Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: New Humanism

Sort By:

Limit search:

U źródeł myślenia alternatywnego. Krytyczna analiza studium Bogdana Suchodolskiego o Stanisławie Brzozowskim

100%

Ciążela A.

Studies in Global Ethics and Global Education

2015

issue 4

68-82

The article introduces the criticism of the Polish version of “philosophy of life” (Lebensphilopsohie) developed by Stanisław Brzozowski and further developed by Bogdan Suchodolski. Being the most distinguished Polish representative of “new humanism”, Suchodolski criticises in two dimensions the philosophy of life developed by Brzozowski, his tendency to reshape man on behalf of the ideal of power and to impose on people, on behalf of the same ideal, the will of organised groups. Suchodolski confronts these ideals by referring to the tradition of the human being who distances themselves from the fascination of power in favour of moderation and inner harmony as well as the ideal of humanity, striving for the harmonious and sustainable development of the contemporary civilisation.

Artykuł przedstawia problem krytyki polskiej wersji „filozofii życia” (Lebensphilopsohie) rozwijanej przez Stanisława Brzozowskiego dokonanej przez Bogdana Suchodolskiego. Suchodolski będący na polskim gruncie najwybitniejszym przedstawicielem nurtu „nowego humanizmu” dokonuje krytyki „filozofii życia” rozwijanej przez Brzozowskiego w dwu wymiarach, jej tendencji do przetwarzania człowieka w imię ideału mocy i narzucania w imię tegoż ideału woli zorganizowanych grup ogółowi. Suchodolski przeciwstawia tym ideałom nawiązanie do tradycji człowieka dystansującego się od fascynacji mocą w imię ideałów umiaru i wewnętrznej harmonii oraz ideał ludzkości dążącej do nadania rozwojowi współczesnej cywilizacji harmonijnego zrównoważonego charakteru.

Rozwój równoważony ad absurdum

70%

Sztumski W.

Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development

2022

issue 2(103)

9-24

In this paper one discusses the conditions conducive to sustainable development, limitations of it in the social reality and the sense of implementing it everywhere. The author points out that balancing inequalities to the end, i.e. until the state of permanent equilibrium of social systems is achieved, leads to stagnation. Because the source of sustainable development is throwing off equilibrium, and stabilization kills development. He also indicates that the idea of sustainable development was not born out of ecological, but economic reasons, and still serves mainly economic, not ecological purposes. It works best in the sphere of the economy. Nevertheless, it is implemented everywhere with a better or worse result, because the world fashion for sustainable development and its mythologization has prevailed. One sees in it a panacea for all social problems. In fact, it is a tool of self-regulation in social systems that ensure them survival. There is a feedback loop between sustainable development and globalization. Sustainable development contributes to globalization, and globalization promotes sustainable development. However, until one reaches some critical moment. Then, globalization begins to hinder sustainable development and eventually makes it unfeasible. The condition for the implementation of sustainable development is the freedom provided by the democratic system. Therefore, it works best in a liberal democracy. Unfortunately, this democracy is already collapsing. It has taken on a caricature form that makes difficult for people to live and for governments to exercise power. Therefore, one replaces it by totalitarian or fascist regimes, which for different reasons gives greater hope for a better functioning of the state. However, totalitarianism limits freedom significantly and fascism, in addition, raises legitimate fear due to negative historical experiences. There is no place for sustainable development in these regimes. That is why many researchers and politicians want to stop fascism and bring about sanitation of democracy with New Enlightenment, New Metanoia, and New Humanism. In such way, they want to enable further sustainable development.

Artykuł zawiera rozważania na temat warunków sprzyjających rozwojowi zrównoważonemu, ograniczania go w rzeczywistości społecznej oraz sensu wdrażania go wszędzie. Autor zwraca uwagę na to, że równoważenie nierówności do końca, tj. do osiągnięcia stanu trwałej równowagi systemów społecznych, prowadzi do stagnacji. Bowiem źródłem rozwoju zrównoważonego jest wytrącanie z równowagi, a stabilizacja uśmierca rozwój. Wskazuje też na to, że idea rozwoju zrównoważonego nie zrodziła się z pobudek ekologicznych, lecz ekonomicznych i w dalszym ciągu służy głównie celom ekonomicznym, a nie ekologicznym. Dlatego najlepiej sprawdza się w sferze gospodarki. Mimo to, wdraża się ją wszędzie z lepszym lub gorszym skutkiem, bo zapanowała światowa moda na rozwój zrównoważony i jego mitologizacja. Upatruje się w nim panaceum na wszelkie problemy społeczne. Faktycznie, jest narzędziem samoregulacji systemów społecznych, które zapewnia im przetrwanie. Między rozwojem zrównoważonym i globalizacją występuje sprzężenie zwrotne. Rozwój zrównoważony przyczynia się do globalizacji, a globalizacja sprzyja rozwojowi zrównoważonemu. Jednak dopóty, dopóki nie osiągnie się momentu krytycznego. Potem dalsza globalizacja zaczyna przeszkadzać rozwojowi zrównoważonemu i w końcu czyni go niewykonalnym. Warunkiem realizacji rozwoju zrównoważonego jest wolność, jaką zapewnia ustrój demokratyczny. Dlatego najlepsze wyniki osiąga w demokracji liberalnej, jednakże ta demokracja znalazła się już w fazie schyłkowej, przybrała postać karykaturalną i utrudnia życie ludziom i sprawowanie władzy przez rządy. W jej miejsce wkraczają ustroje totalitarne lub faszystowskie, z którymi z pewnych względów wiąże się większe nadzieje na lepsze funkcjonowanie państwa. Ale totalitaryzm ogranicza wolność, a faszyzm, na dodatek, budzi uzasadniony lęk z uwagi na negatywne doświadczenia historyczne, a ponadto w tych ustrojach nie ma miejsca na rozwój zrównoważony. Dlatego wielu badaczy i polityków chce powstrzymać faszyzm i doprowadzić do sanacji demokracji za pomocą Nowego Oświecenia, Nowej Metanoi, i Nowego Humanizmu. W ten sposób chcą umożliwić dalszy rozwój zrównoważony.

Refine search results

1 Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development

1 Studies in Global Ethics and Global Education

1 2023

1 2015

1 Ciążela A.

1 Sztumski W.

Search results

U źródeł myślenia alternatywnego. Krytyczna analiza studium Bogdana Suchodolskiego o Stanisławie Brzozowskim

Rozwój równoważony ad absurdum