Search results

1

Zygmunta Spiry uwagi o metodologii K.R. Poppera

100%

Polak P.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2006

|

issue 39

66-91

PL

The paper presents an outline of the reception of Popper's thought in Poland in the period between two World Wars. The most important paper in this period is doubtlessly the one published by Zygmunt Spira entitled 'Remarks on Popper's methodology and epistemology'. Spira was a student of Z. Zawirski. He lived and worked in Cracow, and was killed during the Nazi occupation. His paper is by now forgotten. We critically present his main ideas, showing his innovatory style of thinking.

2

Krytycyzm Poppera jako podstawa socjologicznych badań cywilizacyjnego rozwoju społeczeństw

100%

Jabłoński A.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2015

|

issue 10

76-88

PL

W artykule tym przedstawiam metodę prób i błędów Karla R. Poppera w trzech różnych sposobach interpretacji. Interpretacje te wyznaczają różne różne logiki widzenia mechanizmów rozwoju wiedzy w ramach schematu prób i błędów. Zgodnie z najbardziej wpływowymi interpretacjami, można potraktować metodę prób i błędów, po pierwsze, jako epistemologiczną analizę reguł uzasadniania naukowego, po drugie, jako ewolucjonistyczne ujmowanie praw przystosowania i selekcji, a po trzecie, jako krytycystyczną analizę wytworów wiedzy. Dwie pierwsze interpretacje wpisują się w namysł metodologiczny i metateoretyczny nad naturą wiedzy, trzecie stanowi podstawę socjologicznej analizy wiedzy.

3

Filozofia nauki Stanisława Lema

100%

Gomułka Ł.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2017

|

issue 2(25)

71-84

EN

In the article ‘Stanislaw Lem’s philosophy of science’, the author concentrates on evolutionary fastening of Lem’s vision of the world in the first part of the text. In the second one, the author takes notice to the fact that Lem’s philosophy of science has certain related parts with Karl Popper’s philosophy of science. Both thinkers dealt with a common range of subjects and lots of their deliberations had a very similar expression. Undoubtedly, Lem was inspired by Popper but he was not an imitator of his statements. Lem, as an original visionary, in his thoughts used to leave the area of Popper-shaped philosophy and reached wider areas conceiving visions of the future science, that were characteristic to him. Lem’s vision of underdefined reality happening before our very eyes with the next dice rolls, makes us think of Popper’s criticism of faith in the absolute truth of scientific theories: we cannot know anything with a hundred per cent certainty. With reference to Lem’s thoughts, the author answers two questions in this text: Why falsification appears to work? Is it because the world is probabilistic? We are unable to gather complete information because of the system complexity we are in. If we were able to do it, would Popper’s falsification be invalidated?

4

Society open to values. A proposition of a modification of Karl Popper’s social theory in the spirit of Isaiah Berlin’s ethical pluralism

89%

Sielski K.

Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych

|

2016

|

issue 9

rb.ujw.pl/social

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie propozycji wzbogacenia aksjologicznego aspektu myśli politycznej Karla Poppera w duchu pluralizmu etycznego Isaiaha Berlina. Wydaje się bowiem, iż największą słabością Popperowskiej teorii społeczeństwa otwartego nie jest ani nieaktualność postulowanych rozwiązań, ani niepraktyczność czy nadmierne uteoretyzowanie prowadzonych rozważań, które mu często zarzucano. Wspomniana ułomność przejawia się w przyjęciu przez Poppera scjentystycznej optyki, która doprowadziła go do budowy ściśle proceduralnej teorii politycznej, niemal dogmatycznie abstrahującej od wartości. Twierdzę, iż formalizm czyni rozważaną koncepcję potencjalnym przedmiotem istotnych zarzutów. Propozycja modyfikacji teorii politycznej Poppera w zakresie jej „odformalizowania” i „otwarcia” na pewne aksjologiczne minimum winna zatem wydatnie wzmocnić tę ideę, uodparniając ją na rozmaite głosy krytyki.

EN

The aim of the article is to present a suggestion for enriching the axiological aspect of Karl Popper’s political thought in the spirit of Isaiah Berlin’s ethical pluralism. For it seems that the greatest weakness of Popper’s theory of an open society is not the obsolete nature of the postulated solutions, their impracticality or else the excessively theoretical nature of the conducted analyses, which their author had often been blamed for. The afore-mentioned frailty reveals itself in Popper’s adoption of scientific optics which had led him to the construction of a strictly procedural political theory that had almost dogmatically ignored values. Therefore, the proposition of introducing modifications into Popper’s political theory, particularly as regards its “de-formalization” and an “openingup” to a certain axiological minimum, should significantly strengthen this idea making it more impervious to various voices of criticism.

5

Is normal science good science?

89%

Kępińska A.

Semina Scientiarum

|

2015

|

vol. 14

EN

“Normal science” is a concept introduced by Thomas Kuhn in The Structure of Scientific Revolutions (1962). In Kuhn’s view, normal science means “puzzle solving”, solving problems within the paradigm-framework most successful in solving current major scientific problems-rather than producing major novelties. This paper examines Kuhnian and Popperian accounts of normal science and their criticisms to assess if normal science is good. The advantage of normal science according to Kuhn was “psychological”: subjective satisfaction from successful “puzzle solving”. Popper argues for an “intellectual” science, one that consistently refutes conjectures (hypotheses) and offers new ideas rather than focus on personal advantages. His account is criticized as too impersonal and idealistic. Feyerabend’s perspective seems more balanced; he argues for a community that would introduce new ideas, defend old ones, and enable scientists to develop in line with their subjective preferences. The paper concludes that normal science has no one clear-cut set of criteria encompassing its meaning and enabling clear assessment.

6

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

89%

Sielski K.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2015

|

vol. 2(11)

120-130

PL

Tematem artykułu jest próba połączenia dwóch, zdawałoby się znacząco odmiennych punktów widzenia: tego reprezentowanego przez Zygmunta Baumana, powszechnie uznawanego za postmodernistę, oraz tego typowego dla Karla Poppera, znanego jako scjentysta i krytyczny racjonalista. Bronię tezy, że mimo iż ci dwaj myśliciele reprezentują tak radykalnie odmienne tradycje filozoficzne, to można zidentyfikować daleko idące podobieństwa pomiędzy koncepcją płynnej nowoczesności Zygmunta Baumana i modelem społeczeństwa otwartego Karla Poppera.

EN

The topic of this paper is an attempt to combine two, seemingly very divergent points of view: represented by widely recognized as the postmodernist Zygmunt Bauman and by Karl Popper, who is known as a critical rationalist and a scientist. I’m going to defend the thesis that despite the fact that these thinkers represent so radically different philosophical traditions, one can identify a far-reaching similarity between Bauman’s concept of liquid modernity and Popper’s model of an open society.

7

Indukcja, dedukcja i szlaki mamutów

88%

Tałasiewicz M.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2007

|

issue 40

3-11

PL

The paper examines various instances of 'inductionism-deductionism' controversion (e.g. Popper vs Vienna Circle or the formulation of Laudan's argument against realism as pessimistic meta-induction vs. kind of deduction). The thesis is that the form of logical reconstruction of our reasoning (in every-day life as well as in science or meta-science) as induction or deduction is irrelevant as to the rational evaluation of this reasoning. Thus the inductionism-deductionism controversion is claimed vacuous. Instead of formal logic a sort of evolutionary epistemology is called for adequate account, since - as it is argued for - the degree of sensitivity to counterexamples contradicting our theories and hypotheses is a kind of adaptation to environment.

8

„Otvorený vesmír“ ako podmienka možnosti slobody podľa K. R. Poppera

76%

Karaba M.

Studia Bobolanum

|

2020

|

vol. 31

|

issue 1

233-251

PL

Analizując problem wolności i wolnej woli, Popper dostrzegał, że w celu zrozumienia racjonalnego ludzkiego postępowania potrzeba czegoś, co będzie pośrodku między czystym przypadkiem a absolutnym determinizmem. W artykule autor wykazuje, że Popper nie wnosi nowych treści, które wyjaśniałyby problem ludzkiej wolności. Argumenty Poppera to są czyste założenia, dzięki którym pragnie on niejako oddalić trudny do rozwiązania problem. Otwartość w sobie natury otaczającego nas świata ukazuje również, że nie jest on kompletnie zdeterminowany swoimi wewnętrznymi prawami czy przyczynami. W świecie bytów rozumnych mogą zaistnieć zjawiska mające wpływ na nasze postępowanie i determinować nas mentalnie nawet wtedy, kiedy fizycznie jesteśmy wolni od przymusu. Wydaje się, że Popper wypowiada się za indeterminizmem, gdyż dostrzega w tym możliwość wykazania ludzkiej wolności. Jednak taki argument nie ma żadnych podstaw, a jedynie przeświadczenie, że bez prawdziwie wolnych decyzji ludzka egzystencja byłaby tragiczną farsą. I tak, w obronie ludzkiej wolności, Popper powraca ostatecznie do racji moralnych.

EN

In analysing the problem of freedom and free will, Popper concluded that we need something in order to understand rational human behaviour that is by its very nature between total chance and complete determinism. In this article, we state that Popper has in fact not produced any evidence in favour of human freedom. Rather, his arguments are based on an attempt to avert a situation which he finds unacceptable. The openness of the physical world involves only that this world is not entirely determined by its own laws or causes. In the world of mental entities, however, there may be certain phenomena that affect our behaviour, so even though we are not physically determined, we could be mentally determined. Popper’s effort to promote indeterminism and the consequent possibility of human freedom do not seem to be based on evidence, but rather on the belief that without freedom of choice our situation would be merely a tragic farce. That is why Popper ultimately turns to moral motives in his defence of human freedom.

9

The Meaning of History and Peace

75%

Kuczynski J.

Dialogue and Universalism

|

2020

|

issue 2

229-244

EN

The paper consists of two parts. In the first one the author analyses the situation of mankind in the last decades of the 20th century, regarding it as tragic; in his reflections he refers mainly to the conceptions of Georg W. F. Hegel, Karl Marx and some Christian thinkers. The second part is a critique of Karl Popper’s conception of history, especially his main claim that history has no meaning.

10

O racjonalną krytykę racjonalizmu krytycznego - teoria postępu naukowego w ujęciu Popperowskiego racjonalizmu krytycznego

75%

Hanuszewicz S.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2011

|

issue 48

95-110

PL

We analyse the position of David C. Stove who accuses Popper, Kuhn, Feyerabend and Lakatos of being irrationalists. We concentrate on the subject whether this accusation is correct as far as Popper is concerned. In Stove's opinion, putting some words - like 'knowledge', 'discovery' or 'solution of a problem' - into quotation marks is irrational because our knowledge constantly grows, and we know more and more. Stove's position should be qualified as a foundationalism. He refuses Popper's fallibilism and, for this reason, cannot accept the view that all our knowledge is tentative and hypothetical. From the critical rationalism point of view, although our knowledge progresses, we are not justified in believing that we possess safe foundations for our knowledge, just because there are no such foundations. This position justifies our putting some success-words into quotation marks. If we accept fallibilism, formulated within framework of critical rationalism, there are good reasons for the neutralization procedure.

11

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis

75%

Majbroda K.

Sprawy Narodowościowe

|

2018

|

issue 50

EN

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysisThe aim of this article is to examine the education policy in modern Poland from the anthropological point of view. We will begin with the assumption that education policy is the outcome of social, cultural, economic and political circumstances that influence both the vision of education at a given time, as well as its specific goals. Then we will present modern educational discourses from the perspective of socio-cultural anthropology as a cultural criticism and an essential part of new interventional humanities. The main purpose of this article is to address whether modern education policy, and above all history education in Poland, can be used as a tool to shape an open society as understood by Karl Popper. We will also demonstrate how official education discourse in Poland highlights patriotic and even nationalist issues, while silencing socio-cultural values and practices that constitute the foundation of democracy and open society. Współczesna polityka edukacyjna i nauczanie historii w Polsce jako narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego. Krytyczna analiza antropologicznaCelem artykułu jest pokazanie współczesnej polityki edukacyjnej funkcjonującej w Polsce w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej. Punktem wyjścia jest założenie, iż polityka edukacyjna jest wynikiem splotu czynników społecznych, kulturowych, ekonomicznych oraz politycznych, które wpływają zarówno na obowiązującą w określonym czasie wizję edukacji jako takiej, jak i na jej cele szczegółowe. Tekst pokazuje współczesne dyskursy edukacyjne w perspektywie antropologii społeczno-kulturowej widzianej jako krytyka kulturowa i istotna część nowej humanistyki o charakterze interwencyjnym. W tym kontekście głównym wątkiem spajającym niniejszy artykuł jest pytanie o to, czy współczesna polityka edukacyjna a przede wszystkim edukacja historyczna w Polsce stanowią narzędzia kształtowania społeczeństwa otwartego w rozumieniu Karla Poppera. Istotnym aspektem tekstu jest pokazanie rozwijanego w Polsce oficjalnego dyskursu edukacyjnego, który eksponuje wątki patriotyczne, a nawet nacjonalistyczne, wyciszając wartości i praktyki społeczno-kulturowe, będące fundamentem demokracji i społeczeństwa otwartego.

12

Dwie drogi krytyki neopozytywizmu

75%

Wójcik W.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2015

|

issue 10

60-75

PL

Najważniejsze argumenty krytyczne wobec neopozytywizmu miały miejsce ze strony dwóch wielkich nurtów filozofii XX wieku: realizmu krytycznego (K.R. Popper) i filozofii analitycznej (G.E. Moore, B. Russel, L. Wittgenstein). Wszystkie te nurty zresztą wyrastają z tego samego pnia, tj. z filozofii austriackiego myśliciela, Franza Brentany. Będę starał się pokazać, że szczególne znaczenie w przezwyciężaniu neopozytywizmu miała filozofia analityczna rozwijana w szkole lwowsko-warszawskiej, której twórcą był Kazimierz Twardowski, uczeń Brentany. Na charakter tej szkoły wpłynął również projekt rozwijania polskiej matematyki, logiki i filozofii, zaproponowany przez współtwórcę polskiej szkoły matematycznej - Zygmunta Janiszewskiego oraz badania logiczne podstaw matematyki prowadzone przez Jana Śleszyńskiego, Jana Łukasiewicza, Stanisława Leśniewskiego, Alfreda Tarskiego (i innych polskich logików). Nie można też zapominać o uczonych działających poza nurtem głównych szkół naukowych okresu międzywojennego, a których badania nad nauką są szczególnie cenne - chodzi o Leona Chwistka, Ludwika Flecka czy matematyków - Witolda Wilkosza i Otoona Nikodyma. W tej pracy jedynie sygnalizuję te kwestie.

13

Eine Grenzgängerin auf einer Spritztour

75%

Szubert R.

Linguistische Treffen in Wrocław

|

2023

|

issue 23

391-398

EN

The subject of this review article is the Festschrift „Grenzgänge: Eine Spritztour durch Text-, Stil- und Zeichengefilde“ (Border Crossings: A Journey through Textual, Stylistic and Significant Fields), edited by Bettina M. Bock, Steffen Pappert and Tanja Škerlavaj, published by Frank & Timme, Berlin, on the occasion of Ulla Fix‘s eightieth birthday. Based on the thesis formulated in the title of the Festschrift, the essence of the philological-scientific contribution of the jubilarian is reflected upon against the background of the model of the linguistic sign and the terminological considerations. The short contributions collected in the Festschrift present fields of research by Ulla Fix. These fields of research are thematised, reflected upon and thought about further. They are not rambling analyses, but succinct, apt brushstrokes to the research questions Ulla Fix opened up and worked on. The construction of the Festschrift and the contributions presented in it can be read as a model representation of the linguistic sign. The contributions provide the semantic equipment for what the naming signalled in the title contains. They are the imagined, thematised, reflected content, concept of what the name Grenzgängerin essentially means. This method of reading the contributions corresponds epistemologically with the anti-essentialist approach to meaning-making opened up by Karl Popper in opposition to Aristotle‘s naïve method and intuitive conception of knowledge. Thus, the jubilarian‘s border crossings become synonymous with the epistemological search for truth in the sense of classical, traditionally grounded and forward-looking philological research. The contributions are also forward-looking in their message - communicative, but above all stimulating and inspiring for every lover of language - for experienced scholars and for those who want to become one.

14

O użyteczności praw historycznych

65%

Bednarczyk G.

Kultura i Wartości

|

2016

|

issue 19

DE

Das Thema der vorliegenden Überlegungen ist die Analyse der praktischen Anwendung der auf dem Boden der Geschichtsphilosophie gebildeten sog. historischen Gesetze. Um ihre starken und schwachen Seiten aufzuzeigen, konfrontiert sie der Autor mit den auf dem Boden der Naturwissenschaften formulierten Gesetzen. Das Ziel dieses Verfahrens liegt darin, eine Bilanz zu schaffen, die sowohl den Nutzen des Studiums der Geschichte als auch ihre "wissenschaftlichen" Schwächen berücksichtigt.

EN

The article analyzes the practical application of history laws as developed within the philosophy of history context. To indicate their strengths and weaknesses, the author confronts the laws with those devised on the ground of natural sciences. The purpose of such an approach is to draw-up a balance sheet taking into account the benefits of practicing history and its “scientific” shortcomings.

PL

Tematem rozważań jest analiza praktycznego wykorzystania, tworzonych na gruncie filozofii historii, tzw. praw dziejowych. W celu ukazania ich mocnych i słabych stron autor konfrontuje je z prawami formułowanymi na gruncie nauk przyrodniczych. Cel tego zabiegu to stworzenie bilansu, który uwzględni zarówno korzyści płynące z uprawiania historii, jak i jej „naukowe” mankamenty.

15

Dlaczego Popper nie był kryptoindukcjonistą

51%

Sajdek Z.

Semina Scientiarum

|

2012

|

vol. 11

EN

The article is an attempt to answer the question whether the result of the connection between corroboration and verisimilitude is an inductive element in the Popperian methodology. For this purpose the essay collates Karl Popper’s view with David Hume’s scepticism and inductionism of Rudolf Carnap. Further on the paper analizes the compromising”(for inductionism and critical falsificationism) proposition of Evaldas Nekraˇsas. The article also contains a presentation of Imre Lakatos’ allegation of Popper’s scepticism and the accusation of inductionism as formulated by John Watkins. The study of the disputes between the philosophers leads to the conclusion that the critical views are baseless. The final hypothesis is that these are not the right ways of proving the allegations of crypto-inductionism.

16

The “Demarcation Problem” in Science: What Has Enlightenment Got To Do With It? Part I

51%

Cook A.

Dialogue and Universalism

|

2022

|

issue 1

165-188

EN

Steven Pinker’s recent Enlightenment Now (2018) aside, Enlightenment values have been in for a rough ride of late. Following Max Horkheimer and Theodor Adorno’s critique of Enlightenment as the source of fascism, recent studies, amplified by Black Lives Matter, have laid bare the ugly economic underbelly of Enlightenment. The prosperity that enabled intellectuals to scrutinize speculative truths in eighteenth-century Paris salons relied on the slave trade and surplus value extracted from slave labor on sugar plantations and in other areas Europeans controlled. Indeed, deprived of its ugly economic underbelly, Enlightenment was barely conceivable; furthermore, its reliance on surplus value extraction from oppressed labor was accompanied by a racism that, with the exception of the thought of Jean-Jacques Rousseau and a few other thinkers, was arguably inherent to Enlightenment. However, I am not proposing yet another revelation of Enlightenment’s complicity in exploitation of, or disregard for, the Other. Rather, I want to highlight the damage being done today by an insidious strategy of labelling as “pseudo-science” entire domains of non-Western knowledge such as Chinese medicine and Ayurveda, thereby rendering them no-go zones for serious minds. Even though the term pseudo-science had yet to be coined, the beginnings of this tendency are already evident in Enlightenment-era works such as Jean-Baptiste Du Halde’s Description … de la Chine (1735). The perpetuation of this dismissive treatment of non-Western natural knowledge creates a significant obstacle to superseding a “scientific revolution” whose confines have long been burst: it is increasingly recognized that traditional/indigenous knowledge affords a vast reservoir of materials, skills and insights of which the world has desperate need, no more urgently than in response to the covid-19 pandemic.

17

Dlaczego metoda krytyczna Poppera jest fascynująca?

45%

Polak P. J.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2021

|

issue 71

211-216

EN

This review article presents an important, newly published study of Popper's critical method by Zbigniew Liana. The review emphasizes the very high level of the study, points to its originality, and explains why the book is recommended mainly to specialists of Popper's thought. It is also explained how the book manages to contain so many original and valuable analyses in a small volume.

PL

Artykuł recenzyjny przedstawia ważne, świeżo opublikowane opracowanie Popperowskiej metody krytycznej autorstwa Zbigniewa Liany. W recenzji podkreślono bardzo wysoki poziom opracowania, wskazano na jego oryginalność oraz wyjaśniono dlaczego książka ta jest polecana głównie specjalistom od myśli Poppera. Wyjaśniono również, w jaki sposób w niewielkiej objętościowo książce udało się zmieścić wiele oryginalnych i cennych analiz.

18

Fallibilismus als Anwalt der Opfer Der kritische Schlüssel René Girards und seine Parallelen im kritischen Rationalismus

38%

Paulin M.

Studia Gdańskie

|

2013

|

issue 32

15-38

DE

Die mimetische Theorie René Girards mit ihrem Instrumentar zur Opferkritik einerseits und die von Karl Popper entwickelte Methodologie des kritischen Rationalismus, welche im heutigen wissenschaftstheoretischen und erkenntnistheoretischen Diskurs fak tisch als allgemein akzeptiert gelten kann, andererseits weisen eine große systematische Affinität zueinander auf. Dies weist dieser Beitrag zunächst mit einer Analyse des Girard’schen Wissenschaftsverständnisses nach. Da nach werden typische Missverständnisse und Engführungen der beiden Ansätze in ihrer Analogie betrachtet und ihr Zustandekommen aus der mimetischen Perspektive heraus erklärt. Dabei zeigt sich, dass auch die Mimetische Theorie einen – recht verstandenen – Fallibilismus impliziert, der theoretisch wie auch ethisch‑praktisch motiviert ist.

EN

Providing a critical instrument to identify structures of victimization, René Girard’s program is in fact very affine to Critical Rationalism methodology as developed by Charles Popper and widely assented in contemporary epistemology. In order to proof this thesis, in a first step, Girard’s understanding of epistemology is reconstructed. His occasionally very strict objection to any form of relativism thereby is shown to be due to an obviously polemic context. In claiming his theory to be scientific, Girard indeed knows very well that it is the specification of science to approach things not apodicti cally, but hypothetically, and he clearly assents this principle. In a second step, typical misunderstandings of both the Mimetic Theory and Poppers fallibilism are analysed and parallelized. They properly consist in an exaggeration of some aspects, while com plementary aspects are suppressed. With the Mimetic Theory, just this uneven exag geration can be explained as happening precisely in constellations of rivalry, as among the „hostile brothers”, and yet as happening unintentionally and therefore being so hard to detect. Therefore, the claim of showing this connection, as raised by the Mimetic Theory, itself cannot be presented in an apodictic manner because it so would force the counterpart into rivalry about the alleged truth, which would so again deform it, NB on both sides of the disputation. Besides this rather „ethical” reason, there also is a strongly „epistemic” reason why Mimetic Theory and the uncovering of scapegoat mechanism should consider themselves to be hypothetical and fallible: Without a continuous rising of this self‑critical attitude, the self‑vindicatory and self‑enclosing spell of myth would have never been broken.

Refine search results

Zygmunta Spiry uwagi o metodologii K.R. Poppera

Krytycyzm Poppera jako podstawa socjologicznych badań cywilizacyjnego rozwoju społeczeństw

Filozofia nauki Stanisława Lema

Society open to values. A proposition of a modification of Karl Popper’s social theory in the spirit of Isaiah Berlin’s ethical pluralism

Is normal science good science?

Czy społeczeństwa doby płynnej nowoczesności są otwarte? Dwie wizje: Karl Popper i Zygmunt Bauman

Indukcja, dedukcja i szlaki mamutów

„Otvorený vesmír“ ako podmienka možnosti slobody podľa K. R. Poppera

The Meaning of History and Peace

O racjonalną krytykę racjonalizmu krytycznego - teoria postępu naukowego w ujęciu Popperowskiego racjonalizmu krytycznego

Education policy and history education as tools for shaping an open society in Poland: A critical anthropological analysis

Dwie drogi krytyki neopozytywizmu

Eine Grenzgängerin auf einer Spritztour

O użyteczności praw historycznych

Dlaczego Popper nie był kryptoindukcjonistą

The “Demarcation Problem” in Science: What Has Enlightenment Got To Do With It? Part I

Dlaczego metoda krytyczna Poppera jest fascynująca?

Fallibilismus als Anwalt der Opfer Der kritische Schlüssel René Girards und seine Parallelen im kritischen Rationalismus