Search results

1

Григорій Сковорода та його переклад із книг римського сенатора Марка Туллія Цицерона „Cato Maior de senectute”

100%

Sobol W.

Slavica Wratislaviensia

|

2016

|

vol. 163

325-335

EN

In this article Valentyna Sobol investigates the enormous influence of Cicero’s treatise Cato Maior de senectute on Hryhorii Skovoroda’s creativity and his way of life. The author emphasizes the harmony between the most important principles of Cicero and Skovoroda; she also focuses on their ideas which did not stand the test of our times, when the concepts of “global” and “planetary” have become widespread in all of the world’s languages.

RU

В статье исследуется колоссальное влияние трактата Цицерона Cato Maior de senectute на творческий и жизненный путь Григория Сковoроды. Подчеркивается созвучие важнейших принципов Цицерона и Сковороды, а также озвучиваются те идеи мыслителей, не выдержавшие испытания нашим временем, когда понятия „глобальный” і „планетарный” стали самыми употребляемыми во всех языках мира.

2

„Sokratische Seelsorge“ im 18. Jahrhundert

89%

Franzenburg G.

Studia Oecumenica

|

2022

|

vol. 22

261-273

PL

Czym jest „sokratejskie duszpasterstwo”? Dlaczego stanowi ono ważny wkład w dziedzinę poradnictwa i duszpasterstwa? Artykuł, poszukując odpowiedzi na te pytania, skupia się na dwóch osobowościach, które w pewnym stopniu uosabiały tę tradycję w XVIII w: Gregorius Skovoroda, który w zależności od punktu widzenia uważany jest za „ukraińskiego” lub „rosyjskiego” Sokratesa, oraz Johann Georg Hamann, który został okrzyknięty „Sokratesem XVIII w.” Obie osoby wzięto jako główne przykłady filozoficznego modelu „sokratejskiego duszpasterstwa” i z perspektywy psychologii religii dokonano oceny i kontekstualizacji ich wypowiedzi. Aby ustalić sposób rozumienia „sokratejskiego duszpasterstwa” w XVIII w., z oryginalnych tekstów wspomnianych autorów wydobyto centralne aspekty i tematy dotyczące wspomnianego zakresu. Główną konkluzją przeprowadzonych badań jest stwierdzenie, że „sokratejskie duszpasterstwo” wyłania się jako holistyczne i religijnie zorientowane podejście, które koncentruje się na relacji zaufania do siebie samego, innych i Boga/życia, które odbywa się w atmosferze akceptacji i uznania, i w ten sposób pomaga rozwiązać pojawiające się trudności.

EN

What is „Socratic soul-care” like? Why is it an important contribution to the field of counselling and soul-care? To find an answer to such questions, the following considerations focus on two personalities who, to a certain extent, personified this tradition in the 18th century: Gregorius Skovoroda, who, depending on one's point of view, is regarded as the "Ukrainian" or "Russian" Socrates, and Johann Georg Hamann, who has been dubbed the "Socrates of the 18th century". Both personalities will be appreciated as main examples of a philosophical model of "Socratic pastoral care" from the perspective of the psychology of religion by evaluating and contextualizing their corresponding utterances. In order to find out how "Socratic pastoral care" was understood – at least in the 18th century – and can be understood, central aspects and themes will be elicited from original texts with the help of Grounded Theory. Evaluating the results, „Socratic pastoral care“ emerges as a holistic religiously oriented approach that focuses on a person's relationship of trust with him/herself, with others and with God/with life, brings it up in an accepting and appreciative atmosphere and in this way helps to resolve possible disturbances.

3

Najważniejszy punkt odniesienia dla osoby i rzeczywistości stworzonej wg Hryhorija Skoworody (1722-1794)

51%

Moskałyk J.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2016

|

vol. 37

|

issue 2

11-22

EN

The philosophical-religious vision of H. Skovoroda is deeply linked with both historical- cultural and personal context and, moreover, it has profound ideological significance. A prominent 18th-century Ukrainian thinker as an ambitious proponent of open reflection on the relationship and mutual permeation of the visible and the invisible realities puts a strong emphasis on the development of human sensitivity in relation to defined relationships. According to Skovoroda, the human person has a unique role to analyze in himself the differences and contradictions existing between the two worlds. Being a corporeal and spiritual essence, man is an allegorical reflection of this reference, to which the entire material and supernatural reality is doomed. Thanks to the superior spiritual structure, which designates the true meaning and purpose of human existence, every human being can keep their identity in accordance with their vocation.

PL

Wizja filozoficzno-religijna H. Skoworody głęboko związana z kontekstem historyczno-kulturowym i osobistym posiada również niezwykłe znaczenie o charakterze ideowym. Wybitny myśliciel ukraiński XVIII wieku jako ambitny zwolennik otwartej refleksji nad stosunkiem i przenikaniem rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej, czyni duży nacisk na rozwój ludzkiej wrażliwości względem określonych relacji. Zdaniem Skoworody, osobie ludzkiej przypada wyjątkowa rola poznania w sobie różnic i przeciwności występujących między dwoma światami. Będąc istotą cielesno-duchową stanowi ona alegoryczne odbicie tego odniesienia, na jakie skazana jest cała rzeczywistość materialna i nadprzyrodzona. Dzięki nadrzędnej strukturze duchowej, która wyznacza prawdziwy sens i cel istnienia człowieka, każda jednostka ludzka może zachować swoją tożsamość zgodnie z swoim powołaniem.

Refine search results

1 Seminare. Poszukiwania naukowe

1 Slavica Wratislaviensia

1 Studia Oecumenica

1 2022

2 2016

1 Franzenburg G.

1 Moskałyk J.

1 Sobol W.

Григорій Сковорода та його переклад із книг римського сенатора Марка Туллія Цицерона „Cato Maior de senectute”

„Sokratische Seelsorge“ im 18. Jahrhundert

Najważniejszy punkt odniesienia dla osoby i rzeczywistości stworzonej wg Hryhorija Skoworody (1722-1794)