Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Królestwo Niebieskie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Zamierzeniem niniejszego artykułu jest pogłębienie rozumienia Kościoła, po­przez wykazanie podobieństw i różnic między królestwem Bożym a Kościołem, tym bardziej że jeszcze do niedawna eklezjologia katolicka utożsamiała wręcz te pojęcia. Myśl patrystyczna, zarówno grecka jak i łacińska, łączyła niekiedy te rzeczywistości, opisując Kościół jako część Królestwa Bożego. U większości Ojców Kościoła odnajdujemy z łatwością takie teksty, potwierdzające nie tylko istnienie wielu elementów wspólnych dla tych dwóch rzeczywistości, lecz nawet ich identyfikację. Wydaje się jednak, iż eklezjologia Ojców Wschodu (Atanazy, Grzegorz z Nyssy, Grzegorz z Nazjanzu, Cyryl Aleksandryjski), mocno oparta na teologii Pawła Apostoła, dla którego Kościół to mistyczne Ciało Chrystusa (por. Rz 12, 4-5; 1Kor 12, 12-31), osiągnęła większą głębię chrystologiczną. I dlate­go w dziełach Ojców greckich nie dochodzi do utożsamiania Królestwa Bożego i Kościoła Jezusa Chrystusa, większość z nich natomiast przeprowadza dość czytelną linię podziału między tymi dwoma rzeczywistościami. Dopiero jednak Sobór Watykański II i teologia posoborowa dokonały poważnego rozróżnienia między tymi dwiema wielkościami, pogłębiając tym samym rozumienie istoty i misji Kościoła.
EN
The article presents a model of eschatology in the light of the history of Salvation, in which the parousia is seen not only as the ultimate coming of Jesus Christ but also as “revelation— ἀποκάλυψις [apokalypsis]” and “epiphany—ἐπιφάνεια [epiphaneia].” This model of eschatology is derived from the Divine Revelation present in the Holy Bible and allows us to comprehend the eschatology of the apostolic era in the proper manner as Eucharistic eschatology. The paradigm for this eschatology is St Stephen’s vision of Christ during his martyr’s death (Acts 7:55–56). The best example of Eucharistic eschatology is the Gospel of St Luke, where the Eucharist is firmly tied with the reality of the Kingdom of God. After Christ’s resurrection each Eucharist constitutes participation in the eschatological feast in which the Master of Heaven and Earth serves the participants and gives Himself as nourishment. The very eternity is the Eucharist fulfilled.
PL
Artykuł przedstawia historiozbawczy model eschatologii, w którym paruzja postrzegana jest nie tylko ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa, ale też jako „objawienie – ἀποκάλυψις [apokalypsis]” i „ukazanie – ἐπιφάνεια [epiphaneia]”. Ten model eschatologii wyrasta z Objawienia Bożego w Piśmie Świętym i pozwala właściwie pojmować eschatologię czasów apostolskich jako eschatologię eucharystyczną. Paradygmatem tej eschatologii jest wizja Chrystusa, jaką miał św. Szczepan w chwili swej męczeńskiej śmierci (Dz 7, 55-56). Najlepszym przykładem eschatologii eucharystycznej jest Ewangelia św. Łukasza, gdzie Eucharystia powiązana jest mocno z rzeczywistością Królestwa Bożego. Po zmartwychwstaniu Chrystusa każda Eucharystia jest udziałem w eschatologicznej uczcie, podczas której Pan Nieba i Ziemi usługuje, dając siebie jako pokarm. Sama wieczność jest spełnioną Eucharystią.
EN
The Eucharistic ecclesiology of the metropolitan John Zizioulas provides for centuries-old Eastern Church experience. Taking into account the Holy Scripture and the teaching of the Church Fathers the theological work of Metropolitan of Pergamon has focused upon the Orthodox spiritual and liturgical tradition. According to Zizioulas the Eucharist is the “Christ mystery,” the sacrament that on one hand is the source of other sacraments and on the other hand leads us to the other sacraments. He understands the Divine Liturgy as the foundation of the structure of the Church because it has the ecclesiological function. In every place where the Divine Liturgy is being celebrated with the local Bishop, there is the fullness of the Church (in Greek: πλήρωμα [plêrôma]). Moreover, the Eucharist with its eschatological meaning annunciates the New Heaven and the New Earth.
PL
Eklezjologia eucharystyczna metropolity Johna Zizioulasa uwzględnia wielowiekowe doświadczenie chrześcijaństwa wschodniego. Wychodząc od Pisma Świętego i tekstów Ojców Kościoła, metropolita Pergamonu uwzględnia prawosławną tradycję duchową oraz liturgiczną. Dla Zizioulasa Eucharystia jest „misterium Chrystusowym”; sakramentem, z którego wypływają i do którego prowadzą zarówno inne sakramenty, jak też wszystkie działania i wyzwania Kościoła. Boska Liturgia stanowi podstawę struktury Kościoła, gdyż pełni funkcję eklezjotwórczą. Wszędzie tam, gdzie jest celebrowana Boska Liturgia na czele z miejscowym biskupem, jest pełnia (gr. πλήρωμα [plērōma]) Kościoła. Ponadto Eucharystia, mając charakter eschatologiczny, zwiastuje nadejście Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
RU
Экклесиология евхаристическая митрополита Иоанна Зизиуласа учитывает многовековый опыт восточного христианства. Исходя от Священного Писания и трудов Отцов Церкви, митрополит Пергамский принимает во внимание православную духовною и литургическую традицию. Для Зизиуласа Евхаристия – это «Тайна Христова», таинство, с которого берут начало и к которому ведут все другие таинства, а также все действия и призвания Церкви. Божественная Литургия является основанием структур Церкви, ибо она исполняет функцию строения Церкви. Везде там, где совершается Божественная Литургия во главе с местным епископом, есть полнота (гр. πλήρωμα [plērōma]) Церкви. Кроме того, Евхаристия, имея эсхатологическое содержание, провозглашает пришествие Нового Неба ы новой Земли.
PL
Celem artykułu jest wskazanie na rolę metafory DROGI jako środka perswazji w dyskursie kaznodziejskim. Materiał do badań stanowią kazania wygłoszone w roku 2010 i 2011, zebrane w jednym z tomów „Świętokrzyskich kazań radiowych”. Jak wynika z przeprowadzonej analizy, metaforyka DROGI (m.in. obok metaforyki SERCA) występowała najczęściej w badanych tekstach. Praca nad kazaniami doprowadziła do stwierdzenia, iż pojawiają się w nich często następujące komponenty: cel DROGI (wymiennie pielgrzymki) – Królestwo Niebieskie oraz Bóg jako ten, który pomaga człowiekowi w jego DRODZE do celu. Bóg człowiekowi pokazuje właściwą DROGĘ, prowadzi nią, idzie z człowiekiem, wyposaża go na DROGĘ. W kazaniach pojawiły się wskazania na niewłaściwe postawy człowieka, czyli chodzenie nieodpowiednią DROGĄ. Przedstawione przykłady, pochodzące z tekstów kaznodziejskich, są dowodem na to, że metaforyka DROGI ułatwia przekazanie odbiorcom prawd trudnych, związanych ze sferą sacrum, za pomocą prostych sformułowań, które jednocześnie zwiększają obrazowość i komunikatywność przekazu. Metaforyka DROGI jest jednym ze skutecznych środków perswazji w kazaniach.
EN
The aim of an article is to show the role of the road metaphor as a mean of persuasion in discourse of the preacher. The material of researches was taken from sermons, that were pronounced in years 2010 and 2011, gathering together in one of volumes: „Świętokrzyskie broadcast sermons”. As a result of carried on analysis – road methaphor (together with inter alia heart methaphor) performs most frequently in examined texts. Studies show that in sermons following components were used the most frequently: aim of the road (mentioning of pilgrimage) – kingdom of Heaven, and the God, as the One, who helps a man in his road to aim. The God shows to the man appropriate road, leads him, goes with him, equips him. Sermons bring out inappropriate attitudes of the man: walking on the wrong road. Showed examples, coming from sermons, prove that road metaphor simplifies recipients to communicate difficult truths, conected with sacrum sphere, with help of simple expressions, that increasing imagery and communication of speech.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.