Search results

1

To Ethnic Situation and Immigration in Prešov Until the End of the 16th Century (Selected Issues)

100%

Domenová M.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2018

|

vol. 6

129-142

PL

An article presenting the issues discussed in the reconstruction in Prešov (until theend of the sixteenth century). He draws attention to the presence – the influx of foreigners, the coexistence of many nationalities (Germans, Hungarians, Poles, Czechs, Roma, Jews and others), but also Slovaks, presenting toponymy, references, the importance of ethnonyms, onomastics, etc. Particular attention was given to three nationalities – the dominant among Prešov residents– Germans, Hungarians, Slovaks, what found itself in its spatial space – topography, but also indenominational relations, i.e. in the connection of the so-called preachers of nationality as partof the Roman Catholic religion, and later also (after 1531) as part of the Protestant Evangelical Church of the Augsburg Confession. e surveys made it possible to determine the nature of the newly adopted duties – their origin, activities and dealing in wine trade. An important conditionfor these problems are enterprises that keep tax / accounting accounts.

2

Teksty łacińskich Ojców Kościoła w zbiorach polskich okresu średniowiecza i odrodzenia

84%

Mazur C.

Vox Patrum

|

1983

|

vol. 5

455-466

EN

Das referat wurde auf der Grundlage der Analyse erhaltengebliebener Bestandsverzeichnisse und Kataloge historischer Buchersammlungen ausgearbeitet.

3

Hakownica z ratusza w Chełmie. Przyczynek do znajomości środkowoeuropejskiej ręcznej broni palnej w XVI stuleciu

84%

Strzyż P., Dzieńkowski T., Gołub S.

Acta Archaeologica Lodziensia

|

2016

|

vol. 62

99-108

PL

Badania archeologiczne nad średniowiecznym i nowożytnym Chełmem prowadzone są od ponad 100 lat, ale szczególnie istotnych informacji pozyskano w ostatniej dekadzie. Pracami wykopaliskowymi objęto teren Góry Katedralnej z grodem książęcym, jak i Stare Miasto z osadnictwem od XIII do XX wieku. W 2009 r. badania objęły Pl. E. Łuczkowskiego przy budynku dawnego ratusza, którego początki sięgają wieku XIV lub pocz. XV. W jednym z wykopów odkryto dwie hakownice żelazne. Była to ręczna broń palna, której lufy zaopatrywano w pionowo skierowany ku dołowi hak. Używano ich do obrony murów miejskich oraz zamkowych. Zarówno kontekst archeologiczny odkrycia, jak i parametry hakownic pozwalają je datować na XVI stulecie, najpewniej jego 1 poł. Jednak z uwagi na swój charakter mogły one pozostawać w użyciu dłużej, aż po XVII w. Odkrycie hakownic z Chełma pozwoliło na ich zestawienie i porównanie z innymi tego rodzaju egzemplarzami z terenu Europy Środkowej.

EN

Archaeological research on mediaeval and modern Chełm has been carried out for more than 100 years, but some particularly important information has been recovered in the last decade. Excavations have been carried out on the Cathedral mound, and likewise on the Old City on the settlement stretching from the 13th to the 20th century. In the year 2009 research was carried out in E. Łuczkowskiego Square, on the building which was the old Town Hall, whose beginnings stretch back to the 14th century or at least the beginning of the 15th. In one of the trenches two iron hackbuts were discovered. They were a type of hand-held firearm, in which the barrel was equipped with a vertical hook running downwards. They were used for the defence of town or castle walls. The archaeological context of the finds, as well as the diagnostic features of the hackbuts, point to a date in the 16th century, most probably in the first half. Considering the use to which these weapons report, however, they could have remained in use longer, until the 17th century. The find of the Chełm hackbuts allow us to compare them with other examples found in Central Europe.

4

Nicolaus Copernicus — Scholar, Citizen of Toruń and Man of the Renaissance

84%

Małłek J.

Archiwum Historii i Filozofii Medycyny

|

2011

|

vol. 74

73-78

EN

The article consists of two parts, the first of which is devoted to the life of the Great Astronomer in the light of the most recent research, while the second part is devoted to his creative work. The bibliography of works about Copernicus for the period 1509-2001 contains 8246 bibliographical items, with the last ten years bringing further articles and books about the scholar from Toruń. Thus, it is not easy to write something new. In dealing with the life of Copernicus, the author concentrates on matters that have been controversial or barely documented in the literature hitherto. He is inclined to accept—on the basis of the new book by Jeremi Wasiutyński The Solar Mystery (Oslo 2003)—Ludwik Birkenmajer s thesis that after finishing the parish school in Toruń, Copernicus attended the cathedral school in Włocławek (Vladislavia/ Leslau). In agreement with Karol Górski, he explains the fact that Copernicus did not take holy orders because he did not have a vocation for pastoral work and treated the dignity of the clerical office with honesty. The author explains that the lack of letters from Copernicus written in Polish stems from the fact that Latin was the language of scholars at that time and was also used by the Astronomer. Copernicus died in 1543, the year in which Mikołaj Rej in his Krótka rozprawa [“A Short Treatise”] marked the beginning of the use of Polish in literature and in chanceleries. The argument over Copernicus’ nationality is, according to the author, gradually becoming anachronistic and today Copernicus unites rather than divides Poles and Germans. In analysing the scholar s works, the author highlights his wide-ranging interests. Similarly to Leonardo da Vinci, he made a long-lasting contribution not only to astronomy, but also to mathematics and physics. In economics, he was the author of a monetary reform. The law whereby bad money drives out good is called Copernicus-Gresham’s law. He was a lawyer by training, obtaining a doctorate in canon law in Ferrara in 1503. He was involved in cartography and was a respected medical doctor. Copernicus was fascinated by the work of the ancients, so characteristic for the humanists of the time. He even translated from Greek into Latin Simocattas Epistles (1509), published in Cracow. That was the only book which we know with certainty was published in his lifetime. His Opus Vitae or Opus Magnum was De revolutionibus (Nuremberg 1543), in which he refuted the geocentric theory of the planetary system, replacing it with the heliocentric theory. This discovery initiated a new era in the history of science, which is called the “Copernican Revolution”. He wrote that the profession of a scientist, in this case an astronomer, is “worthy of a free man”. He was truly a Renaissance Man.

PL

Artykuł składa się z dwóch części. Część pierwsza to życiorys Wielkiego Astronoma w świetle najnowszych badań, natomiast część druga poświęcona jest jego działalności twórczej. Bibliografia prac o Koperniku za lata 1509-2001 obejmuje liczbę 8246 pozycji. Ostatnie 10 lat przyniosło kolejne artykuły i książki o toruńskim uczonym. Napisanie czegoś nowego jest więc sprawą niełatwą. Autor przy redagowaniu życiorysu Kopernika zwraca uwagę na kwestie w dotychczasowej literaturze kontrowersyjne lub mało udokumentowane. I tak skłonny jest przyjąć, na podstawie nowej książki Jeremiego Wasiutyńskiego The Solar Mystery (Oslo 2003), tezę Ludwika Birkenmajera, że Kopernik po ukończeniu szkoły parafialnej w Toruniu uczęszczał do szkoły katedralnej we Włocławku. Fakt nieprzyjęcia święceń wyższych przez Kopernika tłumaczy za Karolem Górskim brakiem powołania do pracy duszpasterskiej i jego uczciwym stosunkiem do godności duchownej. Wreszcie fakt braku listów Kopernika w języku polskim wyjaśnia, iż językiem uczonych była wówczas łacina, którą głównie posługiwał się Astronom. Kopernik zmarł w 1543 r., to jest w tym samym roku, kiedy Mikołaj Rej utworem Krótka rozprawa zapoczątkował używanie języka polskiego w literaturze i kancelariach. Spór o narodowość Kopernika — jak twierdzi autor — staje się anachroniczny; Kopernik dzisiaj bardziej łączy niż dzieli Polaków i Niemców. Charakteryzując twórczość Uczonego, autor wskazuje na wszechstronność jego zainteresowań. Podobnie jak Leonardo da Vinci Kopernik wniósł trwały wkład nie tylko do astronomii, ale także do matematyki i fizyki. W zakresie ekonomii był projektodawcą reformy monetarnej. Prawo o wypieraniu dobrego pieniądza przez zły pieniądz nosi nazwę prawa Kopernika-Greshama. Był wyuczonym prawnikiem, doktorat z prawa kanonicznego uzyskał w Ferrarze w r. 1503. Parał się kartografią, był uznanym lekarzem. Zafascynowany dorobkiem starożytnych, co charakterystyczne dla humanistów tamtych czasów, dokonał nawet tłumaczenia Listów Symokatty (1509) z języka greckiego na łacinę opublikowanego w Krakowie. Była to jedyna książka, która na pewno ukazała się za jego życia. Opus Vitae czy Opus Magnum Kopernika było De revolutionibus (Norymberga 1543), w którym obalił teorię geocentryczną układu planetarnego, zastępując ją teorią heliocentryczną. To odkrycie zapoczątkowało nową epokę w dziejach nauki zwaną „Rewolucją kopernikańską”. Kopernik pisał, że uprawianie nauki, w tym wypadku astronomii, jest „godne człowieka wolnego”. Był w pełni człowiekiem epoki Renesansu.

5

The Influence of the Evolution of Economic Activity in the Late Middle Ages and the Renaissance on the Emergence of the Dualistic Concept in Accounting

84%

Turyna J.

Problemy Zarządzania

|

2020

|

vol. 18(4(90))

|

issue 4/2020 (90)

147-162

PL

Cel: celem niniejszego opracowania jest wykazanie, że do powstania podstawowych założeń rachunkowości podwójnej doprowadziły te same przesłanki, które przyczyniły się do odrodzenia prądów humanistycznych w Europie w okresie XIII–XIV w., zwłaszcza w sferze społeczno-gospodarczej. Podejście: jest to historyczny przegląd części literatury poświęconej powstaniu i ewolucji rachunkowości opartej na podwójnym zapisie. Opracowanie jest rezultatem badań i studiów literaturowych, na bazie źródeł polsko- oraz obcojęzycznych, Wnioski: można z pełnym przekonaniem stwierdzić, że rachunkowość, jaką znamy dzisiaj, jest wytworem końca Średniowiecza, a zwłaszcza wczesnego okresu włoskiego Renesansu na terenach Italii. Z zachowanych dokumentów wynika, że rachunkowość oparta na zapisie podwójnym, w okresie XIII–XV w. kształtowała się na kilku etapach. Początkowo zostały nią objęte należności i zobowiązania, najpierw przez banki, potem przez inne spółki, Kolejno, objęto podwójnym zapisem inne składniki majątku: towary, środki pieniężne oraz zobowiązania. Zastosowanie w rachunkowości kont kapitałów własnych doprowadziło do objęcia ewidencją księgową zdarzeń wynikowych. W tym momencie rachunkowość jednostki stała się systemem zamkniętym, takim jaki znamy dzisiaj. Ograniczenia: biorąc pod uwagę sporą liczbę – zwłaszcza obcojęzycznych – materiałów źródłowych na temat powstania rachunkowości, w trakcie opracowywania artykułu przeanalizowano i zacytowano tylko niewielką część tych źródeł. Wydaje się, że temat jest wart dalszych badań i studiów literaturowych. Implikacje praktyczne: opracowanie ma przede wszystkim charakter teoriopoznawczy, nie jest ukierunkowane na praktykę gospodarczą. Oryginalność: jest ono jednym z niewielu opracowań w rachunkowości w Polsce, poświęconych źródłom powstania rachunkowości opartej na zapisie podwójnym oraz jej ewolucji w rezultacie rozwoju gospodarczego w Europie w okresie późnego Średniowiecza i wczesnego Renesansu. JEL: B1, B11, B15 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Turyna, J. (2020). The Influence of the Evolution of Economic Activity in the Late Middle Ages and the Renaissance on the Emergence of the Dualistic Concept in Accounting. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 147–162.

EN

Purpose: The purpose of this study is to demonstrate that the basic assumptions of double accounting were created by the same premises that contributed to the revival of humanistic trends in Europe in the 13th–14th centuries, especially in the socio-economic sphere. Approach: This is a historical overview of the section of the literature devoted to the rise and evolution of double entry accounting. The study is the result of research and literature studies, based on Polish and foreign sources. Conclusions: It can be stated with full conviction that accounting as we know it today is a product of the end of the Middle Ages, and especially of the early period of the Italian Renaissance in Italy. The preserved documents show that the accounting based on double entry, in the period of the thirteenth and fifteenth centuries, was shaped in several stages. First, it covered receivables and liabilities, initially by banks, then by other companies, and then, other assets were entered twice: goods, cash and liabilities. The use of equity in accounting led to the inclusion of result events in the accounting records. At this point, the entity’s accounting became a closed system as we know it today. Limitations: Taking into account a large number of – especially foreign-language – source materials on the origin of accounting, only a small part of these sources were analyzed and cited during the preparation of the article. It seems that the topic is worth further research and literature studies. Practical implications: The study is primarily epistemological in nature, not focused on economic practice. Originality: It is one of the few studies in accounting in Poland devoted to the origins of accounting based on double entry and its evolution as a result of economic development in Europe in the late Middle Ages and early Renaissance. JEL: B1, B11, B15 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Turyna, J. (2020). The Influence of the Evolution of Economic Activity in the Late Middle Ages and the Renaissance on the Emergence of the Dualistic Concept in Accounting. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 147–162.

6

Sąsiedzkie wizyty Mikołaja Reja w Wereszczynie i ich historycznoliterackie reperkusje

84%

Sitkowa A.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2023

|

issue 12

13-28

EN

In 1585, five works by Józef Wereszczyński (after 1531–1598) were published in Kraków in the printing house of Andrzej Piotrkowczyk (deceased 1620). They were assembled into a single fascicle and featured common pagination, although they were typographically independent. One of these was Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a omierzłym wydmikuflom świata tego do prawdziwego obaczenia a zbytków swych pohamowania z Pisma świętego i z rozmaitych autorów zebrany i wydany, containing the work Żywot Rejów, an account of the visits paid by Mikołaj Rej (1505–1569) to the author’s ‘father’s nest’. This Żywot Rejów, a pamphlet on the citizen of Nagłowice – depicted as a drunkard and a glutton – is currently the best known piece in the whole of Wereszczyński’s literary oeuvre. It is the paper’s objective to recover the history of the ‘discovery’ of the above-mentioned passage, to show the role it played in shaping the moral evaluation of Rej as a person and his literary heritage in the nineteenth century and to trace the enduring popularity of Żywot Rejowy in the twentieth and twenty-first centuries.

PL

W 1585 roku w Krakowie z drukarni Andrzeja Piotrkowczyka (zm. 1620) wyszło pięć utworów Józefa Wereszczyńskiego (po 1531–1598), złożonych w jeden fascykuł i objętych wspólną paginacją, acz samodzielnych typograficznie. Jednym z nich był Gościniec pewny niepomiernym moczygębom a omierzłym wydmikuflom świata tego do prawdziwego obaczenia a zbytków swych pohamowania z Pisma świętego i z rozmaitych autorów zebrany i wydany, w którym został zawarty Żywot Rejów, czyli opis wizyt Mikołaja Reja (1505–1569) w „ojczystym gnieździe” autora. Ów Żywot Rejów, będący karykaturą Nagłowiczanina – pijaka i obżartucha – jest obecnie najbardziej znanym fragmentem z całego piśmienniczego dorobku Wereszczyńskiego. W artykule podjęto próbę odtworzenia dziejów „odkrycia” wspomnianego passusu, wskazania roli, jaką odegrał on w sposobie wartościowania postawy moralnej i literackiego dorobku Reja w stuleciu XIX, oraz prześledzenia nieustającej popularności Żywota Rejowego w wiekach XX i XXI.

7

Echa tradycji renesansowej w wybranych pieśniach Józefa Morelowskiego

67%

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

456-465

PL

Józef Morelowski to zapomniany poeta oświecenia; autor, który został skazany na literacki niebyt. Wśród utworów Morelowskiego tylko Treny na rozbiór Polski włączono do obiegu czytelniczego. Inne utwory, takie jak cykl 78 pieśni, nie zostały ani szerzej odczytane, ani poznane. Interesujące jest, co wpływa na taki stan rzeczy – czyżby epoka oświecenia przyswoiła sobie wiersze o tematyce patriotycznej, skazując inne na zapomnienie? W Pieśniach znajduje się, oprócz różnorodności tematyki, także bogactwo motywów i nawiązań do tradycji literackiej innych epok, zwłaszcza renesansu. Analiza wybranych pieśni Morelowskiego ukaże ich związki z polskim dziedzictwem kulturowym.

EN

Józef Morelowski is a forgotten poet of the Enlightenment, condemned to literary oblivion. Amongst his works, readers are aware only of Lamentations on the dissolution of Poland. Other works, such as the cycle of 78 songs, were neither widely known nor read. It is interesting to reflect on what caused such a state of affairs - did the Enlightennment really assimilate poems of patriotic subject matter for itself, sentencing others to oblivion? Apart from the diversity of the subject matter, a wealth of motives and references to the literary tradition of other ages is also found in in Songs. An analysis of selected songs shows their links with the Polish cultural legacy.

8

Między badawczą rzetelnością a mitem. Tomasz Kantzow (1505 – 1542) - wczesny prekursor nowoczesnej historiografii Pomorza Zachodniego?

67%

Śliżewski P.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2019

|

issue 3

5-30

EN

The article contains an analysis of a new assumption made by the 16th-century Pomeranian historian, Tomasz Kantzow, according to which the Region had been settled originally by the Germans, and not by the Slavonic tribes as it had been propagated by anolder mediaeval tradition. That point of view was justified by the influence of the factors connected with the changes taking place in the historiography of the time and the manner of thinking about the past, which in turn was the result of the impact of the Renaissance. An important tendency, visible in the last version of Kantzow’s Pomeranian Chronicle, ishis desire to construct the most reliable picture of the past based on diligent studies of the available sources concerning the most remote past, which generally was a feature of the Renaissance, especially the ones coming from the Antiquity, which had been unknown for the previous generations and which became available thanks to the invention of the print. It also meant rejection of many previous legends and myths not based on facts confirmedby the available sources. That manner of constructing knowledge about the pastwas – which is another important thesis of the article – a milestone towards constituting modern historiography, making the discipline more ‘scientific’. Another innovation – related with the time Tomasz Kantzow lived in – was the awakening of national awareness in its modern meaning and the resulting perception of the past. That factor also had an impact on the Pomeranian chronicler, making him decide to present the remote past of thecountry as unambiguously Germanic. At the same time, his chronicle may be perceived as an expression of Pomeranian patriotism and ideas related with the independence of the Duchy of the Griffins, irrespective of the national identity of their subjects. From that perspective, Kantzow seems as another representative of the traditional – dated back tothe Middle Ages – state ideology of West Pomerania. What distinguishes him is a completely new form to present history. The conclusion may be reduced to the statement thatKantzow’s construction creates another myth derived from the same family of Pomeranianstate myths, albeit his method of constructing it is different. The basis for that methodis studying sources and presenting reliable conclusions, resulting from the sources. Tosome extent, it resembles the practice of modern academic historiography, also ideologicallymotivated in many cases and supporting national myths.

PL

Artykuł jest refleksją na temat przyjęcia przez szesnastowiecznego historyka pomorskiego Tomasza Kantzowa nowej koncepcji pierwotnego zasiedlenia regionu, wedle której jego pierwszymi mieszkańcami mieli być nie – jak chciała wcześniejsza, średniowiecznej jeszcze proweniencji tradycja - Słowianie, a Germanie. Główna teza, mająca tłumaczyć tę zmianę, sprowadza się do stwierdzenia, że swój wpływ miały tu czynniki związane z przemianami zachodzącymi w ówczesnej historiografii i sposobie myślenia o przeszłości, będące pochodnymi wpływu idei humanizmu i Odrodzenia. Ważną tendencją, uchwytną w lekturze ostatniej wersji kroniki pomorskiej Kantzowa, jest dążenie do konstrukcji możliwie najbardziej wiarygodnego obrazu przeszłości w oparciu o skrupulatne studiowanie źródeł, w przypadku dziejów najdawniejszych, co w ogóle charakterystyczne dla Renesansu, szczególnie tych pochodzących ze starożytności, które, nieznane poprzednim stuleciom, stały się wówczas dostępnymi na szerszą skalę dzięki wynalazkowi druku. Oznaczało to również odrzucenie wielu wcześniejszych, nie znajdujących potwierdzenia w źródłach, legend i mitów. Przyjecie takiego sposobu konstruowania wiedzy o przeszłości stanowiło, co jest dalszą ważną tezą artykułu, milowy krok na drodze do ukonstytuowania się nowoczesnej historiografii i „unaukowienia” dyscypliny. Inną jednak innowacją, związana z epoką, w której żył Tomasz Kantzow, było obudzenie się świadomości narodowej w jej współczesnym sensie oraz z nią związanej perspektywy spojrzenia na dzieje. Ten czynnik również wpływał na pomorskiego kronikarza, skłaniając go ku decyzji o przedstawieniu najdawniejszej przeszłości kraju jako jednoznacznie germańskiej. Jednocześnie jednak dzieło jego widzieć można przede wszystkim jako wyraz patriotyzmu pomorskiego i idei związanych z odrębnością i niepodległością rządzonego przez Gryfitów księstwa, nie przedkładający ponad nie narodowej identyfikacji ich poddanych. Tym samym Kantzow ukazuje się nam jako kolejny przedstawiciel tradycyjnej, bo korzeniami sięgającej jeszcze średniowiecza ideologii państwowej Pomorza Zachodniego. Tym, co go wyróżnia, jest zupełnie nowa forma, służąca jednak przedstawieniu dawniejszej treści. Konkluzja sprowadza się zatem do stwierdzenia, iż konstrukcja Kantzowa powołuje do życia kolejny mit, wywodzący się z tej samej rodziny pomorskich mitów państwowych, aczkolwiek metoda jego budowy jest już odmienna. Podstawą tej metody jest właśnie skrupulatne studiowanie źródeł i przedstawianie wiarygodnych na ich podstawie wniosków, w pewnym stopniu przypominające praktykę nowoczesnej historiografii naukowej, na której nierzadko również ideologicznie motywowane i wspierające narodowe już wówczas jednoznacznie mity wyniki, przypuszczalnie próbować można rozciągnąć tak sformułowane wnioski.

9

Czy potrzeba nam dzisiaj polskiego słownika łaciny renesansowej i barokowej?

67%

Czerenkiewicz M.

Polonica

|

2015

|

vol. 35

39-47

EN

The paper is an outline of the issue of Neo-Latin vocabulary in the context of dictionaries covering words taken from early-modern Latin texts. Apart from the “Dictionary of Renaissance Latin from prose sources” by René Hoven and some very useful minor Neo-Latin word-lists scholars dealing with the works of 16th and 17th century do not have specialized Latin lexicons on mainly Renaissance and Baroque literature. Even dictionaries on classical, mediaeval or ecclesiastical Latin sometimes are helpful only to some extent. The author proposes preparing the early modern Neo-Latin dictionary mainly from the works by the Polish authors.

10

From Paul Vladimiri to Gustavo Zagrebelsky. Constitutional justice in the age of hybrid warfare

59%

Kobyliński A.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 3

97-113

EN

Paul Vladimiri (1370–1435) was a distinguished Polish scholar and jurist who defended the rights of Poland and native non-Christian tribes against the Teutonic Knights and their policies of conquest. He expressed the view that a world guided by the principles of peace and mutual respect among nations was possible, and that pagan nations had a right to peace and to possession of their own lands. Vladimiri’s analysis of the right of native peoples to self-determination anticipated by several hundred years the investigations of many subsequent authors – including Francesco Vittoria, Bartolome de Las Casas, Hugo Grotius, and John Marshall. The influence of his views can be seen today, among others, in the theory of constitutional justice developed by the Italian legal theorist Gustavo Zagrebelsky. The main purpose of this article is to outline the views of Vladimiri and Zagrebelsky, and to analyze the principles of constitutional justice in its global dimension as a tool for resolving conflicts between states in the age of hybrid wars.

Refine search results

To Ethnic Situation and Immigration in Prešov Until the End of the 16th Century (Selected Issues)

Teksty łacińskich Ojców Kościoła w zbiorach polskich okresu średniowiecza i odrodzenia

Hakownica z ratusza w Chełmie. Przyczynek do znajomości środkowoeuropejskiej ręcznej broni palnej w XVI stuleciu

Nicolaus Copernicus — Scholar, Citizen of Toruń and Man of the Renaissance

The Influence of the Evolution of Economic Activity in the Late Middle Ages and the Renaissance on the Emergence of the Dualistic Concept in Accounting

Sąsiedzkie wizyty Mikołaja Reja w Wereszczynie i ich historycznoliterackie reperkusje

Echa tradycji renesansowej w wybranych pieśniach Józefa Morelowskiego

Między badawczą rzetelnością a mitem. Tomasz Kantzow (1505 – 1542) - wczesny prekursor nowoczesnej historiografii Pomorza Zachodniego?

Czy potrzeba nam dzisiaj polskiego słownika łaciny renesansowej i barokowej?

From Paul Vladimiri to Gustavo Zagrebelsky. Constitutional justice in the age of hybrid warfare