Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Priestly Creation Narrative

Sort By:

Limit search:

„I widział Bóg, że światło było dobre…” (Rdz 1,4). Motyw światła w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu (Rdz 1,1–2,4a)

100%

Lakhmitskaya T., Napora K.

Verbum Vitae

2016

vol. 29

17-40

W teologicznej wizji redaktora kapłańskiego światło wyróżnia się na tle zastępów stworzeń. Wyjątkowość światła przejawia się zarówno na poziomie struktury całego kapłańskiego poematu o stworzeniu, jak również na poziomie kadru zawierającego opis „pierwszego słowa” Stwórcy w Rdz 1,3-5: „niech będzie światło”. Znaczenie światła zdaje się wykraczać poza fizyczną oczywistość. Stworzenie światła nie tylko uruchamia kosmiczny zegar, ale również konstruuje czasoprzestrzeń, w której rozgrywają się kolejne akty stworzenia. Zaistnienie światła czyni możliwym porządek stworzenia i określa go. Jego stworzenie zdaje się towarzyszyć teofanii Boga w akcie stworzenia i stanowić element panowania Boga nad siłami chaosu.

In our analysis we attempt to demonstrate the exceptional character of light within the act of creation. This uniqueness, in our view, can be demonstrated to be the background to the structure of the entire Priestly Creation Narrative, as well as the particular focus of Gen 1,3-5. In the theological perspective of the priestly redactor, light stands out clearly from God’s other creative acts, its significance extending far beyond its obvious physical properties. The creation of light not only sets in motion the cosmic clock but it also initiates space-time, in which all the subsequent acts of creation take place. The creation of light makes the order of creation feasible and indeed determines it. Its appearance seems to accompany the theophany of God, thus it constitutes a key element of God’s dominion over the forces of chaos.

Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień pierwszy (Rdz 1,3-5)

80%

Napora K.

Verbum Vitae

2019

vol. 35

13-37

In this article the author addresses the issue of the temporal dimension of the created world as found in the Priestly Creation Narrative (Gen. 1:1–2:4a). He focuses particularly on the first day of the creation process (Gen. 1:3-5) where God creates light, separates it from darkness, and calls the light Day and the darkness Night. This seems to set a cosmic clock in motion, thus laying the foundation for the temporal structure of the cosmos. An important element of this structure seems to be a sequence of evening/morning which defines the limits of the individual days and periods. This issue seems to be of particular importance for religious observances, e.g. for Sabbath.

W artykule tym autor porusza zagadnienie temporalnego wymiaru stworzonego świata w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na pierwszym dniu stworzenia (Rdz 1,3-5). Stworzenie światła, oddzielenie go od ciemności, wreszcie nazwanie światła dniem, a ciemności nocą wydaje się uruchamiać kosmiczny zegar i tworzyć zręby struktury czasowej stworzonego świata. Jednym z elementów tej struktury wydaje się być sekwencja wieczór – poranek, która określać może granice poszczególnych dni i czasów. Zagadnienie to wydaje się nabierać szczególnego znaczenia w kontekście obrzędów religijnych, zwłaszcza szabatu.

Refine search results

2 Verbum Vitae

2 Napora K.

1 Lakhmitskaya T.

1 2019

1 2016

Search results

„I widział Bóg, że światło było dobre…” (Rdz 1,4). Motyw światła w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu (Rdz 1,1–2,4a)

Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień pierwszy (Rdz 1,3-5)