Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska powstała w 1972 r. 40 lat później erygowano archiwum diecezjalne, które rozpoczęło gromadzenie archiwaliów z diecezji. Zgromadzenia zakonne po 1945 r. podjęły trud pracy pośród przesiedlonej ludności na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Dokumenty dotyczące ich działalności znajdują się w dwóch kościelnych archiwach, diecezjalnym i kurii biskupiej.
EN
The Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was established in 1972. A diocesan archive was established 40 years later and the diocese documents have been collected since then. Religious congregations took a burden to work among the resettled population in the Western and Northern territories after 1945. All documents relating to their ministry can be found in two churches and diocese archives, and as well in the Bishop’s Curia.
PL
Wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. zapoczątkowało masowe represje i internowanie osób należących do solidarności. Kościół od samego początku stanął w obronie pokrzywdzonych i ich rodzin. Została zorganizowana pomoc. 17 grudnia 1981 r. prymas Józef Glemp powołał do istnienia Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom. Dzieło to stało się podstawą i wzorem tworzenia na terytorium naszego kraju polskich arcybiskupich i biskupich komitetów pomocy. Autorka artykułu przybliżyła czytelnikowi, jak działała pomoc zorganizowana w prymasowskim komitecie, gdzie zaangażowane były osoby duchowne i świeckie. Autorka przedstawiła postać biskupa Czesława Domina zaangażowanego przy pracy rozdzielania darów żywnościowych oraz leków otrzymywanych drogą morską z krajów zachodnich. W dalszej części artykułu przedstawiona została postać biskupa Ignacego Jeża oraz jego działalność dla pokrzywdzonych na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Omówiono również struktury organizacyjne utworzonego Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom w Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
EN
The introduction of martial law on December 13, 1981 initiated mass repression and the internment of people belonging to Solidarność (Solidarity). From the very beginning, the Church stood up for the victims and their families. Help was organized. On December 17, 1981, Primate Józef Glemp established the Primate’s Committee for Aid to People Deprived of Freedom and Their Families. This work became the basis and model for the creation of Polish archbishops and episcopal aid committees in our country. The author of the article introduced the reader to the operation of organized help in the Primate’s committee, where clergy and lay people were involved. The author presented the figure of Bishop Czesław Domin, involved in the work of distributing food donations and medicines obtained by sea from Western countries. The following part of the article presents the figure of Bishop Ignacy Jeż and his activities for the aggrieved in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese. The organizational structures of the Bishop’s Committee to Aid People Deprived of Freedom and Their Families in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese were also discussed.
PL
Po utworzeniu diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w 1972 r. biskup Ignacy Jeż ogłosił Skrzatusz diecezjalnym sanktuarium. Wieloletnie starania biskupa i salezjańskich kustoszy doprowadziły do uroczystej koronacji figury Matki Bożej Bolesnej w 1988 r. W 25. rocznicę tego wydarzenia rozpoczęto wydawanie Rocznika Skrzatuskiego. Redakcja czasopisma postawiła sobie za cel propagowanie na szerszą skalę maryjnego sanktuarium. Pojawiają się w nim artykuły także o tematyce biblijnej i mariologicznej. Główny nurt jednak stanowią treści związane z samym sanktuarium i trwającym tam nieprzerwanie kultem Matki Bożej Bolesnej. Wydana niedawno transkrypcja manuskryptu ks. Andrzeja Józefa Delerdta umożliwiła szerokiemu gronu czytelników zapoznanie się z ciekawym źródłem z drugiej połowy XVIII w. Prezentowany, dotąd nieznany dokument, odsłania podstawę ogłoszenia Piety Skrzatuskiej jako cudownej przez biskupów poznańskich w drugiej połowie XVII w. Komisarze wysłani przez administratora diecezji, ks. Jana Braneckiego, przedstawili władzy duchownej dokument, w którym udowodnili, że to, co dzieje się w Skrzatuszu, ma podłoże działania Bożego. Autor w niniejszym artykule osadza dokument na tle sytuacji regionu w połowie XVII w. Kolejnym krokiem będzie wydanie tekstu dokumentu w języku oryginalnym z całym krytycznym aparatem.
EN
After the creation of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in 1972, Bishop Ignacy Jeż proclaimed Skrzatusz a diocesan sanctuary. Many years of efforts of the bishop and Salesian custodians led to the solemn coronation of the statue of Our Lady of Sorrows in 1988. On the 25th anniversary of this event, the publication of the Rocznik Skrzatuski began. The editorial board of the magazine set itself the goal of promoting the Marian sanctuary on a larger scale. There are also articles on biblical and Mariological topics. The mainstream, however, is the content related to the sanctuary itself and the uninterrupted cult of Our Lady of Sorrows there. A recently published transcript of the manuscript of Fr. Andrzej Józef Delerdt enabled a wide group of readers to get acquainted with an interesting source from the second half of the 18th century. The presented, so far unknown document reveals the basis for proclaiming Pieta Skrzatuska – as miraculous by the bishops of Poznan (Poznań) in the second half of the 17th century. Commissioners sent by the administrator of the diocese, Fr. Jan Branecki, presented the clerical authority with a document in which they proved that what was happening in Skrzatusz was based on God’s actions. In this article, the author places the document against the background of the region’s situation in the mid-17th century. The next step will be to publish the text of the document in the original language with the entire critical apparatus.
PL
Biskup pomocniczy to wyświęcony na biskupa duchowny katolicki, którego zadaniem jest pomoc biskupowi diecezjalnemu w zarządzaniu diecezją, zazwyczaj jako wikariusz generalny lub wikariusz biskupi. Podczas sediswakancji, w przypadku niemożności wypełniania obowiązków przez biskupa diecezjalnego (choroba, śmierć), najstarszy nominacją biskup pomocniczy przejmuje władzę w diecezji do czasu wyboru administratora diecezjalnego. Bez przeszkód wypełnia również władzę, którą posiadał wcześniej, jako wikariusz generalny lub biskupi. Biskupów pomocniczych określa się też mianem sufraganów. Biskupi przez swą konsekrację biskupią wraz z zadaniem uświęcania otrzymują także zadanie nauczania i rządzenia, które z natury swej mogą być wykonywane tylko w hierarchicznej wspólnocie z głową Kolegium i jego członkami. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Herby hierarchów Kościoła Rzymskokatolickiego to kościelne oznaki godności, a symbole umieszczane w herbach dostojników kościelnych informują o ich miejscu w hierarchii Kościoła. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów pomocniczych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i analizy symboli w nich umieszczonych.
EN
Auxiliary bishop is an ordinated Roman-catholic religious man, whose duty is to assist the diocese bishop to manage the diocese. He does it usually as a vicar general or vicar episcopal. During sede vacante period (the diocese bishop’s sickness or death) the eldest (considering his nomination) auxiliary bishop takes over in the diocese up to the choice of a diocese administrator. He also is able to still rule as a vicar general or vicar episcopal. Auxiliary bishops are called suffragans. Bishops along with their consecration have a duty of sanctifying and also teaching and ruling, which can be done only in a hierarchical community with its head and members. In the coat of arms and motto of a religious there is contained his identity, his world reception and other most important things. Coats of arms of the hierarchs of the Roman-Catholic Church are church signs of dignity, symbols contained in the coats of arms of the Church dignitaries inform of their posts in the hierarchy of the Church. In this article there has been done a description of the graphic form of bishops’ coats of arms in Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, and also an analysis of the symbols contained by them.
PL
Warunki uzyskania tytułu bazyliki mniejszej określa prawo kanoniczne. Dotyczą one kryteriów formalnych, wyposażenia świątyni, walorów: religijnego, historycznego i kulturowego oraz zespołów osób do posługi liturgiczno-pastoralnej. Proces przyznawania tytułu bazyliki jest dwuetapowy. Najpierw w diecezji należy przeprowadzić ocenę kryteriów prawnych w odniesieniu do konkretnego obiektu, przygotować odpowiednią dokumentację i przekazać ją do Stolicy Apostolskiej. Drugi etap to analiza wniosku przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów i wydanie decyzji. Sanktuarium NMP Bolesnej, Pani Skrzatuskiej, w którym od XVII w. rozwija się kult cudownej Piety, jest ciągle ważnym ośrodkiem życia religijnego, społecznego i kulturowego. Spełniając kryteria prawne, skrzatuska świątynia otrzymała tytuł bazyliki mniejszej, który został uroczyście ogłoszony 15 września 2019 r.
EN
The conditions for obtaining the title of minor basilica are set out in canon law. They relate to formal criteria, temple equipment, religious, historical and cultural values as well as teams of people for liturgical and pastoral ministry. The process of granting the title of basilica is a two-step process. First, in the diocese, an assessment of legal criteria should be carried out in relation to a specific object, appropriate documentation prepared and forwarded to the Holy See. The second stage is the examination of the application by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments and the decision. The Sanctuary of Our Lady of Sorrows, Mrs. Skrzatusz, in which the cult of the miraculous Pieta has been developing since the 17th century, is still an important center of religious, social and cultural life. Meeting the legal criteria, the Skrzatusz temple received the title of minor basilica, which was solemnly announced on September 15, 2019.
PL
Na mocy bulli papieża Pawła VI Episcoporum Poloniae coetus 28 czerwca 1972 r. została erygowana diecezja koszalińsko-kołobrzeska, z późniejszymi jej kontynuacjami w roku 1992 i 2004, zmieniającymi jej granice. Po erygowaniu diecezji w 1972 r. należało powołać w niej struktury organizacyjno-prawne dla prawidłowego jej funkcjonowania, m.in. kurię biskupią jako organ pomocniczy, Radę Kapłańską, Radę Duszpasterską oraz Sąd Biskupi. Poza tymi instytucjami i organami rozwijać się zaczęło życie duchowe i społeczne diecezji poprzez tworzenie wielu organizacji i stowarzyszeń katolickich propagujących idee chrześcijańskie i przybliżających wiernym prawowierną naukę Kościoła, w myśl postanowień Soboru Watykańskiego II, o większym angażowaniu katolików świeckich w działalność Kościoła. W celu propagowania tych idei w duchu Deo et Patrie w roku 1984 powstało Towarzystwo Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i funkcjonowało do roku 2011. Jego działalność przez pierwsze lata przynosiła pożądany skutek. Towarzystwo rozwijało się prężnie, bardzo szybko zdobywało nowych członków i sympatyków, propagowało KUL, a to z inicjatywy jego prezesa przez wszystkie lata, G. Cwojdzińskiej, która wystosowywała pisma, apele o współpracę do księży proboszczów, osobiście wygłaszała prelekcje podczas tzw. „rejonówek”, tj. konferencji dla duchowieństwa organizowanych wówczas w trzech rejonach diecezji: Koszalinie, Słupsku i Szczecinku wiosną 1985 r. W pierwszych latach działalności członkowie TP KUL w Kosza linie brali regularnie udział w różnych uroczystościach i wydarzeniach związanych z życiem diecezji. W omawianym okresie oddział podjął także pewne działania własne, które wyrażone zostały poprzez zorganizowanie Diecezjalnego Spotkania Łączników Parafialnych TP KUL – dwa razy w ciągu roku. Pierwsze odbyło się wiosną 1986 r. i od tamtej pory stały się tradycyjną, bardzo ważną formą łączności, różnorodnej współpracy, wymiany poglądów i doświadczeń pomiędzy zarządem oddziału i łącznikami, łącznikami między sobą i pośrednio między oddziałem a duchowieństwem. Bardzo ważnym zadaniem podjętym na zebraniu zarządu oddziału 12 lipca 1993 r. było założenie Stowarzyszenia Absolwentów KUL Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej na wzór już istniejących w Warszawie i Puławach. W 1994 r. przypadła 10. rocznica działalności koszalińskiego oddziału towarzystwa. Z tej okazji 27 listopada 1994 r. zorganizowane zostało uroczyste Diecezjalne Spotkanie Łączników Parafialnych w Koszalinie połączone z nadaniem oddziałowi imienia patrona św. Ignacego Loyoli oraz poświęceniem tablicy pamiątkowej z płaskorzeźbą głowy patrona wykonanej przez koszalińskiego rzeźbiarza Zygmunta Wujka. Innymi ważnymi zadaniami podjętymi przez koszaliński oddział TP KUL były spotkania wyjazdowe członków oddziału w poszczególnych parafiach w diecezji. Omawiane były tam sprawy KUL, TP KUL oraz ich roli w krzewieniu idei i postaw prochrześcijańskich. Takie spotkania odbyły się na przestrzeni lat 1986–2007 m.in. w Darłowie, Jezierzycach, Łebie, Polanowie, Malechowie i Szczecinku.
EN
By virtue of the bull of Pope Paul VI Episcoporum Poloniae coetus on June 28, 1972, the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was erected, with its subsequent continuations in 1992 and 2004, changing its borders. After the erection of the diocese in 1972, it was necessary to establish organizational and legal structures for its proper functioning, including the episcopal curia as an auxiliary organ, the Priestly Council, the Pastoral Council and the Bishop’s Court. In addition to these institutions and organs, the spiritual and social life of the diocese began to develop through the creation of many Catholic organizations and associations promoting Christian ideas and introducing the faithful to the orthodox teaching of the Church in accordance with the provisions of the Second Vatican Council, on greater involvement of lay Catholics in the activities of the Church. In order to promote these ideas in the spirit of Deo et Patrie, the Society of Friends of the Catholic University of Lublin was established in 1984 and operated until 2011. Its activity prospered in the first years with the desired result. The Society developed rapidly, gained new members and supporters very quickly, promoted the Catholic University of Lublin, and it was at the initiative of its president for all years, G. Cwojdzińska, who sent letters, appeals for cooperation to parish priests, personally delivered lectures during the so-called “district meetings”, i.e. conferences for the clergy organized at that time in three diocese regions: Koszalin, Slupsk (Słupsk) and Szczecinek in the spring of 1985. In the first years of its operation, members of TP KUL in Koszalin regularly took part in various celebrations and events related to the life of the diocese. In the discussed period, the branch also undertook some own activities, which were expressed by organizing the Diocesan Meeting of Parish Liaisons of TP KUL – twice a year. The first took place in the spring of 1986 and since then they have become a traditional, very important form of communication, various cooperation forms, exchange of views and experiences between: the management of the branch and liaison, liaison between each other and indirectly between the branch and the clergy. A very important task undertaken at the meeting of the branch board on July 12, 1993 was the establishment of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese of the Catholic University of Lublin Alumni Association, following the example of those already existing in Warsaw and Pulawy (Puławy). 1994 was the 10th anniversary of the society’s Koszalin branch. On this occasion, a ceremonial Diocesan Meeting of Parish Liaisons was organized on November 27, 1994 in Koszalin, combined with the naming of the branch after the patron saint of St. Ignacy Loyola and the blessing of a commemorative plaque with a relief of the patron’s head made by the Koszalin sculptor Zygmunt Wujek. Among other important tasks and activities undertaken by the Koszalin branch of TP KUL, there were departures meetings of branch members in individual parishes in the diocese. The issues of KUL, TP KUL and their role in promoting pro-Christian ideas and attitudes were discussed there. Such meetings took place in 1986–2007, incl. in Darlowo (Darłowo), Jezierzyce, Leba (Łeba), Polanow (Polanów), Malechowo and Szczecinek.
PL
Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu jest ściśle związane z II Synodem Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, który został zwołany 11 czerwca 2016 r. i otwarty 25 lutego 2017 r. Opiece i wstawiennictwu Pani Skrzatuskiej powierzane są wszystkie etapy prac synodalnych oraz związane z nim poszczególne osoby i gremia. Istotny element tych powiązań stanowi także eklezjalna formacja wiernych świeckich, której szczególnym miejscem jest właśnie skrzatuskie sanktuarium.
EN
The Sanctuary of Our Lady of Sorrows in Skrzatusz is closely related to the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, which was convened on June 11, 2016 and opened on February 25, 2017. The care and intercession of the Lady of Skrzatusz are entrusted all stages if the synodal works as well as people and groups involved in the synod. An important element of these ties is also the ecclesial formation of the lay faithful, a special place of which is the Skrzatusz sanctuary.
PL
W tekście przedstawiono faktyczny stan skrzatuskich organów w latach 1833–1843 oraz treść akt relacjonujących próby ich skutecznego wyremontowania. Instrument o 19 głosach powstał w 1874 r., a jego budowę zrealizowała fabryka Sauera. Autor objaśnił dziesięć (z oryginalnych dwunastu) rejestrów, które tylko w pewnym stopniu pasują do nazw głosów podanych przez dwóch organmistrzów: Schallina z Trzcianki i Johanna Masloffa z Rzeczenicy i skonfrontował z przekazem Konstantego Kamieńskiego (Kamińskiego) z Opalenicy. Ponadto omówił wykazy kosztów naprawy organów wykonane przez powyższych organmistrzów, z kwotami na wszystkie czynności związane z pracami. W artykule znajdują się odpisy niemieckojęzycznych dokumentów traktujących o kosztach remontu barokowego instrumentu. Niniejsze opracowanie jest drugim z serii dziejów organów w Skrzatuszu.
EN
The text presents the actual condition of the Skrzatusz organs in the years 1833–1843 and the content of the files reporting attempts to successfully renovate them. The 19 voices instrument was created in 1874 and was built by the Sauer factory. The author explained ten (from the original twelve) registers, which only to some extent match the names of the voices given by two organmasters: Schallin from Trzcianka and Johann Masloff from Rzeczenica and he confronted with the message of Konstanty Kamieński (Kamiński) from Opalenica. In addition, he discussed the lists of the cost of repairing the organs made by the both above mentioned masters, with amounts for all activities related to the work. The article contains copies of German-language documents dealing with the costs of renovating the baroque instrument. This study is the second in a series of the history of organs in Skrzatusz.
PL
Stan wojenny to jeden ze stanów nadzwyczajnych polegających na przejęciu władzy przez wojsko. Został wprowadzony 13 grudnia 1981 r. Zniesiono go 22 lipca 1983 r. Polska Rzeczpospolita Ludowa była w tym czasie zarządzana przez Wojskową Radę Ocalenia Narodowego. Celem wprowadzenia takiego stanu rzeczy było stłumienie antykomunistycznej opozycji. Artykuł jest poświęcony sytuacji panującej w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w tamtym czasie. Są w nim przedstawione postawy osób duchownych i świeckich wobec władzy, która podniosła rękę na własny naród. Ludzie ukazani w artykule wykazali się odwagą i patriotyzmem. Mieli ufność w Bogu i rozumieli, że wolności nie mogą oddać bez walki. Stanęli w tym trudnym czasie na wysokości zadania.
EN
Martial law is one of the extraordinary states when the army takes power in the country. It was introduced on December 13, 1981. It was abolished on July 22, 1983. The People’s Republic of Poland was at that time administered by the Military Council for National Salvation (WRON). The purpose of introducing this state of affairs was to destroy the anti-communist opposition. The article is about the situation in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese at that time. Described are attitudes of clergy and laity to the authorities who raised their hands on their own people. The people described in the article showed courage and patriotism. They had confidence in God and understood that they could not give up freedom without a fight. They stood up to the challenge during this difficult time.
PL
Artykuł przedstawia pracę Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom w Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. W działalność zaangażowane były osoby duchowne i świeckie. Praca podzielona była na trzy rejony (koszaliński, słupski i szczecinecki). Nad całością czuwał biskup Ignacy Jeż, który również uczestniczył w całym dziele. Odprawiano msze święte, gdzie modlono się za pokrzywdzonych. Organizowano zbiórki pieniężne na paczki żywnościowe i artykuły pierwszej potrzeby. Istotą było również podnoszenie ludzi na duchu. Osoby zaangażowane zbierały informacje na temat potrzebujących, rozdzielały żywność i leki, które głównie pochodziły z darów zagranicznych. Organizowano dla rodzin i ich dzieci akcje wakacyjne. Jedną z potrzeb była również pomoc prawna i finansowa. Osoby zaangażowane jednoczył jeden cel, bezinteresowna pomoc drugiemu człowiekowi.
EN
The article presents the work of the Bishop’s Committee for Aid People Deprived of Freedom and Their Families in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese. Clergy and lay people were involved in the activity. All the works were divided into three regions (Koszalin, Slupsk (Słupsk) and Szczecin). Bishop Ignacy Jeż, who also participated in the whole work, supervised the whole project. Holy masses were celebrated, where people prayed for the aggrieved. Money collections were organized for food parcels and basic necessities. It was also essential to lift people’s spirits. The people involved collected information about those in need, distributed food and medicines, which came mainly from foreign donations. Holiday campaigns were organized for families and their children. One of the needs was also legal and financial assistance. The people involved were united by one goal, selfless help to another person.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.