Search results

1

Development and Validation of Teacher Enthusiasm Scale

100%

Punia P., Bala M.

|

2021

|

vol. 52

|

issue 1

2

Odkryć Chrystusa przez hebrajskie słowa Psalmu 22 na Golgocie

67%

Stefański J.

Studia Gdańskie

|

2015

|

issue 37

37-49

PL

Coraz częściej można spotkać się z przekonaniem, że Pan Jezus – podobnie jak współcześni mu Żydzi w Palestynie – posługiwał się na co dzień nie tylko językiem aramejskim, ale również hebrajskim. Ewangeliści Mateusz i Marek podają pierwsze słowa Psalmu 22, przypisując je Jezusowi konającemu na krzyżu. Można przypuszczać, że Chrystus wiszący na krzyżu modlił się słowami psalmu, i to nie tylko w języku aramejskim, ale również w języku hebrajskim. W związku z powyższym analiza hebrajskiego tekstu Psalmu odsłania niuanse, które można odnieść do Osoby Syna Bożego podczas Jego męki. Wśród nich należy zauważyć nawiązanie do macierzyństwa, które w zestawieniu z rolą Matki Jezusa w Nowym Testamencie wpisuje się w maryjny wymiar męki Mesjasza. Słowa Psalmu rzucają też światło na mękę Chrystusa nie tylko pod względem fizycznym, ale również duchowym w odniesieniu np. do zdrady Judasza. W końcu hebrajski tekst Psalmu odsłania jego liturgiczny wymiar do tego stopnia, że można dostrzec w nim aluzje do Mszy świętej i jej owoców w życiu Kościoła.

EN

There is a growing conviction among exegetes that Jesus used the Hebrew language on a daily basis in addition to Aramaic, as did the Jews of His time in Palestine. This can serve as an incentive to a reexamination of the Hebrew masoretic text of Psalm 22 which might have been recited in its entirety by the Lord on the Cross. Most importantly, as Christ was dying, He could have prayed this Psalm not only in Aramaic, but at least partially in Hebrew as well. An analysis of the Hebrew text reveals details which shed light on the Lord’s Passion. One important detail is the subtle reference to motherhood in the Psalm which, in light of the role of the Mother of God in the New Testament, can be seen as the Marian dimension of Christ’s Passion. Other conclusions derived from numerous Hebrew words and expressions in the Psalm point not only to the physical aspect of the Savior’s suffering, but to its spiritual dimension as well. Finally, there are some liturgical allusions in the Psalm, which can parallel various parts of the Mass and even foreshadow the fruits of Christ’s Sacrifice in the life of the Church.

3

Passion Music at the Turn of the XX and XXI Centuries, Part I: Sofia Gubaidulina and Wolfgang Rihm

67%

Cieślik-Klauza J.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

vol. 17

|

issue 1

EN

The great conductor and scholar of the works of Bach, Helmuth Rilling, commissioned his colleague composers from different countries to write works on the Passion of Christ inspired by the four Gospels. This project known as Passion 2000 was realized on the 250th anniversary of Bach’s death. As part of this valuable initiative and tribute to the Bach, the Russian composer Sofia Gubaidulina, the German composer Wolfgang Rihm, the Chinese composer Tan Dun, and the Argentinian composer Osvaldo Goliovo created four considerable works that completely differ stylistically and provide new perspectives on Passion settings. This article presents the following two European Passions from a historical perspective: the St. John Passion by Sofia Gubaidulina and the Deus Passus by Wolfgang Rihm. These composers’ perspectives of the Passion genre expand the traditional framework of this genre as they present the events of the Passion within contemporary contexts and combine musical styles from different historical periods.

PL

Helmut Rilling, znakomity dyrygent, badacz muzyki bachowskiej zaproponował cenionym kompozytorom różnych narodowości napisanie dzieł pasyjnych inspirowanych tekstami czterech Ewangelii. Projekt Pasja 2000, zrealizowany z okazji 250 rocznicy śmierci Bacha, przyczynił się do powstania czterech zupełnie odmiennych dzieł, które wyznaczyły gatunkowi pasyjnemu nowe perspektywy. W ramach tej cennej inicjatywy, będącej ukłonem w stronę lipskiego mistrza gatunku, powstały cztery pasje kompozytorów odmiennych stylistycznie, wywodzących się z różnych tradycji i kultur. Efektem tego muzycznego zamówienia są znaczące dziś z perspektywy rozwoju pasji dzieła Rosjanki: Sofii Gubajduliny, Niemca: Wolfganga Rihma, Chińczyka: Tan Duna i Argentyńczyka: Osvaldo Goliova. Artykuł w perspektywie historycznej przybliża dwie europejskie pasje tego projektu: Johannes-Passion Sofii Gubajduliny i Deus Passus Wolfganga Rihma. Ich spojrzenie na gatunek pasji w omawianych kompozycjach poszerza tradycyjne ramy tego gatunku. Poszukiwanie punktów stycznych religii, nadawanie pasyjnym zdarzeniom współczesnych kontekstów i łączenie muzycznych stylów różnych epok to krótki zarys podejmowanej tematyki.

4

Some Remarks on my Composition Technique

67%

Knittel K.

Musicology Today

|

2015

|

vol. 12

|

issue 1

74-79

EN

Krzysztof Knittel’s text about his own composition techniques, also looking at such topics as: the influence of painting on his music (e.g. the works of Piet Mondrian and Paul Klee); truth in the musical work; the application of recycling ad re-use techniques to the form of the musical work; methods of constructing the sound of the composition; links between music and historical events; rollage - a technique borrowed from the painter Jiří Kolář for the needs of St. Matthew Passion; sound installations created by Knittel with sounds of nature and civilisation; Theodor Lipps’ theory of empathy (Einfuhlung), as well as intuitive and improvised music.

5

Królewskość Jezusa Chrystusa w opisie męki w Ewangelii św. Jana

67%

Królikowski J.

Sympozjum

|

2021

|

vol. 2(41)

121-146

PL

Temat królewskości Jezusa Chrystusa stanowi obecnie jedno z zagadnień teologicznych o szczególnym znaczeniu, ponieważ nie tylko określa żywy element pobożności chrześcijańskiej, ale w ostatnich latach wywołało i ciągle wywołuje również niemałe kontrowersje w kontekście tzw. intronizacji. Pojawiające się rozliczne pytania domagają się pogłębionych studiów egzegetyczno-teologicznych, aby można było na nie odpowiedzieć, a zwłaszcza by można było sformułować stosowne propozycje duchowo-pastoralne. Aby stało się to możliwe, proponujemy w tym miejscu szerszą analizę zagadnienia królewskości Jezusa Chrystusa w świetle Ewangelii św. Jana, a przede wszystkim opisu męki i ukrzyżowania Jezusa Chrystusa, w którym zagadnienie Jego królewskości zajmuje pierwszorzędne miejsce.

EN

The question of the kingship of Jesus Christ currently constitutes one of the most exceptional theological issues in terms of meaning, since it not only defines a living element of Christian piety, but also, in the recent years, it has aroused considerable controversies in the context of the so called intronization and evoked numerous questions. To answer these questions and to formulate appropriate spiritual and pastoral propositions, a profound exegetical and theological study into this matter is required. That is why in this paper we propose a broader analysis of the question of the kingship of Jesus Christ in the light of the Gospel of John, and predominantly in the light of the description of the Passion and crucifixion of Jesus Christ, where the issue of His kingship occupies a central place.

6

Czy możliwe było odkupienie człowieka bez śmierci krzyżowej Jezusa?

67%

Wilk R. K.

Collectanea Theologica

|

2017

|

vol. 87

|

issue 2

37-63

EN

The author raises the question of whether the redemption of man musthave been accomplished through the Passion and Death on a cross of JesusChrist, or whether it could have been realized by the people’s acceptanceof the message of the Gospel. By analyzing the historical aspect, such asunderstanding the prophecies by the Jews and especially by the Apostles,it seems that the latter was possible. It was only after the rejection of theproclaimed Kingdom of God that the Son of God paid the greatest price –and that is by giving up his life for the redemption of mankind. RomanoGuardini favors this solution. The author of the study also shows reasonsfor opposing opinions which are more deeply rooted in the tradition ofpreaching. Belonging to this group are, among others, Pope Benedict XVI,who writes that it is not contradictory to maintain that Jesus wanted to reconcile the people with the Father only by accepting the Kingdom proclaimedto them. However, when the people rejected the Gospel which wasproclaimed by the One who loved them, he accepted this rejection as wellas all its extreme consequences, namely the Passion and Death on a cross.Nevertheless, the Pope writes that this version cannot be proven in any wayby referring to the Gospel records. Since there are no sufficient sources ofevidence, other schemes of the salvation of humanity apart from the Passionand Death on a cross can only be a hypothesis. Hence, they are just a resultof pure speculation, and as such are outlined in this study.

7

The Second Century Debate about the Therapy of Passions – Various Christian Remedies

67%

Ashwin-Siejkowski P.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 82

53-72

EN

The disturbing power of the passions or affections, collectively known as πάθος, was the subject of a remarkable debate in Graeco-Roman philosophical schools, as well as in Philo of Alexandria and soon among various early Christian authors. This paper contributes to the recent approach to this subject but also explores new contexts. It examines cosmological (myth), anthropological (the mind – emotions relation) and theological (salvation) ways of addressing that problematic supremacy of emotions. Although it summarises earlier philosophical views, it focuses on Christian documents from the second century and their witness to that ancient debate. By comparison with the diversity of Christian views on the passions, the paper highlights the diverse ‘therapies’ proposed by Christian authors. In conclusion, it points out common motifs among Christian responses to the passions, as well as the differences in their remedies.

8

Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga

67%

Twelftree G. H.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 1

23-42

EN

Compared to the Synoptic Gospels, in the Fourth Gospel there is a striking absence of stories of Jesus healing. There are no stories of the lame, those with fevers, withered limbs, dropsy, hemorrhages or lepers or those who are deaf, mute or demonized being healed. It has been supposed, then, that healing is feebly represented in the Fourth Gospel. This essay counters that view and seeks to set out the image of Jesus as healer the Fourth Gospel intended to offer. Notably, four of the seven miracle stories and the associated dialogues in this Gospel are related to healing. In his vocabulary John uses the term ‘signs’ for miracles giving the impression that there were more than the representative seven and, in turn, creating the impression that Jesus’ ministry was characterized by performing miracles that were primarily healings. Also, John’s overlapping use of the term ‘work’ for both Jesus’ ministry and for his miracles infuses Jesus’ entire ministry with the notion of the miraculous creative work of God as healer, conveying his life and presence as Saviour. In the stupendous miracle stories Jesus is portrayed as one with unparalleled power. In his healings Jesus is identified as the Messiah who brings life from God, so that in these stories God is most clearly seen as truly incarnate. In all the healing stories the Passion is echoed and adumbrated so that for John’s readers their experience of the presence of Jesus as healer is an experience of resurrection power that brings God’s life to them and the basis for their faith and evangelism.

PL

W porównaniu z Ewangeliami synoptycznymi, w czwartej Ewangelii zwraca uwagę brak relacji o uzdrowieniach dokonywanych przez Jezusa. Nie ma opowieści o uzdrawianiu chromych, chorych na gorączkę, cierpiących z powodu uschłej kończyny, puchliny czy krwotoku; nie pojawiają się trędowaci, głusi, niemi ani opętani. Stąd pojawiło się przekonanie, że czwarta Ewangelia prawie nie zamieszcza relacji z uzdrowień. Autor niniejszego artykułu przeciwstawia się temu poglądowi i stara się przedstawić taki obraz Jezusa jako uzdrowiciela, jaki zamierzał zaoferować czwarty ewangelista. W tekście podkreślono, że cztery z siedmiu opowieści o cudach i związane z nimi dialogi w tej Ewangelii są związane z uzdrawianiem. W swoim słownictwie Jan używa terminu „znaki” w odniesieniu do cudów, sprawiając wrażenie, że było ich więcej niż siedem, co z kolei może sugerować, że posługa Jezusa charakteryzowała się dokonywaniem cudów, które były przede wszystkim uzdrowieniami. Zwrócono również uwagę, że nakładające się na siebie użycie przez Jana terminu „dzieło” zarówno w odniesieniu do posługi Jezusa, jak i jego cudów nasyca całą służbę Jezusa pojęciem cudownego, twórczego dzieła Boga jako uzdrowiciela, przekazującego swoje życie i obecność jako Zbawiciela. W opowieściach o zdumiewających cudach Jezus jest przedstawiany jako posiadający niezrównaną moc. W swoich uzdrowieniach Jezus jest identyfikowany jako Mesjasz, który przynosi życie od Boga, więc w tych historiach Bóg jest najwyraźniej postrzegany jako prawdziwie wcielony. Odnotowano również, że we wszystkich opowieściach o uzdrowieniach pobrzmiewa echo Męki Pańskiej, tak że dla czytelników Jana doświadczenie obecności Jezusa jako uzdrowiciela jest doświadczeniem mocy zmartwychwstania, która przynosi im życie Boże i stanowi podstawę ich wiary i ewangelizacji.

9

Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie

59%

Tyrała R., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2017

|

vol. 15

EN

According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.

PL

Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.

10

Emotions that Foster Learning: Wonder and Shock in Proclus

59%

Tresnie C.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 82

237-262

EN

In his Commentaries, Proclus (Neoplatonic philosopher, 5th century A.D.) describes the ways in which a teacher can awaken the desire for knowledge and philosophy in a given soul, and help this soul to make cognitive and moral progress. He considers such an intervention to be a case of providence, analogous to both the action of divine Pronoia and the care of one's personal daemon. As the soul being thus educated is still unaware of the merits of rational thought, the teacher needs to use the emotions of his student to stimulate him; he might even want to generate desirable emotions in his soul. I focus here on two emotions: wonder and shock. The first serves to stimulate interest while preserving autonomy. The second allows deeper commitment at the price of reduced autonomy of the pupil. Both are complementary aspects of philosophical perplexity.

11

Wątki mesjanistyczne i martyrologiczne w Bożych Grobach kościołów poznańskich w latach 1982–1985 jako przyczynek do dyskusji nad zjawiskiem aranżacji wielkotygodniowych

51%

Makówka L.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

|

2015

|

vol. 8

128-138

PL

Kształtujący się od czasów rozbiorów mesjanizm polski przybierał na sile w okresach zagrożenia polskiej państwowości i egzystencji narodu. W 1. połowie lat 80. ubiegłego wieku artystycznym przejawem tej tradycji, zintensyfikowanej po wprowadzeniu stanu wojennego, były aranżacje Bożych Grobów, stanowiące odrębne, typowo polskie zjawisko łączące tradycje liturgiczne z martyrologią narodową. W tradycyjne motywy dekoracji wielkotygodniowej, tworzonej w większych miastach także przez artystów z kręgu Kultury Niezależnej, wplatano rekwizyty i symbole odnoszące się do aktualnej sytuacji społecznej i politycznej. Jako egzemplifikacja zjawiska zostały przywołane Boże Groby z poznańskich kościołów lat 1982–1985. Poddając te realizacje krytyce artystycznej, autor artykułu stawia tezę, że rozpatrywane zjawisko wymyka się jednak narzędziom stosowanym przez tradycyjną historię sztuki i jest swoistym fenomenem, który należy analizować także z innych pespektyw badawczych. Zwyczaj budowania Bożych Grobów omówiony został także w kontekście europejskiej sztuki religijnej inspirowanej wątkami pasyjnymi w 2. połowie XX wieku.

EN

Developing since the Partitions, Polish messianism always strengthened in the periods when the Polish state and the existence of the Polish nation were threatened. In the first half of the 1980s, this tradition, intensified after the proclamation of Martial Law, found its expression in the Easter compositions of Christ’s Tomb. These arrangements constituted an independent, typically Polish phenomenon, joining the liturgical tradition with the national martyrology. The traditional motifs of Holy Week decorations were thus enriched with objects and symbols related to the contemporary social and political situation. In large cities, the compositions were also built by professional artists from the circles of Independent Culture. In this article, to exemplify this phenomenon, Christ’s Tombs from Poznań churches in the years 1982–1985 are presented. By subjecting those compositions to artistic critique, it is hypothesized that the analysed works nevertheless escape the application of the traditional art-historian’s tools, and that they constitute a unique phenomenon that must also be analysed from other research perspectives. The custom of building Christ’s Tombs is also discussed in the context of European religious art inspired by Paschal themes in the second half of the 20th century.

Refine search results

Development and Validation of Teacher Enthusiasm Scale

Odkryć Chrystusa przez hebrajskie słowa Psalmu 22 na Golgocie

Passion Music at the Turn of the XX and XXI Centuries, Part I: Sofia Gubaidulina and Wolfgang Rihm

Some Remarks on my Composition Technique

Królewskość Jezusa Chrystusa w opisie męki w Ewangelii św. Jana

Czy możliwe było odkupienie człowieka bez śmierci krzyżowej Jezusa?

The Second Century Debate about the Therapy of Passions – Various Christian Remedies

Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga

Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie

Emotions that Foster Learning: Wonder and Shock in Proclus

Wątki mesjanistyczne i martyrologiczne w Bożych Grobach kościołów poznańskich w latach 1982–1985 jako przyczynek do dyskusji nad zjawiskiem aranżacji wielkotygodniowych