Search results

1

Specyfika dialogów w Ewangelii św. Jana na przykładzie dialogu z Samarytanką

100%

Ziaja K.

Scriptura Sacra

|

2016

|

issue 20

107-121

EN

An original feature of the style of the Fourth Gospel are dialogues in which Jesus introduces the content of his teaching. The dialogues represent the majority of the content of John‘s Gospel (60%). Among the so-called large dialogues are texts: 3,1-21 (Dialogue with Nicodemus); 4,5-42 (Dialogue with the Samaritan; 5,16-47 (Jesus power of God); 6,22-59 (Eucharistic speech); 7,1-8,59 (Jesus working in Jerusalem in the octave of the Feast of Tabernacles); 9,1-39 (The Healing of a Blind Born); 10,1-18 (The Good Shepherd); 10,22-39 (Christ One with the Father); 11,17-27 (Jesus Dialogue with Martha); 12,20-39 (The Time of the Son of Man); 13,1-17,26 (The Farewell Speech - in it the dialogues with Thomas, Philip, Judas, not Iscariot, with the disciples). The characteristic feature of the dialogues of the fourth Gospel is misunderstandings in the relation of Jesus – listener. When Jesus says a sentence, the listeners do not understand his intention and they do not understand the meaning of Jesus‘ statement. Only in another part of the dialogue, in which the dialogue becomes a monologue, does Jesus reveal the true meaning of his statement. In the article the dialogue with the Samaritan J 4,1-26 was analysed according to the following structure:The characteristics of the dialogue partner and information about the place and time (J 4,19);Jesus These (J 4:10); the misunderstanding of Jesus‘ statement (J 4:11-12);Jesus explanation (J 4:13-14);the misunderstanding of Jesus‘ explanation (J 4:15);further explanations (J 4,16-26);the dialogue partner disappears, the dialogue merges into Jesus‘ speech (J 4:27-42).

2

Kobiety głoszące Ewangelię w Nowym Testamencie

63%

Kubiś A.

Polonia Sacra

|

2022

|

vol. 26

|

issue 3

7-28

EN

This article presents a characterization of several women identified in the New Testament, either explicitly or implicitly, as preachers of the Gospel: (1) Mary Magdalene and the other women at the tomb of Jesus; (2) the Samaritan woman in John 4:4–42; (3) Prisca/Priscilla; (4) Euodia and Syntyche in Philippians 4:2–3. The article highlights the historical and theological context of their activity and defines the content and object of their proclamation, i.e. the Gospel. The presentation of each woman or group points out the major exegetical problems presented by the text, and contemporary attempts to resolve them.

PL

Artykuł prezentuje charakteryzację kobiet, które w Nowym Testamencie określone są explicite lub implicite jako głosicielki Ewangelii: (1) Maria Magdalena i inne kobiety przy grobie Jezusa; (2) kobieta samarytańska w J 4, 4–42; (3) Pryska/Pryscylla; (4) Ewodia i Syntyche z Flp 4, 2–3. Artykuł zwraca uwagę na historyczny i teologiczny kontekst ich działalności oraz definiuje treść i przedmiot ich głoszenia, czyli Ewangelię. W prezentacji każdej z kobiet lub grupy kobiet wskazano na najważniejsze problemy egzegetyczne i współczesne próby ich rozwiązania.

3

Metafora oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 1. Oblubieniec spotyka Oblubienicę (J 1-4)

51%

Kubiś A.

Studia Gdańskie

|

2018

|

issue 42

39-65

PL

Symbolika małżeńska obecna jest w całej Ewangelii Jana, ale zwłaszcza w pierwszych czterech rozdziałach oraz w jej drugiej części (rozdziały 12–20). Celem artykułu jest ukazanie i krytyczna ocena obecności metafory oblubieńczej w J 1,19–4,54. W tej części Ewangelii, Jezus jest wprost nazwany panem młodym (3,29). Jednocześnie perykopa za perykopą zdefiniowana jest obecność panny młodej. Jej pełna prezentacja następuje w czterech pierwszych rozdziałach Ewangelii. Jej ukazanie rozpoczyna się od matki Jezusa i jego uczniów w Kanie (rozdział 2), a następnie prowadzi do Żydów w Jerozolimie, Samarytan i ostatecznie pogan na końcu rozdziału 4. Poprzez swoją wiarę (1,50) Natanael, prawdziwy Izraelita, staje się prefiguracją wszystkich wierzących, oblubienicy Mesjasza.

EN

Nuptial symbolism permeates the thought of the fourth evangelist throughout his work, but especially his first four chapters plus the entire second part of his gospel (12–20). The main focus of this article is to demonstrate and critically evaluate the presence of spousal metaphor in Jn 1:19–4:54. In this part of the Gospel, Jesus is explicitly presented as a bridegroom (3:29), while at the same time, in pericope after pericope, his bride becomes more and more visible and present. It takes four chapters to define the messianic bride in full. The whole presentation starts with the mother of Jesus and his disciples in Cana in Chapter 2, then continues with Jews in Jerusalem, the Samaritans, and finally pagans at the end of Chapter 4. By his faith (1:50), Nathanael, the Israelite, is the prefiguration of all believers, the bride of Messiah.

Refine search results

1 Polonia Sacra

1 Scriptura Sacra

1 Studia Gdańskie

1 2022

1 2018

1 2016

2 Kubiś A.

1 Ziaja K.

Specyfika dialogów w Ewangelii św. Jana na przykładzie dialogu z Samarytanką

Kobiety głoszące Ewangelię w Nowym Testamencie

Metafora oblubieńcza w Ewangelii Janowej. Część 1. Oblubieniec spotyka Oblubienicę (J 1-4)