Search results

1

Freedom in music on the example of the works of Karlheinz Stockhausen and Iannis Xenakis

100%

Humięcka-Jakubowska J.

Interdisciplinary Studies in Musicology

|

2019

|

issue 19

81-94

EN

In her article titled Niebezpieczne związki, czyli o granicach wolności w sztuce i w życiu [Dangerous liaisons, or on the limits of freedom in art and life] Elżbieta Korolczuk (2013) claimsthat ‘the sense of personal freedom and independence from other people – not only in the senseof intellectual and aesthetic influences, but also familial and emotional ties – is often perceived asnecessary in order to create new, original works, to be a truly creative individual’. It is not difficult to find new and original works in the oeuvre of Karlheinz Stockhausen and Iannis Xenakis and,paraphrasing the words of Maria Anna Potocka (2013) – it is thanks to them that ‘the world has moderniseditself and freed itself from outdated values’. In relation to creative work in music, this ‘senseof personal freedom and independence from other people‘ leads, on the one hand, to the ‘freedom ofmusic’ and, on the other, ensures achieving ‘freedom in music’. The aim of this discussion is to pointto those threads in the statements of Stockhausen and Xenakis, and those features of their works,which testify to the specific manifestations of the ‚‘freedom in music’ created by them.

2

Muzyka na instrumenty klawiszowe Karlheinza Stockhausena na przykładzie jego serii Klavierstücke

75%

Pasiecznik M.

Aspekty Muzyki

|

2019

|

issue 9

PL

Karlheinz Stockhausen (1928–2007) komponował muzykę fortepianową w różnych okresach życia. Jego dorobek w tej dziedzinie stanowią przede wszystkim Klavierstücke I–XIX, pisane od 1952 do 2003 roku. Zbiór dziewiętnastu utworów połączonych wspólnym określeniem gatunkowym odzwierciedla następstwa poszczególnych faz w twórczości kompozytora, ukazuje też nowatorskie podejście Stockhausena do aparatu wykonawczego, pasję eksplorowania możliwości technicznych i wyrazowych instrumentu oraz potrzebę redefiniowania kompetencji pianisty, m.in. w kontekście rozwoju technologii. O ile Klavierstücke I–XI to przede wszystkim ascetyczne poszukiwania na gruncie abstrakcyjnego języka dźwiękowego oraz próba sformułowania nowej definicji muzycznej formy (otwartej), o tyle Klavierstücke XII–XIX to rozbuchane sceny operowe, w których kompozytor, operując lejtmotywami muzycznymi symbolizującymi Michała, Ewę i Lucyfera, rozwija pewną opowieść, a poszerzona definicja muzyczności (Stockhausenowska szenische Musik) obejmuje nie tylko dźwięki, ale także choreografię i kostium. Poszerzone zostaje wreszcie instrumentarium - począwszy od skomponowanego w 1991 roku Klavierstück XV (Synthi-Fou) Stockhausen tworzy nie na fortepian tradycyjny, lecz na fortepian elektroniczny (elektronisches Klavier), wyznaczając nowy kierunek rozwoju współczesnej pianistyki w stronę elektronicznego performansu. Stockhausen historię rozwoju muzyki na instrumenty klawiszowe widział jako nieprzerwaną linię, w której syntezator był nowej generacji fortepianem, tak jak wcześniej fortepian był następcą klawikordu. Kompozytor zwrócił również uwagę na możliwości rozwoju środków pianistycznych oraz zupełnie nową technikę gry na fortepianie elektronicznym. Tekst ukazuje rozwój twórczości fortepianowej Karlheinza Stockhausena, stanowiącej kanon XX-wiecznej literatury pianistycznej i prekursorskiej wobec wielu tendencji w muzyce XXI wieku.

3

Karlheinz Stockhausen’s stage cycle Licht. Musical theatre of the world

51%

Draus A.

Interdisciplinary Studies in Musicology

|

2009

|

issue 8

217-226

PL

The main idea of the paper is a presentation of the stage cycle Licht, absorbing the composer for over one-third of his active creative life. The question arises as to the generic affiliation of Stockhausen’s opus magnum: close to operatic works by Luciano Berio and Mauricio Kagel or to pop productions of works by Philip Glass? Analysing the subject matter and content of Licht, as well as its message and the means of expression employed, it is difficult not to discern the unification, within a single work, of what might appear to be contrasting musical genres and kinds of theatre (mystery play, expressionist drama, happening). It is worth remembering that the composer himself does not employ any specific generic term except for Opernzyklus. He often, however, refers to the forms and genres of theatre, cultivated in many different parts of the world, which have inspired him (e.g. in Malaysia, Japan, Bali, the USA), and he admits to the evolution of his views on faith. Can the substance of Licht be reduced to a common denominator? Can the heptalogy be called ‘sacred’ theatre? Or - on the contrary - an extremely profane, ‘pagan’ avant-garde spectacle?

Refine search results

2 Interdisciplinary Studies in Musicology

1 Aspekty Muzyki

2 2019

1 2009

1 Draus A.

1 Humięcka-Jakubowska J.

1 Pasiecznik M.

Freedom in music on the example of the works of Karlheinz Stockhausen and Iannis Xenakis

Muzyka na instrumenty klawiszowe Karlheinza Stockhausena na przykładzie jego serii Klavierstücke

Karlheinz Stockhausen’s stage cycle Licht. Musical theatre of the world