Search results

1

The problem of income inequality in the view of John Kenneth Galbraith and Milton Friedman

100%

Zagóra-Jonszta U.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2020

|

issue 62

7-17

EN

The paper presents the approach to income inequality of two great American economists: a representative of neo-institutionalism – John Kenneth Galbraith, and the creator of monetarism – Milton Friedman. Both of them dealt with this problem extensively. The paper aims at revealing differences in both seeking the sources of inequalities and ways to combat them. Although both economists were against excessive inequalities, the methods of overcoming them were perceived differently by each of them. Galbraith advocated that the state should be activated. Therefore, he proposed the implementation of various aid programs, claiming that there should not be poor people in rich countries, even if not everyone honestly uses such assistance. Moreover, various forms of poverty alleviation should be introduced in poor countries. On the other hand, Friedman concluded that the best way to mitigate income inequalities is a non-intervention approach of the state and free market should be left to work freely. According to him, only the market can reduce income disparities. He considered all programs implemented to overcome them to be unsuccessful because they cause social indolence as the number of people using these forms of help increases. In addition, the state is not a charitable institution and it should not include such a form of activity that is only appropriate for bodies specially appointed for this purpose (charity). The paper uses the source analysis method and the comparative method. The main works of both economists were examined in an attempt to highlight the specific nature of their approaches.

PL

Artykuł przedstawia podejście do nierówności dochodowych dwóch wielkich amerykańskich ekonomistów: przedstawiciela neoinstytucjonalizmu – Johna Kennetha Galbraitha oraz twórcy monetaryzmu – Miltona Friedmana. Obaj sporo miejsca w swoich publikacjach poświęcili temu problemowi. Celem artykułu jest wykazanie różnic zarówno w poszukiwaniu źródeł nierówności, jak i sposobów ich zwalczania. Wprawdzie obaj ekonomiści byli przeciwni nadmiernym nierównościom, ale każdy z nich inaczej widział sposoby ich przezwyciężania. Galbraith uważał, że należy uaktywnić państwo. Proponował więc wdrożenie różnych programów pomocowych twierdząc, że w bogatych krajach nie powinno być ludzi biednych, nawet jeśli nie wszyscy uczciwie z takiej pomocy korzystają. Również w państwach ubogich należy wprowadzać różne formy niwelowania biedy. Natomiast Friedman uznał, że najlepszym sposobem łagodzenia różnic dochodowych jest brak interwencji ze strony państwa i pozostawienie swobody działania wolnemu rynkowi. Według niego tylko rynek potrafi zmniejszyć rozpiętości w dochodach. Wszelkie programy wdrażane w celu ich przezwyciężania uważał za nietrafione, ponieważ rozleniwiały społeczeństwo, bo rosła liczba osób korzystających z tych form pomocy. Ponadto państwo nie jest instytucją charytatywną i w jego gestii nie powinna się mieścić taka forma działania, która przystoi tylko organom specjalnie do tego powołanym (charytatywnym). W artykule zastosowano metodę analizy źródeł oraz metodę porównawczą. Wykorzystano przede wszystkim główne prace obu ekonomistów, starając się uwypuklić specyfikę ich podejścia.

2

Ethics‘ view of the dispute over the roots of economic crises

94%

Ryziński R., Halčišáková N.

Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

|

2021

|

issue 1(34)

15-25

EN

Our article is an attempt to compare opinions on the causes of the global economic crisis of 1929–1934, as well as to express the ethical consequences that result from the comparison of opinions. First of all, we tried to present several intellectual responses to the causes of the crisis, as well as their evaluation. We were most interested in those authors who either consider the corrective interventions of the state as a legal entity in the macroeconomics to be desirable or, conversely, harmful. We have largely focused on the conflicting views of John Maynard Keynes and Milton Friedman, but we have also touched on other positions. Finally, we have expressed an opinion on the ethical consequences that are linked to the mentioned adversarial views. We have carefully tried to express the view that at least some state intervention in the economy is necessary, as the market is not omnipotent at the macroeconomic level.

3

Ewolucja poglądów Miltona Friedmana a polityka pieniężna Fed i EBC w okresie kryzysu finansowego

94%

Ryczkowski M.

Ekonomista

|

2016

|

issue 6

823-852

PL

Celem artykułu jest wyszczególnienie zmian, jakie się dokonały w poglądach Miltona Friedmana na rolę pieniądza i politykę pieniężną w ostatnich latach jego życia, a następnie próba oceny działań podjętych przez System Rezerwy Federalnej i Europejski Bank Centralny w odpowiedzi na światowy kryzys finansowy w kontekście zaleceń monetarysty. Ocena tych wysoce niekonwencjonalnych działań o niespotykanej skali z perspektywy poglądów Friedmana jest niewątpliwie trudna, jednakże może być pomocna w ustalaniu roli agregatów pieniężnych we współczesnej polityce monetarnej. Z przedstawionych rozważań wynika, że rozwiązania wdrożone przez SRF i EBC do walki z kryzysem po 2007 r. pod wieloma względami nie są zgodne z postulatami Friedmana i dlatego prawdopodobnie w znacznej mierze nie zyskałyby one przychylnych opinii tego monetarysty.

EN

The aim of the paper is to show changes in Milton Friedman’s views on the role of money and monetary policy towards the end of his life, and an attempt at the evaluation of the actions taken by the Federal Reserve System and European Central Bank as a response to the global financial crisis in the context of the monetarist’s recommendations. Undoubtedly it is difficult to assess the highly unconventional measures applied by these institutions on an unprecedented scale from the perspective of Friedman’s views, but such an attempt may be helpful in defining the role of monetary aggregates in a modern monetary policy. The discussion included in the paper suggests that the measures taken by FRS and ECB after 2007, in order to counteract the crisis, were not consistent with Friedman’s views, and most probably, they would not be favourably received by the monetarist.

RU

В статье прослеживаются изменения взглядов Мильтона Фридмана на роль денег и де- нежную политику в последние годы его жизни, а затем делается попытка оценки дей- ствий, предпринятых Федеральной резервной системой и Европейским центральным банком в ответ на мировой финансовый кризис в контексте рекомендаций монетариста. Автор делает вывод, что решения, внедренные Резервным фондом и Европейским цен- тральным банком в борьбе с кризисом после 2007 года во многих аспектах не соответ- ствует постулатам Фридмана и поэтому, вероятно, в значительной мере не получили бы благожелательной оценки этого монетариста.

4

100 Years since the Birth of Milton Friedman

83%

Loužek M.

Review of Economic Perspectives

|

2012

|

vol. 12

|

issue 3

185-203

EN

The paper deals with the economic theory of Milton Friedman. Its first part outlines the life of Milton Friedman. The second part examines his economic theories - “Essays in Positive Economics” (1953), “Studies in the Quantity Theory of Money“ (1956), “A Theory of the Consumption Function” (1957), “A Program for Monetary Stability” (1959), “A Monetary History of the United States 1897 to 1960” (1963), and “Price Theory” (1976). His Nobel Prize lecture and American Economic Association lecture in 1967 are discussed, too. The third part analyzes Friedman’s methodology. Milton Friedman was the most influential economist of the second half of the 20th century. He is best known for his theoretical and empirical research, especially consumption analysis, monetary history and theory, and for his demonstration of the complexity of stabilization policy.

5

Społeczna odpowiedzialność biznesu – sprzeczności, nadużycie etyczne, znaczenie idei

67%

Guczalska K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2016

|

issue 4(952)

27-48

PL

W artykule stawiam tezę, że CSR nie jest pozytywną ideą zmierzającą ku lepszej przyszłości, zrównoważonemu rozwojowi i sustainable economy, lecz narzędziem walki o prawo do kierowania korporacją, upolitycznieniem gospodarki oraz kamuflażem dla działań niemających na celu wzniosłych ideałów etycznych, lecz zysk finansowy. Przedstawiam argumenty na rzecz tezy, że CSR – rozumiany jako ideologia wykorzystywana przez zarządy korporacji – przyczynił się do kryzysu ładu korporacyjnego. Stało się tak dlatego, że CSR jako strategia czy model zarządzania ukształtował określone relacje pomiędzy właścicielami a akcjonariuszami, które przyczyniły się do słabości nadzoru właścicielskiego. Tekst przeciwstawia się zbyt łatwej idealizacji idei CSR, nadużyciom etycznym (m.in. pokusie nadużycia i zjawisku bailoutu) oraz niespójności teoretycznej w ramach tzw. kapitalizmu kantowskiego. Analizowane przykłady uwypuklają fakt nieponoszenia przez kadry kierownicze odpowiedzialności za nadużycia i błędy, co – warto podkreślić – jest sprzeczne z hasłem społecznej odpowiedzialności biznesu. Deficyt idei CSR został zasygnalizowany przez skonfrontowanie modelu kapitalizmu kantowskiego – czyli teorii interesariuszy Roberta E. Freemana – z modelem kapitalizmu własnościowego Miltona Friedmana.

EN

The author posits that corporate social responsibility (CSR), in the narrow definition of the term, is not so much a positive idea that leads towards a better future, sustainable development, and sustainable economy, but a tool in the struggle for the right to manage a corporation; the politicisation of economy; and a way to camouflage activities which do not pursue noble ethical ideas but rather financial profit. The article presents arguments for the thesis that CSR, understood as an ideology used by corporate boards, has contributed to a crisis of corporate order. This is because, as a strategy or model of management, CSR has shaped certain relations between owners and shareholders, which have contributed to the weakness of shareholder supervision and control. The author opposes the too-ready idealisation of the idea of CSR, abuse of ethics (such as moral hazard or the bailout), and the theoretical inconsistency of Kantian capitalism. The cases analysed here highlight the fact that upper management is not held accountable for the consequences of poor decision-making and mistakes, which is inconsistent with the notion of CSR. The shortcomings of CSR are brought to light through the juxtaposition of Kantian capitalism, i.e. Robert E. Freeman’s theory of stakeholders, with Milton Friedman’s model of shareholder capitalism.

Refine search results

1 Ekonomista

1 Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

1 Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne

1 Review of Economic Perspectives

1 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

1 Guczalska K.

1 Halčišáková N.

1 Loužek M.

1 Ryczkowski M.

1 Ryziński R.

1 Zagóra-Jonszta U.

1 2021

1 2020

2 2016

1 2012

The problem of income inequality in the view of John Kenneth Galbraith and Milton Friedman

Ethics‘ view of the dispute over the roots of economic crises

Ewolucja poglądów Miltona Friedmana a polityka pieniężna Fed i EBC w okresie kryzysu finansowego

100 Years since the Birth of Milton Friedman

Społeczna odpowiedzialność biznesu – sprzeczności, nadużycie etyczne, znaczenie idei