Search results

1

Wybory w cieniu pomarańczowej rewolucji

100%

Sawicz A.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2018

|

vol. 4(19)

39-76

EN

The Parliamentary Elections in Ukraine in 2006 remained in the shadow of the 2004 Presidential Election and the Orange Revolution. The changes, which to a large extent resulted from the events of 2004-2005, influenced the shape of the Ukrainian political scene and Kiev’s foreign and domestic policy. They have consolidated the ineffective “Third Way” policy, implemented in Ukraine, which is to allow the state to maintain a balance between the East and the West, and in fact strengthening the dependence, especially economic, on Russia. The new Electoral Ordinance (though it was expected to be beneficial for the democratization process) did not reduce the participation of oligarchs in the political life, but it changed the voting results. Politicians, chosen by citizens, have soon found themselves in the opposition’s ranks. The forced coalitions and the lack of a charismatic leader would eventually result in a deepening state’s weakness.

RU

Парламентские выборы на Украине в 2006 г. остались в тени президентских выборов 2004 г. и Оранжевой революции. Перемены, которые преимущественно были следствием событий 2004-2005 гг., повлияли на политическую сцену, а также на внешнюю и внутреннюю политику Киева. Таким образом они упрочнили его неэффективную политику «третьего пути», которая должна была позволить государству сохранить равновесие между Востоком и Западом, а фактически увеличивавшую зависимость, прежде всего экономическую, от России. Новая избирательная система (хотя и ожидалось, что будет способствовать процессу демократизации) не ограничила участия олигархов в политической жизни, но изменила результаты голосования. Политики, которых выбрали избиратели, в конечном итоге оказались в рядах оппозиции, а принужденные коалиции и отсутствие харизматичного лидера привели со временем к большему ослаблению государства.

2

Następstwa kolorowych rewolucji na obszarze poradzieckim

84%

Kozłowski K.

Studia Politologiczne

|

2014

|

vol. 33

333-363

PL

Wydarzenia polityczne z 2003 roku w Gruzji, 2004 na Ukrainie oraz 2005 w Kirgistanie zwykło określać się kolorowymi rewolucjami na obszarze poradzieckim. Choć w pierwszej chwili przypisanie im rewolucyjnego charakteru może się wydawać słuszne, z perspektywy czasu można jednak stwierdzić, że w strukturze systemów politycznych Gruzji, Ukrainy i Kirgistanu nie doszło do zmian uzasadniających taki pogląd. Konsekwencje kolorowych rewolucji pozostały rewolucyjnymi tylko z nazwy. Mimo to ich polityczna użyteczność zdaje się przeważać nad stanem faktycznym zaszłych zmian.

EN

Political events that took place at the end of 2003 in Georgia, in 2004 in Ukraine and in 2005 in Kyrgyzstan are popularly called Rose, Orange and Tulip Revolution or collectively: Color Revolutions in the Post-Soviet space. At the first glance term “revolution” may seem to be appropriate. From a decade long perspective one may notice that the revolutionary changes in the political systems of Georgia, Ukraine and Kyrgyzstan did not take place, though. However, their consequences show that the political utility of calling them revolutionary outweighs the extent of the true political change.

3

The „Orange Revolution” in Ukraine in Historical and Cultural Context

84%

Szumiło M.

Konteksty Społeczne

|

2013

|

vol. 1

|

issue 1

EN

The results of the presidential elections in Ukraine in 2004 and the results of public opinion polls show clearly the immense role played by historical and cultural context during the “Orange Revolution”. Ukrainian society was divided almost equally into two camps: the „orange” – revolution supporters and the „blue” – supporters of the counterrevolution. This division was largely territorial. The west and center of the country voted in majority on Viktor Yushchenko and the east and south on Viktor Yanukovych. Social attitudes and behavior of supporters of the revolution, and their opponents, were determined by the following factors: national identity, language, religion, identification of fatherland, tradition and historical memory. In fact, Ukraine is divided, historically and culturally, into three regions: 1) West, which until 1939 was greatly influenced by Latin civilization; 2) Centre, which has been partially Russificated, but retained its national character; 3) East and South – an area inhabited only in the 19th century with a large proportion of Russians, without its own historical tradition. Based on survey data we can propose a thesis that the Ukrainian society, in cultural and political terms, is actually divided into three groups: 1) nationally conscious Ukrainians (about 40%), talking every day in Ukrainian, followers of the Kiev Patriarchate and Greek Catholics, supporting democratization and rapprochement with the European Union and NATO; 2) Russians and “Ukrainorussians” (about 40%), speaking Russian, atheists or followers of the Moscow Patriarchate, nostalgic for the Soviet Union, supporting close cooperation with Russia and Belarus; 3) “hesitating ones” (about 20%), mostly Russian-speaking, or bilingual Ukrainians, culturally torn between East and West.

PL

Wyniki wyborów prezydenckich na Ukrainie w 2004r. i rezultaty badań opinii publicznej wskazują wyraźnie na ogromną rolę, jaką odegrał w czasie "pomarańczowej rewolucji" kontekst historyczno kulturowy. Społeczeństwo ukraińskie podzieliło się niemal po równo na dwa obozy: "pomarańczowych" - zwolenników rewolucji i "niebieskich" - zwolenników kontrrewolucji. Ten podział miał w dużej mierze charakter terytorialny. Zachód i centrum kraju głosowały w większości na Wiktora Juszczenkę, zaś wschód i południe na Wiktora Janukowycza. Postawy i zachowania zwolenników rewolucji i ich przeciwników były zdeterminowane przez następujące czynniki: tożsamość narodową, język, wyznanie, identyfikację ojczyzny, tradycję i pamięć historyczną. W rzeczywistości Ukraina pod względem historycznym i kulturowym dzieli się na trzy regiony: 1) Zachód pozostający do 1939 r. pod dużym wpływem cywilizacji łacińskiej; 2) Centrum, które uległo częściowej rusyfikacji, ale zachowało narodowy charakter; 3) Wschód i Południe - obszar zasiedlony dopiero w XIX w. z dużym udziałem Rosjan i pozbawiony własnej tradycji historycznej. Na podstawie danych sondażowych można postawić tezę, iż społeczeństwo ukraińskie pod względem cywilizacyjno-kulturowym i politycznym stanowią faktycznie trzy grupy: 1) świadomi Ukraińcy (około 40%), mówiący na co dzień po ukraińsku, wierni Patriarchatu Kijowskiego lub grekokatolicy,opowiadający się za zbliżeniem z Unią Europejską i NATO oraz demokratyzacją; 2) Rosjanie i Ukrainorusy (około 40%), mówiący po rosyjsku, ateiści lub wierni Patriarchatu Moskiewskiego, tęskniący za Związkiem Sowieckim, opowiadający się za ścisłą współpracą z Rosją i Białorusią; 3) "wahający się" (około 20%), przeważnie Ukraińcy dwujęzyczni lub rosyjskojęzyczni, rozdarci kulturowo między Wschodem i Zachodem.

4

„Разом нас багато, нас не подолати”. Geopolityczna rywalizacja polsko- rosyjska o Ukrainę w okresie pomarańczowej rewolucji i po jej zakończeniu

84%

Baziur G.

Przegląd Geopolityczny

|

2014

|

vol. 7

129-148

PL

Główna część artykułu jest poświęcona Pomarańczowej Rewolucji: jej przyczynom, przebiegowi i skutkom. Autor omówił jej przebieg w okresie 22 listopada 2004-23 stycznia 2005 r., zwracając uwagę na protesty oraz działania dyplomacji Polski, UE i Rosji wokół Ukrainy. Omówił postawę rządu i opozycji, rolę Polski i UE w doprowadzeniu do powtórki 26 grudnia 2004 r. II tury wyborów prezydenckich, wygranych przez kandydata Naszej Ukrainy, Wiktora Juszczenkę. W ostatniej części tekstu autor ukazał dekompozycję obozu „pomarańczowych”, zakończonej w styczniu 2010 r. zwycięstwem przywódcy prorosyjskiej Partii Regionów, Wiktora Janukowycza w kolejnych wyborach prezydenckich. W jego efekcie na Ukrainie do łask powrócili oligarchowie, a polityka Janukowycza wobec Rosji była bardziej spolegliwa, niż w latach 2005-2010. Konsekwencją jego polityki był kryzys systemu ukraińskiego, zakończony „Euromajdanem” – drugą rewolucją lat 2013-2014 i upadkiem Janukowycza. Jego pokłosiem była aneksja Krymu przez Rosję i wsparcie wciąż udzielane dla prorosyjskich separatystów na wschodzie kraju – ale to już wymaga oddzielnej analizy.

EN

In the first part the author described the circumstances of the independence of Ukraine in 1991, the situation in Ukraine socio-political and economic to the autumn of 2004, the problem of separatism on the line: Western Ukraine - Ukraine East. The main part of the article is dedicated to the Orange Revolution: its causes, the conduct and consequences. The author discusses its course in the period 22 November 2004-23 January 2005, noting the protests and Polish diplomacy, the EU and Russia around Ukraine. He discussed the attitude of the government and the opposition, the role of the Polish and the EU in bringing about a repeat of 26 December 2004 the second round of the presidential election won by the candidate of Our Ukraine, Viktor Yushchenko. In the last part of the text the author showed the decomposition of the camp “orange”, completed in January 2010, the victory of pro-Russian Party of Regions leader Viktor Yanukovych in the next presidential election. In its effect on Ukraine to favor returned oligarchs and Yanukovych's policy towards Russia was more dependable than in 2005-2010. The consequence of his policy was the crisis of the Ukrainian system, completed “Euromajdan” – the second revolution years of 2013-2014 and the collapse of Yanukovych. Its aftermath was the annexation of Crimea by Russia and support is still provided for pro-Russian separatists in the east of the country – but that requires a separate analysis.

5

Stosunki polityczno-ekonomiczne Rosji z Ukrainą po 1991 roku

84%

Izbiańska A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2019

|

issue vol. 63, nr 3

29-39

PL

Na początku lat 90. XX wieku Ukraina zmagała się z wieloma problemami polityczno-ekonomicznymi związanymi z odzyskaniem niepodległości, demokratyzacją życia publicznego oraz przejściem do gospodarki wolnorynkowej. Odradzające się państwo musiało także ukształtować swoją politykę zagraniczną. Po 1991 roku Federacja Rosyjska nie zrezygnowała z prowadzenia polityki mocarstwowej, w związku z czym chciała zachować swoje wpływy na Ukrainie. Proeuropejskie aspiracje państwa ukraińskiego spotkały się z dużym niezadowoleniem strony rosyjskiej i wpłynęły na pogorszenie stosunków politycznych pomiędzy tymi państwami. Punktem przełomowym we wzajemnych relacjach była pomarańczowa rewolucja na Ukrainie, która pokazała światu, że to państwo chce przyjąć kurs proeuropejski. Celem artykułu jest pokazanie stosunków polityczno-ekonomicznych Rosji z Ukrainą po 1991 roku. Zagadnienie to zostało omówione z wykorzystaniem krytycznej analizy literatury.

EN

In the early 1990s, Ukraine was faced with multiple problems of political and economic nature as the country regained its independence and made a leap towards democratization of social life as well as towards free market economy. As Ukraine was created anew, it similarly had to shape its foreign politics. Following 1991, the Russian Federation did not withstand from its imperial policy, making efforts to continue to exert influence in Ukraine. Ukraine’s taking of pro-European line was met with much discontent in Russia, which worsened the relations between the two countries. The Orange Revolution, through which Ukraine sent a clear message about its European aspirations, proved to be a pivotal point in their mutual relations. The aim of this article is to outline the political and economic relations between Russia and Ukraine after 1991. This issue has been discussed through a critical analysis of existing literature.

Refine search results

1 Konteksty Społeczne

1 Nowa Polityka Wschodnia

1 Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

1 Przegląd Geopolityczny

1 Studia Politologiczne

1 Baziur G.

1 Izbiańska A.

1 Kozłowski K.

1 Sawicz A.

1 Szumiło M.

1 2019

1 2018

2 2014

1 2013

Wybory w cieniu pomarańczowej rewolucji

Następstwa kolorowych rewolucji na obszarze poradzieckim

The „Orange Revolution” in Ukraine in Historical and Cultural Context

„Разом нас багато, нас не подолати”. Geopolityczna rywalizacja polsko- rosyjska o Ukrainę w okresie pomarańczowej rewolucji i po jej zakończeniu

Stosunki polityczno-ekonomiczne Rosji z Ukrainą po 1991 roku