Zamierzeniem niniejszego artykułu jest pogłębienie rozumienia Kościoła, poprzez wykazanie podobieństw i różnic między królestwem Bożym a Kościołem, tym bardziej że jeszcze do niedawna eklezjologia katolicka utożsamiała wręcz te pojęcia. Myśl patrystyczna, zarówno grecka jak i łacińska, łączyła niekiedy te rzeczywistości, opisując Kościół jako część Królestwa Bożego. U większości Ojców Kościoła odnajdujemy z łatwością takie teksty, potwierdzające nie tylko istnienie wielu elementów wspólnych dla tych dwóch rzeczywistości, lecz nawet ich identyfikację. Wydaje się jednak, iż eklezjologia Ojców Wschodu (Atanazy, Grzegorz z Nyssy, Grzegorz z Nazjanzu, Cyryl Aleksandryjski), mocno oparta na teologii Pawła Apostoła, dla którego Kościół to mistyczne Ciało Chrystusa (por. Rz 12, 4-5; 1Kor 12, 12-31), osiągnęła większą głębię chrystologiczną. I dlatego w dziełach Ojców greckich nie dochodzi do utożsamiania Królestwa Bożego i Kościoła Jezusa Chrystusa, większość z nich natomiast przeprowadza dość czytelną linię podziału między tymi dwoma rzeczywistościami. Dopiero jednak Sobór Watykański II i teologia posoborowa dokonały poważnego rozróżnienia między tymi dwiema wielkościami, pogłębiając tym samym rozumienie istoty i misji Kościoła.
The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.
PL
Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
RU
Экклесиология евхаристическая митрополита Иоанна Зизиуласа учитывает многовековый опыт восточного христианства. Исходя от Священного Писания и трудов Отцов Церкви, митрополит Пергамский принимает во внимание православную духовною и литургическую традицию. Для Зизиуласа Евхаристия – это «Тайна Христова», таинство, с которого берут начало и к которому ведут все другие таинства, а также все действия и призвания Церкви. Божественная Литургия является основанием структур Церкви, ибо она исполняет функцию строения Церкви. Везде там, где совершается Божественная Литургия во главе с местным епископом, есть полнота (гр. πλήρωμα [plērōma]) Церкви. Кроме того, Евхаристия, имея эсхатологическое содержание, провозглашает пришествие Нового Неба ы новой Земли.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.