Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Littel

Sort By:

Limit search:

Kto się boi Jonathana Littella?

100%

Koronkiewicz M.

Ogrody Nauk i Sztuk

2011

issue 1

Artykuł przedstawia analizę zestawu recenzji i szkiców krytycznych, które ukazały się w polskiej prasie po wydaniu powieści Jonathana Littella Łaskawe. Korzystając z narzędzi oferowanych przez tak zwane memory studies oraz koncepcji postpamięci autorstwa Marianne Hirsch, autorka bada powody różnego typu przemilczeń i swoistej autocenzury, którymi charakteryzują się owe teksty. Powieść Littella w tym ujęciu okazuje się prowokacją, na którą bardzo różnie odpowiadają krytycy różnych pokoleń. Również od przynależności do pokolenia zależy – jak pokazują analizowane teksty – sposób ujmowania i rozumienia Zagłady jako wydarzenia historycznego i otwartego problemu poznawczego. Druga część szkicu wykazuje, że Jonathan Littell konstruuje swoją powieść, biorąc za podstawę mechanizmy społecznej i kulturowej pamięci, których struktura nie jest wolna od schematów, klisz, słów-kluczy. Powieść okazuje się wymierzona specjalnie w nowoczesne i ponowoczesne metodologie czytania, który to fakt nie został właściwie zauważony ani zinterpretowany przez krytyków (którzy sami jednak z owych metodologii korzystali).

The paper presents the analysis of a set of reviews and critical essays, which have been published in the Polish press after the publication of Jonathan Littel’s novel The Kindly Ones. Using the tools offered by the so-called “memory studies” and the Marianne Hirsch’s concept of post-memory, the author examines the reasons of various suppressions and peculiar self-censorship, which characterise those texts. The Littell’s novel in this depiction turns out to be a provocation, to which critics of different generations respond very differently. What is also a result of their belonging to a certain generation is the way in which they display the analyzed texts and the way of grasping and understanding the holocaust as a historical event and an open cognitive problem. The second part of the essay proves that Jonathan Littell constructs his novel basing on the mechanisms of social and cultural memory, which’s structure is not free of schemes, clichés and key-words. The novel turns out to be purposely aimed at the modern and postmodern methodologies of reading, which is a fact that has not been properly noticed and interpreted by the critics (who, however, have themselves used those methodologies).

Refine search results

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 2011

1 Koronkiewicz M.

Search results

Kto się boi Jonathana Littella?