Search results

1

Služba lektora ve všeobecném zákonodárství latinské církve

100%

Słowikowska A.

Studia theologica

|

2018

|

vol. 3

99-116

EN

Lectors were known in the Church from the its very beginning. They were included in the clerical state in the third century. Pope Caius listed them among the hierarchy of the Church. Pope Siricius later described the rules associated with stages and levels ascending to Holy Orders indicating that the lectorship is one of the routes towards priesthood. In terms of the liturgical aspect, these decisions were confirmed by the Roman-Germanic Pontifical of the tenth century which established the same structure of rite of the lector’s order as that of other minor orders. The lector ceased to be a minor order in 1972 under the Ministeria quaedam by Pope Paul VI. The Pope decided that a lector would be called a ‘ministry’ from then on. Although for men, it was not solely reserved for those candidates preparing for Holy Orders. The Pope’s disposition was included in the 1983 Code of Canon Law. The lector’s main task is the ministry of the Word of God during the liturgy.

2

Prymas Stefan Wyszyński wobec polityki wschodniej papieża Pawła VI. Spojrzenie z polskiej strony

100%

Grajewski A.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2022

|

vol. 29

|

issue 2

267-285

EN

In his dealings with the communist authorities, the Primate of Poland, Cardinal Stefan Wyszyński, had to take into account the position of the Holy See during the pontificate of Pope Paul VI which focused on dialogue with communist countries. Tensions between the Primate of Poland and the diplomacy of the Holy See often arose against this background. They resulted from both a different assessment of the situation of the Church in Poland and consideration of the broader international context. The authority of Cardinal Stefan Wyszyński and the trust Paul VI had in him allowed them to find compromise solutions, significantly modifying the original assumptions of the Vatican. This proved beneficial to both the Church in Poland and the effectiveness of the Holy See.

PL

Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński w swych działaniach wobec komunistycznych władz musiał uwzględniać także stanowisko Stolicy Apostolskiej, w czasach pontyfikatu papieża Pawła VI stawiającej na dialog z krajami komunistycznymi. Na tym tle powstawały niejednokrotnie napięcia pomiędzy Prymasem Polski, a dyplomacją Stolicy Apostolskiej. Wynikały one z innej oceny sytuacji Kościoła w Polsce, jak również uwzględnienia szerszego kontekstu międzynarodowego. Autorytet kard. Stefana Wyszyńskiego oraz zaufanie, jakim darzył go Paweł VI pozwalały im znajdować kompromisowe rozwiązania, znacząco modyfikujące pierwotne założenia watykańskiej Ostpolitik. Okazało się to korzystne zarówno dla Kościoła w Polsce, jak również skuteczności działań Stolicy Apostolskiej.

3

Paweł VI o budowaniu cywilizacji miłości

100%

Guzowski J.

Studia Elbląskie

|

2020

|

vol. 21

309-322

EN

The expression „civilisation of love” was first used by Paul VI on 17 May 1970, during the prayer of Regina Caeli, on the Solemnity of Pentecost. This expression became a mobilising slogan for Christians for the rest of the pontificate of Paul VI and John Paul II. Civilisation of love is based mainly on faith, grace and "agape" love. The paths to a civilisation of loveare work for justice, forgiveness and reconciliation.

PL

Wyrażenie „cywilizacja miłości” zostało po raz pierwszy użyte przez Pawła VI 17 maja 1970, podczas modlitwy Regina Caeli, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Wyrażenie to stało się przez resztę pontyfikatu Pawła VI, podobnie jak również w przypadku pontyfikatu Jana Pawła II hasłem mobilizującym dla chrześcijan. Cywilizacja miłości opiera się głównie na wierze, na łasce i na miłości agape. Drogami prowadzącymi do cywilizacji miłości są praca na rzecz sprawiedliwości, przebaczenie i pojednanie.

4

Biblijne fundamenty encykliki Humanae vitae

99%

Nawrot J.

Teologia i Moralność

|

2018

|

vol. 13

|

issue 2(24)

45-65

EN

The problems presented in Humanae vitae have become the object of harsh disagreement even in the Church some fifty years after the encyclical's publication. The dispute has been extended to the possibility that the Magisterium of the Church should give lay people some direction in their lives. Moreover, the disagreement has also concerned the boundaries of freedom of choice for a person who wants to live by their accepted rules. The document in question is a testimony to the pope's responsibility to Christ and the world for the immutability of truths taught by the Church. It is also a courageous testament to the issue of sexual intercourse of spouses in the age of a general slackening or negation of morals which guard the indissolubility of marriage. It comes as no surprise that the pope referred to the few – yet important – biblical texts in order to justify the rightness and significance of the undertaken issues, as well as their permanence in the lives of particular people of faith. The present paper attempts to prove that the choice of the biblical texts was not random; moreover, this paper fully justifies the truths touched upon in the encyclical which are difficult to accept in the contemporary mentality. Due to the limited character of this research, it will only deal with those quotations that show the depth of the encyclical's anchorage in the truths resulting from the infallible Scripture, which has a strong bearing on the justification of the encyclical's sanctity in the moral issues of widely understood human sexuality in the light of the Church teachings.

PL

50 lat po opublikowaniu encykliki Humanae vitae, nawet w łonie samego Kościoła wybuchł ostry spór o jej zasadność. Został on następnie rozszerzony o możliwość kierowania życiem wierzących przez magisterium Kościoła oraz granice wolności wyboru człowieka życia według uznanych przez niego zasad. Dokument jest świadectwem zarówno odpowiedzialności papieża wobec Chrystusa i świata za niezmienność prawd nauczanych przez Kościół, jak i odważnego podjęcia tematów seksualnego pożycia małżonków w dobie ogólnego rozluźnienia lub zanegowania kryteriów moralnych stojących na straży nierozerwalności związku małżeńskiego. Nie dziwi, że papież sięgnął po nieliczne wprawdzie, lecz znamienne teksty biblijne, by uzasadnić wagę podejmowanych zagadnień oraz ich trwałość w odniesieniu do życia poszczególnych wierzących. Poniższy artykuł próbuje wykazać, że dobór tekstów Pisma Świętego nie tylko nie był przypadkowy, lecz całkowicie uzasadnia trudne do zaakceptowania przez współczesną mentalność prawdy poruszane w encyklice. Ze względu na ograniczone rozmiary pracy poruszone zostaną tylko te cytaty, które ukazują głębię zakotwiczenia tekstu encykliki w prawdach wynikających z nieomylnego słowa Bożego, co posiada niemały wpływ na uzasadnienie jej nienaruszalności w kwestiach moralnych szeroko pojmowanej ludzkiej płciowości w świetle nauczania Kościoła.

5

John Paul II on Humanae Vitae and the Priority of Ethics over Technology

80%

Hittinger J. P.

Philosophy and Canon Law

|

2019

|

issue 5

35-67

EN

We examine how John Paul II’s lifelong work on the issues surrounding family and human life as expressed in Pope Paul VI’s Humanae Vitae (1968) are an exemplification of his principles for cultural renewal as stated in Redemptor Hominis (1979). The triad of principles, the primacy of persons over things, the priority of ethics over technology, and the superiority of spirit over matter provide a set of interlocking principles for discerning the true progress of modern culture. Contrary to the dominant view that artificial contraception represents an opportunity for great progress for women and for society, we argue that the ambivalent character of modern technology as established by Yves René Simon and Clive Staples Lewis points to a large downside of artificial contraception, namely, a real opportunity for the degradation of the marriage bond and the full flourishing of the human person. The substitution of technology as a way to regulate birth for personal choice and habit or virtue inverts the principle of ethics over technology and opens the door for the manipulation of women as predicted by Pope Paul VI which is a clear failure to place the primacy of the person over things. The fundamental error lies in the materialistic philosophy of life which refuses to acknowledge the superiority of spirit over matter. The battle over the issues at the heart of Humane Vitae constitutes a battle over the ultimate meaning of human existence as theistic or anti-theistic, Gospel or anti-Gospel, and thus it will always stand as a “sign of contradiction.”

6

A Complicated ‘Denominator’ of the Beginnings of the History of the Charismatic Renewal in the Roman Catholic Church

71%

Kasprzak A. A.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2021

|

issue 38

57-88

PL

Każda historia ma swój początek. Większość historii ma swój koniec. Próba syntetycznej analizy historii początku Odnowy w Duchu Świętym w Kościele rzymskokatolickim okazuje się zderzać z pewną wstępną rzeczywistością: owa historia nie tylko nie ma konkretnego początku, lecz także nie ma swojego zakończenia. To historia wciąż otwarta. Obchodząc niedawno (2017 r.) jej pięćdziesiąte urodziny w Kościele rzymskokatolickim, przyjęto za datę pierwotnego odniesienia doświadczenie de facto tylko symboliczne. Dzień otrzymania charyzmatów przez członków niewielkiej grupy amerykańskich studentów 18 lutego 1967 r. w Pittsburghu (Pensylwania) w Stanach Zjednoczonych to data i miejsce tylko umowne. Ani ów moment, ani owo wydarzenie nie wyczerpują bowiem ogromnego i o wiele rozleglejszego charyzmatycznego doświadczenia Ducha Świętego w Kościele, które można dostrzec w różnych i licznych momentach historii Kościoła. Niniejsze studium podejmuje próbę wyjaśnienia owego jednostkowego doświadczenia z perspektywy analizy istotnych elementów pierwszej strukturyzacji charyzmatycznego odrodzenia w Kościele rzymskokatolickim w XX w. Studium to jest też próbą syntetycznego spojrzenia na historię wydarzeń, jak również na tworzących ją autorów, m.in. Ralpha Martina, Steve’a Clarka, Gerry’ego Raucha, Weronikę O’Brien, kardynała Léona-Jospeha Suenensa i papieża Pawła VI.

EN

Every story has its beginning. Most stories have their end. An attempt at a synthetic analysis of the history of the beginning of the Charismatic Renewal in the Roman Catholic Church turns out to be confronted with a certain initial reality: not only does this history not have a specific beginning, but it also has no end. It is a story that is still open. In celebrating its fiftieth birthday in the Roman Catholic Church recently (2017), a symbolic experience was taken as the original reference date. The receipt of charisms by members of a small group of American students on 18 February 1967, in Pittsburgh (Pennsylvania) in the United States, is a date and place that is in a sense only symbolic. Neither that moment nor that event exhausts the vast and much broader charismatic experience of the Holy Spirit in the Church, which can be seen in various and numerous moments in the history of the Church. This study efforts to explain this singular experience from the perspective of analysing the essential elements of the first structuring of the Charismatic Renewal in the Roman Catholic Church in the 20th century. The study is also an attempt at a synthetic look at the history, but also at its authors, including Ralph Martin, Steve Clark, Gerry Rauch, Veronica O'Brien, Cardinal Léon-Joseph Suenens and Pope Paul VI.

Refine search results

1 Philosophy and Canon Law

1 Poznańskie Studia Teologiczne

1 Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

1 Studia Elbląskie

1 Studia theologica

1 Teologia i Moralność

1 Grajewski A.

1 Guzowski J.

1 Hittinger J. P.

1 Kasprzak A. A.

1 Nawrot J.

1 Słowikowska A.

1 2022

1 2021

1 2020

1 2019

2 2018

Služba lektora ve všeobecném zákonodárství latinské církve

Prymas Stefan Wyszyński wobec polityki wschodniej papieża Pawła VI. Spojrzenie z polskiej strony

Paweł VI o budowaniu cywilizacji miłości

Biblijne fundamenty encykliki Humanae vitae

John Paul II on Humanae Vitae and the Priority of Ethics over Technology

A Complicated ‘Denominator’ of the Beginnings of the History of the Charismatic Renewal in the Roman Catholic Church