała już przed wojną w 1925 r. (obecnie istnieją dwie parafie, chociaż druga pw. św. Ojca Pio Pietrelciny tylko nominalnie). Z pewnością obecność tutaj przez prawie 350 lata stolicy biskupiej (1188-1545) wywarło bardzo widoczne przełożenie na współczesne oblicze tejże parafii. Obok dobrze rozwiniętych struktur parafialnych i prężnie działającego duszpasterstwa w jej przestrzeń wpisuje działalność ponadparafialną w postaci m.in.: kapituły kolegiackiej, sanktuarium pańskiego, Domu Księży Emerytów, festiwalu organowo-kameralnego, jak też wizyt znamienitych gości m.in. prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, i uroczystości o charakterze diecezjalnym – Millennium Chrztu Polski.
EN
The post-war history of the parish in Kamien Pomorski is as interesting as the whole church history of these lands. Parish Kamieńska was before the war in 1925. (currently there are two parishes, although the second church St. Padre Pio da Pietrelciny only nominally). Certainly being here for almost 350 years episcopal (1188-1545) had a very noticeable impact on the contemporary face of that parish. Next to the well-developed structures and vibrant parish pastoral ministry there are other additional activities : collegiate chapter, the sanctuary of the Lord, the House of Retired Priests, chamber organ festival, as well as visits of distinguished guests including Polish Primate Cardinal Stefan Wyszynski, and ceremonies of a diocesan - Millennium of the Baptism of Poland.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Lost Cameo, the Vanished Statue of the Emperor and Constantine as a New Alexander

71%
Grotowski P. Ł.
Vox Patrum
|
2022
|
vol. 84
141-178
PL
Celem niniejszego artykułu jest reinterpretacja znaczenia zaginionego posągu Konstantyna z noszącego jego imię Forum w Konstantynopolu w świetle ikonografii cesarza na kamei z katedry w Kamieniu Pomorskim. Choć gemma ta zaginęła podczas ostatniej wojny, jej wygląd jest nam znany dzięki archiwalnym fotografiom i gipsowemu odlewowi przechowywanemu na Uniwersytecie w Getyndze. Na ich podstawie Gerda Bruns podjęła próbę połączenia wyobrażenia na klejnocie z rzeźbą cesarza na porfirowej kolumnie w Nowym Rzymie, a zaproponowana przez nią identyfikacja spotkała się z życzliwym przyjęciem w środowisku naukowym. W ostatnich latach można zaobserwować wzrastającą popularność owej interpretacji wśród badaczy, którzy jednak powstrzymują się w swoich pracach przed określeniem treści niesionych przez taką rekonstrukcję formy posągu. Autor artykułu stara się wykazać, że Konstantyn celowo sięgnął po ikonograficzny typ Aleksandra-ktistesa jako wzór dla własnego przedstawienia, czyniąc tym samym aluzję do swojego wielkiego poprzednika, a zarazem fundatora wielu miast noszących jego własne imię. Ikonografia posągu wpisała się tym samym w szerszy program uroczystości z okazji dedykacji Konstantynopola, w trakcie których rozliczne odniesienia do Aleksandra odgrywały istotną rolę. Proponowane nowe odczytanie przekazu niesionego przez posąg, lokalizujące jego znaczenie w ramach propagandy politycznej, znacznie lepiej pasuje do realiów epoki, a w szczególności do stosunku władcy wobec chrześcijaństwa, niż tradycyjne interpretacje wyobrażenia jako Heliosa lub Apollina, wprowadzające trudną do wytłumaczenia niespójność w postawie Konstantyna wobec nowej religii. Owa kłopotliwa kwestia, z którą borykały się już dociekliwe umysły średniowiecznych mieszkańców Konstantynopola, staje się nieistotną w momencie, gdy poprawnie zinterpretujemy pomnik na Forum wyłącznie w jego politycznym i propagandowym kontekście.
EN
The aim of this paper is to propose a reinterpretation of the meaning of the lost colossus of Constantine the Great from the Forum of his name in Constantinople, in the light of the iconography of the emperor on the cameo from the cathedral in the Pomeranian town of Cammin. Although the gem was lost during the last war, it is known to us thanks to archival photographs and the plaster cast housed at Göttingen University. On this basis, Gerda Bruns associated the jewel with the statue of Constantine on the porphyry column in the New Rome, and her identification has since been widely accepted by the scholarly milieu. In recent years one has been able to observe growing popularity of this interpretation among researchers, who however refrain in their studies from pointing to the consequences of such a reconstruction of the statue’s form. The author of this paper points out that Constantine purposefully chose the iconographical type of Alexander-ktistes as a model for his own representation in order to allude to his great predecessor and the founder of a number of cities which bore his name. The iconography of the statue became then a part of the programme of the celebrations arranged on the occasion of the dedication of Constantinople, in which numerous references to Alexander played the key role. This new understanding of the colossus, placing its significance within the frames of political propaganda, better matches the actual historical circumstances and the ruler’s attitude towards Christendom than traditional interpretations which recognised the statue as Helios or Apollo, and thus introduced an incoherence - difficult to explain - in Constantine’s attitude towards the new religion. This cumbersome question, which baffled the inquisitive minds already in the Constantinople of the Byzantine era, will be considered unsubstantial if we correctly interpret the monument on the Forum solely in the political and propagandistic context.
7
Publication available in full text mode
Content available

Notariusze kamieńskiej kapituły katedralnej i ich funkcje w pierwszej połowie XVI wieku

57%
Pawlik R.
Przegląd Zachodniopomorski
|
2015
|
issue 1
51-76
EN
The main subject of this article is to catalogue the notaries employed in the chancellery of the Cathedral Chapter in Kamień in the first half of the 16th century. The chronological frame of the article is identical to the Chapter’s register, which includes the reports of the Chapter’s meetings that took place between 1498 and 1569. The register is kept in th State Archives in Szczecin. The above mentioned reports are a source thanks to which it is possible to identify ten notaries of the Cathedral Chapter in Kamień. They were recruited from outside the body of the canons. Their reception usually took place at the general meeting on November 10th. Their main task was to run the documentation, among other things the records of the Chapter’s meetings, the financial and economic registers, etc. The main notary was – at the same time – rector of the Cathedral School.
8
Publication available in full text mode
Content available

Kasaty opactw cysterskich na Pomorzu Zaodrzańskim w okresie Reformacji

41%
Ploch G.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2020
|
vol. 113
325-350
EN
Until the Reformation, Pomerania was a land of monasteries and rich monastic life, but the Christianization of the region took place exceptionally late, namely in the 12th century. Due to their border-adjacent location and the labile political situation connected with it, the rulers brought monks from Scandinavia and from the depths of the Roman Empire, who, while holding the position of pastors, helped to expand the Christian faith in Pomerania. In the 12th and 13th century Cistercian conventions were established, which had developed dynamically until the Reformation period, influencing public, economic and political life. The Reformation was carried out gradually and calmly in Pomerania, with the exception of the city of Stralsund belonging to Hanseatic League, from which Catholic clerics were expelled. The young alumni of the convents, including the Cistercian Order, who were open to the ‘new teaching’ of the reformers  quickly became supporters of Luther’s teachings under the influence of humanism spreading in the universities. The change in the attitude of the young monks led to an internal rupture of religious orders; therefore, the official conversion the Augsburg Confession by the Dukes of Pomerania in 1534, establishing the departure of Pomerania from Catholicism, was a logical consequence of the actual state among the faithful. The above dissertation presents the course of dissolutions of the Cistercian monasteries in Western Pomerania. The key point of reference for the source documentation are the notes made in the case of Eldena Monastery by one of the eyewitnesses of the events, a young monk Anton Remmelding, and later an Evangelical pastor. Despite the the ideological bias of the chronicler presenting earlier events after the transition to Lutheranism, the records are an interesting source presenting the human dramas of the friars who found themselves on the ideological front line of the division between the ardent defenders of the values passed on for centuries and the radical new teaching.
DE
Bis zur Reformation war Pommern eine Klosterlandschaft mit blühendem Ordensleben, auch wenn die Verbreitung der christlichen Religion im 12. Jahrhundert relativ spät erfolgte. Aufgrund der Grenzlage Pommerns und der schwachen politischen Stabilität holten die Landesfürsten Ordensgeistliche aus Skandinavien und dem Heiligen Römischen Reich, die Pfarrseelsorge betrieben und somit zur Verbreitung des Christentums in Pommern beitrugen. Im 12. und 13. Jh. wurden mehrere Zisterzienserkonvente gegründet, die ihre Tätigkeit bis zur Reformation prächtig entfalteten und auf das öffentliche sowie wirtschaftspolitische Leben Einfluss nahmen. Der Einzug der Reformation in Pommern erfolgte sukzessiv und ruhig, abgesehen von der Hansestadt Stralsund, in der nach dem „Stralsunder Kirchensturm“ alle katholischen Geistlichen aus der Stadt gewaltsam vertrieben wurden. Zu den Trägern der Lehre Luthers wurden sehr rasch junge Ordensgeistliche, darunter auch Zisterzienser, die unter dem Einfluss des auf den Universitäten vorherrschenden Humanismus für die „neue Lehre“ empfänglich wurden. Der Einzug der Reformation in die Ordensgemeinschaften führte zur inneren Auflösung der Konvente, so dass die durch die pommerschen Herzöge 1534 beschlossene Einführung der Reformation in Pommern, in deren Folge das katholische Leben in dieser Region verschwand, eine logische Konsequenz der vorherrschenden Situation unter den Gläubigen war. Der vorliegende Beitrag zeigt den Verlauf der zisterziensischen Klosteraufhebungen in Vorpommern auf. Am exemplarischen Beispiel des Klosters Eldena werden vordergründig Quellen ausgewertet, die aus dem direkten Umfeld des Ordens stammen: Es sind Memoiren des jungen Zisterziensermönches Anton Remmelding, der Zeit- und Augenzeuge der Aufhebung und der vorangehenden Prozesse gewesen war. Sosehr der retrospektiv verfasste Bericht Remmeldings ideologisch gefärbt war, da er ihn zum Zeitpunkt verfasste, als er bereits eine evangelische Pastorenstelle innehatte, sind diese Memoiren eine erkenntnisreiche Quelle. Diese zeigt das zwischenmenschliche Drama der Mönche auf, die sich inmitten einer verhärteten Front von erbitterten Kämpfern für die Bewahrung althergebrachter Traditionen und Anhängern der neuen Lehre befanden.
PL
Pomorze do okresu reformacji było krainą klasztorów i bogatego życia monastycznego, wszakże chrystianizacja regionu nastąpiła wyjątkowo późno, bowiem dopiero w XII wieku. Ze względu na pograniczne położenie i związaną z nim labilną sytuacją polityczną władcy sprowadzili ze Skandynawii oraz z głębi Cesarstwa Rzymskiego zakonników, którzy piastując funkcję duszpasterzy, przyczynili się do rozszerzenia wiary chrześcijańskiej na Pomorzu. W XII i XIII wieku zostały założone konwenty cysterskie, które do okresu reformacji prężnie rozwijały swą działalność, wpływając na życie publiczne oraz gospodarczo-polityczne. Reformacja przebiegała na Pomorzu sukcesywnie i spokojnie, z wyjątkiem miasta hanzy Stralsund, gdzie wypędzono kleryków katolickich. Zwolennikami nauki Lutra szybko stali się młodzi alumni konwentów, w tym również zakonu cysterskiego, którzy pod wpływem humanizmu szerzonego na uniwersytetach byli otwarci na „nową naukę” reformatorów. Zmiana postawy młodych zakonników doprowadziła do wewnętrznego rozłamu zakonów, w związku z tym oficjalne przejęcie wyznania augsburskiego przez książęta pomorskie w 1534 roku, ustanawiające odejście Pomorza od katolicyzmu było logiczną konsekwencją stanu rzeczywistego wśród wiernych. Powyższa rozprawa przedstawia przebieg kasat dokonanych na klasztorach cysterskich na Pomorzu Zaodrzańskim. Głównym punktem odniesienia do dokumentacji źródłowych są zapiski sporządzone w przypadku klasztoru Eldena przez jednego z naocznych świadków zdarzeń – młodego zakonnika Antona Remmeldinga, a późniejszego pastora ewangelickiego. Mimo zabarwienia ideologicznego kronikarza przedstawiającego wcześniejsze wydarzenia już po przejściu na luteranizm, zapiski są ciekawym źródłem przedstawiającym dramaty międzyludzkie zakonników, którzy znaleźli się na ideologicznym froncie podziału między zagorzałymi obrońcami od stuleci przekazywanych wartości a radykalną nową nauką.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.