Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Years help
Authors help

Results found: 44

first rewind previous Page / 3 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ONZ
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
EN
The author examines the record of Poland’s non-permanent membership in the United Nations Security Council after the General Assembly voted on 2 June 2017 in favour of a seat for Poland (for the sixth time ever) on the Council in 2018–2019. The key challenges currently facing the Council are outlined, and comments are offered on the role of non-permanent members in developing the U.N. Security Council.
PL
W artykule zostało opisane jak zmieniał się udział Polski w budowanie bezpieczeństwa w rejonie Bliskiego Wschodu. Zostało to ukazane na podstawie konfliktów i wynikających z nich misji prowadzonych w tym regionie. Artykuł przywołuje następujące operacje: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” i NTM – Iraq. Na podstawie uczestnictwa w tych misjach widać, że działania Polaków na Bliskim Wschodzie z biegiem lat ewoluowały od zadań inżynieryjnych, logistycznych, medycznych czy obserwacyjnych poprzez działania bojowe i pomoc ludności cywilnej aż do zadań szkoleniowych i doradczych. Oczywiście wszystkie te działania Wojska Polskiego zmierzały do stabilizacji i zbudowania bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie.
EN
The article features the changes in Poland’s engagement in security building in the Midddle East which are presented basing on conflicts and resulting from them missions carried out in this region. The article presents the following operations: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” and NTM – Iraq. The engagement in these missions shows that Poles’ operations in the Middle East have evolved in the course of years from engineering, logistic, medical or observation tasks to combat opera-tions and providing assistance for civilian population and finally to training and advisory tasks. Obviously, all these tasks of the Polish Armed Forces aimed to stabilize and build security in the Middle East.
PL
Transnational corporations started to play more and more important role in the international relations, along with accelerating globalization and the growing meaning of the soft, non-military sources of power. The UN made several attempts to regulate transnational business activities by working on appropriate legal solutions. One of them concerned establishing the Code of Conduct for transnational corporations. Gradually, it started to be clear that the differences in the states interests and the opportunities that were offered to corporations by globalization made it difficult to introduce effective mechanisms to limit and control international enterprises. There was a need to change the UN’s attitude towards these actors from confrontation to cooperation, what was reflected by the creation of the Global Compact initiative. In this article there is analyzed the evolution of the UN’s approach to transnational corporations – its genesis, course, and results.
Horyzonty Polityki
|
2017
|
vol. 8
|
issue 24
79-98
PL
CEL NAUKOWY: Celem naukowym artykułu jest odpowiedź na pytanie badawcze: czy, oceniając działania Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie ochrony zdrowia matek i dzieci, można uznać, że ochrona ta spełnia kryteria globalnego dobra publicznego, którego dostawcą jest ONZ? PROBLEM I METODY BADAWCZE: W pracy wykorzystano głównie metody badań niereaktywnych, tj. metodę analizy oficjalnych dokumentów i danych statystycznych, metodę analizy treści oraz metodę porównawczą. Zastosowana została także analiza przypadku w celu zbadania roli Organizacji Narodów Zjednoczonych w globalnej ochronie zdrowia matek i dzieci. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu przedstawiona została koncepcja globalnego dobra publicznego oraz miejsca ochrony zdrowia wśród globalnych dóbr publicznych. W drugiej części przeanalizowano dotychczasowe działania ONZ na rzecz poprawy zdrowotności matek i dzieci. Działania te zostały również poddane ocenie pod kątem ich skuteczności oraz dalszych perspektyw realizacji. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Organizacja Narodów Zjednoczonych dostarcza globalne dobro publiczne, jakim jest zapewnianie ochrony zdrowia matek i dzieci, a działania w tym zakresie spełniają założenia przyjętej w analizie definicji globalnych dóbr publicznych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Dotychczasowa działalność ONZ związana z ochroną zdrowia matek i dzieci w skali globalnej (odbywająca się głównie poprzez realizację Milenijnych Celów Rozwoju) okazała się skuteczna. Coraz szerszy zakres planowanych przez ONZ działań, związanych ze zrównoważonym rozwojem, oraz rosnące w związku z tym koszty realizacji tych celów mogą jednak w przyszłości prowadzić do zmniejszenia skuteczności ich realizacji. Z oceną sytuacji należy jednak poczekać do pojawienia się pierwszych rezultatów wdrażania Celów Zrównoważonego Rozwoju.
Horyzonty Polityki
|
2017
|
vol. 8
|
issue 22
11-30
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań z zakresu przeprowadzonej analizy na temat podstawowych problemów liberalizacji handlu międzynarodowego na forum WTO w kontekście przedłużającej się Rundy z Doha. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano ilościową i jakościową analizę publikacji w języku polskim oraz w języku angielskim z zakresu norm w funkcjonowaniu organizacji międzynarodowej WTO oraz regionalnych ugrupowań integracyjnych. PROCES WYWODU: Analizę przedstawioną w artykule oparto w zasadniczej mierze na analizie jakościowej na temat skuteczności liberalizacji handlu międzynarodowego w WTO oraz poza WTO. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Dorobek w literaturze polskiej z zakresu liberalizacji handlu w ramach Rundy z Doha jest zdecydowanie mniejszy niż w literaturze zagranicznej. Wieloletnie wielostronne negocjacje handlowe w ramach Rundy z Doha nie podważyły zdolności WTO do stanowienia forum liberalizacji handlu międzynarodowego. Osłabienie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy z Doha wynika z zaangażowania się Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej w liberalizację na forum regionalnych ugrupowań integracyjnych takich jak Partnerstwo Transpacyficzne (Trans‑Pacific Partnership – TPP) oraz Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie handlu i inwestycji (Transatlantic Trade and Investment Partnership – TTIP). WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Należy pogłębić analizę na temat integracji „w głąb” w regionalnych ugrupowaniach integracyjnych w celach porównawczych z regulacjami WTO.
PL
Praca podejmuje próbę ukazania problemu uchodźców i osób migrujących, jako ważny aspekt prawa międzynarodowego, który wpływa na sytuację społeczną, polityczną i ekonomiczną państw. Może to generować zyski i straty dla państw uczestniczących w procesie na różnych płaszczyznach. Razem z imigracją rosną wydatki związane z procesem administracyjnym, ale rośnie także potencjalny kapitał ludzki. Zależy to od polityki państwa — czy potrafi wykorzystać zaistniały potencjał i czy jest to możliwe ze względu na kulturę lub wykształcenie. Czasami zobowiązanie wynikające z prawa międzynarodowego nie wystarcza, aby przekonać społeczeństwo, że przyjmowanie uchodźców jest słuszne. Migracja między państwami jest niejako naturalnym procesem. Jest ona generowana przez różne czynniki. Prawo międzynarodowe pozwala je uporządkować i sklasyfikować tak, aby jednostki, które we własnym kraju napotykają poważne problemy, mogły spróbować żyć gdzie indziej.
EN
The “post-cold war” world challenges the big issue of new threats to the international security system. Most of them are in connection to the phenomenon of fragile, disintegrated states (known as “failed states”), in which government does not control the state’s territory and deliver political goods to its inhabitants. This situation, when state loses its exclusive right to enforce law on its territory leads to the ongoing internal conflicts generally based on ethnic or religious tensions and threatens the local, regional and, possibly, global security. The paper looks at the matter of preventive diplomacy as one of the most successful tools in preventing the violent conflicts and mass atrocities. Author emphasises the need of the use of the mechanisms of preventive diplomacy not only enshrined in the Charter of The United Nations (mainly in Chapters VI and VIII of the Charter), but also those that can be described as a “measures to build confidence” among members of international community. The paper also examines the existence of the new concept of “The Responsibility to Protect” (R2P) within the tools and mechanisms of prevention. R2P is a holistic concept, which includes responsibility to prevent, react and rebuild, what is more, pointing out the primary responsibility of the state to protect its population and stressing that only if state is unwilling or unable to comply with its obligations of protection, the international community shall act in its place. To conclude, R2P, seen as a historical, new approach of international law, based on the principle that state sovereignty implies responsibility, can become an efficient response to the issue of deadly internal conflicts, especially on the level of prevention.
EN
The notion of Human Security entered the most prominent international agenda in 1994. The moment could not be more conducive to the debate on human issues to broadly shift the debate towards security issues, and to include another safety approach. Admittedly, the early 1990s were largely marked by the end of the Cold War, which put a stop to the high level of insecurity between the states. At that time, although there were still tensions between states and intra-state units, there were populations in distress that had been neglected for a long time. The primary goal of this paper is to scrutinise a variety of official documents issued by the United Nations regarding human security, and, as part of the overriding objective of the research conducted, to look at the concept of Human Security and its applicability.
PL
Pojęcie human security weszło do agendy międzynarodowej w 1994 r. Moment nie mógł być bardziej sprzyjający dla przesunięcia debaty na temat spraw ludzkich w stronę problematyki bezpieczeństwa i uwzględnienia innego podejścia do bezpieczeństwa. Należy przyznać, że wczesne lata 90. były w dużej mierze naznaczone końcem zimnej wojny, co położyło kres wysokiemu poziomowi niepewności między państwami. W tym czasie, chociaż nadal istniały napięcia między państwami i jednostkami wewnątrzpaństwowymi, były populacje zaniedbywane przez długi czas w kwestiach bezpieczeństwa. Głównym celem artykułu jest analiza różnorodnych oficjalnych dokumentów wydanych przez ONZ dotyczących human security oraz, w ramach nadrzędnego celu prowadzonych badań, przyjrzenie się koncepcji human security i jej zastosowaniu.
EN
Through the participation of soldiers and officers in missions and operations abroad, Poland is actively involved in shaping the international security. The biggest formation, outside the Armed Forces, which takes part in missions abroad is the Police. Since 1992, Polish policemen have been taking part in missions under the auspices of the UN, the OSCE and the EU. The purpose of this article is to shed light on the participation of Polish police officers in missions abroad and to identify their contribution to the efforts to build international peace based on the experiences of the missions in Liberia, Afghanistan, Kosovo and Georgia.
EN
Recently, we have been celebrating the twentieth anniversary of the appointment of High Commissioner for the Promotion and Protection of All Human Rights by the General Assembly of the United Nations. From this perspective, one may attempt to evaluate the previous activities of the High Commissioner and his Office as far as the protection of all human rights is concerned. Inter alia, this publication serves this purpose. It will also provide us with the answers to such questions as: in which way and in what circumstances this institution was established, what aims were set and what tasks were assigned to it, what powers were conferred on it and finally what competences it was given to fulfill its aims. Since it is possibly the first such publication in Polish which is related to this subject area, it was mainly used to present the institution of the High Commissioner without going into any further considerations. Monographic method was used in the preparation of this elaboration.
PL
Niedawno obchodzona była 20. rocznica powołania przez Zgromadzenie Ogólne ONZ instytucji Wysokiego Komisarza do spraw Promocji i Ochrony Praw Człowieka. Z tej perspektywy można poczynić już próbę ewaluacji dotychczasowej działalności Wysokiego Komisarza i jego Urzędu w obszarze ochrony ludzkich praw. Między innymi temu ma służyć niniejsza publikacja. Odpowie ona również na pytania, w jaki sposób i w jakich okolicznościach doszło do powołania tej instytucji, jakie cele i zadania zostały przed nią postawione, jakie prerogatywy zostały jej przyznane dla osiągnięcia celów oraz w jakie kompetencje została wyposażona dla wypełniania swych zadań. Z uwagi na fakt, że jest to bodaj pierwsza publikacja w języku polskim dotycząca tego zakresu tematycznego, służy ona wykorzystaniu głównie do przybliżenia instytucji Wysokiego Komisarza Praw Człowieka, bez wdawania się w bardziej szczegółowe rozważania. W przygotowaniu niniejszego opracowania została wykorzystana metoda monograficzna. 
EN
Shortly after the Congo had gained its independence, on the area of the newly formed Republic the richest provinces declared secession. The important role in the armed forces of Katanga was played by the army aviation cooperation created by the army with considerable help from the Belgians. The moment that the international forces joined the struggle between the secessionists’ and government’s troops significantly increased the activity of Katanga’s aviation. Although Katanga aviation possessed very slim resources, they managed to prevent the air forces of the United Nations Force from taking any actions. Despite heavy losses the aviation of Katanga was not completely destroyed and regenerated soon. The final stage of military aviation operations in the newly formed state were fights against the Simbas which were fought from 1964 to 1965.
PL
Krótko po uzyskaniu niepodległości przez Kongo (15 sierpnia 1960) na terenie młodej republiki doszło do secesji najbogatszej prowincji – Katangi. Dużą rolę w jej siłach zbrojnych odgrywało lotnictwo współpracy z armią stworzone z wydatną pomocą Belgów. Od chwili, gdy w walki między oddziałami secesjonistów a wojsk rządowych włączyły się siły międzynarodowe, znacząco wzrosła aktywność sił powietrznych Katangi. Lotnictwo katangijskie, dysponujące bardzo szczupłymi siłami, w krótkim czasie zdołało uniemożliwić prowadzenie jakichkolwiek działań siłom powietrznym kontyngentu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Mimo strat zadanych lotnictwu Katangi nie zostało ono całkowicie zniszczone, co pozwoliło później na jego odrodzenie. Ostatnim etapem działań wojskowych sił powietrznych na terenie młodego państwa były walki przeciwko Simbom, toczone od 1964 do 1965 r.
EN
One of the biggest challenges for the international community at the beginning of 1990s became an issue of dissolution of Socialist Federal Republic of Yugoslavia. In June 1991, Slovenia and Croatia declared independence, and Yugoslav federation had in fact collapsed. A bloody war broke out in Croatia, and in February 1992 the United Nations Security Council adopted resolution to send the United Nations Protection Force (UNPROFOR) to this country. But soon there appeared a new problem for Europe and America – tensions in Bosnia and Herzegovina. Bosnia was the most ethnically-mixed republic in Yugoslavia. In March 1992 UNPROFOR headquarters was established in the Bosnian capital – Sarajevo, which was chosen as a neutral location. But in April 1992 tensions in this country exploded into a bloody war. The „blue helmets” tasks were e.g. protection of Sarajevo airport, humanitarian relief convoys and six safe areas, including Srebrenica and Sarajevo. During the war in Bosnia, UNPROFOR had many failures, such as the fall of Srebrenica and the use of soldiers as hostages to protect the Serbs from attacks from NATO air. Eventually, thanks to the active role of the American diplomacy and the success of the Croat-Muslim coalition it was possible to force all parties of the conflict to negotiate the ending of the war in November 1995.
PL
Jednym z największych wyzwań dla społeczności międzynarodowej na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. była kwestia rozpadu Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. W czerwcu 1991 r. Słowenia i Chorwacja ogłosiły niepodległość, a federacja jugosłowiańska faktycznie upadła. W Chorwacji wybuchła krwawa wojna, a w lutym 1992 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję o wysłaniu Sił Ochronnych Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNPROFOR) do tego kraju. Wkrótce jednak pojawił się nowy problem dla Europy i Ameryki – napięcia w Bośni i Hercegowinie. Bośnia była najbardziej zróżnicowaną etnicznie republiką w Jugosławii. W marcu 1992 r. kwatera główna UNPROFOR powstała w stolicy Bośni – Sarajewie, które zostało wybrane jako neutralna lokalizacja. Jednak w kwietniu 1992 r. napięcie w tym państwie przerodziło się w konflikt zbrojny. Zadaniem „błękitnych hełmów” była np. ochrona portu lotniczego w Sarajewie, konwojów z pomocą humanitarną oraz sześciu „stref bezpieczeństwa”, w tym Srebrenicy i Sarajewa. Podczas wojny w Bośni UNPROFOR poniósł wiele porażek, takich jak upadek Srebrenicy i użycie żołnierzy jako zakładników do ochrony Serbów przed atakami NATO z powietrza. Ostatecznie, dzięki aktywnej roli amerykańskiej dyplomacji oraz sukcesom koalicji chorwacko-muzułmańskiej, okazało się możliwe zmuszenie wszystkie stron konfliktu do wynegocjowania zakończenia wojny w listopadzie 1995 r.
PL
W związku z postępującymi zmianami klimatu związanymi z zanieczyszczeniem środowiska i działalnością człowieka, wprowadzane są krajowe i międzynarodowe akty prawne, które mają za zadanie prowadzić do transformacji społeczno-gospodarczej państw. Globalne problemy środowiskowe są obserwowane i badane przez naukowców od XIX wieku. W literaturze pojawia się coraz więcej pozycji na temat wpływu owych anomalii na różne gałęzi naukowe, od geodezji, biologii, medycyny, po kulturę, prawo i ekonomię. Organizacje ponadnarodowe od drugiej połowy XX wieku prowadzą aktywne działania na rzecz poprawy globalnej sytuacji ekologicznej. Polska, jako członek ONZ i Unii Europejskiej jest zobowiązana do przestrzegania narzuconych jej praw oraz limitów, co wpływa na funkcjonujące jednostki w jej obrębie. Zmiany prawne wywołały potrzebę wdrażania rozwiązań ekologicznych w przedsiębiorstwach i organizacjach rządowych. Celem artykułu jest pokazanie możliwości adaptacyjnych przedsiębiorstw do zmieniających się przepisów prawa w zakresie ekologii. By zaadaptować nową politykę proekologiczną, podmioty gospodarcze szukają przydanych rozwiązań, które mogą wcielić do prowadzonej strategii. Świeżego podejścia do problemu mogą szukać za pomocą benchmarkingu. Przykładem na sprawne wdrażanie rozwiązań ekologicznych jest funkcjonowanie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, którego programy mogą stanowić wzór do zaadaptowania wśród innych podmiotów. Do analizy opracowanego tematu posłużono się metodą harwardzką. Wartością naukową tekstu jest przegląd aktów normatywnych oraz obserwacja działań dostosowawczych przedsiębiorstwa w odniesieniu do owych praw. Wartością praktyczną jest ukazanie możliwości zmian w strategii przedsiębiorstw, które będą zgodne z normami ustanowionymi przez nowe prawa ekologiczne, a także zwiększenie świadomości społecznej odnośnie problemu zanieczyszczenia środowiska. prawo ochrony środowiska, UE, ONZ, Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, odnawialne źródła energii, zmiany klimatyczne, globalne ocieplenie, zrównoważony rozwój, leśnictwo
PL
Rozwój zrównoważony to koncepcja, która znajduje obecnie zastosowanie w wielu dziedzinach gospodarki. Jej wdrażanie ma jednak swoich zwolenników, jak i konstruktywnych przeciwników. Ze względu na przewagę literatury odnoszącej się do idei zrównoważonego rozwoju w sposób pozytywny, celem pracy było przedstawienie uwag krytycznych formułowanych wobec tej koncepcji. Artykuł ma więc charakter przeglądowy i opiera się na analizie literatury polsko- i anglojęzycznej. Do najważniejszych zarzutów formułowanych wobec idei rozwoju zrównoważonego zaliczyć należy: wewnętrznie sprzeczną, zbyt ogólną i niejasną definicję rozwoju zrównoważonego; nadużywanie pojęcia rozwój zrównoważony, co doprowadziło do dewaluacji tego terminu; a także brak efektów wdrażania rozwoju zrównoważonego i pogłębianie się problemów, które miał on rozwiązać. W celu przełamania impasu na forum ONZ, konieczne jest sformułowanie wymiernych wytycznych i podjęcie konkretnych działań, a także znaczne środki finansowe.
EN
The concept of sustainable development is now being used in many areas of the economy. Its implementation, however, has its supporters and constructive opponents. Because most authors have a positive attitude towards sustainable development, the aim of the study is to present critical views regarding this concept. The article is based on The analysis of Polish and English literature. The most important critical opinions formulated against the idea of sustainable development include: contradictory, too general and vague definition of sustainable development; abuse of the concept of sustainable development, which has led to the devaluation of the term; and the lack of effects of the implementation of sustainable development and the ever deepening of the problems it was supposed to solve. In order to break the United Nations deadlock, it is necessary to formulate measurable guidelines and to take concrete actions, which require significant financial resources.
PL
W pracy dokonano przeglądu misji pokojowej w Libanie z udziałem Polskiego Kontyngentu Wojskowego. Przedstawiono również strukturę organizacyjną wojskowej służby zdrowia zabezpieczającej żołnierzy we wspomnianej misji pamiętając o początkowym przeznaczeniu celowym polskich jednostek w tej misji. Autorka poszukuje odpowiedzi na pytanie o znaczenie udziału SZ RP w misji UNIFIL. Praca stanowi również próbę charakterystyki pierwszej misji w Libanie, w perspektywie ponownego udziału wojsk polskich w misji pod koniec 2019 roku. Polska uchodzi za odpowiedzialnego członka NATO i Unii Europejskiej.
EN
The article includes an analysis of the peace mission in Lebanon with the participation of the Polish Military Contingent. The organizational structure of the military health service securing our soldiers in that mission was also presented, bearing in mind the initial intended use of Polish units in this mission. The article is looking for an answer to the question about the importance of participation in peacekeeping missions of the Polish Armed Forces. It is also a description of the first mission in Lebanon, with a view to the re-participation of Polish troops in the mission at the end of 2019. Poland is considered a responsible member of NATO and the European Union.
EN
In September 2015 in New York, member states of the United Nations adopted the document „Transforming our world: Agenda for Sustainable Development – 2030”, containing 17 goals for sustainable development. The Agenda sets common goals for all UN member states. Finland wants to become a leader in implementing Agenda 2030, referring to a long tradition of sustainable development. The state has created a model that arouses general interest. Its main distinguishing feature is society’s commitment to sustainable development. This procedure provides organizations and active citizens with the opportunity to independently strive to achieve the goals of sustainable development. It is a practical and rare tool for serving implementation of the Agenda 2030 at the national level.
PL
We wrześniu 2015 roku w Nowym Jorku państwa członkowskie ONZ przyjęły dokument Przekształcanie naszego świata: Agenda na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju – 2030, zawierający 17 celów zrównoważonego rozwoju. Agenda określa wspólne cele dla wszystkich państw członkowskich ONZ. Odwołując się do długoletniej tradycji zrównoważonego rozwoju, Finlandia znajduje się wśród liderów we wdrażaniu Agendy 2030. Państwo to stworzyło model, który wzbudza powszechne zainteresowanie, a jego zasadniczym wyróżnikiem jest zobowiązanie społeczeństwa do zrównoważonego rozwoju. Procedura ta zapewnia organizacjom i aktywnym obywatelom możliwość samodzielnego dążenia do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju. Jest to praktyczne i rzadkie narzędzie służące realizacji Agendy 2030 na poziomie krajowym.
EN
The objective of this article is to identify, analyse and assess the European Union (EU) and NATO’s roles in international disaster response operations. The article adopts a broad approach and deals with mechanisms that could apply to so-called “natural” and “man-made” disasters. It considers instruments that may contribute to fulfil the rights of people stricken by disasters in Europe and beyond. The use of NATO’s disaster response capabilities has drawn limited attention in scientific literature so far. The main hypothesis stipulates that NATO provides added value in international disaster response in relation to the United Nations (UN) and EU actions. NATO with its transatlantic dimension and its military capabilities can assist when a stricken nation, its neighbours and/or other international organization(s) capacity or measures cannot cope with the potential negative consequences of a natural or man-made disaster. However, EU and/or NATO disaster response actions do not substitute a stricken country actions but complements their efforts in this area.
PL
Celem tego artykułu jest określenie, analiza i ocena roli UE i NATO w międzynarodowych operacjach reagowania na katastrofy. W artykule przyjęto szerokie podejście i omówiono mechanizmy, które mogłyby mieć zastosowanie do tak zwanych klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka. Rozważa się w nim instrumenty, które mogą przyczynić się do realizacji praw osób dotkniętych klęskami żywiołowymi w Europie i poza nią. Wykorzystanie zdolności NATO do reagowania na katastrofy przyciągnęło dotychczas ograniczoną uwagę w literaturze naukowej. Główna hipoteza przewiduje, że NATO zapewnia wartość dodaną w międzynarodowym reagowaniu na katastrofy w odniesieniu do działań ONZ i UE. NATO ze swoim wymiarem transatlantyckim i potencjałem wojskowym jest w stanie pomóc, gdy poszkodowany kraj, sąsiedzi i/lub inne organizacje międzynarodowe nie są w stanie poradzić sobie z potencjalnymi negatywnymi skutkami katastrof naturalnych lub spowodowanych przez człowieka. Przy czym działania UE i/lub NATO w zakresie reagowania w przypadku katastrof nie zastępują działań państw dotkniętych katastrofą, lecz stanowią uzupełnienie ich wysiłków w tym obszarze.
18
51%
EN
Each of us has been observing to some extent in the media the protest of people with disabilities which took place in the parliament. This protest is the consequence of the greatest problem faced by the physically disabled and mentally handicapped people, which is the lack of their representation in the civil service and local authorities. For many years attempts have been made to create the national representation of these people. Why is it so difficult to do it? Unfortunately, the reason is that each person has his or her individual needs and would like to have them met. Moreover, it is the person with disabilities who would have the right to choose who is to represent him or her, it must not be imposed on who ought to be. For a long time creating the uniform, international legal act containing universal collection of rights for the disabled has not been made. Eventually, the UN Convention on the Rights of People with Disabilities appears to be as such. Organizations representing people with disabilities ought to be established and managed by these people. They should also be working in institutions operating in their favour. It seems obvious, however, the Supervisory Board of the State Fund for the Rehabilitation of the Disabled as well as in the National Consulting Board for People with Disabilities which is the consulting - advisory body of the Government Plenipotentiary for the Disabled in great majority employ able-bodied people. The Government Plenipotentiary for the Disabled is also an able-bodied person, though, as the name prompts, he/she is the plenipotentiary of the government, not of the disabled. That is why, this person minds the business of the Government. This year the Congress of People with Disabilities took place. It was for the fourth time. It followed the Regional Conventions. During the meeting, the participants were discussing the issue of implementing the UN Convention on the Rights of People with Disabilities which was signed and ratified by Poland on the 6th September 2012. There were 500 participants in the Congress, among which people with disabilities were in majority. The key concept was to enable and facilitate an independent life for the disabled. Such issues as a new system of judicature, institutional violence or housing were brought up for discussion. The leitmotif of the Congress was the rallying call of "critical stagnation" of implementing the Convention in Poland.
PL
Każdy z nas pewnie mniej lub bardziej śledził w mediach protest osób z niepełnosprawnościami w Sejmie. Ten protest to efekt największego problemu osób z niepełnosprawnościami, jakim jest brak ich reprezentacji przed organami władzy publicznej i samorządami. Od wielu lat podejmowane są próby stworzenia krajowej reprezentacji osób z niepełnosprawnościami. Dlaczego nie udaje się jej stworzyć? Bo niestety każda osoba ma bardzo indywidualne potrzeby i każdy chciałby, żeby jej potrzeby zostały spełnione, ale przede wszystkim to osoba z niepełnosprawnością powinna mieć prawo wyboru, kto ma ją reprezentować i nie wolno jej narzucać, kto to ma być. Przez wiele lat nie udawało się stworzyć jednolitego, międzynarodowego aktu prawnego zawierającego uniwersalny zbiór praw osób z niepełnosprawnościami. Takim aktem jest Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Organizacje reprezentujące osoby z niepełnosprawnościami powinny być tworzone i zarządzane przez te osoby, natomiast w instytucjach działających na ich rzecz powinny także one pracować. Wydaje się to oczywiste, ale w radzie nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Krajowej Radzie Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych, która jest organem opiniodawczo - doradczym Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, w większości zasiadają osoby pełnosprawne. Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych jest także osobą pełnosprawną, ale jak sama nazwa wskazuje jest on pełnomocnikiem Rządu a nie osób z niepełnosprawnościami, dlatego pilnuje on przede wszystkim interesów Rządu. W tym roku po raz czwarty odbył się Kongres Osób z niepełnosprawnościami poprzedzony Konwentami Regionalnymi. Podczas spotkania uczestnicy dyskutowali na temat wdrażania Konwencji ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych ratyfikowanej przez Polskę 6 września 2012 r. W Kongresie udział wzięło 500 osób, przede wszystkim z niepełnosprawnościami. Kluczowym tematem było umożliwienie niezależnego życia osobom z niepełnosprawnościami. Dyskutowano na takie tematy jak wdrażanie nowego systemu orzecznictwa, przemoc instytucjonalna, mieszkalnictwo. Motywem przewodnim Kongresu było hasło „krytyczna stagnacja” we wdrażaniu Konwencji w Polsce.
PL
Organizacje międzynarodowe jako jednostki wyspecjalizowane w konkretnej dziedzinie życia społecznego są tworzone, by wspierać państwa w osiąganiu celów narodowych, pobudzaniu wzrostu gospodarczego i zapewnianiu ochrony ich obywateli. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o zasadność i skuteczność jednej z takich organizacji (jest nią Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP)) i jego działań w rozwoju gospodarczym pięciu krajów Afryki Południowej (Botswany, Eswatini, Lesotho, Namibii i Republiki Południowej Afryki). Z analizy wynika, że efekty programu są zadowalające, choć modyfikacja interwencji mogłaby zwiększyć jej wydajność. Kraje Afryki Południowej wciąż nie mają stabilnych i rzetelnych biur statystycznych, które pozwoliłyby na monitorowanie zmian społecznych i ekonomicznych. Ponadto państwa te w dużej mierze zależą od organizacji międzynarodowych i nie wykazują własnej inicjatywy, co zmniejsza wydajność jakichkolwiek przedsięwzięć. Ostatecznie region Afryki Południowej wymaga wsparcia technicznego i eksperckiego we wszystkich stadiach przeprowadzanych projektów, tak aby zapewnić maksymalną użyteczność wsparcia i długotrwałość rezultatów. Obecność Programu w regionie wydaje się uzasadniona, gdyż aktywnie przyczynia się do jego wzrostu gospodarczego. Dotychczas nie znaleziono alternatywnych sposobów interwencji, a obecne formy wsparcia, choć niedoskonałe, nie znalazły korzystniejszych substytutów.
EN
International organizations are specialized formal frameworks created to assist states in achieving national goals, stimulating economic growth, and ensuring the protection of their citizens, however their legitimacy has been questioned over the years. This paper aims to answer the question of the adequacy and effectiveness of one of such organizations, namely the United Nations Development Programme (UNDP) in the economic development of five countries in Southern Africa (Botswana, Eswatini, Lesotho, Namibia and South Africa). According to the analysis, the effects of the programme are satisfactory, although the intervention needs improvement. Southern African countries still lack stable and reliable statistical systems to monitor social and economic changes. In addition, these countries rely heavily on international organizations and do not take their own initiative, which makes all the endeavors less effective. Ultimately, these countries require both technical and expert support at all stages of the implemented projects to maximize the impact of the support and sustainability of the results. In line with these findings, the presence of the programme in the region seems to be justified, hence it actively contributes to its economic growth. Yet so far, no alternative ways of intervention have been found and the current framework, although imperfect, has not found a replacement.
PL
Zielona gospodarka to nowa jakość w zarządzaniu gospodarką, jaka zadeklarowana została oficjalnie podczas Szczytu Ziemi Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2012 r. Stała się ona odpowiedzią na dylematy towarzyszące koncepcji zrównoważonego rozwoju przez ostatnich 30 lat. Pojawiały się one zarówno w obszarze nauk ekonomicznych, w tym finansów, jak i w obszarze nauk prawnych. Wraz z pojawieniem się zielonej gospodarki dylematy te zyskały nowy wymiar, ale także, wraz ze wzrostem międzynarodowej świadomości ekologicznej i znaczenia sprawiedliwości społecz-nej, potrzeba ich rozwiązania stała się bardziej nagląca. Dla wszystkich wymienionych nauk zielona gospodarka oznacza nowe wyzwania w zakresie określenia zakresu, rodzajów oraz obszaru prowa-dzonych badań, jak również potrzebę odpowiedzi na konieczność instytucjonalizacji zarówno kon-cepcji zrównoważonego rozwoju, jak i zielonej gospodarki. Czy zielona gospodarka rozwiąże istnie-jące dylematy? Potrzeba szerokiej, interdyscyplinarnej dyskusji wydaje się nieodzowna. Wytyczną dla jej prowadzenia może okazać się w szczególności Deklaracja Narodów Zjednoczonych przyjęta podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w 2012 r., jak i europejskie strategie rozwojowe.
EN
Green economy is a new quality in the management of the economy, which was officially de-clared at the Earth Summit of the United Nations in 2012 and has become an answer to the dilem-mas in the economy and legal sciences associated with the concept of sustainable development for the past 30 years. In the context of the green economy these dilemmas have gained a new dimen-sion. Because of the increasing international awareness of the importance of environmental and social justice, the need to resolve these dilemmas has become more urgent. The green economy means new challenges in defining the scope, type and area of research, as well as the need to an-swer to the necessity for institutionalization of both the concept of sustainable development and the green economy. Will the green economy solve these problems? The need for a broad, interdis-ciplinary discussion seems to be indispensable. Guideline for her conduct may be the United Na-tions Declaration adopted at the Earth Summit in Rio de Janeiro in 2012 in particular, as well as European development strategies.
first rewind previous Page / 3 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.