Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Kelly Richard

Sort By:

Limit search:

Sens i celowość ofiary z siebie. Utajony dyskurs "Donniego Darko".

100%

Nadgrodkiewicz G.

Kwartalnik Filmowy

2013

issue 81

204-210

Tekst jest próbą religijnego odczytania filmu "Donnie Darko" (reż. Richard Kelly, 2001) – debiutanckiej produkcji coraz częściej zaliczanej do kanonu tzw. dzieł kultowych. Autor przedstawia narracyjne zawiłości filmu, stara się zrekonstruować jego podskórny dyskurs i tropi sygnały pozwalające interpretować tytułowego bohatera jako figurę Chrystusa. W przyjętym ujęciu "Donnie Darko" jawi się jako postać o rysach chrystologicznych, która decyduje się na podróż w czasie, by odwrócić bieg wypadków nieuchronnie zmierzających do zapowiedzianego mu rychłego końca świata. Jednocześnie Nadgrodkiewicz zwraca uwagę, że rekonstruowany dyskurs utajony nie stoi w opozycji do filmowego dyskursu powierzchniowego, ale razem z nim tworzy koherentną, acz przewrotną konstrukcję, w której warstwa przekazów oficjalnych odnosi się do mrocznej strony wydarzeń i tragicznych losów bohatera, zaś warstwa podskórna pozwala na konstatacje dotyczące sensu i celowości ofiary, jaką nastoletni Donnie ponosi dla dobra swoich bliskich.

The text is an attempt at religious interpretation of the film 'Donnie Darko' (dir. Richard Kelly, 2001) – a production debut, that is now increasingly included in the canon of so called cult movies. The author describes the intricacies of the narrative of the film, and tries to reconstruct its subcutaneous discourse and tracks the signals needed to interpret the title character as a figure of Christ. In this approach 'Donnie Darko' appears to be a character with Christ like characteristics, that travels in time in order to change the order of events, that will otherwise lead to the foretold end of the world. At the same time Nadgrodkiewicz notes that the reconstructed latent discourse does not stand in opposition to the film’s main discourse. Rather together they form a coherent, albeit a perverse structure in which layers of official communications refers to the dark side of the events and the tragic fate of the hero, and the subcutaneous layer allows the assertions about the meaning and purpose of sacrifice that teenage Donnie bears for the sake of his loved ones.

Orfeusz i Eurydyka w Marienbadzie

57%

Kościelski K.

Kwartalnik Filmowy

2014

issue 86

76-91

Na opinii, jakoby „Zeszłego roku w Marienbadzie“ było jednym z najbardziej eksperymentalnych filmów w historii kina, zaważyła niewątpliwie nietypowa narracja dzieła Alaina Resnais. Konstrukcja utworu nie stanowi jednak jedynego zagadkowego aspektu obrazu. Osobliwy nastrój świata Marienbadu wraz z pewnymi zabiegami inscenizacyjnymi przemawiają za przypomnieniem odczytania Georges’a Sadoula interpretującego film przez pryzmat mitu o Orfeuszu. Omówienie eksponowanego w utworze motywu zwierciadła oraz refleksja na temat twórczości Lewisa Carrolla pozwalają ukazać „Zeszłego roku w Marienbadzie“ na tle tradycji filmowej i literackiej. Sposób funkcjonowania symboliki lustra u Resnais można odnieść zarówno do „Orfeusza“ Jeana Cocteau, jak i do niskobudżetowych horrorów czy filmu „Donnie Darko“ Richarda Kelly’ego. Wszelkie konteksty służą uzupełnieniu odczytania Sadoula, które ma ogromne znaczenie dla natury czasu panującego w świecie Marienbadu – kluczowego zagadnienia całego artykułu.

The opinion that „Last Year at Marienbad“ is one of the most experimental films in the history of the cinema is no doubt influenced by the unusual narrative of the work by Alain Resnais. The construction of the work is not the only intriguing aspect of the picture. The peculiar atmosphere of Marienbad, together with certain elements of staging, remind one of Georges Sadoul’s interpretation of the film through the prism of the myth of Orpheus. Analysis of the motif of the mirror and reflection on the work of Lewis Carroll allow one to show „Last Year at Marienbad“ in relation to literary and film traditions. The way the symbolism of the mirror functions in the work of Resnais might be compared to Jean Cocteau’s „Orpheus“, low budget horrors and Richard Kelly’s „Donnie Darko“. All these contexts serve to add to Sadoul’s interpretation, which is of great importance to the meaning of the nature of time that reigns in the world of Marienbad – the key problem of the whole article.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 2014

1 2013

1 Kościelski K.

1 Nadgrodkiewicz G.

Search results

Sens i celowość ofiary z siebie. Utajony dyskurs "Donniego Darko".

Orfeusz i Eurydyka w Marienbadzie