Search results

1

Wiedza na temat autyzmu wśród obecnych i przyszłych pedagogów a dylemat wspólnego kształcenia i integracji w wymiarze edukacyjnym

100%

Chrzanowska I.

Rocznik Lubuski

|

2012

|

vol. 38

|

issue 2

105-115

EN

This paper is an attempt to diagnose the state of knowledge of autism among educators, special educators and students of education. This is particularly important, especially nowadays, when the idea of inclusive education is not only becoming the tendency of educational solutions in Poland , but it soon will be authorized by law (in September 2012 the President of Poland shall sign the Convention on the Rights of Persons with Disabilities, which guarantees them the possibility of integration. In the document, the so-called „inclusive education” is considered a priority which is to counteract exclusion.). According to the idea of inclusive education, autistic children may be educated in inclusive schools or traditional schools (it is also referred to in the regulation of the Ministry of Education, dated 17th November, 2010) . In such a context it seems to be important to find answers to the questions about substantial preparation, knowledge and attitudes (including stereotypes) connected with the functioning of children with autism, the possibilities of effective work with them, resulting from the knowledge of therapeutic effects of the methods used by their potential teachers and tutors. However, formal possibilities or priority ideas of the Ministry of Education are not enough and will not ensure the success of the education of children, among the others those with autism. What is needed is primarily the knowledge, willingness and competencies of those who will work with children in difficult and far from the educational ideal Polish schools.

PL

Tekst jest próbą zdiagnozowania stanu wiedzy na temat autyzmu wśród pedagogów i pedagogów specjalnych, jak również przyszłych pedagogów studiujących na kierunkach pedagogicznych. Jest to szczególnie istotne zwłaszcza współcześnie, gdy idea kształcenia inkluzyjnego staje się nie tylko tendencją rozwiązań edukacyjnych w Polsce, ale za chwilę (we wrześniu 2012 Prezydent RP Bronisław Komorowski podpisze konwencje o Prawach Osób Niepełnosprawnych, która gwarantuje im możliwość integracji. W dokumencie tym tzw. edukacja włączająca jest uznana za priorytet, który ma przeciwdziałać wykluczeniu) zostanie usankcjonowana prawnie. W jej myśl dzieci z autyzmem mogą realizować obowiązek kształcenia w szkole integracyjnej czy ogólnodostępnej (odnosi się do tego również rozporządzenie MEN z dn. 17.11.2010). W tym kontekście istotne wydaje się uzyskanie odpowiedzi na pytania o przygotowanie merytoryczne pedagogów, wiedzę i postawy (w tym stereotypy) dotyczące funkcjonowania dziecka z autyzmem, możliwości skutecznej pracy z nim, wynikające ze znajomości metod oddziaływania terapeutycznego ich potencjalnych nauczycieli i wychowawców. Formalne możliwości, priorytetowe ministerialne (MEN) koncepcje nie wystarczą i nie zapewnią sukcesu kształcenia dzieci m.in. z autyzmem. Potrzebna jest przede wszystkim zgoda, wyrażająca się w wiedzy, chęciach i kompetencjach tych, którym przyjdzie z dzieckiem na co dzień pracować we wciąż trudnej i dalekiej od ideału rzeczywistości edukacyjnej polskiej szkoły.

2

Historyczno-filozoficzne aspekty polemologiczne a implikacje wychowawczo-kulturowe

100%

Małachowski R.

Rocznik Lubuski

|

2012

|

vol. 38

|

issue 2

201-213

EN

The article concerns the interdisciplinary recognized aspects of war and struggle (polemological factors) which took place in the ancient and contemporary, historically conditioned, European civilization and cultural space. It shows mutual implications of totalitarianism explained by the following contents: philosophical, related to political science, political, moral-ethical, religious, artistic, cosmological, economic and anthropological. These contents are educational by the nature of its impact on individuals, people, communities and creative nations as well as the ones that contribute to the formation of human history.

PL

Artykuł dotyczy interdyscyplinarnie ujętych aspektów wojny i walki (czynniki polemologiczne) jakie miały miejsce w starożytnej oraz nowożytnej, historycznie uwarunkowanej, cywilizacyjno – kulturowej przestrzeni Europy. Jego problematyka ukazuje wzajemne implikacje totalitaryzmu, eksplanowane przez treści filozoficzne, politologiczne, polityczne, moralno – etyczne, religijne, artystyczne, kosmologiczne, ekonomiczne i antropologiczne. Treści te mają charakter pedagogizujący przez naturę swego oddziaływania na pojedyncze osoby, a także ludy, wspólnoty i narody kreujące, jak też biorące udział w tworzeniu historii ludzkości.

3

Pedagogika jako nauka bez kompleksów

100%

Śliwerski B.

Rocznik Lubuski

|

2012

|

vol. 38

|

issue 2

15-29

EN

Pedagogy is not unique among related social sciences, such as psychology or sociology,whose end (as a science) has already been announced many times, not only by a numberof its representatives, but also by its opponents. Although the phenomena of scientificrevolution and resulting paradigm changes have affected all areas of knowledge, includingsciences, pedagogy is not going to disappear because it represents humanities and socialsciences, and it is understood as the knowledge on education and training of a man.The assumption of a criterion that determines which knowledge is scientific and whichis not (positivist approach) would lead to the conclusion that pedagogy could not failas a science as being in statu nascendi paradigm itself. Thus, how can anything fail if itdoes not exist? Therefore, I deal with the problem that perhaps the belief that pedagogy, not fulfillingall methodological requirements of empirical sciences, is not and will never be the scienceunderstood as such (the thesis supported by scientologically oriented psychologists) waspremature. There is no place for complexes, not only due to the fact that other socialsciences and humanities have similar dilemmas, but also because of profound changesof Polish pedagogy in the past two decades of III RP. Behind those changes there isthe heritage of great thinkers and practitioners and the world-class development of basicresearch, comparative research, socio-educational research, paradigm research, historicalresearch and research in the field of special education.

PL

Pedagogika nie jest wyjątkiem wśród pokrewnych sobie nauk społecznych, jak psychologia czy socjologia, których koniec jako nauki był już zapowiedziany wielokrotnie przez wielu jej przedstawicieli, jak i oponentów. Wprawdzie zjawisko rewolucji naukowych i zmiany w ich wyniku paradygmatów dotknęło wszystkich dziedzin wiedzy, także nauk ścisłych, to jednak pedagogika nie zejdzie tak łatwo ze sceny jako jedna z humanistycznych oraz społecznych, a szeroko i interdyscyplinarnie pojmowana wiedza o wychowaniu i kształceniu człowieka, Gdyby przyjąć za kryterium rozstrzygające o tym, jaka wiedza jest naukowa, a jaka nie, a takie konstruował pozytywizm, to należałoby stwierdzić, że pedagogika nie mogła skończyć się jako nauka, skoro sama jest w tym paradygmacie in statu nascendii. Jak więc może skończyć się coś, co jeszcze jako takie nie zaistniało? Właśnie dlatego podejmuję problem tego, że chyba zbyt szybko przyjęliśmy jako pewnik – za wielokrotnie podtrzymywaną przez scjentystycznie zorientowanych psychologów tezę – że pedagogika nie spełniając wszystkich rygorów metodologicznych nauk empirycznych, nie jest i nigdy nie będzie tak rozumianą nauką. Bez przesady. Nie musimy mieć kompleksów, i to nie tylko dlatego, że podobne dylematy mają inne dyscypliny nauk humanistycznych i społecznych, ale z powodu niezwykle głębokich zmian polskiej pedagogiki w okresie minionego 20-lecia III RP, za którymi kryje się dziedzictwo wielkich myślicieli i praktyków oraz na światowym poziomie rozwój badań podstawowych, komparatystycznych, społeczno-wychowawczych, paradygmatycznych, historycznych i w zakresie pedagogiki specjalnej.

4

Potoczność czy naukowość pedagogiki? Rekonstrukcja wiedzy studentów na temat pedagogiki

100%

Famuła-Jurczak A.

Rocznik Lubuski

|

2012

|

vol. 38

|

issue 2

265-277

EN

Changing society causes growing uncertainty about the directions of education. It becomes increasingly difficult to answer the question: what shall we teach? Despite the growing uncertainty, the number of people undertaking studies at university is still on the increase. Humanities and social sciences are continuously of a great interest to young people. They very often decide to study education, however, they do not always realize the essence of this discipline. The objective of this paper is to search the answer to the question: what – in students’ opinion – is hidden behind the name „education”? Whether the students’ knowledge is of a scientific character or it is rather common knowledge?

PL

Zmieniające się społeczeństwo powoduje narastającą niepewność co do kierunków kształcenia. Coraz trudniej odnaleźć odpowiedź na pytanie: ku czemu mamy kształcić? Pomimo narastającej niepewności nieustannie odnotowujemy wzrost liczby osób podejmujących studia. Nadal dużym zainteresowaniem cieszą się nauki humanistyczne i społeczne. Młodzi ludzie chętnie decydują się na studiowanie pedagogiki, chociaż nie zawsze mają wyobrażenie czym się ta dyscyplina nauki zajmuje. Celem tekstu jest poszukanie odpowiedzi na pytanie: co – zdaniem studentów – kryje się pod hasłem „pedagogika”? Czy wiedza, którą posiadają ma charakter naukowy czy też zbliżona jest do wiedzy potocznej?

5

Komenský a penitenciaristika

100%

Jůzl M.

Polonia Journal

|

2021

|

issue 13

115-125

CS

Příspěvek se zabývá aplikací myšlenek Jana Amose Komenského, jež vtělil do svého sedmidílného pojednání pod názvem Všeobecná porada o nápravě věcí lidských, do penitenciaristiky. Přestože se Komenský přímo vězeňstvím nezabýval, Všeobecná porada nabízí hodně styčných ploch, jež lze s úspěchem využít v penologii a penitenciaristice.

EN

The article presents the application of Jan Amos Comenius`s ideas, comprised in the seven-part treatise entitled „General Consultation of an Improvement of All Things Human“, into the penitentiary studies. Although Comenius did not deal directly with prisons, the „General Consultation...“ offers many areas of interaction that can be successfully used in penology and penitentiary.

6

Elementy społecznego charakteru wychowania w pedagogice Waldorfskiej

75%

Choczyński M.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2013

|

vol. 33

165-178

EN

This article presents the essence of the Austrian writer, philosopher and teacher Rudolf Steiner’s educational philosophy, known as Waldorf pedagogy, implemented in the educational institutions which he founded. The main ideas of this pedagogy are linked with his anthroposophical view of social reality, explained in many of Steiner’s works. The chief principle of his pedagogy is raising a free person, active in their search for the purpose of life, and deriving genuine pleasure from their existence. The Austrian educator, unlike other authors advocating creative freedom at school, attached great importance to the social context of education. Hence, his writings are an interesting subject for the sociology of education, whose basic tenet is the transmission of normative values shared by society.

7

Lekce z lidskosti: Antropologické inspirace z díla Jana Amose Komenského

75%

Hábl J.

Pedagogická orientace (Journal of the Czech Pedagogical Society)

|

2010

|

vol. 20

|

issue 1

5-15

EN

This study deals with the issue of pedagogical humanization. The author identifies and analyses the causes of modern crisis of humanity as well as its pedagogical formation, which is based on anthropological reductionism and post-enlightenment restriction of the transcendental dimension of humanity. As an alternative to the problematic modern anthropology, the study presents Comenius’s view of humanity, which provides stimulating material for the humanisation efforts in contemporary pedagogy.

8

Od emancypacji człowieka do emancypacji z człowieczeństwa? O posthumanistycznych implikacjach pedagogiki ogólno-krytycznej

75%

Lipowicz M.

Kwartalnik Pedagogiczny

|

2018

|

vol. 63(1 (247))

69-86

PL

In the article the author hypothesises that the posthumanist thought is not only compatible with critical pedagogical reflection, but can also be interpreted as its essential implication. An important reference point for these considerations is Robert Kwaśnica’s concept of the “second degree pedagogy”, which challenges the a priori premises of the paradigmatic pedagogy. The crucial idea which is called into question is the concept of humanity. The author argues that the contestation of the anthropological frame of upbringing makes the pedagogical thought head towards a posthumanist reflection, which is presented as a critical addendum to contemporary general pedagogy. At the end of these considerations the author points out the limitations and also the possible dangers deriving from a fully posthumanist perspective on upbringing.

9

Pedagogical Curricula and Educational Media: The Malignancy of Saffronised Otherisation in India

75%

Biswas T.

Zoon Politikon

|

2020

|

issue 11

146-199

EN

Saffronisation, a neologism that is derived from the saffron robes worn in particular by holy Hindu men, is used to denote the conflation of linguistic, semiotic and political actions taken by the far-right Hindu nationalist brotherhood in India to mechanically alter Indian history so that it resonates with the rest of the Hindu nationalist propaganda and policymaking. The process of Saffronisation, when coupled with westernised pedagogical curricula, has been inculcated within and beyond the periphery of educational institutions since the early twentieth century. While education in India has remained a concentrated resource in the hands of the communities that constitute the upper castes within the social hierarchy, the exclusivity of available academic resources and intellectual capital in the hands of a selected few has come off as the result of intersectional crises that collectively act as a bridge in connecting class and caste politics. This paper explores the impact of Saffronisation as a socio-political movement on educational institutions, the changes that have been made in textbooks in the recent times and in a holistic sense, attempts to analyse the effects of a neo-Fascist governance on schooling and how it affects students hailing from backgrounds that have been marginalised for generations. It is also an exploration of the role of the saffron propaganda in enabling otherisation of non-Hindu identities in higher education institutions.

10

The Subject of Philosophy, the Subject of Pedagogy, the Pedagogues’ Subject

75%

Binder U.

The New Educational Review

|

2005

|

vol. 6

27-39

EN

Whoever reflects upon the development and reasoning of pedagogical thoughts and actions faces the problematic subject. ‘The’ subject seems to figure as the basis of it all. Whilst all other key terms and categories are constantly open to negotiation, the ‘subject’ presents itself as self-evident rather than as an entity to be argued at length. Yet, some questions remain unanswered. Why is this the case? Furthermore, what kind of subject do we refer to? In this article the central issues concerning ‘The Subject and Pedagogy’ as well as first findings of this ongoing research by the author are being discussed. The main focus is not on the results. What is of crucial importance with regard to the following text are the allusions to the apories which accompany any paradigm of the subject. This holds true of every single stage: the subject of philosophy, the subject of pedagogy and the pedagogues’ subject.

11

Embodied civic education: The corporeality of a civil body politic

63%

Phillips D. P.

Journal of Pedagogy

|

2014

|

vol. 5

|

issue 1

90-114

EN

This study explores the lived experience of democratic civic education for middle school students. Grounded in the tradition of hermeneutic phenomenology as guided by Heidegger (1962), Gadamer (1960/2003), Casey (1993), and Levinas (1961/2004), among others, the framework for conducting action-sensitive research, as described by van Manen (2003), guides this inquiry as I endeavor to uncover what it means for students to embody civic education. Twenty-nine students are taped engaging in discussions, debates, simulations, and other civic education. Twelve students self-select to engage in reflective writing and conversations about their experiences. The existential theme of lived body emerges from this inquiry. The importance of embodying one’s learning, as well as connecting physically and socially to one’s society are apparent. The students’ learning through their corporeal experience serves to create the civil body politic of the classroom and inform their behavior outside of the classroom. Insights from this study may inform curriculum theorists and developers, policy-makers, and classroom teachers. Recommendations are made to transform the social studies for students to capitalize on their bodily experiences within the classroom so that they may grow in their role as a citizen. Students may then embody the ideals essential in civic education and democratic societies

12

THE PEDAGOGIC RELEVANCE OF ALOBWED’EPIE’S THE DEATH CERTIFICATE TO HIGH SCHOOL STUDENTS IN CAMEROON: A THEMATIC APPROACH

63%

Ade N. P.

International Journal of New Economics and Social Sciences

|

2020

|

vol. 11(1)

361-376

EN

Literature and society work hand in glove because literature is a reflection of the realities of our society. This paper sets out to examine the pedagogic relevance of Literature in general and Prose in particular to Cameroonian High school students. It aims at presenting how and why The Death Certificate should be taught to Cameroonian High School Students. First, Students need to be informed about the society. Second, they should know what to do in face of various issues that arise in the society in general. Third, The Death Certificate handles themes such as love, power, domination and feminism which can conveniently be understood by High School Students. It is in this light that writers draw inspiration from the society to produce literary texts. Fourth, a work of art should not be limited; it should entertain, educate and inform us about our society. Fifth, Literature which reflects or acts as a mirror of life in society should be taught in schools because it shapes the students’ moral behavior. It also creates awareness in students by helping them to know more about the preoccupations of the society in which they live. It is thanks to literature that we learn much about society and the people who live in it. Pedagogy, Literature, Prose, Education, Alobwed’Epie, Feminism, Style, Students, Teachers, Society Literatura i społeczne znajdują się bok o bok, literatura jest odzwierciedleniem realnych warunków naszego społeczeństwa. W tym artykule analizowane jest znaczenie pedagogiczne literatury ogólnie oraz prozy w szczególności dla uczniów w Kamerunie. Jego celem jest przedstawienie, w jaki sposób i dlaczego powinno się uczyć powieści „The Death Certificate” uczniów w Kamerunie. Przede wszystkim uczniowie powinni być nauczani o społeczeństwie. Po drugie, oni powinni wiedzieć, jak się zachować w różnych sytuacjach, które pojawiają się w społeczeństwie ogólnie. Po trzecie, „The Death Certificate” odnosi się do takich tematów jak miłość, władza, dominacja i feminizm, które w sposób wygodny mogą być zrozumiałe przez uczniów. Właśnie w takim świetle pisarze czerpią inspiracje ze społeczeństwa by pisać swoje teksty. Po czwarte, dzieło sztuki nie powinno mieć granic; powinno bawić, edukować oraz informować nas o naszym społeczeństwie. Po piąte, w szkole powinna być nauczana literatura, która odzwierciedla lub działa jak lustro dla życia w społeczeństwie, ponieważ kształtuje ona morale uczniów. Tworzy również świadomość w uczniach pomagając im dowiadywać się więcej o problemach społeczeństwa, w którym żyją. To właśnie dzięki literaturze, że możemy tak dużo się nauczyć o społeczeństwie i ludziach, którzy w nim żyją. Pedagogika, Literatura, Proza, Edukacja, Alobwed’Epie, Feminizm, Styl, Studenci, Nauczyciele, Społeczeństwo

13

Edmodoing the Concept Attainment in Mathematics and Pedagogy: A Participant Observation Exploratory Study.

63%

Kanvaria V. K.

Labor et Educatio

|

2019

|

issue 7

89-108

PL

Niniejszy artykuł jest próbą uzyskania wglądu w wykorzystanie i zastosowanie Edmodo (platformy technologii informacyjno-komunikacyjnych – ICT) w ułatwianiu uczenia się i pedagogiki matematyki w ogóle oraz osiągnięć koncepcyjnych w matematyce w poszczególnych dziedzinach, w okresie prawie czterech lat. Studium to jest rodzajem interdyscyplinarnego badania dotyczącego ICT-mediów z dziedziny technologii, osiągnięć koncepcyjnych i metod z dziedziny edukacji oraz matematyki z dziedziny nauk ścisłych. Studium jest prowadzone zgodnie z koncepcją badań eksploracyjnych w trybie obserwacji uczestniczącej, w którym za danymi jakościowymi i analizą następowało zbieranie i analiza danych ilościowych. W trakcie badania, po opracowaniu zweryfikowanych treści opartych na technologiach informacyjno-komunikacyjnych i zastosowaniu ich za pośrednictwem Edmodo, zastosowano harmonogram obserwacji, kwestionariusz i harmonogram refleksji nad obserwacjami, które zostały opracowane i zweryfikowane przez badacza w celu uzyskania danych jakościowych i ilościowych. Badanie ujawniło pewne cenne i nadzwyczajne wyniki dotyczące wykorzystania i zastosowania platformy Edmodo opartej na technologiach informacyjno-komunikacyjnych w wymiarze pedagogicznym oraz wykorzystania i zastosowania platformy Edmodo opartej na technologiach informacyjno-komunikacyjnych w wymiarze pedagogicznym, jak również podczas ułatwiania nauki.

EN

This paper is an attempt to gain insight into the use and application of Edmodo (an Information and Communication Technologies -ICT- platform) in facilitating learning and pedagogy of mathematics in general and concept attainment in mathematics in specific, over the period of almost four long years. The study is a type of interdisciplinary study dealing with ICT-media from the Technology discipline, concept attainment and method from the Education discipline and mathematics from the Sciences discipline. The study follows an exploratory research design through participatory observation mode where qualitative data collection and analysis was followed by the quantitative data collection and analysis. During the study, after developing the validated ICT-based content and applying it via Edmodo, observation schedule, questionnaire and observation reflection schedule were used, all developed and validated by the researcher, upon the learning facilitators to obtain qualitative and quantitative data. The study reveals some valuable and extraordinary results regarding the use and application of ICT-based platform Edmodo at the pedagogic and the use and application of ICT-based platform Edmodo within the pedagogic dimension, as well as when facilitating learning.

14

Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim

51%

Banasiak D.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 81

111-126

EN

The article deals with the issue of being a disciple of Christ. The topic of the Church as a school, Jesus as a teacher, Christians as disciples and children of God was often taken up by the Fathers of the Church. Therefore, the article uses such patristic texts as: Paedagogus by Clement of Alexandria, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi by Athanasius of Alexandria, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII by Theodoret of Cyrus, De Spirit of Sancto by Basil the Great, Vita Moysis by Gregory of Nyssa, De perfectione hominis by Efrem the Syrian. The article analyzes the essayist approach to patristic pedagogy in the text Mir kak shkola (1977) by Sergei Awierintsev, a Russian intellectual, fascinated by the legacy of early Christian authors. The analysis presents an essayistic approximation showing such issues as: the school of Christ's disciples, the school of God's children, the school of infants, the school of old and old children, the school of simplicity, the school of penance, the school of struggle. The research methodology is based here primarily on hermeneutical reading into texts (patristic, essayistic, poetic), but also on capturing Awierintsev's essayistic optics, taking into account historical, socio-political, biographical and literary contexts. Sergey Awierintsev, who dealt with patristics in the unfavorable atheistic conditions of a totalitarian state, through his seemingly outdated and completely non-cyclical research on Christian antiquity, made a significant contribution to the spiritual revival of society in the days of the decline of the Soviet Union and the beginning of the political and economic transformation.

PL

Artykuł dotyczy problematyki bycia uczniem Chrystusa. Temat Kościoła jako szkoły, Jezusa jako nauczyciela, chrześcijan jako uczniów i dzieci Bożych był podejmowany często przez Ojców Kościoła. W związku z tym wykorzystane zostały takie teksty patrystyczne, jak: Paedagogus Klemensa Aleksandryjskiego, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi Atanazego Aleksandryjskiego, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII Teodoreta z Cyru, De Spiritu Sancto Bazylego Wielkiego, Vita Moysis Grzegorza z Nyssy, De perfectione hominis Efrema Syryjczyka. W artykule przeanalizowany został esej naukowy o pedagogii patrystycznej: Świat jako szkoła (1977) Siergieja Awierincewa, rosyjskiego intelektualisty, zafascynowanego spuścizną wczesnochrześcijańskich autorów. Analiza przedstawia eseistyczne przybliżenie, ukazujące takie zagadnienia, jak: szkoła uczniów Chrystusa, szkoła dzieci Bożych, niemowląt, dzieci-starców i starców-dzieci, szkoła prostoty, pokuty i chrześcijańskich zmagań. Metodologia badawcza oparta jest tu przede wszystkim na hermeneutycznym wczytywaniu się w teksty (patrystyczne, eseistyczne, poetyckie), ale też na wychwyceniu eseistycznej optyki Awierincewa, przy uwzględnieniu kontekstów historycznych, społeczno-politycznych, biograficznych, literaturoznawczych. Siergiej Awierincew, zajmujący się patrystyką w niesprzyjających ateistycznych warunkach państwa totalitarnego, poprzez swoje, na pozór nieaktualne i zupełnie niekoniunkturalne badania nad chrześcijańskim antykiem wniósł niebagatelny wkład w duchowe odrodzenie społeczeństwa w czasach schyłku Związku Radzieckiego oraz na początku transformacji polityczno-gospodarczej.

15

From Green-Campus Campaign Intervention to Environmental Education in a Teaching College

51%

Yorkovsky Y.

|

2020

|

vol. 12(48)

|

issue 3

5-23

EN

The ecological agenda is a burning issue worldwise but awareness and individual behaviors targeted at managing this approaching crisis vary dramatically. Education may play a pivotal role in such processes, but how do we promote pro-environmental behaviour (EB)? This study tested the effectiveness of a campaign intervention, which was conducted as part of a green campus certification process in a teaching college in Israel. The campaign included formal and informal environmental education (EE) interventions. A pre–post survey assessed students’ awareness of the campaign, changes in students’ knowledge of environmental issues, pro-EB and attitudes toward EE. The findings showed that students were aware of the interventions held on campus, especially of activities which had high visibility. Moreover, improvement in students’ basic knowledge and pro-EB were found, as well as improvement in the importance they ascribe to EE. These findings justify continued implementation of such educational interventions on campuses, involving a variety of pedagogical approaches for preservice teachers, who will educate the next generation.

PL

Od interwencji w ramach kampanii „zielony kampus” do edukacji ekologicznej prowadzonej w kolegium nauczycielskim Na całym świecie agenda ekologiczna jest pilną kwestią, ale świadomość i działania poszczególnych osób zarządzających nadchodzącym kryzysem są bardzo zróżnicowane. Edukacja może odgrywać kluczową rolę w takich procesach, ale jak należy promować zachowania proekologiczne (EB)? Przedstawione badania zweryfikowały skuteczność interwencji w ramach kampanii, która była częścią procesu certyfikacji zielonego kampusu w izraelskim kolegium dla nauczycieli. Kampania obejmowała formalne i nieformalne interwencje z zakresu edukacji ekologicznej (EE). W badaniach przed i po (pre-post) oceniono świadomość studentów na temat kampanii, zmiany w ich wiedzy na temat kwestii związanych z ochroną środowiska, ich zachowania proekologiczne oraz postawy wobec edukacji ekologicznej. Okazało się, że studenci byli świadomi interwencji prowadzonych na terenie kampusu, a zwłaszcza dobrze widocznych działań. Ponadto stwierdzono poprawę w zakresie podstawowej wiedzy studentów i ich zachowań proekologicznych, a także wzrost znaczenia przypisywanego EE. Wyniki te uzasadniają kontynuację takich interwencji edukacyjnych w kampusach z zastosowaniem różnych podejść pedagogicznych w stosunku do przyszłych nauczycieli, którzy będą kształcić następne pokolenia.

16

Early Childhood Education and Care System in Finland

51%

Salminen J.

|

2017

|

vol. 5

|

issue 2

135-154

PL

W Finlandii system edukacji i opieki wczesnodziecięcej (ECEC) obejmuje opiekę dzienną oferowaną rodzinom (opiekę) oraz ukierunkowaną na cel edukację wczesnodziecięcą (wczesna edukacja i nauczanie) zapewnianą dzieciom na etapie przed przejściem do szkoły podstawowej. W związku z tym, ECEC buduje spójną fazę początkową w ramach uczenia się przez całe życie. ECEC kieruje się zasadą „educare” kładącą nacisk na równoczesne uwzględnianie edukacji, nauczania i opieki nad dziećmi jako podstawy działalności pedagogicznej, która jest jednocześnie silnie zakorzeniona w idei uczenia się i rozwoju, jako doświadczenia holistycznego. Celem tego artykułu jest przedstawienie fińskiego systemu edukacji i opieki wczesnodziecięcej, zaprezentowanie jego warunków społecznych, organizacyjnych i programowych oraz omówienie napięć i wyzwań, jakie w nim obecnie występują.

EN

In Finland, Early Childhood Education and Care (ECEC) includes day care arrangements offered to families (care) along with goal-oriented early childhood education (early education and teaching) provided for children prior to transitioning to primary education. ECEC is therefore seen to build a coherent starting phase within the continuum of lifelong learning. ECEC follows the “educare” principle, which emphasizes the simultaneous consideration for children’s education, teaching, and care as the foundation of pedagogical activity, which is at the same time strongly rooted in the idea of learning and development as a holistic experience. The aim of this article is to provide an overview of the Finnish ECEC system, introduce its societal, organizational and curricular preconditions and discuss the current tensions and challenges faced.

Refine search results

Wiedza na temat autyzmu wśród obecnych i przyszłych pedagogów a dylemat wspólnego kształcenia i integracji w wymiarze edukacyjnym

Historyczno-filozoficzne aspekty polemologiczne a implikacje wychowawczo-kulturowe

Pedagogika jako nauka bez kompleksów

Potoczność czy naukowość pedagogiki? Rekonstrukcja wiedzy studentów na temat pedagogiki

Komenský a penitenciaristika

Elementy społecznego charakteru wychowania w pedagogice Waldorfskiej

Lekce z lidskosti: Antropologické inspirace z díla Jana Amose Komenského

Od emancypacji człowieka do emancypacji z człowieczeństwa? O posthumanistycznych implikacjach pedagogiki ogólno-krytycznej

Pedagogical Curricula and Educational Media: The Malignancy of Saffronised Otherisation in India

The Subject of Philosophy, the Subject of Pedagogy, the Pedagogues’ Subject

Embodied civic education: The corporeality of a civil body politic

THE PEDAGOGIC RELEVANCE OF ALOBWED’EPIE’S THE DEATH CERTIFICATE TO HIGH SCHOOL STUDENTS IN CAMEROON: A THEMATIC APPROACH

Edmodoing the Concept Attainment in Mathematics and Pedagogy: A Participant Observation Exploratory Study.

Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim

From Green-Campus Campaign Intervention to Environmental Education in a Teaching College

Early Childhood Education and Care System in Finland