Search results

1

Mowy o poście Bazylego Wielkiego w łacińskiej wersji Rufina z Akwilei

100%

Budzanowska-Weglenda D. Ł.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 74

67-92

EN

Fast has been known for centuries, both in the Greco-Roman world and in the ancient Orient. The Church Fathers emphasized the intrinsic value of fasting, criticizing the omission of the spiritual and moral element of this practice. Their treatises on fasting show the reliance of authors on one another, because they read their predecessors, repeated their ideas, but also presented the topic of fasting in their own way. This is very clear when we analyze the speeches of Basil the Great and Rufinus of Aquileia. Rufinus wrote his speeches under the clear influence of Basil’s homilies. The former not only translated Basil’s two homilies on fasting, but also interpreted them. The Latin text often shows that Rufinus develops some threads from Basil’s Greek texts significantly while omitting some. Both Basil and Rufinus focus on the moral and spiritual attitude of the fasting person and emphasize the spiritual and bodily benefits of fasting for the person involved and the surroundings. They call for abstinence from alcohol and for sexual purity.

PL

Posty znane były od wieków, zarówno w świecie grecko-rzymskim, jak i na Wschodzie. Ojcowie Kościoła podkreślali wartość wewnętrzną postów, krytykując pomijanie elementu duchowo-moralnego. Ich traktaty o poście wykazują wzajemną zależność pisarzy, czytali oni bowiem swoich poprzedników, powtarzali ich idee, ale także po swojemu przedstawiali temat postu. Bardzo wyraźnie widać takie działanie w przypadku analizy mów Bazylego Wielkiego i Rufina z Akwilei. Rufin swoje mowy pisał pod wyraźnym wpływem homilii Bazylego. Rufin nie tylko przetłumaczył dwie homilie Bazylego o poście, ale je zinterpretował. Łaciński tekst często bowiem pokazuje, że Rufin pewne wątki z greckiego tekstu znacząco rozwija, a niektóre pomija. Zarówno Bazyli, jak i Rufin zwracają uwagę na moralno-duchowe nastawienie osoby poszczącej oraz podkreślają duchowo-cielesne dobro i pożytek płynący z postu dla samego poszczącego i jego otoczenia. Wzywają do wstrzemięźliwości w piciu alkoholu i do czystości seksualnej.

2

„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit” . Przyjaźń w Listach św. Hieronima ze Strydonu

100%

Kieling M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

267-284

EN

The aim of the article is to present friendship on the basis of letters written by St. Jerome of Stridon. In epistolary literature of this Doctor of the Church, it is impossible to find any systematic teaching about friendship. Nevertheless, St. Jerome’s correspondence presents him as a man who maintained relationships with many people and addressed different issues in his letters. The presented article is divided into three parts. The first one concentrates on the subject of exchanging and writing letters, which is a form of befriending people and cherishing such relations. Thanks to those letters the absent person becomes present and the correspondence itself turns into a spiritual conversation. The second part presents people who are Jerome’s friends in his letters. Most of them are associated with the monastic environment (Rufinus of Aquileia, St. Chromatius, Bonozus, Heliodor, Pammachius, Paulinus, Oceanus, Jovinus, Eusebius). The third part is devoted to the story of friendship between St. Jerome and Rufus of Aquileia. They were faithful friends in their youth, but due to the conflict regarding Origen, they finally became enemies. Jerome finds true friendship in Christ, enduring and faithful, that never ceases to exist.

PL

Artykuł podejmuje tematykę przyjaźni na podstawie Listów św. Hieronima ze Strydonu. W literaturze epistolograficznej tego Ojca Kościoła nie znajdujemy systematycznego nauczania na temat przyjaźni. Natomiast korespondencja Hieronima ukazuje portret człowieka, który utrzymywał żywe relacje z wieloma osobami i podejmował w swoich listach różnorodną tematykę. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiono zagadnienie wymiany i pisania listów, które są formą okazywania i pielęgnowania przyjaźni. Dzięki listom nieobecni stają się obecnymi, a korespondencja jest duchową rozmową. W drugiej części ukazano postacie, które Hieronim określa w swoich listach jako przyjaciół. Należeli do nich przede wszystkim osoby związane ze środowiskiem monastycznym (Rufin z Akwilei, Chromacjusz, Bonozus, Heliodor, Pammachiusz, Paulin, Ocean, Jowin, Euzebiusz). W trzeciej części przedstawiono dzieje przyjaźni Rufina z Akwilei z Hieronimem, którzy w młodości byli wielkimi przyjaciółmi, natomiast wskutek sporu o Orygenesa poróżnili się i stali się nieprzyjaciółmi. Dla Hieronima prawdziwa przyjaźń, to przyjaźń w Chrystusie, przyjaźń wypróbowana i wierna, to więź między ludźmi, która się nigdy nie urywa.

3

Rufin z Akwilei, „O Grzegorzu Cudotwórcy” („De Gregorio Thaumaturgo”), czyli wyjątek z VII księgi jego łacińskiego przekładu „Historii kościelnej” Euzebiusza z Cezarei

100%

Libowski Ł.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

351-372

EN

Translation from Latin into Polish of Rufinus of Aquilea's work "De Gregorio Thaumaturgo"

PL

Poprzedzone wstepem i opatrzone komentarzami tłumaczenie dzieła "De Gregorio Thaumaturgo" Rufina z Akwilei, czyli wyjątku z VII księgi jego łacińskiego przekładu „Historii kościelnej” Euzebiusza z Cezarei.

4

Tajemnica wcielenia w komentarzach patrystycznych do „Składu Apostolskiego”

88%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

341-366

IT

L'articolo esamina il mistero dell'incarnazione nei testi dei Padri che commentano espressamente soltanto tutto il Simboio Apostolico. Traiascia, perció, quelle opere patristiche che espongono la fede come tale, o spiegano solamente alcune verita di essa.

EN

L'articolo esamina il mistero dell'incarnazione nei testi dei Padri che commentano espressamente soltanto tutto il Simbolo Apostolico. Tralascia, perció, quelle opere patristiche che espongono la fede come tale, o spiegano solamente alcune verita di essa.

Refine search results

4 Vox Patrum

1 2021

2 2020

1 2000

1 Budzanowska-Weglenda D. Ł.

1 Degórski B.

1 Kieling M.

1 Libowski Ł.

Mowy o poście Bazylego Wielkiego w łacińskiej wersji Rufina z Akwilei

„Amicitia quae desinere potest vera nunquam fuit” . Przyjaźń w Listach św. Hieronima ze Strydonu

Rufin z Akwilei, „O Grzegorzu Cudotwórcy” („De Gregorio Thaumaturgo”), czyli wyjątek z VII księgi jego łacińskiego przekładu „Historii kościelnej” Euzebiusza z Cezarei

Tajemnica wcielenia w komentarzach patrystycznych do „Składu Apostolskiego”