Search results

1

Одеські товариства в організації еміграції євреїв з півдня Російської імперії до Сирії і Палестини у 1880-1920-х рр.

100%

Bilousova L.

Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

|

2016

|

issue 25

EN

The article, based on documents of the State Archive of Odessa Region and researches of the Ukrainian and foreign scholars, covers the activities of a number of Odessa Jewish societies and their leaders who played a significant role in organizing the emigration of Jews from the South of the Russian Empire to the Middle East - to Syria and Palestine in the 1880-1920s. It is characterized an organizational framework and different areas of work of public associations, established to aid migrants. Also it is highlighted the stages of palestinophile movement and role of certain groups and personalities who made a significant contribution to the development of the theory and practice of Zionism. The author introduced and summarized the new archival sources and information about more than two dozen Jewish societies, clubs, bureaus, funds and commissions who had been working in Odessa in the economic, financial, cultural, educational and political spheres for supporting the Palestine project.

2

Mary in the Annunciation as a Type of Baptism

67%

Żelazny J. W.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

211-220

PL

W tradycji orientalnej pomiędzy sceną zwiastowania opisaną przez Łukasza a liturgią chrztu istnieje pełna symetria. Wynika to z jednej strony z odmiennych konotacji filologicznych w kręgu języka aramejskiego, z drugiej z innego teologicznego podejścia do samego chrztu. Temat narzucił strukturę artykułu. Wychodząc od analizy pojęcia ruḥā i ḥailā w ich filologicznym syryjskim znaczeniu, omówiono działania Ducha Świętego i Słowa w zwiastowaniu i chrzcie świętym. To pozwoliło na ukazanie koncepcji oczyszczenia i włączenia do ludu Bożego nowoochrzczonych, ukazując inny wymiar namaszczenia w czasie liturgii, jednocześnie wskazując na dalsze paralele. Ukazana została jedność dzieła odkupienia, w którym wszystkie elementy są ze sobą powiązane, a mariologia jest nierozerwanie związana ze zbawczym dziełem Chrystusa. Opierając się na dostępnych tłumaczeniach tekstów Ojców Syryjskich i współczesnych opracowań chrztu w liturgii orientalnej, artykuł ukazuje nieznany wymiar egzegezy sceny zwiastowania, jak i mariologii syryjskiej.

EN

The study shows that there is a full parallel between Mary in the Annunciation and the baptism of believers. In the Oriental interpretation, the two-stage approach observed in the Annunciation scene: the Holy Spirit who cleanses and the Son who incarnates have their counterpart in the birth of a new man – a Christian who receives the Holy Spirit through the anointing with oil, and becomes a member of Christ in the waters of baptism. So we have a Mariology which is soteriologically oriented and inseparably connected with the person of Christ. This approach, biblical and in line with tradition, seems to be particularly interesting because it allows us to see the not always empha sized dimension of our Marian devotion.

3

Afrahat, Mowa XVII – O Chrystusie, Synu Bożym

67%

Uciecha A.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 73

181-198

EN

Demonstration On Christ, who is the Son of God is the seventeenth exposition in Aphrahat’s work. The Persian sage continues and develops his polemic against Judaism in general and the teachings of the rabbis of the Babylonian diaspora in particular. The truth about the divinity of Messiah, Christ, who fulfilled all the prophecies of the Old Testament, is a focal point of his whole argument. Aphrahat consequently refutes critique formulated by the Jews who accuse Christians of fraudulent interpretation of Old Testament prophecies and attributing a divine status to Jesus what they maintain a blasphemy. The demonstration is not a lengthy work. This fact raises a question if it is not the exact reason why Aphrahat, aware of the weakness of this argument on Jesus, Son of God, broke the literary conventions of acrostic and supplemented his work with the twenty-third demonstration, extensive Demonstratio de acino (On the Grapecluster).

PL

Mowa O Chrystusie, Synu Bożym jest siedemnastym wykładem w całym dziele Afrahata. Mędrzec perski kontynuuje i rozwija polemikę z nauczaniem judaizmu i rabinów babilońskiej diaspory. Osią argumentacji jest prawda o bóstwie Mesjasza-Chrystusa, Syna Bożego, w którym wypełniły się prorockie zapowiedzi Starego Testamentu. Perski Mędrzec konsekwentnie odpiera żydowską krytykę, w której chrześcijanie są oskarżani o fałszowanie proroctw Starego Testamentu i bluźnierstwo przypisywania Chrystusowi boskiej godności. Relatywnie niewielka objętość tego chrystologicznego przedłożenia może rodzić pytania i wątpliwości. Możliwe, że Afrahat uświadomił sobie ułomną fragmentaryczność swojego wywodu na temat Chrystusa, Syna Bożego, i łamiąc zasady literackiej konwencji akrostychu, dodał do całości dzieła dwudzieste trzecie bardzo obszerne Demonstratio de acino.

Refine search results

2 Vox Patrum

1 Міжнародні зв’язки України: наукові пошуки і знахідки

1 Bilousova L.

1 Uciecha A.

1 Żelazny J. W.

1 2021

1 2020

1 2016

Одеські товариства в організації еміграції євреїв з півдня Російської імперії до Сирії і Палестини у 1880-1920-х рр.

Mary in the Annunciation as a Type of Baptism

Afrahat, Mowa XVII – O Chrystusie, Synu Bożym