Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 29

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Rousseau
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Wartości pedagogiki J.J. Rousseau w kontekście kluczowych umiejętności współczesnej edukacji

100%
Oszwa U.
Prima Educatione
|
2017
|
vol. 1
EN
The study attempts to carry out a critical analysis of the pedagogical thoughts of J.J. Rousseau, contained in its eighteenth-century publication entitled Emile, or on education. Overview quotes, tips, suggestions, and assumptions of education were analysed in conjunction with the main directions of education in the twenty-first century and the most desirable competencies, giving the younger generation a good start to life in the global world. These skills, known as the 4Cs include: 1) critical thinking and problem solving, 2) communication, 3) collaboration, 4) creativity and innovation. The results of the analysis indicate inspirational compatibility of the two of them with J.J. Rousseau’s views, that is: critical thinking, and creativity and innovation. The other two, that is: communication and collaboration, were not appreciated by the thinker so much. Some of his other ideas on education were controversial, such as teaching of reading no sooner than at the age of 12, or not teaching foreign language too soon.
PL
W opracowaniu podjęto próbę przeprowadzenia krytycznej analizy pedagogicznej myśli J.J. Rousseau zawartej w jego osiemnastowiecznej publikacji pt. Emil, czyli o wychowaniu. Przegląd cytatów, wskazówek, sugestii i założeń edukacyjnych został dokonany w zestawieniu z głównymi kierunkami kształcenia w XXI w. i najbardziej pożądanymi kompetencjami, dającymi młodemu pokoleniu dobry start do życia w globalnym świecie. Kompetencje te, znane jako 4C, obejmują: 1) myślenie krytyczne i rozwiązywanie problemów, 2) komunikację, 3) współpracę oraz 4) kreatywność i innowacyjność. Rezultaty analizy wskazują na inspiracyjną kompatybilność dwóch z nich z poglądami J.J. Rousseau, tj. myślenia krytycznego oraz kreatywności i innowacyjności. Dwie pozostałe umiejętności (tj. komunikacja i współpraca) nie były przez myśliciela doceniane. Niektóre pozostałe jego idee edukacyjne były kontrowersyjne, jak np. nauka czytania nie wcześniej niż w wieku 12 lat czy zniechęcanie przed zbyt wczesną nauką języka obcego.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wolność ludzka w ujęciu Jana Jakuba Rousseau

100%
Zawadzka S.
Studia Philosophiae Christianae
|
2016
|
vol. 52
|
issue 1
121-135
EN
Jean-Jacques Rousseau defended human freedom in individual and social dimensions. The basis for human freedom was natural freedom, appropriate to the primitive man, who lived in a state of nature. For Rousseau the original freedom was obedience to the laws of nature. In the social sphere it corresponded to the freedom as obedience to the general will, which was manifested in law. In the life of particular person freedom meant renouncing artificial needs.
PL
Jan Jakub Rousseau broni wolności człowieka w wymiarze indywidualnym i społecznym. Podstawą wolności jest wolność naturalna, właściwa człowiekowi pierwotnemu, żyjącemu w stanie natury. Wolność pierwotna jest posłuszeństwem wobec praw natury. W sferze społecznej odpowiada jej wolność jako posłuszeństwo woli powszechnej, przejawiającej się w prawie. W życiu osobistym wolność polega na wyrzeczeniu się sztucznych potrzeb.
3
Content available remote

Jazyk a výchova v Rousseauově „Emilovi“

94%
Fulka J.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2011
|
vol. 59
|
issue 4
483-500
EN
The aim of this article is to briefly discuss several motifs connected with language in Rousseau’s writing about upbringing. The most important of these are Rousseau’s insights into language acquisition which, in many ways, correspond with the discoveries of contemporary psycho-linguistics. We shall also consider the principle of linguistic parsimony as a basic rule of upbringing. This rule has serious consequences not for all areas of upbringing but also for Rousseau’s conception of the relation between the human mind and ideas. After examining several concrete examples which Rousseau uses to demonstrate the necessity of this rule, we point to one basic exception to this general principle – this is the function of language in the curbing of sexual fantasies in the maturing human being.
4
Publication available in full text mode
Content available

Specyfika postrzegania historii własnego życia. Rozważania nad tekstami autobiograficznymi J.-J. Rousseau

94%
Winkler M., Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
|
2015
|
vol. 30
EN
Autobiographical memory is a specific kind of memory concerning events and issues related to yourself. Your conception of your own life involves narratives in which all of yours experiences are interrelated. Autobiographical memory connects your present self with your past experiences (that’s why it’s important for theories about continuity of self). In this article I will analyse autobiographical texts of French philosopher Jean-Jacques Rousseau in the context of autobiographical memory theories.
5

„Gdy wchodzę do szklarni w Ogrodzie Botanicznym i widzę osobliwe rośliny przybyłe z egzotycznych krajów, wydaje mi się, że śnię”. „Florydy bajeczne” i „raje utracone” w obrazach Henriego Rousseau „Celnika”.

84%
Skibicki M.
Świat i Słowo
|
2015
|
vol. Świat i Słowo 2015, nr 1 (24)
73-86
EN
For more than two hundred years now, the artistic heritage of the French naïve painter Henri Rousseau “Le Douanier” has not been stopping to amaze people and leading to very diverse reactions. One of artistic headlines of his era states: ”Mr. Henri Rousseau creates horrible things that amuse”. His paintings, often described as being ”naïve” or ”primitive”, are actually not as trivial as they may seem. They are in fact a result of thorough analysis augmented with the authors visions of distant lands and exotics. And while some regard his talent as a subject of ridicule, others adore it - especially the members of the Paris Avant-garde. This article focuses on paintings that belong to the “Jungle” series, made between 1891 and 1910, and shows the origins of the revolutionary perception of the world and nature as perceived by Rousseau. These origins along with his endless imagination enabled the painter to create complex collages from the images he found in Paris zoos and botanical gardens. After breaking the chains of rigid saloon rules and artistic education Henri Rousseau turned his “naivety” into his greatest weapon. After that he could develop his visions of fairytale jungles full of diverse colors, light and wild animals that await their next pray.
6
Publication available in full text mode
Content available

O przemianach tradycji antycznej i ich odniesieniu do historyzmu na przykładzie recepcji Plutarcha (z Norwidem w tle)

84%
Junkiert M.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
109-130
EN
Plutarch, beside Homer, Socrates and Alexander the Great, was one of the important figures in Norwid’s intellectual and artistic biography. Apart from Herodotus he was the main source of Norwid’s knowledge of Greek history and culture. Norwid’s readings are also inscribed in the reception of Plutarch by the French language readers, as he read his works in Amyot’s translation of the beginning of the 19th century that was so important for French literature. The significance of Plutarch for Norwid’s works is particularly well seen when the influence of the Greek historian is considered on writing the poem Epimenides and the drama Cleopatra and Ceasar. Both these works are a proof that he intensively and creatively thought over some of the Parallel Lives, that he treated as sources of historical and cultural knowledge.
7

O przemianach tradycji antycznej i ich odniesieniu do historyzmu na przykładzie recepcji Plutarcha (z Norwidem w tle)

84%
Junkiert M.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
109-130
EN
Plutarch, beside Homer, Socrates and Alexander the Great, was one of the important figures in Norwid’s intellectual and artistic biography. Apart from Herodotus he was the main source of Norwid’s knowledge of Greek history and culture. Norwid’s readings are also inscribed in the reception of Plutarch by the French language readers, as he read his works in Amyot’s translation of the beginning of the 19th century that was so important for French literature. The significance of Plutarch for Norwid’s works is particularly well seen when the influence of the Greek historian is considered on writing the poem Epimenides and the drama Cleopatra and Ceasar. Both these works are a proof that he intensively and creatively thought over some of the Parallel Lives, that he treated as sources of historical and cultural knowledge.
8
Publication available in full text mode
Content available

Konstruowanie „ja” w twórczości Franciszka Karpińskiego na tle epoki i jej tendencji

83%
Górecki P.
Adeptus
|
2014
|
issue 3
33-50
EN
The presented paper provides analysis of the notion ‘autobiographism’ contextualised in the literary output of the Polish poet of the enlightenment, Franciszek Karpiński. The question of autobiographism is presented in terms of the literature and philosophy of Jean Jacques Rousseau. This analysis of the phenomena of authenticity and autobiographicality is concerned with constructing oneself in literature as illustrated by certain works, with the primacy of the mundane The History Of My Age And People With Whom I Lived. The essay draws on The Confessions by Rousseau with a view to specifying the connections between these two novels. The consciousness of the impact Rousseau had on the European sense of literature breaks new ground in the interpretation of the legacy of Karpiński. It also enables the recognition of the complete and compact project situated on the verge of literature and philosophy. The breakthrough of this project is contained in the priority given to the Polish historical literary process and the novelty of the autobiographical attitude, which is considered through the application of basic conceptions concerning autobiographism and the modern identity project of the aesthetic human.
PL
Szkic poświęcony jest zagadnieniu autobiografizmu w twórczości Franciszka Karpińskiego ujmowanemu pod kątem jego związków z twórczością i filozofią Jana Jakuba Rousseau. Analiza zjawisk autentyczności i autobiograficzności dotyka kwestii konstruowania siebie w literaturze na przykładzie konkretnych utworów, z których najważniejszym jest przełomowa dla historii polskiej literatury powieść Karpińskiego Historia mego wieku i ludzi z którymi żyłem. Przedmiotem analizy są m.in. jej związki z Wyznaniami Rousseau. Świadomość wpływu Rousseau na europejskie pojmowanie literatury otwiera nowe perspektywy interpretacyjne twórczości Karpińskiego. Pozwala także dostrzec w jego pisarstwie elementy kompletnego, spójnego projektu sytuującego się na granicy literatury i filozofii. Jego przełomowość polega na pierwszeństwie w polskim procesie historycznoliterackim oraz nowatorstwie postawy autobiograficznej, którą rozpatruję w odniesieniu do podstawowych koncepcji dotyczących autobiografizmu, a także nowoczesnego projektu tożsamościowego człowieka estetycznego.
9
Publication available in full text mode
Content available

Konstruowanie „ja” w twórczości Franciszka Karpińskiego na tle epoki i jej tendencji

83%
Górecki P.
Adeptus
|
2014
|
issue 3
EN
Constructing the self in the literary work of Franciszek Karpiński against the background of the Enlightenment and its tendenciesThe presented paper provides analysis of the notion ‘autobiographism’ contextualised in the literary output of the Polish poet of the enlightenment, Franciszek Karpiński. The question of autobiographism is presented in terms of the literature and philosophy of Jean Jacques Rousseau. This analysis of the phenomena of authenticity and autobiographicality is concerned with constructing oneself in literature as illustrated by certain works, with the primacy of the mundane The History Of My Age And People With Whom I Lived. The essay draws on The Confessions by Rousseau with a view to specifying the connections between these two novels. The consciousness of the impact Rousseau had on the European sense of literature breaks new ground in the interpretation of the legacy of Karpiński. It also enables the recognition of the complete and compact project situated on the verge of literature and philosophy. The breakthrough of this project is contained in the priority given to the Polish historical literary process and the novelty of the autobiographical attitude, which is considered through the application of basic conceptions concerning autobiographism and the modern identity project of the aesthetic human. Konstruowanie „ja” w twórczości Franciszka Karpińskiego na tle epoki i jej tendencjiSzkic poświęcony jest zagadnieniu autobiografizmu w twórczości Franciszka Karpińskiego ujmowanemu pod kątem jego związków z twórczością i filozofią Jana Jakuba Rousseau. Analiza zjawisk autentyczności i autobiograficzności dotyka kwestii konstruowania siebie w literaturze na przykładzie konkretnych utworów, z których najważniejszym jest przełomowa dla historii polskiej literatury powieść Karpińskiego Historia mego wieku i ludzi z którymi żyłem. Przedmiotem analizy są m.in. jej związki z Wyznaniami Rousseau. Świadomość wpływu Rousseau na europejskie pojmowanie literatury otwiera nowe perspektywy interpretacyjne twórczości Karpińskiego. Pozwala także dostrzec w jego pisarstwie elementy kompletnego, spójnego projektu sytuującego się na granicy literatury i filozofii. Jego przełomowość polega na pierwszeństwie w polskim procesie historycznoliterackim oraz nowatorstwie postawy autobiograficznej, którą rozpatruję w odniesieniu do podstawowych koncepcji dotyczących autobiografizmu, a także nowoczesnego projektu tożsamościowego człowieka estetycznego.
10
Publication available in full text mode
Content available

Teoria jako ontologiczna retoryka: Rousseau i krystalizacja dyskursu pedagogicznego

83%
Szkudlarek T.
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
|
2017
|
vol. 12
|
issue 2
55-82
PL
Assuming the ontological understanding of rhetoric, as proposed by Ernesto Laclau, the paper explores the language of educational theories in their dimensions significant in terms of the discursive construction of societies. The tropes and rhetorical strategies identified in J.J.Rousseau’s works are assumed as the point of departure for the crystallization of the modern discourse of education, here understood as an ontologically indispensable element of the political.
11
Content available remote

Le parti que j’ai pris d’écrire et de me cacher

83%
Louichon B.
Annales Neophilologiarum
|
2009
|
issue 3
37-49
EN
“The plan I have adopted of writing and retirement, is what exactly suits me” Rousseau says in Les Confessions. Writing and retirement are two conjugated actions that make up the peculiarity of the lonesome writer. Each of these actions originates from two special moments of Rousseau’s life. He begins to write after “l’illumination de Vincennes” whereas his retirement occurs via the “réforme”, operated by the writer after his fi rst literary successes. This paper analyses Rousseau’s texts in which these two moments are evoked, representing the foundation of his poetics. These four texts are the Lettres à Malesherbes, (1762), the Confessions (1766–1767, fi rst part; 1772–1776, second part), the Dialogues (1772–1776), and the Rêveries (1676–1678).
PL
„Powziąłem postanowienie pisania i przejścia na emeryturę – to dokładnie to, czego mi trzeba”, pisze Rousseau w Les Confessions [Wyznaniach]. Pisanie i przejście na emeryturę to dwie powiązane ze sobą czynności, które składają się na osobliwość tego samotniczego pisarza. Każda z tych czynności ma swoje źródło w dwóch szczególnych momentach w życiu Rousseau. Pisanie rozpoczyna po l’illumination de Vincennes, podczas gdy jego odejście na emeryturę ma miejsce poprzez réforme, wprowadzoną przez pisarza po jego pierwszych sukcesach literackich. W niniejszym artykule przeprowadzono analizę tekstów Rousseau, w których przywołane zostały dwa powyższe momenty, stanowiące podstawę jego poetyki. Te cztery teksty to: Lettres à Malesherbes (1762), Les Confessions [Wyznania] (1766–1767, część pierwsza; 1772–1776, część druga), Dialogues [Dialogi] (1772–1776) i Ręveries (1676–1678).
12
Publication available in full text mode
Content available

Suwerenność i zwierzchnictwo ludowe: egzystencja prywatna i egzystencja polityczna

82%
Krzynówek-Arndt d. A.
|
2016
|
vol. 7
|
issue 18
53-71
EN
Research objective: The article is an attempt to highlight inherent tensions and mutual contradictions that popular sovereignty perceived as a category of modern political thought is marked by. The research problem and methods: Through the analyses of crucial passages of Rousseau’s political writings I show that different interpretations of popular sovereignty should be analyzed in the context of Robert Spaemann’s reading of rousseauian thesis of the irreversible disintegration of political unity and separation of public and private. The process of argumentation: I argue that the thought of Jan Jakub Rousseau may be a basis for deriving different meanings of popular sovereignty according to different and sometimes mutually exclusive interpretations typical of neorepublicanism, civic humanism, communitarianism and political liberalism. Rousseau’s idea of popular sovereignty may be perceived as combining classical and nominalist traditions (an actual consensus of the majority as a representation of the general will). Research results: The main conclusion of the article is that the tension implicit in the idea of popular sovereignty is inherently linked with a dual condition of modern man incapable of both political and private existence. Conclusions, innovations and recommendations: The idea of well-ordered society as described in The Social Contract and Considerations on the Government of Poland  shows the tensions and ambiguities in modern idea of popular sovereignty, which could be taken into consideration while analyzing it as one of the main constitutional principles.
PL
Cel naukowy: Celem artykułu jest rozjaśnienie wewnętrznych napięć, jakimi naznaczone są nowożytne kategorie suwerenności i zwierzchnictwa ludowego. Służy temu próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. Problem i metody badawcze: Analiza głównych tekstów politycznych Jana Jakuba Rousseau z uwzględnieniem współczesnych kierunków interpretacyjnych pokazuje, że te – rozbieżne nieraz interpretacje – należy odczytywać w świetle przedstawionej przez Roberta Spaemanna tezy o nieodwracalnym rozbiciu politycznej całości i rozdwojeniu egzystencji prywatnej i egzystencji politycznej u Rousseau. Proces wywodu: Realizacji celu naukowego artykułu służy próba odczytania różnych znaczeń sprawowania zwierzchnictwa ludowego, jakie wywieść można z twórczości Jana Jakuba Rousseau interpretowanej z perspektyw neorepublikańskiej, humanizmu obywatelskiego, komunitarystycznej i liberalnopolitycznej. Problematyczna relacja między rozumną wolą powszechną i faktycznym konsensem większości jako jej reprezentacją wynika z prób połączenia dwóch tradycji określanych przez Spaemanna jako klasyczna i nominalistyczna. Wyniki analizy naukowej: Pozwala to ukazać we wnioskach końcowych ideę zwierzchnictwa ludowego jako instytucję naznaczoną napięciami wiążącymi się z mieszaną prywatno-polityczną egzystencją człowieka nowożytnego. Wnioski, innowacje, rekomendacje: Projekt dobrze urządzonego społeczeństwa, którego opis odnaleźć można w Umowie społecznej i Uwagach o rządzie polskim ujawnia dwuznaczności nowożytnej idei suwerenności ludu, która może być uwzględniona przy jej analizie jako naczelnej zasadzie ustrojowej państwa współczesnego.
13
Content available remote

O reminiscencjach „świętego snu” Jana Jakuba Rousseau w Mnemosyne Friedricha Hölderlina w perspektywie uobecniania indyferencji

71%
Orlik P.
Estetyka i Krytyka
|
2016
|
issue 3(42)
103-126
EN
The article provides with the analysis of the works of Jean Jacques Rousseau and Friedrich Hölderlin in a specific, philosophical and aesthetic perspective in order to reveal relationships between them that would be hard to demonstrate in other interpretational approaches. The term “holy dream” was coined by a German poet and it denotes the experiences of a Swiss philosopher that took place by the Bienne lake in 1765; they were described in The Confessions and Reveries of a Solitary Walker. In the light of the anticipation of indifference one can see the importance of Rousseau’s “holy dream” for the works of Hölderlin even in the works that do not directly refer to the works of the Swiss thinker, what was shown on the example of the hymn Mnemosyne. The theoretical background of presented interpretations is the question of the challenges of indifference and the analysis of Theodor W. Adorno, Gaston Bachelard, and George Poulet.
14
Publication available in full text mode
Content available

Jan Jakub Rousseau konstytucjonalistą. Projekty dla Korsyki i Rzeczypospolitej szlacheckiej (część I)

71%
Filipiak Z.
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
|
2018
|
vol. 16
|
issue 4 (1)
107-121
PL
In the Age of Enlightenment, the concepts of legal reforms were often proposed by literary men, publicists and philosophers. The vision of a breakthrough was exciting – they believed in the benevolent power of new, just regulations that would heal humanity, eradicate exploitation and social inequalities. Jean Jacques Rousseau, one of the most famous but controversial thinkers of the era, thought in a similar way. The dissertation concerns his two constitutional projects - written for Corsica (Part I) and the Polish-Lithuanian Commonwealth (Part II). The first part presents events that decided that the philosopher from Geneva dealt with the issue of a small island in the Mediterranean, trying to consolidate its barely won independence. However, the focus is on the very concepts of the political and social system planned for Corsica by Rousseau, referring them to the previous works of the thinker. His radical solutions expressed his broader views on civilization, the state, law and people. In part II of the article, they will be confronted with the project prepared for the Polish-Lithuanian Commonwealth.
15
Publication available in full text mode
Content available

Ademia: Agamben and the Idea of the People

71%
Fusco G. G.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
|
2019
|
vol. 89
95-110
EN
In the volume Stasis. Civil War as a Political Paradigm, the Italian philosopher Giorgio Agamben advances the thesis that ademia – the absence of a people (a-demos) – is a constitutive element of the modern state. When confronted with the fact that modern political and juridical thought elevated the people to the role of the sole chief constituent agent and the ultimate source of the legitimacy of constituted orders, this thesis turns out to be rather problematic. In this work, I will explore Agamben’s notion of ademia, retracing the main lines of its theoretical development and reconsidering it in relation to different interpretations of the idea of the people. Most notably, I will demonstrate how Jean-Jacques Rousseau and Carl Schmitt in challenging the conundrums that the idea of the people inevitably entails ended up in revealing the ultimate absence of the people in the political space of the constituted order of the state. In doing so, I will try to show how Agamben’s notion of ademia is helpful is grasping some of the main paradoxes and conundrums underpinning the meaning and the uses of the idea of the people in legal and political thought.
16
Publication available in full text mode
Content available

Recenzja książki Tomasza Szkudlarka: On the Politics of Educational Theory, (New York – London: Routledge 2017), ss. 144

71%
Stańczyk P.
Forum Oświatowe
|
2017
|
vol. 29
|
issue 1(57)
229-233
17
Publication available in full text mode
Content available

Pedagogika wstydu i bezwstydna polityka

71%
Szkudlarek T.
Forum Oświatowe
|
2018
|
vol. 30
|
issue 1(59)
37-52
PL
Nawiązując do analizy „aktywnej polityki historycznej” PiS przeprowadzonej w tekście Marii Mendel, w niniejszym artykule podejmuję próbę interpretacji polityki tej partii w świetle strategii konstruowania porządku republikańskiego proponowanych w pedagogicznych i politologicznych pracach J.J. Rousseau. Idąc tropem J.Kaczyńskiego, który swoją politykę historyczną przeciwstawia „pedagogice wstydu” przypisywanej poprzednim rządom, wykorzystuję wizje Rousseau do przeanalizowania relacji między wstydem i bezwstydem w obecnej konfiguracji relacji pedagogiki i polityki proponowanej przez PiS.
18
Publication available in full text mode
Content available

Discovering the childhood by Rousseau and Korczak – reflections about the evolution of meanings

67%
Nowicka M.
Studia Pedagogiczne
|
2015
|
vol. LXVIII
19
Publication available in full text mode
Content available

Poskromić przyszłość? Myśli, marzenia i wyobraźnia w książce „Los indomables pensamientos del señor O” Amali Boselli i Vero Gatti

67%
Stępień K.
Literatura Ludowa
|
2019
|
vol. 63
|
issue 2
EN
The paper focuses on the Argentine picture book for children by Amalia Boselli and Vero Gatti titled Los indomables pensamientos del Señor O from 2013. It is suggested to analyze the text with respect to Rousseau’s philosophical reflections on time and dreaming as seen by Poulet, and on the basis of the future orientation paradigm and the concept of daydreaming studied from the psychological perspective. The research revolves around the relationship between the main character’s mental imagery and his perception of the future, with regards to actions he undertakes. Over time, Mr. O’s thinking process becomes dominated by the anticipatory imagination which deprives him of boundless creativity experienced in childhood. Eventually the protagonist’s journey ends with the triumph of creative imagination. It is through numerous references to the emotionality and sensuality - present at both verbal and visual levels - that the text by Boselli and Gatti intensifies a singular reading experience. Thus, despite several simplifications and generalizations, it opens up to the individualized (child and adult) reader response.
PL
Praca poświęcona jest analizie argentyńskiej książki obrazkowej dla dzieci Amalii Boselli i Vero Gatti pt. „Los indomables pensamientos del Señor O„ („Nieposkromione myśli Pana O”) z 2013 roku. Proponuje się odczytanie historii tytułowego bohatera w odniesieniu do refleksji filozoficznych Rousseau na temat czasu i marzenia w interpretacji Pouleta, a także w oparciu o paradygmat orientacji temporalnej i wizję marzenia dziennego z perspektywy psychologicznej. Artykuł bada związek między obrazami mentalnymi głównego bohatera a jego postrzeganiem przyszłości i podejmowanymi działaniami. W miarę upływu czasu w procesie myślenia Pana O dominować zaczyna wyobraźnia antycypacyjna, przesłaniająca mu potencję nieograniczonej kreatywności z czasów dzieciństwa. Celem podróży postaci jest zwycięstwo wyobraźni twórczej. To poprzez liczne odwołania do emocjonalności i zmysłowości – zarówno w warstwie werbalnej jak i wizualnej – tekst Boselli i Gatti intensyfikuje towarzyszące każdej lekturze sensualne czytelniczego doświadczenie. Tym samym, pomimo obecnych w opowieści uproszczeń i generalizacji, otwiera się na zindywidualizowany odbiór, dziecięcy czy dorosły.
20
Publication available in full text mode
Content available

Jan Jakub Rousseau konstytucjonalistą. Projekty dla Korsyki i Rzeczypospolitej Szlacheckiej (część II)

67%
Filipiak Z.
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
|
2019
|
vol. 17
|
issue 3
19-35
EN
The article is a continuation of the dissertation on constitutional projects of Jean Jacques Rousseau. The first part concerned his reform work for Corsica, while the second part presents concepts prepared for the Polish-Lithuanian Commonwealth. Both projects were written for a specific orders – from a Corsican conservative nobleman Mathieu Buttafoco and the Bar Confederates. The comparison of these works, as well as their reference to earlier works by Rousseau, gives the opportunity to look at the evolution of the philosopher’s views, his attempt to adapt them to specific social, political and historical conditions. The less radical tone of the proposals for Poland is noteworthy. It is also necessary to answer the question of what made him want to deal with the affairs of both lands.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.