Search results

1

Dominująca rola Egiptu w procesie kształtowania nacjonalizmu arabskiego w XIX wieku oraz w I połowie XX wieku

100%

Wiśniewski A.

Studia i Analizy Nauk o Polityce

|

2020

|

issue 2

95-110

EN

Seemingly contradictory, mutually exclusive ideas of Arab nationalism and pan-Arabism occurred simultaneously during the twenty years of the war and constituted a double resistance to the growing domination of Western countries in the world (Płanowski 2006: 252). Once during the world conflict conference in Yalta, Tehran and in Potsdam, the ground for a new order in relations between the United States, Western European countries and the USSR was being prepared, in the Arab leadership the concept of a common organization, a common pan-Arab organization, pursuing their particular economic and political interests was developing. A model of cooperation called the League of Arab States was developed through the place of multilateral talks, from the first days of the existence of this organization of specific work in the Arab Republic of Egypt. In carrying out a systemic and historical analysis, unexpected attention was drawn to the action taken by Egypt that contributed to the birth of Arab nationalism attempt was also made to answer the questions why Egypt – known as the land of the pharaohs – played such a significant role in promoting the idea of pan-Arabism in the second half of the 20th century, as it used measures to release relative political and economic independence during the colonial period, as well as Relevant materials for the formation of the League of Arab States and what place it took in it.

PL

Pozornie sprzeczne, wzajemnie wykluczające się idee arabskiego nacjonalizmu oraz panarabizmu, w okresie dwudziestolecia wojennego występowały symultanicznie i stanowiły podwójny opór względem rosnącej na świecie dominacji państw Zachodu (Płanowski 2006: 252). Kiedy już w trakcie światowego konfliktu na konferencjach w Jałcie, Teheranie i Poczdamie przygotowywano grunt pod utworzenie nowego ładu w relacjach pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, państwami Europy Zachodniej oraz ZSRR, w państwach arabskich dojrzewała koncepcja utworzenia dużej, wspólnej organizacji panarabskiej, realizującej ich partykularne interesy gospodarcze i polityczne. Drogą rozmów multilateralnych wypracowano model współpracy międzynarodowej o nazwie Liga Państw Arabskich, a od pierwszych dni istnienia owej organizacji szczególne miejsce zajęła w niej Arabska Republika Egiptu. Dokonując analizy systemowej i historycznej, w niniejszej publikacji zwrócono uwagę na działania, jakie podjął Egipt, które przyczyniły się do zrodzenia arabskiego nacjonalizmu. Podjęto również próbę odpowiedzi na pytania, dlaczego to właśnie Egipt – potocznie nazywany krajem faraonów – odegrał tak znaczącą rolę w krzewieniu idei panarabizmu w drugiej połowie XX w., jakie zastosował środki, aby zachować względną niezależność polityczną i gospodarczą w okresie kolonializmu, a także w jaki sposób przyczynił się do powstania Ligi Państw Arabskich i jakie zajął w niej miejsce.

2

Kilka uwag o genezie islamu w Aryce Północnej

80%

Piwko A. M.

Annales Missiologici Posnanienses

|

2012

|

issue 18

217-227

EN

The first country conquered by Muslims in North Africa was Egypt. Arabic rules started there already in 642, only ten years after Muhammad’s death. North Africa underwent a strong processes of islamization as a result of the Arabic expansion in the Middle Ages. Arabs started to refer to these territories of North Africa as „Maghreb” – Arabic word for “West”. The expansion of the Islam caused irreversible changes of African continent in all social, cultural and political dimensions.

3

Political Regime Type and Regional Cooperation – a Case Study of Arab States

80%

Grabowski W.

Przegląd Strategiczny

|

2020

|

issue 13

199-213

PL

Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób typ systemu politycznego (reżim autorytarny) wpływa na kształt regionalizmu na Bliskim Wschodzie oraz w jakim stopniu ten system polityczny determinuje cechy współpracy między państwami arabskimi. Dla osiągnięcia tego celu postawiono hipotezę, zgodnie z którą autorytarny typ systemu politycznego stanowi kluczową przeszkodę w udanej integracji i zjednoczeniu Bliskiego Wschodu. Regionalizm bliskowschodni służy ochronie i legitymizacji władzy politycznej przywódców autorytarnych, podczas gdy regionalizm w Europie dąży do pokoju, stabilizacji i rozwoju. Regionalizm autorytarny dąży do zmniejszenia ambicji demokratycznych i utrzymania autorytarnego status quo. W celu weryfikacji hipotezy postawiono następujące pytania badawcze. Po pierwsze, w jaki sposób typ systemu politycznego jest związany z udaną integracją? Po drugie, czy autokracje mogą ze sobą skutecznie współpracować? Aby zweryfikować hipotezę i odpowiedzieć na pytania badawcze, autor odniósł się do teorii realizmu, konstruktywizmu, neofunkcjonalizmu i typologii systemów politycznych, pokazując jednocześnie, że nie ma jednej teorii, która mogłaby w pełni wyjaśnić procesy w stosunkach międzynarodowych. Konkluzja tego artykułu jest taka, że organizacje regionalne utworzone przez państwa autorytarne mają charakter wyłącznie symboliczny i instrumentalny i są zorientowane raczej na politykę wewnętrzną (przetrwanie reżimu) niż na współpracę regionalną.

EN

The purpose of the article is to show how the type of political system (authoritarian regime) influences the shape of regionalism in the Middle East and to what extent this political system determines the features of cooperation between Arab states. To this end, a hypothesis was put forward according to which the authoritarian political system is a key obstacle to the successful integration and unification of the Middle East. Middle Eastern regionalism serves to protect and legitimize the political power of authoritarian leaders, whereas in Europe it guides to peace, stabilization and development. Authoritarian regionalism tends to reduce democratic ambitions and maintain the authoritarian status quo. In order to verify the hypothesis, the following research questions were posed. First, how is the type of political system related to successful integration? Second, can autocracies work effectively together? To verify the hypothesis and answer the research questions, the author referred to the theories of realism, constructivism, neo-functionalism and the typology of political systems to show that there is no single theory that could fully explain the processes in international relations. The conclusion of this article is that regional organizations created by authoritarian states are only symbolic and instrumental in nature and are oriented towards internal policy (the survival of the regime) rather than regional cooperation.

Refine search results

1 Annales Missiologici Posnanienses

1 Przegląd Strategiczny

1 Studia i Analizy Nauk o Polityce

2 2020

1 2012

1 Grabowski W.

1 Piwko A. M.

1 Wiśniewski A.

Dominująca rola Egiptu w procesie kształtowania nacjonalizmu arabskiego w XIX wieku oraz w I połowie XX wieku

Kilka uwag o genezie islamu w Aryce Północnej

Political Regime Type and Regional Cooperation – a Case Study of Arab States