Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Last Supper
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Nowe przymierze

100%
Gryglewicz F.
The Biblical Annals
|
1965
|
vol. 12
|
issue 1
49-57
PL
L’alliance mentionnée dans les paroles de consécration a deux versions. Les deux traduisent la même pensée à savoir que 1’alliance a été contractée dans le sang, toutefois la version de St. Mathieu et de St. Marc se réfère à 1’alliance du Sinaï, la version de St. Luc et de St. Paul à la prédiction de Jérémie. II existait donc dans l’ancienne Église deux traditions parallèles au sujet de 1’alliance nommée par le Christ au cours de la Sainte Cène. Si l’on suit les deux traditions dans le Nouveau Testament on arrive à la constatation que St. Paul unissait le prophète Jérémie à 1’alliance et qu’il se prononçait contre l’alliance du Sinaï. Cette demière tradition (Mathieu, Marc, Hebr.) avait des affinités avec Palestine, la première (Luc, Paul) avec Antioche. Les deux traditions voyaient différemment l’oeuvre du Christ à la Sainte Cène, toutes deux sont pourtant d’accord sur le fait que 1’alliance nouée par le Christ prend place de’alllance nouée avec Dieu par Moïse.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ koncepcji obecności Jezusa w Eucharystii na kształtowanie się nauki reformatorów o Wieczerzy Pańskiej

84%
Ławik D.
Studia Gdańskie
|
2019
|
issue 44
131-143
PL
We współczesnym świecie zauważamy wiele odłamów jednej religii. Tak jest i z Chrześcijaństwem, gdzie na przestrzeni wieków pojawiło się wiele jego denominacji. Największymi wydarzeniami z tym związanymi była Schizma Wschodnia (1054) oraz Reformacja XVI wieku. Jednym z najważniejszych tematów podejmowanych w dialogu międzywyznaniowym jest interpretacja misterium Eucharystii. Protestantyzm, to pewien dynamizm i ruch wypowiadający się w historycznych przemianach teologicznego myślenia, a w konsekwencji praktyki kościelnej. Niniejszy tekst dotyczy nauki na temat obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej w Kościołach luterańskim i reformowanym. Wypowiedzi Reformatorów zawarte w Księgach symbolicznych i wyznaniowych tychże Kościołów pokazują, iż nawiązywali oni w swej nauce do konepcji przedreformacyjnych. U. Zwingli odwoływał się do koncepcji sakramentalnej nawiązującej do Tertuliana, natomiast M. Luter zwalczając jego teorię minimalistyczą, jak uważał, ku koncepcji realistycznej, reprezentowanej wcześniej przez Berengariusza. Artykuł także zwraca uwagę na to, jakie konsekwencje na stanowisko wobec transsubstancjacji ma nauka na temat obecności Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej Reformatorów ( np. koncepcja współobecności).
EN
In the contemporary world we can observe many branches of the same religion. This is also true of Christianity, with the many denominations created over the centuries. The most important events were the Great Easter Schism (1054) and the Reformation (XVI c.). One of the most important questions taken up in inter-confessional dialogue is the interpretation of the mystery of the Eucharist. Protestantism is a certain dynamism and a movement which expresses itself in historical changes in theological understanding and in consequence in the Church’s experience. This article concerns teaching on the presence of Jesus Christ in the Last Supper in the Lutheran and Reformed Churches. The pronouncements of the reformers contained in Symbolic and Confession Books of these Churches show us that they referred in their teaching to pre-reformation conceptions. Zwingli referred to the sacramental conception connected with Tertulian teaching; while Luther, who opposed what he considered this minimalist theory, turned in his teaching to the realistic conception represented before him by Berengarius. This article also focuses on the consequences that the Reformers’ teaching on the presence of Christ in the Last Supper (for example the concept of co-presence) has on their view of transsubstantiation
3
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie i symbolika pszenicy (Triticum L.) w konsekracji chleba eucharystycznego

84%
Mich K. A.
Nurt SVD
|
2018
|
issue 2
311-326
PL
Pszenica dla ludów Bliskiego Wschodu miała istotne znaczenie zarówno w gospodarce, jak i w sferze religijnej, ale to chrześcijaństwo wyniosło ją na pierwsze miejsce w świecie roślin. W artykule została podjęta próba zrozumienia znaczenia i symboliki pszenicy w konsekracji Eucharystii, bowiem bez pszenicy Msza Święta staje się nieważna. W pierwszej części autorka usiłowała odpowiedzieć na pytanie, jaki chleb został użyty w trakcie Ostatniej Wieczerzy. W drugiej części przedstawiona została refleksja wczesnochrześcijańskich pisarzy na temat pszenicy i Eucharystii. Trzecia część ukazuje symboliczne znaczenie pszenicy w sztuce i pieśniach kościelnych, ostatnia zaś prezentuje pszenicę w kanonicznych normach prawnych. Podjęta także została kwestia użycia innej materii w sprawowaniu Eucharystii.
EN
Peoples of the Near East greatly valuded wheat in their daily economy and religious beliefs. Christianity accorded it the very top place among plants. The author of this essay penetrates deep into the meaning and symbolism of wheat in the consecration rite at the Eucharist. For without it, the whole thing is quite simply invalid. In the first part of her paper, the author attempts to identify the exact kind of bread used at the Last Supper. She then discusses a number of reflections from the earliest Christian writers on wheat and Eucharist, following it with a survey of direct allusions to it in Christian art and church hymns. She concludes her research with an overview of references to wheat in canon law and the problem of the use of other matter in the Eucharist.
4
Publication available in full text mode
Content available

Scott Hahn, Czwarty Kielich. Odkrywanie tajemnicy Ostatniej Wieczerzy i krzyża (Kraków: Esprit 2019)

84%
Kubiś A.
Verbum Vitae
|
2019
|
vol. 35
539-544
EN
Book review:  Scott Hahn, Czwarty Kielich. Odkrywanie tajemnicy Ostatniej Wieczerzy i krzyża (Kraków: Esprit 2019). Ss. 191. PLN 21,90. ISBN 978-83-66061-68-2 = The Fourth Cup. Unveiling the Mystery of the Last Supper and the Cross (New York: Image 2018). Ss. 192. USD 12.45. ISBN 978-1-5247-5879-0
PL
Recenzja książki: Scott Hahn, Czwarty Kielich. Odkrywanie tajemnicy Ostatniej Wieczerzy i krzyża (Kraków: Esprit 2019). Ss. 191. PLN 21,90. ISBN 978-83-66061-68-2
5
Publication available in full text mode
Content available

Istota Kościoła według Josepha Ratzingera

67%
Góźdź K.
Teologia w Polsce
|
2017
|
vol. 11
|
issue 1
5-15
EN
The author puts forwards a hypothesis relating to the interpretation of the thought of Joseph Ratzinger – Benedict XVI concerning the essence of the Church as the Body of Christ. Jesus Christ built His Church in a visible form through His choice of the Twelve, who were called to build a special community with Him. By building the Church, the Apostles participated in Christ’s earthly mission. The essence of the Church does not lie in the very fact of its apostolic foundation, but in the event of the Last Supper, that is of the Eucharist, which marks the actualization of the Church. The Eucharist concretizes the Body of Christ in its “physical” and its risen dimension (Corpus Christi verum) as well as its social form, where Jesus is the Head of the body of all the baptised faithful (Corpus Christi mysticum), that is in the aspect of the integral Church. The Eucharist is a manifestation of both, the individual Body of Christ (“This is my Body” 1 Cor 11:24; Mk 14:22b) and the “social” Body of Christ’s Church. Therefore, the essence of the Church is the community of Christ with the baptised faithful, whose sacramental participation actualizes of the Body of Christ through the Eucharist (“He is the Head of the Body – the Church” Col 1:18; cf. Eph 1:10; and we are “the Body of Christ and each of you is a part of it” 1 Cor 12:27, cf. 12:12–13). In other words, the essence of the Church lies in its being the Body of Christ in both of its aspects: individual and social, which are actualized through the Eucharist. Ratzinger himself also puts it in the following manner: “The Church is the People of God through the Body of Christ.” In this sense, the Church is not only a sacramental sign (signum), but it is a matter of fact (res). This is how Ratzinger advocates the original Christian idea of a strong link between the Church and the Eucharist. By doing so, he opts for the full ontical, realist approach to theology, refuting the idealist stance. For Ratzinger, the Church is more than a sign. It constitutes the full reality of Christ as its Head in communion with the faithful as members of His Body.
PL
Kościół jest ludem Bożym, który żyje Ciałem Chrystusa i w celebrowaniu Eucharystii sam staje się Ciałem Chrystusa.
6
Publication available in full text mode
Content available

Filmowe reprezentacje ostatniej wieczerzy jako locus theologicus (trzy wizje biblijnej sceny)

67%
Kolasińska-Pasterczyk I.
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
|
2021
|
vol. 30
|
issue 39
27-45
EN
The cinematic scenes of the Last Supper were treated as a challenge to visual theology. As the Last Supper, which in the films about Jesus of Nazareth (and, of course, the gospels) is the culmination (and also a turning point as an event ending Jesus` earthly activity), it is possible to see the essence of the theological message of films referring to the gospel in its presentation. The scenes of the Last Supper from three films were subjected  to a comparative analysis, each of which is an individual director`s vision. These are The King of Kings (1961) by Nicholas Ray, The Passion of the Christ (2004) by Mel Gibson and The Thorn of God (2015) by Óscar Parra de Carrizosa. The selection criterion was the importance given in the films to the scenes of the Last Supper and their mutually diverse representations. It has been shown how the established new transmission of visual theology modifies the meanings determined by classical theology, basically not deviating from the framework set by it.
7
Publication available in full text mode
Content available

Miłość, błogosławieństwo, zdrada

67%
Białowąs A. M.
Scriptura Sacra
|
2019
|
issue 23
43-97
EN
The idea behind this work is to present love, blessing and betrayal as the main themes of the 13th Chapter in the Gospel of St John. The aim, which was to present the theological conclusions obtainable from St John’s recount of the Last Supper, was completed through the analysis of John 13:1-30, by the help of Hebrew biblical rhetoric. This method, which mainly focuses on revealing the relation between smaller units of the text, making up the whole text, helps to develop the understanding of the message, which the author of the last Gospel wished to convey to the reader. This work has been presented in the form of three chapters, the first of which was dedicated to the overall structure of the text, aswell as the analysis of its smaller units. Delimitation, which is the first stage, made it possible to obtain the sequence from the 13th Chapter of John’s Gospel, contained in verses 1-30. The next division pointed towards seven parts, forming 3 fragments, of which the dependence was described in the second paragraph. In the final paragraph, the entirety of the text was depicted and appropriate titles were assigned to the fragments composed, on the basis of the general topics they mention and describe. The research conducted, enabled the extraction of essential expressions and ideas, which functioned as a starting point to compare them with the parts of the Bible, in which they appear. The biblical context was an essential stage of the analysis, which lead interpreting the parts described in the first chapter. The 3rd and final Chapter was dedicated to the theological conclusions present in the three major themes of the sequence, such as love, blessing and betrayal. Individual paragraphs point to the meaning of love and blessing in the context of the Old and New Testaments, and portray Judas, as the one who betrayed Jesus. The conclusion of each paragraph ended with a sub-section showing the impact of these three concepts on the theology of the analyzed unit.
PL
Celem artykułu było ukazanie miłości, błogosławieństwa i zdrady jako głównych tematów 13. rozdziału Ewangelii Jana. Cel, jakim było przedstawienie wniosków teologicznych wypływających z Janowego opisu Ostatniej Wieczerzy, został zrealizowany poprzez analizę tekstu J 13,1-30 za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej. Metoda retoryczna, która skupia się przede wszystkim na wskazaniu relacji wewnątrz opracowywanego tekstu i między mniejszymi jednostkami, tworzącymi całościową kompozycję tekstu, pomaga pogłębić przesłanie, jakie autor ostatniej Ewangelii pragnął przekazać czytelnikowi. Praca nad tekstem została przedstawiona w trzech syntetycznych punktach. Pierwszy punkt został poświęcony kompozycji tekstu oraz analizie jego mniejszych jednostek. Delimitacja, będąca etapem inicjalnym, pozwoliła wydzielić z 13. rozdziału Ewangelii Jana sekwencję zawartą w ww. 1-30. Kolejny podział wskazał siedem części, tworzących trzy fragmenty, których zależności zostały opisane w 2. podpunkcie. W ostatnim podpunkcie została ukazana całościowa kompozycja badanego tekstu i nadano tytuły utworzonym fragmentom na podstawie głównych tematów z nich wypływających. Przeprowadzone badanie pozwoliło wyodrębnić z tekstu istotne wyrażenia i idee, które posłużyły jako punkt wyjścia do porównania ich z innymi miejscami w Piśmie Świętym, w których występują. Kontekst biblijny był niezbędnym etapem analizy, prowadzącym do interpretacji części przedstawionych w punkcie 1. Punkt trzeci w całości poświęcony został wnioskom teologicznym zawartym w trzech głównych tematach sekwencji, tj. miłości, błogosławieństwu i zdradzie. W poszczególnych podpunktach wskazano znaczenie miłości i błogosławieństwa na tle Starego i Nowego Testamentu oraz przybliżono postać Judasza, jako tego, który zdradził Jezusa. Każdy z podpunktów został zakończony wnioskiem, ukazującym wpływ tych trzech rzeczywistości na teologię analizowanej jednostki.
8
Publication available in full text mode
Content available

Istota Kościoła według Josepha Ratizngera

67%
Góźdź K.
Teologia w Polsce
|
2017
|
vol. 11
|
issue 1
5-15
PL
Kościół jest ludem Bożym, który żyje Ciałem Chrystusa i w celebrowaniu Eucharystii sam staje się Ciałem Chrystusa.
EN
The author puts forwards a hypothesis relating to the interpretation of the thought ofmJoseph Ratzinger – Benedict XVI concerning the essence of the Church as the Body of Christ. Jesus Christ built His Church in a visible form through His choice of the Twelve, who were called to build a special community with Him. By building the Church, the Apostles participated in Christ’s earthly mission. The essence of the Church does not lie in the very fact of its apostolic foundation, but in the event of the Last Supper, that is of the Eucharist, which marks the actualization of the Church. The Eucharist concretizes the Body of Christ in its “physical” and its risen dimension (Corpus Christi verum) as well as its social form, where Jesus is the Head of the body of all the baptised faithful (Corpus Christi mysticum), that is in the aspect of the integral Church. The Eucharist is a manifestation of both, the individual Body of Christ (“This is my Body” 1 Cor 11:24; Mk 14:22b) and the “social” Body of Christ’s Church. Therefore, the essence of the Church is the community of Christ with the baptised faithful, whose sacramental participation actualizesf the Body of Christ through the Eucharist (“He is the Head of the Body – the Church” Col 1:18; cf. Eph 1:10; and we are “the Body of Christ and each of you is a part of it” 1 Cor 12:27, cf. 12:12–13). In other words, the essence of the Church lies in its being the Istota Kościoła według Josepha Ratzingera Body of Christ in both of its aspects: individual and social, which are actualized through the Eucharist. Ratzinger himself also puts it in the following manner: “The Church is the People of God through the Body of Christ.” In this sense, the Church is not only a sacramental sign (signum), but it is a matter of fact (res). This is how Ratzinger advocates the original Christian idea of a strong link between the Church and the Eucharist. By doing so, he opts for the full ontical, realist approach to theology, refuting the idealist stance. For Ratzinger, the Church is more than a sign. It constitutes the full reality of Christ as its Head in communion with the faithful as members of His Body.
9
Publication available in full text mode
Content available

Staurologiczno-rezurekcyjne wątki w malarstwie Salvadora Dalego

67%
Królikowski P.
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
|
2016
|
issue 23
123-157
EN
Salvador Dalí, one of the most famous Surrealist artists, and 20th century painters, highly imaginative, eccentric, know for his unusual behaviour, maybe best-known for his work ‘The Persistence of Memory’, was also the author of religious paintings. From them on the christological or rather staurological-resurrectional criterion can be distinguish group of paintings which in very original way are connected to paschal mystery’ themes. These pictures and their staurological-resurrectional contents are subject of this article. These pictures have been analysed in three points: Last Supper, Crucifixion, Resurrection. Dalí’s staurological-resurrectional works show thematic dependencies and relationships not only in the indicated groups but also between them. It shows Dalí’s coherent method of artistic expression – nuclear mysticism. In his painting this is a kind of synthesis mysticism and sciences, especially atomic and nuclear physics, in presentation religious contents, especially christological.Dalí’s works are not refer directly to paschal events, but present significance of Christ’s crucifixion and resurrection for whole universe, for all creation, and especially for a man. Dalí’s pictures shows that Christ by his death and resurrection transformed world in new creation, that He has been present in world history and waiting with an offer of salvation (especially in Eucharist) for every man, that He wants to bring all people and whole creation into heaven, and in this way complete His Ascension. Dalí shows heaven as reality very close to man, available for him at all the time. People can participate in heaven, if they are open to God’s reality. Dalí pictures helps to see that human life is in constant relationship to God which is not far away, but very close, although in another dimension.
10

Eucharystia między historią a eschatologią

59%
Migut B.
Roczniki Teologiczne
|
2016
|
vol. 63
|
issue 8: Liturgika
43-56
EN
The article presents a model of eschatology in the light of the history of Salvation, in which the parousia is seen not only as the ultimate coming of Jesus Christ but also as “revelation— ἀποκάλυψις [apokalypsis]” and “epiphany—ἐπιφάνεια [epiphaneia].” This model of eschatology is derived from the Divine Revelation present in the Holy Bible and allows us to comprehend the eschatology of the apostolic era in the proper manner as Eucharistic eschatology. The paradigm for this eschatology is St Stephen’s vision of Christ during his martyr’s death (Acts 7:55–56). The best example of Eucharistic eschatology is the Gospel of St Luke, where the Eucharist is firmly tied with the reality of the Kingdom of God. After Christ’s resurrection each Eucharist constitutes participation in the eschatological feast in which the Master of Heaven and Earth serves the participants and gives Himself as nourishment. The very eternity is the Eucharist fulfilled.
PL
Artykuł przedstawia historiozbawczy model eschatologii, w którym paruzja postrzegana jest nie tylko ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa, ale też jako „objawienie – ἀποκάλυψις [apokalypsis]” i „ukazanie – ἐπιφάνεια [epiphaneia]”. Ten model eschatologii wyrasta z Objawienia Bożego w Piśmie Świętym i pozwala właściwie pojmować eschatologię czasów apostolskich jako eschatologię eucharystyczną. Paradygmatem tej eschatologii jest wizja Chrystusa, jaką miał św. Szczepan w chwili swej męczeńskiej śmierci (Dz 7, 55-56). Najlepszym przykładem eschatologii eucharystycznej jest Ewangelia św. Łukasza, gdzie Eucharystia powiązana jest mocno z rzeczywistością Królestwa Bożego. Po zmartwychwstaniu Chrystusa każda Eucharystia jest udziałem w eschatologicznej uczcie, podczas której Pan Nieba i Ziemi usługuje, dając siebie jako pokarm. Sama wieczność jest spełnioną Eucharystią.
11
Publication available in full text mode
Content available

COVID-19 a łamanie chleba w kontekście Paschy Jezusa

51%
Sienkiewicz E.
Studia Paradyskie
|
2020
|
issue 30
1-37
PL
Pandemia COVID-19, nie tylko spowodowała wielki kryzys w wielu dziedzinach ludzkiego życia, ale również odsłoniła liczne słabości, dotąd bagatelizowane lub nieuświadamiane. Dotyczy to również Kościoła. Kościół, założony przez Jezusa Chrystusa jako wspólnota wiary w Jego zmartwychwstanie, powinien jednoczyć rozdzielane w Starym Testamencie: świątynię, w której składano ofiary, i dom, w którym spoży- wano Paschę. Podstawą tego jednoczenia i zarazem wypełnieniem obietnicy, oczekiwanym w starotestamentowym – paschalnym wymiarze – jest Eucharystia. Pandemia, pociągając za sobą daleko idące ograniczenia w sprawowaniu kultu chrześcijańskiego, spowodowała pod tym względem sytuację określaną jako nadzwyczajną. W wielu miejscach prowadziło to do nowego spojrzenia – przez bardzo konkretne doświadczenia – na rzeczywistość domu i Kościoła. Nadzwyczajne okoliczności, nazywane czasem kryzysowymi, wymagały nowych rozwiązań, pozwalających z wiarą przeżywać ów stan kryzysowy i doświadczać działania Boga. Domagały się również teologicznej refleksji. Jak się okazuje, doświadczenia starożytnego Izraela, związane z objawiającym się w historii tego ludu Bogiem, mogą bardzo pomóc w rozumieniu i przeżywaniu pandemicznej rzeczywistości przez chrześcijan. Dzieje te bowiem zdają się wyznaczać dwa pod- stawowe etapy: wędrówki i osiedlenia w ziemi obiecanej. Izrael przeżywał je i rozumiał w kontekście Paschy i Przymierza, a także Ofiary i Świątyni. Dostosowywał również do nich istotne elementy kultu, aby wiara była odpowiedzią na konkretne doświadczenia i wyzwania. Wszystkie te elementy obecne są również w Chrystusowym Kościele, który wyrasta i żyje z Eucharystii – łamania chleba. Pandemia COVID-19 uświadomiła wielu nie tylko ciągłość wiary Izraela i wierzących w Chrystusa. Ukazała również potrzebę odwoływania się do konkretnych, dawnych doświadczeń narodu Starego Przymierza. Jedno i drugie po to, aby lepiej rozumieć i dobrze przeżywać wydarzenia – także te trudne – już w Nowym Przymierzu i wciąż w paschalnym wymiarze.
XX
The COVID-19 pandemic not only caused a great crisis in many areas of human life but also exposed numerous weaknesses, for example, in the Church. The Catholic Church, founded on Jesus Christ as a community of faith in his resurrection, should unite the Old Testament sanctuary and the house where the Passover was eaten. The Eucharist is the basis for this union and, at the same time, the fulfilment of the promise expected in the Old Testament. The pandemic, entailing far-reaching limitations in Christian worship, caused an extraordinary situation in this respect. In many places, this has led to a new perspective on the realities of home and church. Extraordinary circumstances, sometimes called crises, required new solutions that would allow us to experience this crisis with faith. They also demanded theological reflection. The experiences of ancient Israel with God as he appeared in history can help Christians understand the reality of the pandemic. This history consists of two basic stages: the journey to and the settlement of the Promised Land. Israel understood these stages in the context of the Passover and the Covenant, as well as the Sacrifice and the Temple. They also adjusted the essential elements of worship to them so that faith would respond to specific experiences and challenges. All these elements are also present in Christ’s Church, which grows and lives from the Eucharist – the breaking of bread. The COVID-19 pandemic not only showed the continuity of faith from Israel to today’s believers in Christ but also revealed the need to refer to specific past experiences of the Old Covenant people, which helps us understand difficult situations in the New Covenant through the Paschal dimension.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.