Search results

1

ŚRODOWISKO NAUKOWE ORIENTALISTÓW LWOWSKICH W OKRESIE STUDIÓW ANDRZEJA GAWROŃSKIEGO

100%

Stinia M.

Rocznik Przemyski

|

2016

|

vol. 52

|

issue 2(20): Literatura i Język

53-60

EN

Andrzej Gawroński (1885-1927), an eminent linguist and Orientalist was connected mainly with the Lviv University. He grew up in the atmosphere of an educated family home with numerous social connections in academic circles. During his university studies he remained in contact with the thriving circles of linguists and literature historians. When his own academic interests crystallized towards comparative grammar and Indology, he met Gustaw Blatt, Bogdan Dawidowicz and Jan Grzegorzewski, who inspired him to further pursue his interests in that field. After completing his postdoctoral thesis at the Jagiellonian University he returned to Lviv, where he took the chair in comparative linguistics and Sanskrit, forming a major centre of Oriental studies in Poland.

2

Zygmunt Abrahamowicz biografista. Współpraca krakowskiego turkologa z Polskim Słownikiem Biograficznym w latach 1957–1987

100%

Gąsiorowski S.

Almanach Karaimski

|

2014

|

vol. 3

25-36

RU

Doktor Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), wybitny krakowski turkolog, historyk i lingwista pochodzenia karaimskiego współpracował z Redakcją Polskiego Słownika Biograficznego przez 30 lat. W tym okresie opracował 15 biogramów osób związanych z orientalistyką lub Orientem, które żyły między XV a XX w. Byli to: Żyd Izaak syn Abrahama, szlachcic Jan Kierdej, żona sułtana Roksolana, podróżnik Krzysztof Pawłowski, kupiec Sefer Muratowicz, szlachcic Marcin Paszkowski herbu Zadora, tłumacze Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński i Jerzy Franciszek Kulczycki, biskup ormiański Deodat Nersesowicz, sekretarz poselstwa Stanisław Małachowski, Włoch Franciszek Giuliani, architekt Jan Chryzostom Orłowski, rezydent polski w Stambule Stanisław Kostka Pichelstein, historyk, hungarysta i etnograf Jan Reychman (1910–1975). Wszystkie te biogramy zostały zaopatrzone w obszerną i różnojęzyczną bibliografię tematu oraz źródła archiwalne. Mimo upływu ponad dwudziestu lat od jego śmierci nie uległy one dezaktualizacji, bowiem do ich opracowania zostały wykorzystane wszelkie możliwe materiały dotyczące opisywanych osób. Są one dowodem na doskonały warsztat naukowy Z. Abrahamowicza, jako językoznawcy i historyka Wschodu, pokazują też jego wysoką erudycję.

EN

Dr Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), a prominent Turkologist, historian, and linguist of Karaite origin living Cracow, cooperated with the board of editors of Polish Biographical Dictionary for 30 years. Over that period of time he prepared 15 biographies of persons engaged in oriental studies and the Orient who lived between the 15th and the 20th centuries. They were as follows: Isaac the Jew, son of Abraham; the Polish nobleman Jan Kierdej; Roksolana – the wife of a sultan; the traveller Krzysztof Pawłowski; the merchant Sefer Muratowicz; the Polish nobleman Marcin Paszkowski of Zadora Coat of Arms; the translators Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński and Jerzy Franciszek Kulczycki; the Armenian bishop Deodat Nersesowicz; the legation secretary Stanisław Małachowski; Italian Franciszek Giuliani; thearchitect Jan Chryzostom Orłowski, the Polish resident in Istanbul Stanisław Kostka Pichelstein; the historian, hungarologist and ethnographer Jan Reychman (1910–1975). Dr Abrahamowicz provided all his biographies with a comprehensive and multilingual bibliography on the subject as well as archival sources. They are still not outdated despite the fact that over 20 years have passed since the death of the author. This is because he used all the available materials regarding the above-mentioned persons when preparing their biographies. This proves that Z. Abrahamowicz employed excellent research methods as a linguist and historian of the East. It is also testimony to his most profound erudition.

PL

Doktor Zygmunt Abrahamowicz (1923–1990), wybitny krakowski turkolog, historyk i lingwista pochodzenia karaimskiego współpracował z Redakcją Polskiego Słownika Biograficznego przez 30 lat. W tym okresie opracował 15 biogramów osób związanych z orientalistyką lub Orientem, które żyły między XV a XX w. Byli to: Żyd Izaak syn Abrahama, szlachcic Jan Kierdej, żona sułtana Roksolana, podróżnik Krzysztof Pawłowski, kupiec Sefer Muratowicz, szlachcic Marcin Paszkowski herbu Zadora, tłumacze Samuel Otwinowski, Franciszek Mesgnien-Meniński i Jerzy Franciszek Kulczycki, biskup ormiański Deodat Nersesowicz, sekretarz poselstwa Stanisław Małachowski, Włoch Franciszek Giuliani, architekt Jan Chryzostom Orłowski, rezydent polski w Stambule Stanisław Kostka Pichelstein, historyk, hungarysta i etnograf Jan Reychman (1910–1975). Wszystkie te biogramy zostały zaopatrzone w obszerną i różnojęzyczną bibliografię tematu oraz źródła archiwalne. Mimo upływu ponad dwudziestu lat od jego śmierci nie uległy one dezaktualizacji, bowiem do ich opracowania zostały wykorzystane wszelkie możliwe materiały dotyczące opisywanych osób. Są one dowodem na doskonały warsztat naukowy Z. Abrahamowicza, jako językoznawcy i historyka Wschodu, pokazują też jego wysoką erudycję.

3

Listy Włodzimierza Zajączkowskiego do Hadży Seraji Szapszała

88%

Zajączkowska-Łopatto M. E.

Almanach Karaimski

|

2016

|

vol. 5

RU

Jesienią 1946 r. Włodzimierz Zajączkowski (1914–1982), przed wojną student i asystent w Katedrze Wschodu Muzułmańskiego UJ, powrócił w ramach tzw. repatriacji z Wilna do Krakowa z zamiarem kontynuowania studiów turkologicznych i pracy nad rozprawą doktorską poświęconą Gagauzom. Korespondował z Serają Szapszałem (1873–1961), zwierzchnikiem duchowym Karaimów i orientalistą którego uważał za swego przewodnika w życiu i nauce. Jego listy, pisane po rosyjsku, pochodzą z lat 1947–1958 i przechowywane są obecnie w Bibliotece Wróblewskich Litewskiej Akademii Nauk w Wilnie. Podaję je do druku w polskim tłumaczeniu wraz z krótkim esejem biograficznym i bibliograficznym. Listy stanowią cenne źródło informacji o powojennej odbudowie i rozwoju nauk orientalistycznych w Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. W. Zajączkowski pisał do Szapszała o bieżących wydarzeniach naukowych w Polsce, informował o postępie własnych prac, tekstach przygotowywanych do druku. Zasięgał rady Szpaszała jako native speaker’a języka krymskokaraimskiego i znawcy literatury ludowej z Krymu Prosił o pomoc w dotarciu do wydanych za granicą książek, szczególnie nowych wydawnictw radzieckich, w owym czasie niełatwych do zdobycia. Przesyłał Szapszałowi polskie prace i czasopisma orientalistyczne. W listach nie brakuje także informacji o życiu społecznym Karaimów w Polsce, spotkaniach z rodziną i przyjaciółmi.

EN

Włodzimierz Zajączkowski (1914–1982), who prior to WWII was a graduate student in the Chair of the Muslim East at the Jagiellonian University, returned in the autumn of 1946 to Cracow in order to continue his studies and complete his Ph.D. thesis on the Gagauz Turks. He exchanged letters with Seraya Shapshal (1873–1961), the spiritual leader of the Karaims and an Orientalist, who was one of his mentors both in life and in his academic career. These letters, written in Russian in the years 1947–1958, are at present stored in the Wróblewski Library of the Lithuanian Academy of Science in Vilnius. They are published in a Polish translation together with a short biographical and bibliographical essay. The letters concerned the restoration and development of Oriental Studies in Cracow, Warsaw and Wrocław. W. Zajączkowski informed S. Shapshal on scholarly events in Poland, the progress he was making in his own studies, as well as the materials he was going to publish. He consulted Shapshal, a native speaker of Crimean Karaim and a specialist in Crimean Karaim popular literature, on linguistic issues. He also asked for help in obtaining foreign publications not available in Poland, especially those published in U.S.S.R., and sent Shapshal Polish books and scientific journals. We also find in the letters some information on the social life of the Karaims in Poland and W. Zajaczkowski’s contacts with family and friends.

4

Arminius Vámbéry and the Independence of Poland

88%

Cwiklinski S.

Rocznik Orientalistyczny

|

2021

|

issue 2

5

Działalność dydaktyczno-naukowa Mohameda Sadyka Beja Agabejzadze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1927–1944

75%

Gilewski G.

Przegląd Orientalistyczny

|

2016

|

issue 3-4

269-285

EN

This paper focuses on the academic activity of Mohamad Sadykh bey Aghabekov at the Jan Kazimierz University in Lviv during the years 1927 to 1944. His life and fate form the perfect illustration of the complicated history of the Caucasus and its inhabitants at the turn of the 20th century. He was a Russian officer, an Azerbaijani politician and a political refugee. He was an instructor of Oriental languages at the Faculty of Humanities of the Jan Kazimierz University where he taught Turkish, Persian and Arabic and created the first coursebooks for their study written in Polish.

6

Sprostowanie niektórych tłumaczeń z tureckiego ws. Nowy przekład dziejopisów tureckich Ignacego Pietraszewskiego – pomiędzy recenzją a translacją

63%

Klimek-Grądzka J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2018

|

issue 13

32-41

EN

Subject to analysis in this article is the genre status of Ignacy Pietraszewski’s works commenting upon Collectanea by Józef Sękowski. The former work by Pietraszewski is a press edition of Sprostowania niektórych tłumaczeń z tureckiego [Corrections of Some Translations from Turkish] (1845), while the latter is an expanded, book edition of Corrections…, entitled Nowy przekład dziejopisów tureckich [A New Translation of Turkish History Writers] (1846). A research question asked in the article is to what extent Pietraszewski’s comments on Sękowski oeuvre is a case of translation or a case of translation criticism. Drawing upon the stylistic features of both works by Pietraszewski, their evaluative and judgmental lexis and their dialogical nature, the author decided that these works are critical reviews of Sękowski’s Collectanea. The reviews display an ostesibly marked polemical aspect. They contain evaluation of the target text and they mark a breach of the text-type canon by incorporating a didactic component.

7

Humanistyka uniwersytecka w Warszawie dawno temu, coraz dawniej... Rec.: Joanna Schiller-Walicka, Nauki humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pierwsze stulecie 1816–1915. – Nauki humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Drugie stulecie 1915–2016. Warszawa 2020. „Monumenta Universitatis Varsoviensis. 1816–2016”

45%

Kula M.

Pamiętnik Literacki

|

2022

|

vol. 113

|

issue 1

241-251

PL

Esej napisany na marginesie dwóch tomów, poświęconych humanistyce w serii książek opublikowanych na jubileusz 200-lecia Uniwersytetu Warszawskiego. Autor eseju dyskutuje zagadnienia poruszane w artykułach i wywiadach z profesorami, jakie zostały zawarte w obu tomach. W szczególności interesuje go kształtowanie się refleksji naukowej jako odrębnej formy myślenia, a także długie trwanie niektórych zagadnień w nauce oraz zmniejszanie się wagi innych. Zajmuje go rola Uniwersytetu Warszawskiego jako, z jednej strony, wykorzystywanego przez Rosję narzędzia rusyfikacji Polski, a z drugiej – miejsce uczelni w polskim życiu narodowym. Skupia uwagę także na uwarunkowaniu uprawiania nauki przez okoliczności, wśród których żyli naukowcy oraz funkcjonował Uniwersytet, wręcz przez kontekst polityczny. Wszystkie te sprawy znajdowały odbicie w ukształtowaniu się poszczególnych dyscyplin naukowych, uprawianych na uczelni. Przegląd owych dyscyplin jako pól badawczych oraz dydaktycznych jest samoistną wartością omawianych tomów.

EN

The essay is written on the margin of two volumes devoted to the humanities in a series of books published to commemorate the 200 Years of the University of Warsaw. The author discusses the issues placed in the articles and interviews with professors that both volumes contain. His special interest is placed on the shaping of scientific reflection as a separate discipline of thinking, as well as on longevity of some issues and on lessening the importance of other ones. He is preoccupied with the role of the University of Warsaw as, on the one hand, a tool used by the Russians in Poland’s Russification and, on the other hand, with the place of the university in national life. He also focuses his attention on the conditions of conducting studies in the circumstances the scholars experienced and the university’s functioning against the political context. Each of the aforementioned matters reflected the expansion of individual academic disciplines developed at the university. A review of the disciplines as research and didactic fields is intrinsic value of the volumes in question.

8

Esej sinologiczny o Norwidzie

38%

Komorowska A.

Studia Norwidiana

|

2011

|

vol. 29

269-282

EN

The review is an attempt at defining the genre of Krzysztof Andrzej Jeżewski's book Cyprian Norwid a myśl i poetyka Kraju Środka (Cyprian Norwid versus the thought and poetics of China). By referring to the disproportions between Norwidian and oriental contexts, as well as to numerous loose reflections, apparently reminding scientific conclusions, the text goes towards the ultimate suggestion to understand the work as an essay – in its first part, and as a collection of interpretative impressions – in the second one. Special attention is paid to those issues that in Norwid's work probably come from other sources (e.g. patristic), and are shown as ones taken from, or at least compatible with the spirit of Orient.

Refine search results

2 Almanach Karaimski

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

1 Pamiętnik Literacki

1 Przegląd Orientalistyczny

1 Rocznik Orientalistyczny

1 Rocznik Przemyski

1 Studia Norwidiana

1 2022

1 2021

1 2020

1 2018

3 2016

1 2014

1 Cwiklinski S.

1 Gilewski G.

1 Gąsiorowski S.

1 Klimek-Grądzka J.

1 Komorowska A.

1 Kula M.

1 Stinia M.

1 Zajączkowska-Łopatto M. E.

ŚRODOWISKO NAUKOWE ORIENTALISTÓW LWOWSKICH W OKRESIE STUDIÓW ANDRZEJA GAWROŃSKIEGO

Zygmunt Abrahamowicz biografista. Współpraca krakowskiego turkologa z Polskim Słownikiem Biograficznym w latach 1957–1987

Listy Włodzimierza Zajączkowskiego do Hadży Seraji Szapszała

Arminius Vámbéry and the Independence of Poland

Działalność dydaktyczno-naukowa Mohameda Sadyka Beja Agabejzadze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1927–1944

Sprostowanie niektórych tłumaczeń z tureckiego ws. Nowy przekład dziejopisów tureckich Ignacego Pietraszewskiego – pomiędzy recenzją a translacją

Esej sinologiczny o Norwidzie