Search results

1

Pushkin and Ovid

100%

Schade G.

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

|

2019

|

vol. 29

|

issue 2

105-117

PL

Alexander Pushkin knew what he shared with Ovid. Both were exiled, having enjoyed a splendid life, both were highly gifted, and not too shy of erotic adventures – of which they speak amply in their poetry. The Russian formalist Tynyanov pointed at such similarities, inventing the literary genre of ‘docufiction’.

2

“Sounds that Create the Image.” On Polish and Russian Translations of Alliteration in Pnin by Vladimir Nabokov

82%

Letka-Spychała O.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2019

|

vol. 4

|

issue 1

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza i porównanie rozwiązań translatorskich zastosowanych w przekładzie aliteracji. Materiał badawczy został zaczerpnięty z utworu Pnin (1957) Vladimira Nabokova, jego polskojęzycznej wersji przetłumaczonej przez Annę Kołyszko (1987) roku oraz rosyjskojęzycznego wariantu przygotowanego przez Siergieja Iljina (1993). Nagromadzenie aliteracji jest widoczne w trzech grupach tematycznych. Pierwszą stanowią nazwy własne, następnie wygląd zewnętrzny, uczucia oraz emocje. Wymienione grupy tematyczne odnoszą się do postaci głównego bohatera Timofieja Pnina – rosyjskiego emigranta mieszkającego w Ameryce. Oprócz niego niezwykle ważną postacią w utworze jest „nierzetelny” narrator, który w swych opisach „kreuje” ekscentryczny i nieco dziwaczny obraz głównego bohatera. W oryginale to właśnie dzięki aliteracjom zarówno jego wypowiedzi, jak również sam Pnin nabierają charakterystycznego „humorystycznego” zabarwienia. W przekładach nie zawsze ten efekt zostaje osiągnięty bowiem aliteracje ulegają formalnym modyfikacjom i są zastąpione przez onomatopeje, konsonse, ekwiwalenty opisowe (szczególnie dotyczy to wyglądu zewnętrznego) bądź zostają całkowicie utracone (w grupie obejmującej imiona własne oraz uczucia i emocje). Zastosowane zabiegi translatorskie doprowadziły do zmiany lub utraty oryginalnej, fonetycznej wartości. Umożliwiły również osiągnięcie częściowej ekwiwalencji na poziomie semantycznym. Istotne rozbieżności na tej płaszczyźnie są widoczne w przykładach opisujących emocje Pnina, w których tłumacze nie tylko nie oddali aliteracji, ale również wykorzystali odległe semantycznie odpowiedniki.

EN

The article explores procedures used for the rendition of alliteration in the novel Pnin written by Vladimir Nabokov (1957). Two target texts will be compared. The first one is the Polish translation prepared by Anna Kołyszko (1987), the second one is the Russian version done by Sergey Ilyin (1993). The analysis of the texts will draw on research into three major thematic areas: proper names, appearance and feelings/emotions where an accumulation of alliteration is distinctly noticeable. These fields are linked by the focal character, a Russian émigré who comes to America after the Russian Revolution. His oddness and eccentricity are constantly emphasized by the unreliable narrator, whose speech abounds in alliterations. In the original this device not only reinforces the narrator’s orality but also structures the image of the focal character. In the target texts alliteration is subject to various formal modifications. In many cases it is substituted by onomatopoeias, consonances, descriptive equivalents or it is simply abandoned. As a result, the translators do not always preserve the alliterative effect (especially when it comes to proper names, feelings and emotions). Translation procedures applied by the translators allow them to achieve partial equivalence on the semantic level. Inaccuracies in this field are visible in examples referring to Pnin’s feelings and emotions in which alliterative word strings are omitted and semantically distant counterparts are used.

3

V oraz hrabia Tołstoj: antroponimy i toponimy w twórczości powieściowej Vladimira Nabokova ze szczególnym uwzględnieniem częściowej bezimienności oraz nazw własnych przejętych z rzeczywistości pozatekstowej

75%

Engelking L.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2018

|

issue 15

169-178

EN

The paper is devoted to Nabokov’s literary onomastics. It shows that his use of meaning proper names is much more refined and complicated than the use of them in older times. Hiding of various meanings and connotations in nomina propria is one of the favorite Nabokov’s devices and one of the ways he plays his games with readers. These are games of similiarities and differences in Ada or Ardour and Pnin and Look at the Harlequins! as well.

PL

Artykuł poświęcony jest literackiej onomastyce Nabokova. Jak przedstawia, zastosowanie przez pisarza znaczących nazw własnych jest znacznie bardziej zamierzone i złożone, niż ich wczesniejsze użycie. Ukrywanie w nomina propria rozmaitych znaczeń i konotacji jest jednym z ulubionych środków Nabokova i jednym ze sposobów rozgrywania gry z czytelnikiem. Są to gry podobieństw i różnic w Adzie oraz Pninie i Patrz na te arlekiny!

4

“Sounds that Create the Image.” On Polish and Russian Translations of Alliteration in Pnin by Vladimir Nabokov

73%

Letka-Spychała O.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2019

|

vol. 4

|

issue 1

EN

The article explores procedures used for the rendition of alliteration in the novel Pnin written by Vladimir Nabokov (1957). Two target texts will be compared. The first one is the Polish translation prepared by Anna Kołyszko (1987), the second one is the Russian version done by Sergey Ilyin (1993). The analysis of the texts will draw on research into three major thematic areas: proper names, appearance and feelings/emotions where an accumulation of alliteration is distinctly noticeable. These fields are linked by the focal character, a Russian émigré who comes to America after the Russian Revolution. His oddness and eccentricity are constantly emphasized by the unreliable narrator, whose speech abounds in alliterations. In the original this device not only reinforces the narrator’s orality but also structures the image of the focal character. In the target texts alliteration is subject to various formal modifications. In many cases it is substituted by onomatopoeias, consonances, descriptive equivalents or it is simply abandoned. As a result, the translators do not always preserve the alliterative effect (especially when it comes to proper names, feelings and emotions). Translation procedures applied by the translators allow them to achieve partial equivalence on the semantic level. Inaccuracies in this field are visible in examples referring to Pnin’s feelings and emotions in which alliterative word strings are omitted and semantically distant counterparts are used.

Refine search results

2 Półrocznik Językoznawczy Tertium

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

1 Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

2 Letka-Spychała O.

1 Engelking L.

1 Schade G.

3 2019

1 2018

Pushkin and Ovid

“Sounds that Create the Image.” On Polish and Russian Translations of Alliteration in Pnin by Vladimir Nabokov

V oraz hrabia Tołstoj: antroponimy i toponimy w twórczości powieściowej Vladimira Nabokova ze szczególnym uwzględnieniem częściowej bezimienności oraz nazw własnych przejętych z rzeczywistości pozatekstowej

“Sounds that Create the Image.” On Polish and Russian Translations of Alliteration in Pnin by Vladimir Nabokov