Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Psałterz
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Psałterz jako księga? Współczesne podejścia do lektury psalmów

100%
Tronina A.
The Biblical Annals
|
2011
|
vol. 1
|
issue 1
73-85
EN
The paper discusses different modern opinions concerning the interpretation of the Psalms. In the first part of the study the author presents the evaluation of modern 'canonical approach' to the biblical text from the standpoint of catholic exegesis; the second part deals with the 'holistic' approach to the reading of the Psalter.
2
Publication available in full text mode
Content available

Terminologia radości w Psałterzu

75%
Ołów A. J.
The Biblical Annals
|
1990
|
vol. 37
|
issue 1
35-48
PL
Die vorstehende Untersuchung zeigt, wie reich der hebräische Sprachschatz an Worten ist, mit denen er die Freude als Stimmung und Ausdruck darzustellen vermag. Am häufigsten begegnet man dem Terminus śāmah, sich freuen. Das Wort übergeht von profaner zu religiöser Bedeutung; die religiöse Freude kann sich nicht anders äussern wie die profane. Lediglich durch objektive, seien es heilsgeschichtlich oder sittlich bedingte Momente, ist jene als religiös charakterisiert und von dieser unterschieden. Die Bedeutung der Wurzel gil ist streng religiös, bezieht sich fast stets auf die Heilsfreude. Die andere, komplementäre, Termine wie rānan, rûac, śûś (śtś), ʽālaz, ʽālas und hālal pi., weisen neben sprachlichem Reichtum eine bunte Skala von Bedeutungsmomenten auf, welche die Freude als Stimmung und Ausdruck einmal mehr als innerseelisches, ein anderes Mal als demonstratives und sich mitteilendes Erlebnis darstellen. Für das religiöse Freudenerlebnis bedeutet diese terminologische Mannigfaltigkeit Unterscheidung der Freude als individueller Seelenstimmung, Gottseligkeit, meistens als Gemeinschaftserlebens in kultischer Feier, als doxologischen und hymnologischen Lobpreises.
3
Publication available in full text mode
Content available

On the Canvas of the Psalter and the Psalter on the Canvas: In Praise of Interdisciplinarity

71%
Charzyńska-Wójcik M.
Roczniki Humanistyczne
|
2020
|
vol. 68
|
issue 6
21-42
EN
The paper deals with a lost picture of King James II with his daughter, Princess Louisa Maria. They are portrayed with an open Psalter and the initial objective of my investigation was to figure out which Psalter version is presented in the portrait with a view to assessing the position of the Psalter translated in 1700 by John Caryll and David Nairne at James’s exiled court. In the course of the research it turned out that the available English accounts of the picture do not quote verbatim the passage supposedly visible in the portrait but instead silently translate a French description of the portrait, together with the French Psalm verse presented there. This discovery shifted the focus of the investigation towards setting the record straight with recourse to and in full appreciation of interdisciplinary.
PL
Na kanwie Psałterza, czy Psałterz na kanwie. Interdyscyplinarność w praktyce Artykuł dotyczy zaginionego portretu przedstawiającego króla Jakuba II Stuarta z córką, księżniczką Louisą Marią, na którym są przedstawieni z otwartym Psałterzem. W oryginalnym założeniu badanie miało ustalić, która wersja angielskiego przekładu Psałterza jest przedstawiona na portrecie. Miało to na celu ocenę pozycji Psałterza przetłumaczonego w 1700 r. przez Johna Carylla i Davida Nairne’a na dworze Króla Jakuba na wygnaniu. Podczas badania wyszło na jaw, że dostępne angielskie opisy obrazu nie cytują dosłownie fragmentu psalmu rzekomo widocznego na portrecie, lecz tłumaczą na angielski oryginalny francuski opis portretu, razem z zawartym w opisie francuskim wersem psalmu. Odkrycie to przesunęło punkt ciężkości badania w kierunku ustalenia faktycznego stanu rzeczy z zastosowaniem podejścia interdyscyplinarnego, którego zalety niniejszy tekst ukazuje w praktyce. 
4

English Equivalents of dicere in Prose Translations of Jerome’s Psalters

63%
Charzyńska-Wójcik M.
Roczniki Humanistyczne
|
2013
|
vol. 61
|
issue 5: Neofilologia
7-27
EN
An examination of English prose translations of Jerome’s Psalter from OE to EMnE reveals that there are four relevant equivalents of the Latin verb dicere: cweðan, secgan > seien > say, tell and speak. In each period in the history of English the verb dicere is translated by a prototypical verb of saying but the prototypes change over time. In OE both cweđan and secgan were amply attested but it was the former that had the status of the prototype. The two verbs are continued in ME but the use of qu8then undergoes morphological and syntactic restrictions as a result of which seien takes over the status of the prototype and is used in all examined ME texts in all contexts. Similarly, in the EMnE translation seien is selected in thirty-four out of thirty-eight contexts, with the remaining four occurrences of dicere are rendered by tell and speak, which were quite frequently attested in the examined texts in the ME period but they were selected as equivalents of loqui, annuntiare, enarrare and narrare. Consistent selection of equivalents seems to characterise the traditional approach to biblical translation, which focuses on the form in the first place. This attitude results from the conviction that sacred texts convey their message not only via direct linguistic expression and is at the same time an expression of the translators’ reverence and respect for the sacred nature of the text they translated.
PL
Badanie ekwiwalentów łacinskiego dicere w angielskich tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima dokonanych pomiędzy okresem staroangielskim a wczesno-nowoangielskim wykazuje, że mamy do czynienia z czterema relewantnymi odpowiednikami: cweðan, secgan > seien > say, tell i speak. W każdym z badanych okresów czasownik dicere jest tłumaczony na angielskie prototypowe czasowniki, z tym, że prototypy z upływem czasu ulegają zmianom: w języku staroangielskim występują zarówno cweðan jak i seccgan, ale to cweðan ma status prototypu. W okresie średnioangielskim oba czasowniki są kontynuowane, ale użycie quēthen podlega ścisłym ograniczeniom zarówno morfologicznym jak i syntaktycznym, a status prototypu uzyskuje seien i to właśnie seien jest użyte we wszystkich badanych tekstach i we wszystkich kontekstach w okresie średnioangielskim oraz w przeważającej większości kontekstów w tłumaczeniu z okresu wczesno-nowoangielskiego. W ostatnim okresie jako odpowiedniki dicere pojawiają się w 4 z 38 badanych kontekstów również czasowniki tell i speak, które już od okresu średnioangielskiego cechuje duża częstotliwość użycia w języku, ale w badanych tekstach są one używane jako ekwiwalenty loqui, annuntiare, enarrare i narrare. Wskazuje to na dużą stabilność wyboru ekwiwalentów (największą w okresie średnioangielskim), co z kolei jest przejawem tradycyjnego podejścia do tłumaczeń biblijnych, w których tłumaczeniu podlega w pierwszej kolejności warstwa formalna. Jest to w równym stopniu skutek przekonania, że w tekście sakralnym znaczenie niesione jest nie tylko drogą bezpośredniego przekazu językowego, co przejaw postawy szacunku dla tłumaczonego tekstu.
5
Publication available in full text mode
Content available

Пели ли православные восточные славяне XV-XVI веков псалмы по-древнееврейски

51%
Темчин С.
Latopisy Akademii Supraskiej
|
2012
|
vol. Język naszej modlitwy- dawniej i dziś
|
issue 3
19-26
EN
The Vilnius Old Testament Florilegium has been preserved as part of manuscript F 19-262 (Vilnius, The Wróblewskie Library of the Lithuanian Academy of Sciences), dating back to the first third of the 16 th century (after 1517) and comprising Old Testament books (Job, Ruth, the Psalter, the Song of Songs, Ecclesiastes, Proverbs, Lamentations, Daniel, and Esther) which, except the Psalms, had been translated from Hebrew into Ruthenian. The author argues that these are in fact the third volume of the Tanakh in a Ruthenian translation produced during the 2 nd half of the 15 th century in Kiev. There is reason to think that unlike the rest of the Old Testament books which were translated into Ruthenian, the Psalms of this corpus were originally written in Hebrew using the Cyrillic characters. A small portion of this Cyrillic transcription (Psalm 150) is found in the Cyrillic Manual of Hebrew which is preserved in an East Slavic miscellany of the 3 rd quarter of the 16 th century (Moscow, Russian State Archive of Early Acts, F. Mazurin collection (f. 196), inventory 1, No 616, f. 124-130) and textually related to the Vilnius Old Testament Florilegium. At least some psalms must have been sung or recited in Hebrew by certain groups of East Slavs in the Grand Duchy of Lithuania, Novgorod the Great, and Muscovy during the 15th -16th centuries.
6
Publication available in full text mode
Content available

Człowiek sprawiedliwy a człowiek bezbożny w świetle Ps 37

51%
Kľusková M.
The Biblical Annals
|
2019
|
vol. 9
|
issue 1
5-34
PL
Psalm 37 is one of the most typical wisdom texts in the Book of Psalms. In comparison to other psalms it contains a high number of information on the righteous and the wicked person. The paper aims to present and analyse in detail all contexts in which mentions of the righteous and the wicked appear in order to answer the question what function these information have. The paper is divided into five parts. In the first one is given a short introduction into psalm’s genre and its main topic. The second one reflects all mentions of the righteous and the wicked in Ps 37, such containing the key terms as qyDic' and [v'r' but also those which are thematically connected with them. In the third and fourth part of the paper the information about the righteous and the wicked are analysed in detail and the main contexts of their using are defined. The righteous as supported by God are mainly viewed as existential winners in contrast to the wicked presented as life losers. The final part of the article explains the role of the information on the righteous and the wicked in the psalm taking into account the actual situation of the psalm’s addressee.
7

Principles of Equivalent Selection in English Prose Translations of Jerome’s Psalters: A Study Based on exaudire and videre

51%
Charzyńska-Wójcik M., Wójcik J.
Roczniki Humanistyczne
|
2013
|
vol. 61
|
issue 5: Neofilologia
27-45
EN
The paper examines equivalents of the Latin verbs exaudire and videre in prose translations of Jerome’s Psalters executed between Old and Early Modern English. The objective of the paper is to establish the principle of equivalent selection in the analysed texts. The study revealed that exaudire and videre were translated in OE, ME and EMnE by their prototypical equivalents but the prototypes changed due to language internal factors: from prefixed ge-verbs (ge-hȳran and ge-sēon ) to their simplex equivalents (hēren > hear and sēn > see). Next, it was established that while the equivalents of exaudire represented a stable pattern: ge-hȳran > hēren > hear, the equivalents of videre tended to exhibit some variation. The variation, however, was recorded in one translation only – in the Paris Psalter. These differences stem from two factors. The first of them is language internal and follows from the universally recorded property of the verb see, which tends to develop metaphorical meanings, as opposed to hear, which does not exhibit the same tendency. The second factor is language external and is a consequence of the dominant theory of biblical translation, which was based on the principle that every word of the text was sacred. As a result, biblical translations generally reflected the original very closely. The only text which exhibits dynamic correspondences is Old English Paris Psalter, which focuses on the clarity of the message not on the closeness of the rendering. The remaining translations are characterised by extreme reverence to the sacred nature of the text in all its layers, which results in the static equivalent selection.
PL
Artykuł analizuje odpowiedniki łacińskich czasowników exaudire i videre w angielskich tłumaczeniach Psałterzy św. Hieronima dokonanych pomiędzy okresem staroangielskim a wczesno-nowoangielskim w celu ustalenia zasad rządzących wyborami ekwiwalentów w analizowanych tekstach. W drodze badania ustalono, że oba łacińskie czasowniki były tłumaczone na język angielski (w przeważającej większości przypadków) przy pomocy czasowników prototypowych, z tym, że pod wpływem zmian zachodzących w języku prototypy te ulegają zmianom. W języku staroangielskim status prototypów miały czasowniki prefiksalne ge-hȳran i ge-sēon, podczas gdy poczynając od okresu średnioangielskiego, były to ich nieprefiksalne odpowiedniki: hēren > hear i sēn > see. Następnie ustalono, że o ile odpowiedniki czasownika exaudire były we wszystkich testach i w wszystkich kontekstach takie same, to odpowiedniki videre wykazywały zróżnicowanie, ale dotyczyło ono wyłącznie tłumaczenia staroangielskiego. Różnice te wynikają z dwóch czynników. Pierwszy z nich jest ulokowany wewnątrz języka i wynika z uniwersalnego dla czasownika widzieć rozwoju znaczeń metaforycznych, które występują również w badanym tekście. Drugi jest pozajęzykowy i związany jest ze średniowieczną konwencją tłumaczeń tekstów biblijnych: jedynym tekstem, który tej konwencji się opiera i w którym te metaforyczne znaczenia tłumaczone są kontekstowo, tj. za pomocą różnych czasowników, jest staroangielski Psałterz Paryski. Wszystkie pozostałe teksty cechuje stały wybór ekwiwalentów, przez co wpisują się one w średniowieczną konwencję tłumaczeń sakralnych, które charakteryzuje niezwykła bliskość tekstowi oryginalnemu.
8
Publication available in full text mode
Content available

Prawda o Bogu i Jego planie dla Izraela w Ps 105 i 106

45%
Kľusková M.
The Biblical Annals
|
2017
|
vol. 7
|
issue 2
207-233
EN
The aim of the paper is to present the truth of God and his plan for Israel as it is shown in Psalm 105 and 106. The article is divided into three main parts. As the first step is given general characteristic of both texts. In the second and third is proposed detailed analyse of the psalmic understanding of God and his plan for Israelites. The end of the article consists of conclusion which takes into account the message of both texts read as continuum. In light of the psalms God is mainly seen as faithful to the covenant with Abraham (Ps 105) and full of graciousness towards his people (Ps 106). His plan for Israel is its existence in the Promised Land seen as a place free of foreign influence and managed by God’s laws.
PL
The aim of the paper is to present the truth of God and his plan for Israel as it is shown in Psalm 105 and 106. The article is divided into three main parts. As the first step is given general characteristic of both texts. In the second and third is proposed detailed analyse of the psalmic understanding of God and his plan for Israelites. The end of the article consists of conclusion which takes into account the message of both texts read as continuum. In light of the psalms God is mainly seen as faithful to the covenant with Abraham (Ps 105) and full of graciousness towards his people (Ps 106). His plan for Israel is its existence in the Promised Land seen as a place free of foreign influence and managed by God’s laws.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.