Search results

1

Pamięć rodzinna w cyklu powieści Małgorzaty Musierowicz „Jeżycjada”

100%

Ługowska J.

Filoteknos

|

2021

|

issue 11

241-251

PL

W świecie przedstawionym powieści Małgorzaty Musierowicz składających się na cykl „Jeżycjada” istotną rolę odgrywają rzeczy łączące funkcje użytkowe z symbolicznymi. Nazwać je można – za Przemysławem Czaplińskim – „rzeczami nostalgicznymi”, podlegającymi procesowi swoistej humanizacji, w wyniku czego stają się niemal żywymi istotami, czującymi, „wyposażonymi we wszystko z wyjątkiem głośnej mowy”. Zamykają one bowiem w sobie pamięć o ludziach, którzy z nich korzystali, zdolne są wyzwalać dobre emocje, konsolidować członków rodziny wokół trwałego aksjologicznego centrum. Oprócz mebli, przedmiotów codziennego użytku, przechowywanych w głębi szaf ubrań, a także starych albumów z rodzinnymi fotografiami, funkcje takie pełniła wisząca „od zawsze” w kuchni Borejków tablica, na której umieszczane były karteczki z ważnymi zapiskami sporządzanymi przez wszystkich – starszych i młodszych – członków rodziny, różnego rodzaju hasła, aforyzmy, a także zdjęcia i inne dokumenty. Wzmianki o owej tablicy pojawiają się niemal we wszystkich częściach cyklu – od Kwiatu kalafiora (1981) do Ciotki Zgryzotki (2018). W ostatniej z powieści cyklu „poznańskiego” pojawia się interesujący wątek związany z najnowszą historią tego przedmiotu (przedstawiciele młodego pokolenia Borejków uznają tablicę za rzecz zbędną i nie pasującą do nowego wystroju kuchni) zakończony jednak znamiennym aktem restytucji tablicy w nowej siedzibie Borejków, oznaczającej zarazem potwierdzenie jej edukacyjnej przydatności i ważnej funkcji w kształtowaniu się pamięci rodzinnej.

2

Literatura polska w Japonii

71%

Zajączkowski R.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2016

|

vol. 7

|

issue 3

147-169

PL

Literatura polska w Japonii zaczęła być znana szczególnie od lat dwudziestych XX wieku. Wiązało się to z odzyskaniem przez Polskę niepodległości, a tym samym zwiększeniem kontaktów między oboma krajami. Najbardziej znanym polskim pisarzem stał się Henryk Sienkiewicz dzięki Quo vadis, ale przed II wojną światową przetłumaczono też Chłopów Władysława S. Reymonta i fragmenty Popiołów Stefana Żeromskiego. W okresie międzywojennym przebywali w Japonii polscy artyści i duchowni (o. Maksymilian Kolbe). Po II wojnie światowej od 1957 r. wzajemne kontakty odżyły. Działalność na polu kultury wyprzedzała często kontakty polityczne. Na japoński przełożono prawie całą twórczość Stanisława Lema, Brunona Schulza, Witolda Gombrowicza i Witkacego. Znana w Japonii jest też polska literatura dla dzieci i młodzieży. Z literatury współczesnej czytelników znalazły zwłaszcza książki Małgorzaty Musierowicz. Wśród slawistów znany jest i coraz częściej komentowany Adam Mickiewicz. W stosunkowo niewielkim zakresie przełożono utwory Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Brak tłumaczeń i fachowych opracowań historycznoliterackich powoduje, że obraz współczesnej literatury polskiej jest w tym kraju wciąż mocno ograniczony, choć powoli dokonuje się stopniowy postęp.

EN

Polish literature in Japan began to gain notoriety, especially since the 1920s. It was connected with the regaining of independence by Poland, thereby increasing contact between those two countries. Thanks to Quo Vadis, Henryk Sienkiewicz became the most famous Polish writer, but before World War II, Peasants by Władysław S. Reymont and excerpts of Ashes by Stefan Żeromski were also translated. In the interwar period Polish artists and clergy (father Maximilian Kolbe) were staying in Japan. After World War II mutual contacts have been revived since 1957. The activity in the field of culture was often ahead of political contacts. Almost all works of Stanisław Lem, Brono Schulz, Witold Gombrowicz and Witkacy have been translated to Japanese. Also, Polish literature for children and youth is known in Japan. Among contemporary literature the books of Małgorzata Musierowicz have been particularly successful in finding readers. Among Slavists Adam Mickiewicz is well known and increasingly more commented on. In a relatively small range the works of Czesław Miłosz and Wisława Szymborska were translated. However, the lack of translations and professional historical and literary elaborations makes it so that the image of contemporary Polish literature in the country is still very limited, albeit there’s still gradual progress.

3

Two Perspectives on the Performative Social Body: Teenage Make-up Routines in „Fanfik” and the Jeżycjada cycle

51%

Mochocka A.

Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

|

2017

|

vol. 7: Special Issue, vol. II, POST-COMMUNIST CHILDREN’S CULTURES IN CENTRAL, EASTERN, AND SOUTHEAST EUROPE

87-115

EN

The article discusses make-up as an important element in a storyworld of YA fiction. It uses examples taken from novels by two Polish authors, the well-established and acclaimed Małgorzata Musierowicz, the author of the Jeżycjada cycle (1977–2015), and Natalia Osińska, who has recently debuted with a novel entitled Fanfik (2016). The article shows that Osińska’s novel can be seen as a transformative rendition of Musierowicz’s works. It also focuses on the paratexts adding meaningful context in the case of both Musierowicz and Osińska, as well as comments on the public recognition of Musierowicz’s fiction, the responses of Musierowicz’s fandom to the alleged ideological message of her novels, and the political agenda of the publishing house that put Osińska’s book on the market. The concepts of the performative social body, the cosmetic paradox, and glamour are employed to argue that Osińska’s book is intended as a critique of the world-view presented in Jeżycjada’s storyworld. Although a direct relationship between the two fictional worlds cannot be established, the article highlights some tangent points between them: in both cases, make-up serves the expression of the value system. In the Jeżycjada cycle, it is presented mostly as disguise and deception even though at the same time discreet make-up is meant to be part and parcel of womens’ lives. By contrast, featuring queer teenagers, Osińska’s debut novel highlights the transformative function of cosmetics as tools used to create the social body.

RU

В тексте рассматривается макияж как важный элемент мира беллетристики для юных читателей. В статье использованы примеры из романов двух польских авторов: известной Малгожаты Мусерович, автора цикла Jeżycjada, и Натальи Осинской, которая недавно дебютировала c романом Fanfik. Текст объясняет тот факт, что роман Oсинской был провозглашен своего рода интерпретацией произведений Мусерович. В статье проанализированы паратексты, создающие значимый контекст, в произведениях Мусерович и Осинской. Автор исследования затрагивает вопрос об общественном признании литературы Мусерович. В статье прокомментированы ответы фэндома писательницы на предполагаемое идеологическое послание ее романов и рассмотрена политическая позиция издательства, которое выпустило книгу Осинской на рынок. В статье также идет речь о концепции перформативного социального тела, косметического парадокса и гламура. Книга Осинской считается критикой мировоззрения, представленного в мире Jeżycjady. Хотя прямая связь между двумя вымышленными мирами не может быть установлена, между ними, безусловно, есть некоторые точки пересечения. В обоих случаях макияж служит для выражения системы ценностей. В цикле Jeżycjada макияж представлен в основном как маскировка и обман, но в то же время сдержанный макияж — неотъемлемая часть жизни женщин. С другой стороны, опиcывая квир подростков, Осинская подчеркивает в своем дебютном романе трансформационную функцию косметики как инструмента, используемого для создания социального тела.

Refine search results

1 Filoteknos

1 Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 2021

1 2017

1 2016

1 Mochocka A.

1 Zajączkowski R.

1 Ługowska J.

Pamięć rodzinna w cyklu powieści Małgorzaty Musierowicz „Jeżycjada”

Literatura polska w Japonii

Two Perspectives on the Performative Social Body: Teenage Make-up Routines in „Fanfik” and the Jeżycjada cycle