Search results

1

Ćwierć wieku przed czasem. O etiudzie Henryka Kluby "Ocalenie"

100%

Szpulak A.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2015

|

vol. 16

|

issue 25

181-187

EN

A Quarter of a Century Before Time. About Henryk Kluba’s Student Film Salvation The text is devoted to an unknown short film made in 1957 in the Łódź Film School, Images XVI - rewizja.indd 276 2015-09-07 11:54:38 abstracts 277 Henryk Kluba’s Salvation. The film, showing the scary face of Stalinist terror in Poland, clearly transcends political taboo. Another work whose exploration of this theme goes as far will not be made until some twenty-fi ve years later, Ryszard Bugajski’s well-known Interrogation (1982). It turns out that it was not the first.

2

Zbawienie świata - zbawienie człowieka. Chrześcijańskie przesłanie nadziei jako świadectwo

86%

Hintz b. M.

Rocznik Teologiczny

|

2011

|

issue 53

137-160

EN

The beginning of the 21st century is stigmatized by the atmosphere of the crisis. We can also observe that the number of members of the Christian Churches in Europe is still decrease. Theology tries on different ways to understand a process of the secularization of the modern and postmodern societies. The article describes very shortly a recent situation in the Europe (monetary crisis, terrorism, radical right-wing movement) and tries to answer the question if the Christian theology and the Faith have a proper proposition for the modern man. During discussion with the philosophical theory of German Humanist Ernst Bloch (concrete Utopia), the Author shows a perspective of hope as a relevant message to the recent situation. The Theology of hope introduced by Jürgen Moltmann is the best exemplification of the dialog of the Christian heritage with the modern research in the humanistic studies. The problem of the Salvation of the human being as well as the all Creation is still present in the new form of the theological dogmatic. The main purpose of the Christianity and its theology is to give people the message of hope in the World of hopeless.

3

Przestrzenna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

72%

Królikowski P.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 2

109-125

PL

Artykuł podejmuje problem zbawczej wartości religii pozachrześcijańskich w perspektywie eklezjologicznej. Wychodząc od prawd o powszechnej woli zbawczej Boga i niezbędności Kościoła do zbawienia stawia pytanie, czy stosują się one do wyznawców religii pozachrześcijańskich tylko indywidualnie, czy także wspólnotowo. W próbie odpowiedzi na to pytanie wykorzystuje przestrzenny wymiar katolickości Kościoła, uznając, że jeśli wola zbawcza Boga realizuje się także w religiach, to muszą one wchodzić w zakres tego wymiaru Eklezji. Na ten problem autor artykułu spojrzał przez pryzmat nauczania Soboru Watykańskiego II o przyporządkowaniu niechrześcijan do Kościoła oraz działalności misyjnej Kościoła. W ich perspektywie wskazał na możliwość mówienia o przyporządkowaniu religii do Kościoła i implikacje zbawczych wartości religii w perspektywie posoborowej motywacji działalności misyjnej Kościoła. W końcowym punkcie odwołał się do trzech głównych stanowisk dotyczących zbawczej wartości religii poza chrześcijańskich: ekskluzywizmu, pluralizmu i inkluzywizmu.

EN

The article addresses the problem of the salvific value of non-Christian religions in the ecclesiological perspective. Starting from the truths about the universal salvific will of God and the necessity of the Church for salvation, it asks whether they apply to followers of non-Christian religions only individually or also communally. In an attempt to answer this question, it uses the spatial dimension of the Church’s Catholicity, recognizing that if the salvific will of God is also realized in other religions, then they must fall within the scope of this dimension of Ecclesia. The author looked at the problem from the perspective of teaching of the Second Vatican Council about the assignment of non-Christians to the Church and the missionary activity of the Church. He pointed to the possibility of talking about some kind of correspondence of religions to the Church and the implications of the salvific values of religion in the perspective of the post-conciliar motivation refarding the missionary activity of the Church. In the final paragraph, he referred to three main positions regarding the salvific value of non-Christian religions: exclusivism, pluralism and inclusivism.

4

„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16c). Motywy przepowiadania u św. Pawła

72%

Szpyra S.

Nurt SVD

|

2016

|

issue 2

250-262

PL

W artykule szukano odpowiedzi na pytanie: jakie są motywy głoszenia Ewangelii u św. Pawła Apostoła? Pawłowa wypowiedź w 1Kor 9,16 zdaje się sugerować, że Apostoł motywowany jest lękiem i poczuciem pewnego determinizmu, na co zdaje się wskazywać użyty przez niego grecki rzeczownik avna,gkh. Jednakże dokładniejsza analiza Pawłowego użycia tego rzeczownika pokazuje, iż nie chodzi tu o determinizm, pozbawiający wolności. Owa konieczność, przymus głoszenia płynie bowiem z Bożego wybrania i powołania. Głębsze motywy głoszenia Ewangelii ukazuje analiza teologii misji u św. Pawła. Jej fundamentem jest nowa świadomość historii zbawienia, nowa koncepcja ludu Bożego oraz nowe rozumienie Prawa. Szaweł z Tarsu, świetnie znający Prawo – przekonany o wybraństwie Izraela i zbawieniu, które osiąga się przez wypełnianie tego Prawa – w osobowym spotkaniu z Chrystusem zmartwychwstałym uzyskuje nowe spojrzenie. Bóg wzywa do zbawienia wszystkie narody, tak Żydów, jak i pogan, ofiaruje im to zbawienia za darmo, poprzez wiarę, a jego sprawcą jest Jezus Chrystus. Doświadczenie pod Damaszkiem uświadamia też Pawłowi, że został wybrany jako narzędzie tego zbawienia. Będąc tego świadom, nie może nie głosić tego, co zrozumiał i czego doświadczył.

EN

Why did St Paul proclaim the gospel? What were his motives? His cry in 1Cor 9,16 seems to betray fear; his use of the Greek noun anv ag, kh implies even a certain degree of determinism. But only on the surface of it. A closer examination makes it clear that Paul does not mean the kind of determinism that strips him of his free will. The obligation (even compulsion) to proclaim the Good News flows directly from his conviction of being chosen to do so by God himself. For Paul, his obligation to preach rests on his new understanding of the Law, the community of God’s chosen people and of the entire history of salvation. Paul knew the Jewish Law inside out. Not for him to harbour doubts about Israel having been selected by God for a special relationship with Him, or argue against the motion that one may attain salvation by strictly complying with the Law. That is, until the day when he headed off for Damascus. What happened to him then changed everything. He became aware that he was selected by the Almighty himself to be His personal hand tool in bringing others to that very salvation. His encounter with the Risen Christ shed a totally new light on everything he thought he knew. God wants all to be saved, Jews and pagans and all the rest. For free. But one must believe in Him. If one wants to be saved, the only sure way to comply with is Jesus Christ. Knowing that, Paul could not but proclaim it far and wide. Not doing that would be nothing less than sneaking out of God’s loving hands and cry: Woe to me! That was Pauls fear and determinism.

5

Zbawczy charakter misterium Bożego Narodzenia. Próba prezentacji dynamicznej wizji wcielenia

72%

Kulik B.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2015

|

issue 22

115-130

PL

Dzieło zbawienia człowieka przez Jezusa Chrystusa osiągnęło swój szczyt w Jego męce, śmierci i zmartwychwstaniu, lecz rozpoczęło się już w momencie przyjęcia natury ludzkiej przez Syna Bożego. Świadczy o tym Pismo Święte i Tradycja, które uczą, że głównym celem działania zbawczego jest uwolnienie człowieka od grzechu i przywrócenie mu pełni życia. Ponieważ destrukcyjna moc grzechu objawia się przede wszystkim jako: 1) zerwanie relacji z Bogiem, 2) śmierć, 3) utrata sensu życia, dlatego tych trzech konkretnych konsekwencji grzechu dotyczy zbawcze działanie Boga w akcie wcielenia. Zbawienie posiada podwójny aspekt: jest obdarowaniem dobrem (aspekt pozytywny) przy jednoczesnym uwolnieniu od zła (aspekt negatywny). W konsekwencji wcielenie Syna Bożego jest: 1) obdarowaniem obecnością i uwolnieniem od samotności, 2) obdarowaniem życiem i uwolnieniem od śmierci; 3) obdarowaniem nadzieją i uwolnieniem od bezsensu. Odpowiednim momentem do głoszenia tej prawdy jest uroczystość Bożego Narodzenia, która winna być szczególną okazją do pogłębienia refleksji nad misterium uwalniającego spotkania człowieka z Bogiem w nowo narodzonym Emmanuelu.

EN

Although the work of salvation of man by Jesus Christ reached its climax in His passion, death and resurrection, it began on the reception of human nature by the Son of God. It is witnessed in the Holy Scripture and Tradition which teach that the main objective of the salvific action is to liberate the man from sin and restore him to the fullness of life. Since the destructive power of sin reveals itself in: 1) breaking off the relationships with God, 2) death, 3) a loss of the meaning of life. These three specific consequences of sin relates to the salvific action of God in the act of the Incarnation. Salvation has got a dual aspect: it is bestowing the good (the positive aspect) and liberating from the evil (the negative aspect). As a result, the Incarnation of the Son of God includes: 1) offering one’s presence and liberating from loneliness, 2) offering life and liberating from death, 3) offering hope and liberating from meaninglessness. Christmas is the right moment to spread this truth. This celebration ought to be a special occasion to reflect deeply upon the mystery of the liberating meeting of man with God in the newly-born Emmanuel.

6

Misterium Kościoła a zbawienie człowieka

72%

Fiuk S.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 1

137-147

PL

Niniejsze badanie tajemnicy Kościoła jest jednocześnie dociekaniem istoty tajemnicy zbawienia człowieka. Powołanie przez Chrystusa Kościoła jest początkiem nowego etapu historii zbawienia. Jednocześnie to misterium wyraża się w codziennym życiu chrześcijanina poprzez jego współpracę z Duchem Świętym. W misterium Kościoła dokonuje się wspólnota Boga z człowiekiem. W ten sposób tajemnica zbawienia przenika istotę człowieka oraz poprzez życie sakramentalne elementy boskie przenikają to, co ludzkie. Owo przenikanie się elementów boskich i ludzkich jest tajemnicą, a jednocześnie oczywistością zbawiającą i przenikającą życie chrześcijańskie. Widzimy więc, że Kościół w całej swej pełni jawi się dwuwymiarowo, jest boski i ludzki. W płaszczyźnie tej dwuwymiarowości „wydarza się” zbawienie.

EN

The subject of this study is not only refl ection upon the mystery of the Church, but also inquiring on the mystery of man’s salvation. The foundation of the Church by Jesus Christ is the beginning of a new phase in the history of salvation. At the same time this mystery is expressed in the daily life of a Christian through his or her cooperation with the Holy Spirit. In this sacred mystery of the Church a communion of God with a man is formed. In this way, the mystery of salvation becomes the essence of man and through the sacramental life, divine elements permeate with human elements. This penetration of the divine and human elements is a mystery and at the same time the evidence that is saving and penetrating Christian life. Thus we see that the Church in all its fullness appears two– dimensional, the divine and the human. In those dimensions, both divine and human salvation “occurs”

7

Misterium Kościoła a zbawienie człowieka

72%

Fiuk S.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 1

137-147

EN

The subject of this study is not only reflection upon the mystery of the Church, but also inquiring on the mystery of man’s salvation. The foundation of the Church by Jesus Christ is the beginning of a new phase in the history of salvation. At the same time this mystery is expressed in the daily life of a Christian through his or her cooperation with the Holy Spirit. In this sacred mystery of the Church a communion of God with a man is formed. In this way, the mystery of salvation becomes the essence of man and through the sacramental life, divine elements permeate with human elements. This penetration of the divine and human elements is a mystery and at the same time the evidence that is saving and penetrating Christian life. Thus we see that the Church in all its fullness appears two – dimensional, the divine and the human. In those dimensions, both divine and human salvation “occurs”.

PL

Niniejsze badanie tajemnicy Kościoła jest jednocześnie dociekaniem istoty tajemnicy zbawienia człowieka. Powołanie przez Chrystusa Kościoła jest początkiem nowego etapu historii zbawienia. Jednocześnie to misterium wyraża się w codziennym życiu chrześcijanina poprzez jego współpracę z Duchem Świętym. W misterium Kościoła dokonuje się wspólnota Boga z człowiekiem. W ten sposób tajemnica zbawienia przenika istotę człowieka oraz poprzez życie sakramentalne elementy boskie przenikają to, co ludzkie. Owo przenikanie się elementów boskich i ludzkich jest tajemnicą, a jednocześnie oczywistością zbawiającą i przenikającą życie chrześcijańskie. Widzimy więc, że Kościół w całej swej pełni jawi się dwuwymiarowo, jest boski i ludzki. W płaszczyźnie tej dwuwymiarowości „wydarza się” zbawienie.

8

Wszechmoc w płaszczu niemocy. Sprawiedliwość Boża w perspektywie chrystologicznej według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

72%

Szymik J.

Verbum Vitae

|

2014

|

vol. 26

175-196

EN

Christology is the key to understand God’s justice. Jesus – the Son who is one in substance with His Father – shows what God’s justice is and how different it is from men’s rules. God overcomes the logic of repayment, a suitable reward or deserved punishment, not through ignoring or excluding them, but through omnipotent love that makes Him assume the burden of responsibility and pay the price of Salvation. Incarnation of the Son of God, which leads Him inevitably to death and sacrifice of His life, redeeming the sense and intentions of all the previous sacrifices, becomes an expression of God’s justice. It returns a man to God as His possession and restores the image and the likeness of God in us. Paradoxically, justice that does not reveal itself through power and authority, but through love and sacrifice, turns out to be omnipotent, since it is redemptive. As such, through its excess, it establishes the kingdom of God and becomes a criterion of Christian ethos.

9

Czym jest natchnienie Pisma Świętego, Prawda i Zbawienie? W odpowiedzi Sławomirowi Zatwardnickiemu

72%

Witczyk H.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 1

279-299

EN

This article is in response to a review of the monograph Inspiration, Truth, Salvation (2020). In it, the reviewer, Sławomir Zatwardnicki, poses questions that demand an answer. The most important one pertains to the issue of the novelty of understanding the inspiration of the Holy Scriptures. The author of the article emphasizes that although the document of the Pontifical Biblical Commission, The Inspiration and Truth of Sacred Scripture (2014), analyses various models of God’s communication with the chosen people (authors of the books), they show distinct aspects of the same process. It has its culminating stage in the person and activity (words and deeds) of the Son of God, who became man, in whom the Holy Spirit permanently remained. Hence, the most important feature of biblical inspiration is the Christological- pneumatological dimension. In it the earlier forms of God’s revelatory communication with men find their fulfillment. In turn, in response to the question about the sacramental character of the Word of God, the author of the article explains that it is even a pre-sacrament. And it has a salvific power of its own: it is not only inspired by the Holy Spirit, but it breathes the Holy Spirit and brings Him into human interiors. Finally, it shows the organic connection between inspiration, Truth, and Salvation. Inspired Scripture makes Christ, who is the Truth (the Son of God in an indissoluble bond with the Father) and the Savior, present to man.

PL

Artykuł jest odpowiedzią na recenzję monografii Natchnienie. Prawda. Zbawienie (2020). Recenzent, Sławomir Zatwardnicki, stawia w niej pytania, które domagają się odpowiedzi. Najważniejsze dotyczy tego, na czym polega novum w rozumieniu natchnienia Pisma Świętego. Autor artykułu podkreśla, że jakkolwiek w dokumencie Papieskiej Komisji Biblijnej Natchnienie i prawda Pisma Świętego (2014) analizowane są różne modele komunikacji Boga z wybranymi ludźmi (autorami ksiąg), to ukazują one różne aspekty jednego procesu. Ma on swój etap kulminacyjny w osobie i działalności (słowach i czynach) Syna Bożego, który stał się człowiekiem, w którym trwale pozostawał Duch Święty. Stąd też najważniejszym rysem natchnienia biblijnego jest wymiar chrystologiczno-pneumatologiczny. W nim znajdują swe wypełnienie wcześniejsze formy objawicielskiej komunikacji Boga z ludźmi. Z kolei w odpowiedzi na pytanie o sakramentalny charakter Słowa Bożego autor artykułu wyjaśnia, że jest ono wręcz pra-sakramentem. Słowo to ma moc zbawczą własną: jest nie tylko natchnione przez Ducha Świętego, ale tchnie Duchem Świętym, wnosi Go do ludzkich wnętrz. Wreszcie pokazuje, na czym polega organiczny związek między natchnieniem, Prawdą i Zbawieniem. Natchnione Pismo Święte uobecnia dla człowieka Chrystusa, który jest Prawdą (Synem Bożym w nierozerwalnej więzi z Ojcem) i Zbawicielem.

10

Pokój jako misja Kościoła

58%

Przybyłowski J. K.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 6: Teologia pastoralna

131-144

EN

The primary mission of the Church is to proclaim Jesus Christ and realizing of salvation, which Jesus made on the cross. The cross is so true symbol of peace. Cross, thanks to the evangelizing mission of the Church, entered in the happening of any nation, but also is part of the history of humanity. This is not just a religious sign, but it’s also a symbol of human freedom. Free man may reject the Church and cross, but there is a loss of memory and Heritage Christian. Meanwhile, the real source of peace in human society is forgiveness and conversion, that is, introduction by man in his own inside of God’s law. Peace is not a utopia and is possible. And because it is possible, peace is a duty. That is why a man can and should make to the force of reason over force reasons. The Church, calling for peace, first and foremost, invited to do justice: Opus iustitiae pax – „If you want peace, work for justice”.

PL

Podstawową misją Kościoła jest głoszenie Jezusa Chrystusa i urzeczywistnianie zbawienia, którego Jezus dokonał na Krzyżu. Krzyż jest więc prawdziwym symbolem pokoju. Krzyż, za sprawą misji ewangelizacyjnej Kościoła, został wpisany w dzieje każdego narodu, ale też jest częścią historii całej ludzkości. Jest to nie tylko znak religijny, ale to również symbol ludzkiej wolności. Człowiek wolny może odrzucić Kościół i krzyż, ale grozi to utratą pamięci i dziedzictwa chrześcijańskiego. Tymczasem prawdziwym źródłem pokoju w powszechnej społeczności ludzkiej jest przebaczenie i nawrócenie, czyli wprowadzenie przez człowieka we własnym wnętrzu prawa Bożego. Pokój nie jest utopią i jest możliwy. I dlatego, że jest możliwy, pokój jest obowiązkiem. Dlatego człowiek może i powinien sprawić, aby siła rozumu zwyciężyła nad racjami siły. Kościół, wzywając do pokoju, wzywa przede wszystkim do czynienia sprawiedliwości: Opus iustitiae pax – „Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości”.

11

„Dziś ze mną będziesz w raju” (Łk 23, 43) – znaczenie wyrażenia para,deisoj na tle myśli judaistycznej

58%

Dzieńska D.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2018

|

vol. 37

|

issue 1-2

EN

In the New Testament, especially in Luke’s version, paradise is perceived as a blessed state of being with Jesus and in this aspect his view differs from the Judaic idea of paradise as a joy-filled waiting room for the great events which are still to come. In Judaism those events, in which the prophet Elijah will play an important role, are closely related to the long awaited Yahweh’s Day. The ultimate happiness as perceived in the New Testament can be achieved only in relation with the infinitely loving God in the Person of Jesus Christ. This relation is the ultimate event for any human being because the very salvation is inscribed in it. The time and place of establishing this relation are not determined by some indefinite future or even by the moment of death, but they depend on the will and openness of the human heart.

PL

W Nowym Testamencie, szczególnie w wersji Łukaszowej, raj jest postrzegany jako błogosławiony stan przebywania z Jezusem i w takim aspekcie różni się on od judaistycznej idei raju jako wypełnionej szczęściem poczekalni na mające dopiero nadejść wielkie wydarzenia, w których niebagatelną rolę odegra prorok Eliasz, a które związane są ściśle z wyczekiwanym z utęsknieniem Dniem Jahwe. Nowotestamentalną pełnię szczęścia osiąga się nie inaczej, jak w relacji z bezgranicznie kochającym Bogiem w Osobie Jezusa Chrystusa. Owa relacja jest dla każdego człowieka największym wydarzeniem, bo w nią wpisane jest zbawienie. Czas i miejsce jej nawiązania nie jest determinowane bliżej nieokreśloną przyszłością, czy nawet chwilą śmierci, ale zależy od woli i otwarcia ludzkiego serca.

12

Chrzest a zbawienie człowieka: ważność i konieczność chrztu w świetle polemiki Augustyna z donatystami

58%

Żurek A.

Vox Patrum

|

2006

|

vol. 49

755-766

IT

Uno dei piu grandi temi che Agostino discussi con i donatisti fu il tema del battesimo. I donatisti difendevano la loro pratica di ribattezzare quelli che passavano nella loro file fondandosi sull’autorita di Cipriano. Dal loro punto di vista solo la „Chiesa dei santi” ha il potere di battezzare. Secondo Agostino occorre distinguere il sacramento in se stesso, che e sempre Santo, perche e di Christo, dagli effetti del Sacramento, che sono la remissione dei peccati e il dono dello Spirito Santo. Questi effetti non si verificano se non c’e una vera conversione del cuore e se non si vive nella „communio sanctorum” che e la Chiesa. Nell’articolo viene sviluppato la dimensione cristologica ed ecclesiale del sacramento del battesimo secondo Agostino.

13

Zbawcze znaczenie wcielenia u Teodora z Mopsuestii

58%

Królikowski J.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

247-258

IT

Nella cristologia Teodoro di Mopsuestia rappresenta la tradizione antiochena. La sua riflessione non e priva di difficolta interpretative ma egli non ha mai trascurato la preoccupazione per la retta fede. In tutta la sua predicazione tiene presente la polemica contro Eunomio e Apollinare.

14

„Bóg bez granic”. Perry’ego Schmidta-Leukela koncepcja teologii religii

58%

Kałuża K.

Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii

|

2012

|

vol. 4

85-120

EN

This paper presents Perry Schmidt-Leukel concept of theology of religions. Schmidt-Leukel is the most well-known representative of pluralistic theology of religions in German speaking countries. This paper consists of following parts: short biography of Perry Schmidt-Leukel and his large international scholar activity, main idea and tasks of theology of religions according to him, typologization of positions in theology of religions, his concept of religion, his understanding of the Transcendental Reality, backgrounds of pluralism in theology of religions and interpretational models of christological dogma. In the end of the paper there is some criticism of Perry Schmidt-Leukel ideas.

15

Doswiadczenie czy wyobrazenie? O Mannowskim kontekscie Ocalenia Edwarda Zebrowskiego

58%

Szpulak A.

Kwartalnik Filmowy

|

2011

|

issue 75-76

110-121

EN

The article is structured around the notion of the poetics of realism in Edward Zebrowski’s film Salvation and in Thomas Mann’s book Magic Mountain. The author tries to describe the relation between the reality of hospital or sanatorium life present in those works to such poetics. Szpulak analyses: auto-reflection of the works’ authors, the process of creation of reflected worlds, the creation of the protagonists, shaping of time and elements of autobiography. The analysis shows that the realism in the work of the Polish director is present in a more consistent way, being the basis of the narrative convention. However realism is not present in the work for its own sake, rather it serves the greater meaning contained in either book or film.

16

Et creavit Deus hominem. Podstawy antropologii teologicznej

44%

Karwacki R.

Studia Teologii Dogmatycznej

|

2015

|

vol. 1

EN

Religious and theological question about the man may come from Divine Revelation. It is impossible to truly answer the question without reff ering to the Creator since He is „creavit Deus” the truth of revelation through the faith of the wise man to the fullness of life. God, who is love and life, created man in His own image and likeness, created man and woman. In the humanity of man and woman God inscribed a particular calling to participate in the mystery of communio of God and entrusted the task of dominion over the earth, over creation. God gives grace to his goodness on the way of salvation. He is the Creator and Savior.

17

Źródło usprawiedliwienia w świetle "Homilii na List św. Pawła do Rzymian" Jana Chryzostoma

44%

Drygier M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 75

121-138

EN

In The Homilies on the Epistle of St. Paul to Romans, John Chrysostom enunciates the traditional teaching of the Church about righteousness of a man. According to him, since the beginning of the salvation history, God has aimed to give people the free grace of righteousness, as with Abraham who was justified not because of the acts following from the Law of Moses, but because of his faith in the promises of God. For John the Golden-Mouthed the origin of the justifying grace lies in the Gospel, especially the passion, death and resurrection of Jesus Christ. By the intercession of the Redeemer the justice of God became accessible to a mortal. In order that the state of righteousness be real and effective for mankind, two individual acts are necessary: faith in God and baptism as a sign of unification with Christ.

PL

W Homiliach na List św. Pawła do Rzymian Jan Chryzostom wyłożył tradycyjną naukę Kościoła na temat usprawiedliwienia człowieka. Za podstawę uważał sprawiedliwość Boga, który, czego dowodzi przykład Abrahama, od początku historii zbawienia dążył do udzielenia ludziom darmowej łaski usprawiedliwienia, opierającej się nie na uczynkach wynikających z Prawa Mojżeszowego, ale na wierze w Bożą obietnicę. Źródłem łaski usprawiedliwienia była dla Złotoustego Ewangelia, a zwłaszcza męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Przez pośrednictwo Odkupiciela sprawiedliwość Boża staje się dostępna śmiertelnikowi. Aby jednak człowiek rzeczywiście i skutecznie został przeniesiony w stan sprawiedliwości, wymagane są dwa jego osobiste akty: wiara Bogu i chrzest będący znakiem zjednoczenia z Chrystusem.

Refine search results

Ćwierć wieku przed czasem. O etiudzie Henryka Kluby "Ocalenie"

Zbawienie świata - zbawienie człowieka. Chrześcijańskie przesłanie nadziei jako świadectwo

Przestrzenna katolickość Kościoła a zbawienie w religiach

„Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16c). Motywy przepowiadania u św. Pawła

Zbawczy charakter misterium Bożego Narodzenia. Próba prezentacji dynamicznej wizji wcielenia

Misterium Kościoła a zbawienie człowieka

Misterium Kościoła a zbawienie człowieka

Wszechmoc w płaszczu niemocy. Sprawiedliwość Boża w perspektywie chrystologicznej według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

Czym jest natchnienie Pisma Świętego, Prawda i Zbawienie? W odpowiedzi Sławomirowi Zatwardnickiemu

Pokój jako misja Kościoła

„Dziś ze mną będziesz w raju” (Łk 23, 43) – znaczenie wyrażenia para,deisoj na tle myśli judaistycznej

Chrzest a zbawienie człowieka: ważność i konieczność chrztu w świetle polemiki Augustyna z donatystami

Zbawcze znaczenie wcielenia u Teodora z Mopsuestii

„Bóg bez granic”. Perry’ego Schmidta-Leukela koncepcja teologii religii

Doswiadczenie czy wyobrazenie? O Mannowskim kontekscie Ocalenia Edwarda Zebrowskiego

Et creavit Deus hominem. Podstawy antropologii teologicznej

Źródło usprawiedliwienia w świetle "Homilii na List św. Pawła do Rzymian" Jana Chryzostoma