Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Konwicki Tadeusz

Sort By:

Limit search:

Rewizje historii Polski a „miękka awangarda” filmowa lat sześćdziesiątych

100%

Mazierska E.

Kwartalnik Filmowy

2010

issue 70

106-120

Punktem wyjścia tekstu Mazierskiej jest określenie granic definicyjnych terminu „awangarda”. Autorka przywołuje dwie główne interpretacje tego pojęcia: szerszą (jako działanie artystyczne, które przesuwa granice tego, co uchodzi za normę w danej dziedzinie sztuki) oraz węższą (jako pomniejszy styl artystyczny rozwijający się równolegle, lecz w sposób polemiczny, w stosunku do stylów głównych). Na tle takiego właśnie rozgraniczenia „awangard” prezentuje następnie trzy polskie filmy ("Salto" /1965/ Tadeusza Konwickiego, "Barierę" /1966/ Jerzego Skolimowskiego i "Molo" /1969/ Wojciecha Solarza). Przynależność tych filmów do nurtu awangardowego może budzić wątpliwości, dlatego Mazierska opatruje je etykietką „miękkiej awangardy”. Filmy te pod względem formalnym noszą wiele znamion stylu awangardowego, takich jak zniesienie rozróżnienia między rzeczywistością a nierzeczywistością, niespójność narracyjna i rozdzielenie warstw konstytuujących film. Z punktu widzenia dziejów kina polskiego można je zatem uznać za śmiałe eksperymenty w zakresie narracji filmowej. Zastosowanie w tych filmach swoistego na wpół awangardowego stylu nie było celem samym w sobie, ale służyło opowiedzeniu o ludziach, którzy czują się zniewoleni przez otaczające ich opowieści, a także podjęciu sporu o historię i tożsamość polską.

The starting point for Mazierska’s argument is the definition of “avant-garde”. The author calls upon two definitions of this term: a wider definition (in which avant-garde means an artistic activity that moves beyond the limits of what is usually considered the norm within the given sphere of art), and a narrow definition (where avant-garde means a parallel, minor artistic style, that exists alongside the mainstream, and is in polemic dialogue with it). Having this classification in mind Mazierska presents three polish films: "Somersault" ("Salto", 1965) by Tadeusz Konwicki, "The Barrier" ("Bariera", 1966) by Jerzy Skolimowski, and "The Pier" ("Molo", 1969) by Wojciech Solarz. the avant-garde character of these films is questionable, and so the author identifies them as belonging to “soft avant-garde”. The films are marked by elements typical for the avant-garde style, for example the blurring of reality and nonreality, narrative inconsistency, separation of layers making up the film. In the context of polish cinema these films can be considered to be bold experiments in the area of film narrative. The use of semi-avant-garde style in these films was not an end in itself. Rather this style was used in order to show how people felt imprisoned by the narratives current at that time and to stir the debate related to the history of Poland and the Polish identity.

Lithuanian Kin. The birth of adaptation out of the spirit of community

100%

Lubelski T.

Kwartalnik Filmowy

2013

issue Special Issue - Polish Film Scholars on Polish Cinema

67-94

To Tadeusz Konwicki, the relationship between the author of a literary text and the author of a film based on the text consists in the "Platonic community of interests". "Here the adaptor uses a classic text not because he has to or has received a commission to adapt it but because it is the text he feels particularly attached to and because in it he finds the elements of what he himself would like to put into the original". Lubelski analyses Konwicki’s creative activity from the point of view of the latter’s love affair with adaptation, and focuses primarily on "The Issa Valley", based on Czesław Miłosz’s novel, and "Lava", based on Adam Mickiewicz’s "The Forefathers’ Eve". Spiritual affinity between Konwicki, Mickiewicz and Miłosz is the key to understanding of his adaptation strategy. The three had roots in the culture of eastern borderland while the Vilnius region was their point of reference. When translating the language of poets into a cinematic medium, Konwicki wanted to share his own "testimony of reading" which was very private, intimate and offered by the fellow artist. The "comradeship" appeared to derive from the metaphorical understanding of Lithuanian kinship that is becoming a state of mind, of memory and identity.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 Lubelski T.

1 Mazierska E.

1 2013

1 2010

Search results

Rewizje historii Polski a „miękka awangarda” filmowa lat sześćdziesiątych

Lithuanian Kin. The birth of adaptation out of the spirit of community