Search results

1

Analogowa i cyfrowa komunikacja naukowa w Polskiej Akademii Nauk

100%

Sabała M.

Nauka i Szkolnictwo Wyższe

|

2013

|

issue 2(42)

119-127

EN

The Polish Academy of Sciences for several dozen years developed different manners of scientific communication, starting from unofficial communication - conferences, conventions, meetings having a scientific character - from books and magazines to publications made available at digital libraries and in the Open Access model. The purpose of this article is the analysis of the analogue scientific communication and functioning of the Polish Academy of Science in the convergence culture and showing that this institution is using newest forms of submitting research results, including 2.0 Web tools. Figures concerning printed academic publications of the Polish Academy of Science are described in the article. Based on data registered by the Arianta base, the review of websites of institutes, committees and branches and an interview conducted in the Office of Popularization and Promotion of Education of the Polish Academy of Science, the development of the digital communication scientific model of the Polish Academy of Science is described.

PL

Polska Akademia Nauk przez kilkadziesiąt lat wypracowała różne sposoby komunikowania naukowego, począwszy od komunikacji nieformalnej – konferencji, zjazdów, spotkań o charakterze naukowym – przez książki i czasopisma, po publikacje udostępniane w bibliotekach cyfrowych oraz w modelu Open Access. Celem artykułu jest analiza analogowej komunikacji naukowej i funkcjonowania PAN w kulturze konwergencji oraz wykazanie, że instytucja ta wykorzystuje najnowsze formy udostępniania wyników badań, w tym narzędzia Web 2.0. W artykule przedstawiono dane liczbowe dotyczące drukowanych publikacji naukowych PAN. Na podstawie danych rejestrowanych przez bazę Arianta, przeglądu stron internetowych instytutów, komitetów i oddziałów oraz wywiadu przeprowadzonego w Biurze Upowszechniania i Promocji Nauki PAN opisano rozwój cyfrowego modelu komunikacji naukowej w PAN.

2

Nauki historycznoprawne w latach 60. XX w. – organizacja badań

71%

Tyrchan M.

Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa

|

2012

|

vol. 5

|

issue 4

355–373

EN

The paper is concerned with the development of legal history research in Poland in the post-Stalinist period, up to the end of the 1960s. The legal historians actually engaged themselves in the academic research of the time and developed, to the extent to which that was possible, the contacts with the western University centres. What was published were the significant handbooks and monographs. The publications laid out the new important research lines. The paper reviews, in a synthetic way, the interests of the authors of the publications both in the areas of Polish constitutional and legal history as well as in the field of general history of state and law. The publications of the most important authors were presented.

3

Ananiasz Zajączkowski – orientalistyka przede wszystkim

57%

Zajączkowska-Łopatto M. E.

Almanach Karaimski

|

2014

|

vol. 3

133-148

RU

Profesor dr hab. Ananiasz Zajączkowski w listopadzie 1945 został mianowany dyrektorem Instytutu Orientalistycznego UW na 5 lat. Powtórnie został dyrektorem w latach 1957-1961. Jego podstawowym zadaniem było stworzenie warunków do rozpoczęcia normalnego trybu nauczania. Od 1948 rozpoczyna pięcioletni cykl studiów w ramach którego wykształcił kilka pokoleń filologów orientalnych prowadzących badania dotyczące Wschodu Muzułmańskiego. W latach 1946-1950 kierował Instytutem Orientalistycznym na Uniwersytecie we Wrocławiu. W 1952 został członkiem nowopowstałej Polskiej Akademii Nauk, zorganizował Komitet Orientalistyczny PAN, którym kierował do 1965. W 1953 powstał Zakład Orientalistyki PAN, którego był kierownikiem 1969, do zamknięcia. Całe swoje życie poświęcił orientalistyce. Poza dydaktyką zajmował się pracami wydawniczymi, edytorskimi i oczywiście działalnością organizacyjną. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego w latach 1949 – 1958. Był redaktorem Przeglądu Orientalistycznego 1948 - 1952, wydał 16 tomów Rocznika Orientalistycznego 1950-1970. Współpracował z redakcjami Języka Polskiego i Poradnika Językowego. Był zapraszany na wykłady do Instytutu Wschodoznawstwa w Moskwie, na uniwersytet w Jerozolimie, na Uniwersytet w Stambule i Ankarze, Baku, do Instituto Universitario w Neapolu itd. Był przewodniczącym prezydium Polskiej Grupy Roboczej d/s realizacji projektu UNESCO „Wschód –Zachód”. Uczestniczył aktywnie w pracach naukowych i organizacyjnych wielu dziesiątków zjazdów, kongresów i konferencji międzynarodowych. Był członkiem Societe Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest autorem 341 prac. Z okazji 60-lecia urodzin poświęcono mu XXXVI Ural-Altaische Jahrbucher Napisano o nim i jego pracach z zakresu osmanistyki, zabytków kipczackich i Złotej Ordy, zabytków piśmiennictwa tureckiego z Egiptu Mameluckiego kilka dziesiątków artykułów.

EN

In November 1945 Professor Ananiasz Zajączkowski was appointed director of the Oriental Institute of Warsaw University for 5 years. Later, he became its director once more in the years 1957–1961. His primary task was to prepare the groundwork for launching the normal curriculum. In 1948 he started a five-year cycle of study in which he educated several generations of oriental philologists, who conducted research on the Muslim East. In the years 1946–1950 he was head of the Institute of Oriental Studies at the University of Wroclaw. In 1952 he became a member of the newly formed Polish Academy of Science, where he organized the Committee of Oriental Studies, which he headed till 1965. In 1953, the Department of Oriental Studies of Polish Academy of Science was created and Professor Zajączkowski directed it from its very beginnings until its closure in 1969. He devoted his entire life to oriental studies. In addition to teaching, the Professor also focused on research and publishing, as well as editorial and organizational work. He was president of the Polish Society of Oriental Studies from 1949 to 1958. He was the editor of the “Oriental Review” between 1948 and 1952, and issued sixteen volumes of the Rocznik Orientalistyczny from 1950 to 1970. In addition, he collaborated in the editing of Język Polski and Poradnik Językowy. He was invited to give lectures at the Institute of Eastern Studies in Moscow, at the University of Jerusalem, the Instituto Universitario in Naples, etc. He was the president of the Board of the Polish Team working on the UNESCO “East-West” project. He played an active academic and organizational role in several dozen conferences, congresses and convention. He was a member of the Société Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wroclaw Scientific Society. Professor Ananiasz Zajączkowski is the author of 341 publications. To mark the 60th anniversary of his birth the 36th volume of Ural-Altaische Jahrbücher was named in his honour. Dozens of articles have been written about him and his work on Ottoman studies, the Kipchak monuments, the Golden Horde and the historical Turkish literature of Mameluke Egypt.

PL

Profesor dr hab. Ananiasz Zajączkowski w listopadzie 1945 został mianowany dyrektorem Instytutu Orientalistycznego UW na 5 lat. Powtórnie został dyrektorem w latach 1957-1961. Jego podstawowym zadaniem było stworzenie warunków do rozpoczęcia normalnego trybu nauczania. Od 1948 rozpoczyna pięcioletni cykl studiów w ramach którego wykształcił kilka pokoleń filologów orientalnych prowadzących badania dotyczące Wschodu Muzułmańskiego. W latach 1946-1950 kierował Instytutem Orientalistycznym na Uniwersytecie we Wrocławiu. W 1952 został członkiem nowopowstałej Polskiej Akademii Nauk, zorganizował Komitet Orientalistyczny PAN, którym kierował do 1965. W 1953 powstał Zakład Orientalistyki PAN, którego był kierownikiem 1969, do zamknięcia. Całe swoje życie poświęcił orientalistyce. Poza dydaktyką zajmował się pracami wydawniczymi, edytorskimi i oczywiście działalnością organizacyjną. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego w latach 1949 – 1958. Był redaktorem Przeglądu Orientalistycznego 1948 - 1952, wydał 16 tomów Rocznika Orientalistycznego 1950-1970. Współpracował z redakcjami Języka Polskiego i Poradnika Językowego. Był zapraszany na wykłady do Instytutu Wschodoznawstwa w Moskwie, na uniwersytet w Jerozolimie, na Uniwersytet w Stambule i Ankarze, Baku, do Instituto Universitario w Neapolu itd. Był przewodniczącym prezydium Polskiej Grupy Roboczej d/s realizacji projektu UNESCO „Wschód –Zachód”. Uczestniczył aktywnie w pracach naukowych i organizacyjnych wielu dziesiątków zjazdów, kongresów i konferencji międzynarodowych. Był członkiem Societe Finno-Ougrienne, Türk Dil Kurumu, Societas Uralo-Altaica, PAU, TNW, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego. Jest autorem 341 prac. Z okazji 60-lecia urodzin poświęcono mu XXXVI Ural-Altaische Jahrbucher Napisano o nim i jego pracach z zakresu osmanistyki, zabytków kipczackich i Złotej Ordy, zabytków piśmiennictwa tureckiego z Egiptu Mameluckiego kilka dziesiątków artykułów.

Refine search results

1 Almanach Karaimski

1 Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa

1 Nauka i Szkolnictwo Wyższe

1 Sabała M.

1 Tyrchan M.

1 Zajączkowska-Łopatto M. E.

1 2014

2 2013

Analogowa i cyfrowa komunikacja naukowa w Polskiej Akademii Nauk

Nauki historycznoprawne w latach 60. XX w. – organizacja badań

Ananiasz Zajączkowski – orientalistyka przede wszystkim