Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Rivette Jacques

Sort By:

Limit search:

Narodziny filmu z ducha teatru, czyli nowa fala i pesymizm. o filmach Jacques’a Rivette’a

100%

Kłys T.

Kwartalnik Filmowy

2014

issue 87-88

52-69

Już w pierwszych filmach Jacques’a Rivette’a wyłaniają się podstawowe motywy jego twórczości: teatr na scenie życia, w którym postacie grają przed sobą nawzajem, oraz wizja tajemniczego spisku zagrażającego społeczeństwu. Te pierwsze filmy były zrealizowane tradycyjnie – według precyzyjnie wytyczonego z góry scenariusza, z aktorami grającymi opracowane w szczegółach role i wypowiadającymi wyuczone teksty. Od filmu „L’Amour fou” (1968) Rivette zarzuca przemyślany w drobnych szczegółach scenariusz na rzecz linii fabularnej jedynie z grubsza zarysowanej w punktach węzłowych, a podczas pracy na planie zdaje się w dużej mierze na intuicję i improwizację aktorów. Fabuła nie staje się bynajmniej nielogiczna i chaotyczna, ale zaczyna się stopniowo wyłaniać i krystalizować na podstawie kierunku wytyczonego z jednej strony przez pierwotny projekt, z drugiej przez logikę i „kierunkowe napięcia” scen po części improwizowanych na planie. Od „L’Amour fou” etap filmowania będzie zarazem wyłanianiem się in statu nascendi diegezy, podobnie jak w teatrze odgrywanie spektaklu jest zarazem jego tworzeniem (poziom meta) i urzeczywistnianiem się na oczach widza fikcyjnego świata przedstawionego – nie przypadkiem powstawanie spektaklu teatralnego jest ważnym wątkiem fabularnym w kilku filmach Rivette’a.

Basic themes of Jacques Rivette’s work are apparent already in his early films: the theatre of life, where characters perform in front of each other, and a vision of a mysterious conspiracy threatening society. Those first films were made in a traditional way – according to a precise screenplay, with actors playing roles first developed in detail, and speaking words first learned by heart. Starting with the film “L’Amour fou” (1968) Rivette abandons the detailed screenplay for the sake of a plot line only roughly outlined in key points, and during the work on the set relies largely on actors’ intuition and improvisation. The plot does not become illogical and chaotic, but emerges and crystalizes gradually according to the direction defined in the first place by the original plan, and the logic and “directional tensions” of scenes in part improvised on the film set. Starting with “L’Amour fou” the stage of filming will be at the same time a process of emerging of diegesis in statu nascendi, just like during a play on a stage of a theatre, where the performance of a spectacle is also its creation (at the meta level) and making real for the audience the fictional world presented on stage – it is not by chance that theatre production is an important theme in a number of films by Rivette.

Refine search results

1 Kwartalnik Filmowy

1 2014

1 Kłys T.

Search results

Narodziny filmu z ducha teatru, czyli nowa fala i pesymizm. o filmach Jacques’a Rivette’a