Search results

1

Postmodernizm jako ideologia

100%

Filipkowski J.

Historia i Polityka

|

2011

|

vol. 5(12)

19-31

EN

Postmodernism is a concept characterized by distrust of theories and ideologies and by the drawing of attention to conventions. Think of postmodernism rejects the authority of reason and views all claims to objective truth to be dangerous. Postmodern philosophers regard claims to objective and universal truth as intolerant and uninformed. For influential postmodern thinkers, truth is political and created by “belief communities”, not discovered rationally and objectively. However an ideology is a set of ideas that constitutes one’s goals, expectations, and actions. An ideology can be thought of as a comprehensive vision, as a way of looking at things (worldview), as in common sense, or a set of ideas proposed by the dominant class of a society to all members of this society. The central theme of postmodernism is that there is no such thing as certainty. As a result, postmodernism rejects big meta-narratives which claim that there are absolute truths, i.e. ideologies and belief systems as the Right and the Left. Postmodernism declares an end to all ideology but in essence postmodernism is contemporary ideology consisting of relativism and deny any validity to several concept like objectivity, Truth, Goods and Beautiful.

2

Governance w optyce metodologii postmodernistycznego myślenia

75%

Rokita J.

Studia Ekonomiczne

|

2013

|

vol. 141

9-20

EN

The autor tackles the problem of the functioning of an organization in the context of challenges of postmodernism. The most important issues of postmodernism that are important from the organization management perspecvtive are: the loss of importance of "big narrations", the role of discourse in the process of knowledge mastering, the linkage between discourse and reality of power (which are deeply rooted in knowledge), changes in the area of research orientation (disclosing of the lack of determinism, strengthening of resistance), the role of language in the deconstruction of meanings and treating the reality as simulacrum (the simulation of substituting the real world with the descriptuion of the current order of the world). Although postmodernism in a clear form is not suitable for system thinking, attempts are being made to reconcile different postmodernistic principles with the principles of system thinking and to use methods based on different paridigms (functionalist, interpretative, emancipationist) in the spirit of postmodernism. The methodology of postmodernistic thinking applies to the new conditions of functioning of an organization.

3

Zerowy cykl stulecia. Eksplozja - wybuchowy styl lat 2000

63%

Epsztejn M.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2015

|

issue 31

EN

Mikhail EpsteinEmory University, USA/Durham University, UK. "The Century’s Zero Cycle. The Explosive Style of the 2000s" Ogłaszając koniec tradycyjnie rozumianego post-modernizmu, rozumianego jako pozornie wyzbyta znaczenia gra znaków oraz nieskończone przemieszczenia intertekstualne, artykuł ten jest próbą krytycznego przejęcia kultury po World Trade Center za pomocą metaforycznych eksplozji kulturowych, opisujących koniec kondycji ponowoczesnej. Poddane w wątpliwość ekslopzje są związane zarówno z rzeczywistymi zagrożeniami terroryzmem oraz "wybuchowym" wzrostem właściwym dla rozwoju technologii i nauki, które - w dalszej perspektywie - mogą doprowadzić do redefinicji podstawowych kategorii społecznych pod wpływem transkulturalizmu.

PL

Mikhail EpsteinEmory University, USA/Durham University, UK. "The Century’s Zero Cycle. The Explosive Style of the 2000s"Announcing the end of traditional post-modernism, characterised by supposedly meaningless plays on signs and infinite intertextual exchanges, the article offers an attempt to critically appropriate the post-WTC cultural condition by referring to a number of metaphorical cultural explosions which narrate the end of the post-modern era. The explosions in question are related to both real-life terrorist threats as well to the explosive growth of science and technology, which, in the long run, are likely to redefine fundamental social premises along the lines of trans-culturalism.

4

Cebula i kapusta

63%

Genis A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2015

|

issue 31

EN

Inspired by the structure of the titular vegetables – one having an essence after having been stripped of the outer layers, the other deprived of it – the article proposes a re-reading of Russian literature from the opposing perspectives of the “cabbage paradigm” and the “onion paradigm.” The former is located in the realm of soviet metaphysics, while the latter reverberates with deeper philosophical inspirations in which the meaning is produced by void and chaos. Both paradigms are used as distinct interpretative perspectives and illustrated with relevant literary examples.

PL

Biorąc za punkt wyjścia budowę tytułowych warzyw, jednego posiadającego rdzeń widoczny po oderwaniu wierzchnich warstw, drugiego zaś pozbawionego go, niniejszy artykuł jest próbą ponownego odczytania literatury rosyjskiej za pomocą dwóch, przeciwstawnych perspektyw: paradygmatu kapusty i paradygmatu cebulu. Pierwszy paradgymat oparty jest na metafizyce sowieckiej, drugi zaś wyrasta z głębszych filozoficznych lektur, wedle których znaczenie kształtuje się poprzez pustkę i chaos. Oba paradygmaty użyte są jako odrębne perspektywy interpretacyjne i zilustrowane adekwatnymi przykładami literackimi.

5

Podejście konstruktywistyczne w zarządzaniu ryzykiem

63%

Mesjasz C.

Studia Ekonomiczne

|

2018

|

vol. 359

18-36

PL

Ze względu na powszechność i wielorakość zastosowań wykorzystuje się wiele definicji ryzyka, przy czym problemy z definiowaniem ryzyka w zarządzaniu wynikają zarówno z uwarunkowań ogólnych, jak i specyficznych. Jednocześnie można zaobserwować, że traktowanie ryzyka jako „mierzalnej części niepewności” staje się nieadekwatne do wymagań współczesnej teorii i praktyki. W artykule przyjęto podstawowe założenie epistemologiczne i metodologiczne, że konstruktywizm obejmuje również modelowanie matematyczne jako element narracji. Celem pracy jest dokonanie wstępnej interpretacji ryzyka w zarządzaniu jako konstrukcji społecznej. Artykuł stanowi wprowadzenie do pogłębionych badań dotyczących zarządzania ryzykiem w poszczególnych obszarach działalności przedsiębiorstwa.

EN

Due to the prevalence and diversity of applications, a broad variety of risk definition have been elaborated. Problems with defining risk in management result both from general and specific conditions. At the same time, it can be observed that treating risk as a measurable part of uncertainty is inadequate to the requirements of contemporary theory and practice. The main assumption of the paper is that constructivism, including mathematical modeling as an element of narrative, constitutes the basic foundation of epistemological and methodological research. The aim of the paper is to develop a preliminary interpretation of risk as a social construction in risk management. The article is designed as an introduction to the in-depth research on risk management in specific areas of activity of company.

6

Digital cultural heritage and memory institutions within the structure of national identity: philosophical discourse

51%

Sporāne B.

Przegląd Biblioteczny

|

2013

|

vol. 81

|

issue 4

440-465

EN

Objective - This article is to introduce theoretical motivation for the interaction and links joining national identity, collective memory, cultural heritage, digitization and libraries understood as memory institutions, and substantiate memory institutions and digital collective memory as an essential source for national identity. Research methods - The author claims that the digital resources managed by memory institutions, particularly libraries, are the fundamentals of national identity. Therefore she discusses postmodernism as a theoretical basis for the system of concepts of „national identity – collective memory – cultural heritage – memory institutions – digital resources - users”, and presents the structure and individual concepts of this system. The research method used was qualitative research with discourse analysis and a theoretical analysis of information sources such as: J. Baudrillard, I. Hassan, D. Harvey, R. J. Lifton, J. F. Liotard, P. Waugh, A. J. Toynbee, G. E. Veith et al., conventions and resolutions of the European Commission, Committee and Parliament, legal provisions in culture and cultural heritage by the Government of Latvia. Results and conclusions - National identity is seen as a totality of meanings the main manifestations of which are the cultural and national heritage as the basis for the personal system of values and experience. National identity is formed by the totality of conceptions on affiliation with something. Conceptions, ideas are formed in the interaction process of personality and the collective memory based on digital resources. The collective memory, i.e. the resources in libraries, museums and archives, particularly the digital ones, is the main element for the construction of national identity. This construction is delivered by memory institutions through collecting, harvesting, saving, arranging and providing access to resources via the digitization process. Digitization should become the main tool for maintenance, inclusion, communication, and identity in the process of globalization. The author introduces theoretical model, based on the discourse of postmodernism ideas, theoretical conclusions of world researchers and philosophers, official conventions, guidelines and declarations - for justifying memory institutions’ resources as the basis of national identity. Such a theoretical analysis of the „national identity – collective memory – cultural heritage – memory institutions – digital resources – users” is the first experiment in Latvia to place the important role of memory institutions, particularly libraries, in a system of cultural heritage, digitization, new environment and national identity. The main conclusion is that the philosophical discourse of postmodernism accepts the idea of the leading role of memory institutions in the structure of national/digital heritage and national identity.

PL

Teza/Cel artykułu - Celem artykułu jest przedstawienie przyczyn interakcji i relacji łączących tożsamość narodową, pamięć zbiorową, dziedzictwo kulturowe, cyfryzację oraz biblioteki rozumiane jako instytucje pamięci, a także potwierdzenie instytucji pamięci i cyfrowej pamięci zbiorowej jako istotnego źródła tożsamości narodowej. Metody badań - W opinii autora zasoby cyfrowe zarządzane przez instytucje pamięci, w szczególności biblioteki, stanowią podstawy tożsamości narodowej. Autor przedstawia postmodernizm jako teoretyczny fundament systemu pojęć "tożsamość narodowa - pamięć zbiorowa - dziedzictwo kulturowe - instytucje pamięci - zasoby cyfrowe - użytkownicy" i omawia strukturę tego systemu oraz jego poszczególne pojęcia. W pracy nad artykułem posłużono się jakościową metodą badawczą z wykorzystaniem analizy dyskursu i teoretycznej analizy źródeł takich jak: J. Baudrillard, I. Hassan, D. Harvey, R. J. Lifton, J. F. Liotard, P. Waugh, A. J. Toynbee, G. E. Veith et al., konwencji i postanowień Komisji Europejskiej, Komitetu Europejskiego i Parlamentu Europejskiego oraz regulacji prawnych dotyczących kultury i dziedzictwa kulturowego wdrożonych przez rząd Łotwy. Wyniki i wnioski – Tożsamość narodowa jest postrzegana jako zbiór znaczeń, których głównymi przejawami są dziedzictwo kulturowe i narodowe stanowiące podstawę osobistego systemu wartości i doświadczeń. Pojęcie tożsamości narodowej jest kształtowane przez ogół wyobrażeń o powiązaniu z danym obiektem. Wyobrażenia powstają w procesie interakcji osobowości z pamięcią zbiorową opartą na zasobach cyfrowych. Pamięć zbiorowa, tj. zasoby biblioteczne, muzealne i archiwalne, szczególnie w postaci cyfrowej, stanowi główny element w konstruowaniu tożsamości narodowej. Proces konstruowania realizują instytucje pamięci poprzez gromadzenie, zapisywanie, porządkowanie i udostępnianie zasobów w toku cyfryzacji. Digitalizacja powinna stać się głównym narzędziem do utrzymania, integracji, komunikacji i tożsamości w procesie globalizacji. Autor przedstawia teoretyczny model bazujący na dyskursie idei postmodernistycznych, teoretycznych wniosków wyciągniętych przez znanych badaczy i filozofów, oficjalnych konwencji, zaleceń i deklaracji, aby uzasadnić znaczenie zasobów instytucji pamięci jako fundamentu tożsamości narodowej. Owa teoretyczna analiza „tożsamości narodowej – pamięci zbiorowej – dziedzictwa kulturowego – instytucji pamięci – zasobów cyfrowych – użytkowników” jest pierwszą na Łotwie próbą zaznaczenia istotnej roli instytucji pamięci, szczególnie bibliotek, w systemie dziedzictwa kulturowego, cyfryzacji, nowego środowiska oraz tożsamości narodowej. Filozoficzny dyskurs postmodernizmu akceptuje koncepcję wiodącej roli instytucji pamięci w strukturze dziedzictwa narodowego/cyfrowego oraz tożsamości narodowej.

7

Autorytet artysty ponowoczesnego

51%

Dęboróg-Bylczyński M.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2016

|

issue 32

EN

The article contemplates the condition of an artists after postmodernism, with special emphasis on the ideas stemming from their works and the category of authority. It is argued that since ideas attributed to particular artistic works have been changing dramatically, even though the authors rarely show interest in any of them, there exists an independent ontological origin of art. Consequently, it is demonstrated that regardless of different configurations, artists and ideas, the aforementioned basis, or rather movement, remains trans-historical. Even though both ideas and authorities are associated with artists, they are rather produced by theoreticians, historians, critics, philosophers and academics. Bearing that in mind, it might be claimed that postmodernism-just as existential and romantic hermeneutics before it-poses neither a threat nor a radically new order, since artists are still driven by the same force that will later provide the underpinnings for new authorities and ideas.

PL

W niniejszym artykule podjęty zostaje namysł nad kondycją artysty po postmodernizmie, ze szczególnym uwzględnieniem tych kategorii, które wyrastają z ich dzieł, autorytetu oraz autorskości. Jak przekonuje autor, ponieważ idee przypisywane do konkretnych dzieł artystycznych przeszły dramatyczne zmiany, mimo braku zaintereoswania nimi ze strony autorów, musi istnieć niezależna, ontologiczna geneza sztuki. Co więcej, ta zasada, a może dynamika, pozostaje trans-historyczna, niezależnie od różnych konfiguracji autorów i idei. Mimo ze zarówno idee oraz autorytety kojarzone z artystami, są one tak naprawdę "produkowane" przez teoretyków, historyków, krytyków, filozofów oraz nauczycieli akademickich. Zasadne wydaje się zatem twierdzenie, iż postmodernizm - tak, jak egzystencjalna i romantyczna hermeneutyka przed nim - nie stanowi ani zagrożenia dla nich, ani nie ustanawia nowego porządku; artyści wciąż są inspirowani przez tę niezmienną siłę, która następnie będzie stanowić podwaliny dla kolejnych autorytetów i idei.

Refine search results

3 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

2 Studia Ekonomiczne

1 Historia i Polityka

1 Przegląd Biblioteczny

1 2018

1 2016

2 2015

2 2013

1 2011

1 Dęboróg-Bylczyński M.

1 Epsztejn M.

1 Filipkowski J.

1 Genis A.

1 Mesjasz C.

1 Rokita J.

1 Sporāne B.

Postmodernizm jako ideologia

Governance w optyce metodologii postmodernistycznego myślenia

Zerowy cykl stulecia. Eksplozja - wybuchowy styl lat 2000

Cebula i kapusta

Podejście konstruktywistyczne w zarządzaniu ryzykiem

Digital cultural heritage and memory institutions within the structure of national identity: philosophical discourse

Autorytet artysty ponowoczesnego